ABD & Dowjones...yüzyılın çöküşü geliyor! [Arşiv]

Saxofon

22-02-2005, 02:13

http://www.markswatson.com/WWIII.html

This nation is at war. This is something that was not seriously considered only a few short months ago. We are at war against a nebulous concept called terrorism. This war has our troops located in nations that have predominantly Muslim populations that do not particularly like America or Americans. This war will certainly cause many casualties, both American and Muslim. However, the most casualties will not be the soldiers that fight and defend themselves, but citizens and civilians. This has already come to pass in Afghanistan where a great many children, mothers, brides and bridegrooms have already been massacred by the carpet bombing conducted by the US. This bombing, while perhaps militarily a necessity, has caused a great deal of death and destruction to one of the poorest nations on earth. This war will cost the US what little goodwill it has remaining in the third and developing world. We are increasingly and perhaps correctly viewed as a violent, hypocritical and dictatorial nation that wages wars for reasons other than a prudent need to protect their national interests and then does so with such a flagrant disregard for life that any moral high ground it once possessed is dissipated by the thousands (millions, if you count the people of Iraq who have been starved to death by the US Government) of corpses made dead by American Foreign Policy. This war, as it is increasingly being portrayed in the media in various parts of the world outside of the US, is a war for influence. Influence in an area of the world that is rich in natural resources or provides an indispensable route to export those resources to the US. Afghanistan may not be rich in anything other than opium, but it is a passageway for oil and natural gas that is existent in the Caspian sea. For various political reasons, it looks as though Afghanistan will be a future route for an oil pipeline which will allow US oil companies to export oil, via pipelines, to the West. This has always been the primary problem with The US's choice to go to war, it appears that the reason the the American people are told and the reasons that actually propel America to war are usually quite disparate.

Terrorism And the New War

Terrorism is a concept that is highly subjective and given to many varying interpretations, depending on which side of a conflict one is on. The terror that caused the World Trade Centers to come crashing down is only one act out of many hundreds of violent acts that have engulfed the world in the past decade. Yet now suddenly, a war has been declared by the US on a former CIA/US government asset. His name is Osama Bin Laden. This is a very interesting and quite troubling affair. Daily, on the major news networks, footage from the war and so-called experts are paraded one after another, showing the American people how the war is being conducted, how well we are doing etc., lots of tactical war information and lots of video footage showing things blowing up from precision munitions. It is a daily event with one glaring omission. That is, hard and convincing evidence that Bin Laden actually committed these acts1. The details leaked to the media are sketchy at best and if they are to be believed seem to implicate individuals linked to (but not necessarily members of) Al Qaida. However, they do not prove Bin Laden's guilt.

