Originally Posted by
bora yaşar
bora yaşar
10 mayıs 2015 ·
(facebook)
beyaz...üzerinde bal köpüğü lekeler var...
ürkek mi ürkek.
Insanı gördüğü yerde ve anda derhal telaş içinde kaçıyor.
çevremizdeki bir çok kediden biri.
Evimizin bahçe katında ardiye olarak kullandığım bir dış mekan var. Korunaklı.
Bahçe malzemelerini, şömine için bir kısım odunu boya malzemelerini, kimyasalları orada tutuyorum.
Bu depomsu dış mekana bir bodrumkat penceresi de bakıyor.
Bir hafta kadar oldu. Bir ihtiyaç için girdiğimde, bir tuhaflık hissettim.
Yerden neredeyse iki metre yükselikteki demirli pencereye baktığımda, bir poşetin üzerinde bu ürkek kedinin yattığı yerden bana baktığını gördüm. Kaçmadı.
Garipsedim. Içimden acaba rahatsız mı diye düşündüm. Bir iki saat sonra geldiğimde hala yattığı gördüm. Merakım iyice arttı. Yanına yaklaştığımda bana halsiz halsiz baktı. Altında faremsi kıpırtılar görünce dank etti. Kedicik anne olmuştu.
Ailecek aşırı bir köpek sempatimiz vardır. 15 sene kadar önce kaybettiğimiz köpeğimizden beri hayvanlarla yakınlığımız yok. Küstük bir şekilde. Kedi konusuna ise antipatik bir seviyemiz var.
Ama sonuçta anne annedir..
O günden beri kedi maması ve süt veriyorum. Ilk günler pek iştahı yoktu. Sonra yavaş yavaş yemeğe içmeye başladı.
Bir iki defa durumu kolaçan için tam da yerken yaklaştığımda telaşla kaçtı. O nedenle uzak duruyorum. Rahat etsin diye.
Tuhaftır...biraz önce bahçeye çıktım. Ağaçlara, çiçeklere bakıyorum...arkamı döndüm...kedicik depo girişinin önünde oturmuş bana bakıyor. Dimdik oturmuş. Gücü kuvveti yerinde. Gözlerini ayırmadan, hiç bir çekingenlik ve korku izi taşımadan bana, gözlerinin içine baktı.
Ben de gözlerimi gözlerine diktim. Halini hatırını sordum. Beni dinledi. Bugünün anneler günü olduğunu söyledim kendisine. Kutladım. Inanın gözlerini hiç ayırmadan dinledi beni. Sanki bir ev kedisi yumuşaklığı ve güveninde.
Içim huzurla doldu.
Kaç yavrusu olduğunu (sanırım iki tane) bile saptayamadım. çekiniyorum. Bir de, bir kez başımıza geldi, yavrulara dokunursanız anne bırakıp gidiyor.
Anneler günü deyince sizlerle paylaşmak istedim. Agül bu yazıyı okur okumaz, o sevinçli hayretini koyverecektir biliyorum.
Yer İmleri