So why are we bombing Afghanistan? Well, the quick and easy answer is to stop terrorism. If that were really the goal, then a better place to start would be Hamas and Hizbollah. These are the terrorists that have shown a real propensity for violence in the middle east and who have a deep seated hatred for the US. Yet here is where the major contradiction comes in. We are not doing anything about them. In fact we have protected them from serious retaliation by Israel from the very beginning. Yet the American administrations next target are not these terrorists, it is reportedly Iraq, another oil rich nation. Mr. Bush, Mr. Cheney and Ms. Rice were all high powered oil executives before they gained the reigns of power in the US. Since their ascension to power, we are engaged in a war in oil rich nations or nations that may prove critical in the exporting of that oil (Afghanistan). So why the emphasis on oil nations? Why the strategic maneuvering? It is difficult to impute actual motivations to these bizarre happenings in this purported 'war on terrorism'. This is especially true if we remember that Bin Laden and his network have been used by the US to bring in weapons to the Bosnian Muslims just a few short years ago. This was all done by the US administration with the ever capable hands of the CIA. Our own government used and paid this very same Bin Laden to ship arms. Additionally, he assisted the CIA in its war in Afghanistan during the Soviet Invasion. Now suddenly, he is public enemy #1. It also seems strange that no matter how hard we try (and I am not certain we really are trying) to find Bin Laden, he seems to escape our grasp. I cannot say that we are deliberately letting him escape, but if (and I know this is a 'big if') he were still an asset of the CIA, it would track that we will never find him because somewhere in the bowels of the CIA is a secret Presidential directive ensuring that he must never be captured but must be allowed to escape, despite what the American people are told on the television. Now admittedly, this is pure conjecture. However, this seems to track with some of the reports that have come out of Afghanistan that large convoys of Taliban leaders and their entourage, including materials, were allowed to leave Afghanistan with the approval of the US Government. They were not attacked but were tracked and given safe passage. Indeed, reports of large payments to Taliban officials being made in Gold by the US Government have have made their way into the mainstream press. What is not conjecture is that Bin Laden has worked for the CIA in the past and indeed, it is not beyond the pale on imagination that he is still working for individuals connected with the US government, its intelligence agencies and/or its political and economic establishment. Remember, this President has blocked every attempt to investigate Bin Laden before the Terrorist attacks and has blocked every attempt at investigating the so called 'intelligence failure' of 911 after the attacks what is he hiding? The governments own story is complicated somewhat by reports from British and French media sources that Bin Laden met with a CIA employee shortly before the attacks . It appears that a pretext was needed to start a war in Afghanistan/Central Asia and it certainly has now been provided.

It appears that an 'arch enemy' needed to be created in the minds of Americans in order to pacify their extremely simplistic and 'Hollywood' view of the world. To garner this support, a horrific act was needed to bring it all about. This is said not to exonerate the truly evil Bin Laden. The preponderance of (extremely circumstantial) evidence does point to his network, if not necessarily to him personally. However, this same evidence points to other state sponsored elements and not simply Iraq and other Islamic regimes. Some of these nations have long standing good relations with the US. But lets look at those who benefited (but are not necessarily behind) this act of terrorism, that are not on the US's hit list. Be advised, this is simply a cold hard look at the facts devoid of the manufactured patriotism that is prevalent today in America.

The American Establishment:

A: This terrorist attack has turned out to be a panacea for those who have wanted to destroy our Constitutional form of government. Today in the minds of flag waving Americans, the Constitution is a bad word. Today, the bill of rights has been abolished and the intellectually vacuous flag waving Americans cheer, with carefully manipulated and manufactured patriotism. With armed troops in malls, random roadblocks, machine gun toting soldiers in airports and American Citizens in concentration camps, America is not turning into a police state, it is a police state. American citizens have been detained in military prisons without having been charged, without having access to a lawyer for indeterminate periods of time. Thus removing every single constitutional protection guaranteed to every American citizen. Granted, the crematoriums and gas chambers have not been churned up yet, but rest assured, one day very soon... they will be, once a widely accepted cover story explaining their necessity has been developed such as a bio-hazard or attack.

B: One of the most important and underreported scandals in US history was under way at the time of the bombing. Some of the most important and and critical evidence in a massive price fixing scandal was destroyed when the WTC towers came crashing down. This lawsuit named the US Treasury Department, the Federal Reserve and many of Wall Street's biggest banks and investment houses in this scandal. This had the potential of locking up most our recent Secretaries of the Treasury and Federal Reserve Chairmen, not to mention some important Wall Street bankers. With the primary evidence now charred ruins a conviction is highly unlikely.

C: US Hegemony benefits because now we have ground troops in a region where it was viewed as imperative, by key policy experts, to have troops be sent to and remain for the foreseeable future. Brezinski (former National Security Advisor, and co-founder of the Trilateral Commission) in his book, 'The Grand Chessboard', lays all of this out with incredibly lucid detail. He demonstrates the necessity for US intervention and a US presence in Central Asia four years before we sent troops in this area, which he calls the 'Eurasian Balkans'. The 'coincidence' of us now embarked on a war now in this region are simply too startling to ignore.

D: The illegal stock trades that the Justice Department was looking into that shorted certain airline stocks just before 911 turned out to link back to...you guessed it, not Osama Bin Laden, but the CIA. Granted the sums of money were not staggering but they were substantial. This has to lead on the the obvious question, how did they know, if they were not involved in the terrorist attack? The fact that the US Government would stage a deliberate deception in order to start a war is unbelievable to most of the extremely naïve people in America.

Intelligence Failure?

Here is just such a plan. This is not 'conspiracy theory'. This is an official government document that has been shown to be genuine by the US Governments own admission. Click the following URL (http://www.prisonplanet.com/northwoods.pdf). So I would ask you the reader, to realize that the US would actually allow the World Trade Centers to be blown up as a pretext for war is not only possible, but that the preponderance of evidence is showing, beyond a reasonable doubt, that it was at least known that such an attack would occur and a decision was made somewhere along the way, to allow it to occur. Please keep in mind that this is not an incontrovertible fact, but it is not simply conjecture either. As information continues to leak slowly, little by little, a picture is starting to emerge that is showing this to be the most reasonable explanation for the so called 'intelligence failure' of 9-11.

It must be remembered that no less than three separate nations warned the US intelligence community of impending attacks on the US soil, one warning was so specific that it gave the week of September 9th ! It must also be remembered that no one scrambled Jets to intercept the plane that crashed into the Pentagon. An entire squadron of fighters are on stand by for this very purpose, protecting the airspace over Washington DC, yet none were scrambled. Why? Scrambling jets when they fly over restricted air space is a common occurrence in the US, it happens quite frequently. So why did a jet crash into the Pentagon, while that nation watched in horror as a jet had just crashed into the World Trade Centers? The real question, I believe, is not why were procedures not followed, but who saw to it that procedures were not to be followed. Such rank incompetence is simply not believable. Someone, somewhere told those planes not to scramble. This is like someone calling the fire department for a fire and the firemen simply sat there in the firehouse and watched the fire on TV!

Now lets look at another troubling anomaly, the passenger lists. I am not going to write a long synopsis here other that to say click on the following URL's http://www.whatreallyhappened.com/lindex2.html and tell me:

1. Do you see any middle eastern sounding names on any of these lists?

2. Do the numbers of passengers that have been repeated on the National establishments media's add up to the numbers of passengers on these lists? Count the passengers for yourself. What you have been told on TV and your newspapers is NOT TRUE!

Admission

Bin Laden's 'admission' of guilt closed most people minds to any other view point. This 'confession' actually did not contain a confession, though his widely reported statements could be easily be construed to be one. But in fact, no such clear admission was made on this purported tape that conveniently, very few have been allowed to see. No one who is remotely familiar with Bin Laden would think him incapable or unwilling to blow up the twin towers. That is not the question. The real question is, despite the so-called admission, did he in fact do it and if he did, who helped him and why? If the US had prior knowledge of impending terrorist attacks, why did we not stop them? It must be remembered, that it is not uncommon for terrorist organizations to claim responsibility for acts that they have not committed and sometimes, go so far as to set up front organizations to take responsibility for acts committed by others. This is not at all unusual, in fact, often when terrorist organizations commit these acts and want to claim responsibility, they will leave 'signatures' that only trained investigators or intelligence officials are aware of to assuage any lingering doubts as to where the real responsibility lies.

The problem is simple to understand, but the puzzles, deceptions and false evidence makes solving this puzzle very difficult to put together. Anyone who says for certain they know who committed the terrorist act on 911 is probably not looking at all of the evidence and is in some way biased against those whom they wish to accuse. I freely admit a certain degree of bias in questioning our federal government and establishment insofar as I know the history of what this government has done to its own people (Tuskeegee medical studies, releasing radiation in small communities, injecting mind altering drugs into unsuspecting soldiers, dropping bombs on civilians, etc.). To ignore the morally bankrupt machinations (some would say downright evil nature) of the US Government. To ignore this would be similar to a District attorney excluding a prime suspect who already has several felony convictions in his past, who was at the scene of the murder with blood on his hands. Yes, I want to know who ordered, organized, supported, and executed the attacks on the World Trade Centers. I want to know who did the deed. I do not want to chase the wrong people and let the real culprits get away. I especially do not want those inside the government who knew of these attacks and did nothing, whether by incompetence or deliberate neglect, to escape justice. Yet escaping justice is just what President Bush seems determined to do in letting these well connected bureaucrats off the hook.

***

Conservatives need to stop for a moment and not let the flag they are waving turn into a blindfold. That is exactly what is happening, at some the more conservative publications and web sites. They are so 'patriotic' that they simply will not stop and think objectively. It is not necessary to agree with one another, but honesty dictates that it is necessary to look at all the viewpoints objectively. This is not happening. In fact some so-called 'patriot' and 'conservative' web sites will not allow message posts that question the validity and need for this war. They have become the very liberal media that they claim to hate, showing a hypocrisy that is vile to watch, with their Orwellian censorship these sites are almost certainly working for and are owned and operated by the enemy. Having served myself in the military during Desert Storm and Bosnia, I know what war is. It sucks. I hate it. Yes, there are times it is unavoidable and necessary. But many of these right-wing 'chicken hawks' are arm chair warriors who don't mind a little death and destruction as long as it isn't them doing the dying and fighting. They are on an 'arm chair and six-pack' mission to 'get Osama', maneuvering between the heavy militarized obstacles of the coffee table and the 'fridge to get to the virtual battlefield on TV. None of these living room warriors have actually seen any convincing evidence that Bin Laden committed the terrorist acts for themselves on 9-11, they only trust the good ol' boy, Texan oil man in the White House to tell his politically motivated version of the 'truth'.

A Christians Responsibility

Any Christian who cannot see where this is all heading had better stop whatever it is they are doing and get on their knees when they finish reading this sentence. These are very dangerous times as deception has now become a key tool of the American Government's political apparatus. Pray for our President, pray for him as you would pray for a Hitler or a Stalin2 (yes, if they were in power here, we are still commanded to pray for them). But pray that God's little flock will have the time and resources to do the work of the Gospel. This is not the time to go to sleep and simply believe that Jesus is going to save you. If you are not wide awake and watching you will be deceived (Rev 3:3, Matt 24:4) and lose your eternal reward. Watching and praying are the two main things you, as a Christian should be engaged in right now. Across America as I write this many ordinary American citizens, are being arrested by the Federal Government for the Crime (and yes, it has become a crime) of believing in the true Gospel and defending the Constitution. These people are the enemies of the the Devil and the Devil is moving them out of the way using his primary tool which he has pretty much full control of, that being the American Government. If you have not been singled out by the Devil it is because of one of two reason; 1) he has not gotten around to you yet, or 2) you are not in Christ's Kingdom and are therefore not a threat to his plans.

Things may seem peaceful to you in 'Anytown, USA', but the beast is waiting for any Christian and their children with baited breath to destroy and kill. This is a spiritual war we are in and make absolutely no mistake, there will be casualties. Only those who endure to the end will be saved. I exhort you in the name of Jesus Christ, who shall judge the living and the dead to cease from sin, obey the commands of Jesus Christ, separate yourselves from all ungodly associations. This may mean leaving your place of employment. If it is engaged in criminal, immoral or un-Christian acts (i.e., if you work at a video store that sells porn, leave now. If your employer is asking you to 'cook the books' to hide something, speak out and do it now, do it even if it costs you your job. God can and will take care of you, you have his word on it, IF you follow him fully. He has taken care of me for 2 years after I left a very good Job at one of the World's top accounting firms. If he can take care of me, he can take care of you. You must decide where your meal ticket is coming from, who you will trust and who you will serve. There is so little time left, I fear many of you have already lost the window of opportunity for salvation, after having hardened your hearts to the Holy Spirit's pleadings for so long. I hope it is not true, but I know that God Spirit will not always strive with man. You can go too far. Do not think that Gods hand will always be extended to the unrepentant. Seek the LORD while he may be found, because there is coming a time, and it is now upon us, when God will slowly, step by step withdraw it. God's true ministers will fall silent and you will not hear them any longer. Their books will be quietly pulled from the bookshelves, their radio ministries will go silent and the only voices you will hear will be the voice of the Harlot/Luciferian version of 'churchianity' who will work with the Devil to destroy the very small number of real believers who will be labeled 'terrorists', 'Cultists' and 'enemies of the state'.

Wake Up!

Saxofon

22-02-2005, 02:14

http://www.narconews.com/goff1.html

The So-Called Evidence Is a Farce by Stan Goff

I'm a retired Special Forces Master Sergeant. That doesn't cut much for those who will only accept the opinions of former officers on military matters, since we enlisted swine are assumed to be incapable of grasping the nuances of doctrine.
But I wasn't just in the army. I studied and taught military science and doctrine. I was a tactics instructor at the Jungle Operations Training Center in Panama, and I taught Military Science at West Point. And contrary to the popular image of what Special Forces does, SF's mission is to teach. We offer advice and assistance to foreign forces. That's everything from teaching marksmanship to a private to instructing a Battalion staff on how to coordinate effective air operations with a sister service.
Based on that experience, and operations in eight designated conflict areas from Vietnam to Haiti, I have to say that the story we hear on the news and read in the newspapers is simply not believable. The most cursory glance at the verifiable facts, before, during, and after September 11th, does not support the official line or conform to the current actions of the United States government.
But the official line only works if they can get everyone to accept its underlying premises. I'm not at all surprised about the Republican and Democratic Parties repeating these premises. They are simply two factions within a single dominant political class, and both are financed by the same economic powerhouses. My biggest disappointment, as someone who identifies himself with the left, has been the tacit acceptance of those premises by others on the left, sometimes naively, and sometimes to score some morality points. Those premises are twofold. One, there is the premise that what this de facto administration is doing now is a "response" to September 11th. Two, there is the premise that this attack on the World Trade Center and the Pentagon was done by people based in Afghanistan. In my opinion, neither of these is sound.
To put this in perspective we have to go back not to September 11th, but to last year or further.
A man of limited intelligence, George W. Bush, with nothing more than his name and the behind-the-scenes pressure of his powerful father-a former President, ex-director of Central Intelligence, and an oil man-is systematically constructed as a candidate, at tremendous cost. Across the country, subtle and not-so-subtle mechanisms are put into place to disfranchise a significant fraction of the Democrat's African-American voter base. This doesn't come out until Florida becomes a battleground for Electoral College votes, and the magnitude of the story has been suppressed by the corporate media to this day. In a decision so lacking in legitimacy, the Supreme Court will neither by-line the author of the decision nor allow the decision to ever be used as a precedent, Bush v. Gore awards the presidency of the United States to a man who loses the popular vote in Florida and loses the national popular vote by over 600,000.
This de facto regime then organizes a very interesting cabinet. The Vice President is an oil executive and the former Secretary of Defense. The National Security Advisor is a director on the board of a transnational oil corporation and a Russia scholar. The Secretary of State is a man with no diplomatic experience whatsoever, and the former Chair of the ****t Chiefs of Staff. The other interesting appointment is Donald Rumsfeld as Secretary of Defense. Rumsfeld is the former CEO of Searle Pharmaceuticals. He and Cheney were featured as speakers at the May, 2000, Russian-American Business Leaders Forum. So the consistent currents in this cabinet are petroleum, the former Soviet Union, and the military.
Based on the record of Daddy Bush, in all his guises, and the general trajectory of US foreign policy as far back as the Carter Administration, I feel I can reasonably conclude that Middle Eastern and South Asian fossil fuels are one of their major preoccupations. Not just because this klavern has some very direct financial interests in fossil fuel, but because they surely know that worldwide oil production is peaking as we speak, and will soon begin a permanent and precipitous decline that will completely change the character of civilization as we know it within 20 years. Even the left seems to be in deep denial about this, but the math is available. And, no, alternative energies and energy technologies will not save us. All the alternatives in the world can not begin to provide more than a tiny fraction of the energy base now provided by oil. This makes it more than a resource, and the drive to control what's left more than an economic competition.
I further conclude that the economic colonization of the former Soviet Union is probably high on that agenda, and in fact has a powerful synergy with the issue of petroleum. Russia not only holds vast untapped resources that beckon to imperialism in crisis, it remains a credible military and nuclear challenger in the region.
We have not one, but three members of the Bush de facto cabinet with military credentials, which makes the cabinet look quite a lot like a military General Staff. All this way before September 11th.
Then there's the subject of the North Atlantic Treaty Organization. NATO might have expected consignment to the dustbin of the Cold War after the Eastern Bloc shattered in 1991. Peace dividend and all that. But it didn't. It expanded directly into the former states of the Eastern Bloc toward the former Soviet Union, and contributed significant forces to the devastation of Iraq-a key country in the world oil market, over which control translates into the ability to manipulate oil prices.
NATO is a military formation, and the United States exerts the controlling interest in it. It seemed like a form without a function, but it remedied that pretty quickly.
Then when Yugoslavia refused to play ball with the International Monetary Fund, the US and Germany began a systematic campaign of destabilization there, even using some of the veterans of Afghanistan in that campaign.
NATO became the military arm of that agenda-the break-up of Yugoslavia into compliant statelets, the further containment of the former Soviet Union, and the future pipeline easement for Caspain Sea oil to Western European markets through Kosovo.
You see, this is important to understand, and people-even those against the war talk-are tending to overlook the significance of it. NATO is not a guarantor of international law, and it is not a humanitarian organization.
It is a military alliance with one very dominant partner. And it can no longer claim to be a defensive alliance against European socialists. It is an instrument of military aggression.
NATO is the organization that is now going to thrust further along the 40th parallel from the Balkans through the Southern Asian Republics of the former Soviet Union. The US military has already taken control of a base in Uzbekistan. No one is talking about how what we are doing seems to be a very logical extension of a strategy that was already in motion, and has been in motion for two decades. Once we recognize the pattern of activity designed to simultaneously consolidate control over Middle Eastern and South Asian oil, and contain and colonize the former Soviet Union, Afghanistan is exactly where they need to go to pursue that agenda.
Afghanistan borders Iran, Pakistan, and even China but, more importantly, the Central Asian Republics of the former Soviet Union, Uzbekistan, Turkmenistan and Tajikistan. These border Kazakhstan. Kazakhstan borders Russia. Turkmenistan sits on the Southeastern quadrant of the Caspian Sea, whose oil the Bush Administration dearly covets.
Afghanistan is necessary for two things: as a base of operations to begin the process of destabilizing, breaking off, and establishing control over the South Asian Republics, which will begin within the next 18-24 months in my opinion, and constructing a pipeline through Turkmenistan, Afghanistan, and Pakistan to deliver petroleum to the Asian market.
The BBC was recently told by Niaz Naik, a Pakistani Foreign Secretary, that senior American officials were warning them as early as mid-July that military action for mid-October was being planned for Afghanistan. In 1996, the Department of Energy was issuing reports on the desirability of a pipeline through Afghanistan, and in 1998, Unocal testified before the House Subcommittee on Asia and the Pacific that this pipeline was crucial to transport Caspian Basin oil to the Indian Ocean.
Given this evidence that a military operation to secure at least a portion of Afghanistan has been on the table, possibly as early as five years ago, I can't help but conclude that the actions we are seeing put into motion now are part of a pre-September 11th agenda. I'm absolutely sure of that, in fact. The planning alone for operations, of this scale, that are now taking shape, would take many months. And we are seeing them take shape in mere weeks.
It defies common sense. This administration is lying about this whole thing being a "reaction" to September 11th. That leads me, in short order, to be very suspicious of their yet-to-be-provided evidence that someone in Afghanistan is responsible. It's just too damn convenient. Which also leads me to wonder-just for the sake of knowing-what actually did happen on September 11th, and who actually is responsible.
The so-called evidence is a farce. The US presented Tony Blair's puppet government with the evidence, and of the 70 so-called points of evidence, only nine even referred to the attacks on the World Trade Center, and those points were conjectural. This is a bullshit story from beginning to end. Presented with the available facts, any 16-year old with a liking for courtroom dramas could tear this story apart like a two-dollar shirt. But our corporate press regurgitates it uncritically. But then, as we should know by now, their role is to legitimize.
This cartoon heavy they've turned bin Laden into makes no sense, when you begin to appreciate the complexity and synchronicity of the attacks. As a former military person who's been involved in the development of countless operations orders over the years, I can tell you that this was a very sophisticated and costly enterprise that would have left what we call a huge "signature".
In other words, it would be very hard to effectively conceal.
So there's a real question about why there was no warning of this. That can be a question about the efficacy of the government's intelligence apparatus. That can be a question about various policies in the various agencies that had to be duped to orchestrate this action. And it can also be a question about whether or not there was foreknowledge of the event, and that foreknowledge is being covered up. To dismiss this concern out of hand as the rantings of conspiracy nuts is premature. And there is a history of this kind of thing being done by national political bosses, including the darling of liberals, Franklin Roosevelt. The evidence is very compelling that the Roosevelt Administration deliberately failed to act to stop Pearl Harbor in order to mobilize enough national anger to enter the World War II.
I have no idea why people aren't asking some very specific questions about the actions of Bush and company on the day of the attacks.
Follow along:
Four planes get hijacked and deviate from their flight plans, all the while on FAA radar. The planes are all hijacked between 7:45 and 8:10 AM Eastern Daylight Time.
Who is notified?
This is an event already that is unprecedented. But the President is not notified and going to a Florida elementary school to hear children read.
By around 8:15 AM, it should be very apparent that something is terribly wrong. The President is glad-handing teachers.
By 8:45, when American Airlines Flight 11 crashes into the World Trade Center, Bush is settling in with children for his photo ops at Booker Elementary. Four planes have obviously been hijacked simultaneously, an event never before seen in history, and one has just dived into the worlds best know twin towers, and still no one notifies the nominal Commander in Chief.
No one has apparently scrambled any Air Force interceptors either.
At 9:03, United Flight 175 crashes into the remaining World Trade Center building. At 9:05, Andrew Card, the Presidential Chief of Staff whispers to George W. Bush. Bush "briefly turns somber" according to reporters.
Does he cancel the school visit and convene an emergency meeting? No.
He resumes listening to second graders read about a little girl's pet fucking goat, and continues this banality even as American Airlines Flight 77 conducts an unscheduled point turn over Ohio and heads in the direction of Washington DC.
Has he instructed Chief of Staff Card to scramble the Air Force? No.
An excruciating 25 minutes later, he finally deigns to give a public statement telling the United States what they already have figured out; that there's been an attack by hijacked planes on the World Trade Center.
There's a hijacked plane bee-lining to Washington, but has the Air Force been scrambled to defend anything yet? No.
At 9:30, when he makes his announcement, American Flight 77 is still ten minutes from its target, the Pentagon.
The Administration will later claim they had no way of knowing that the Pentagon might be a target, and that they thought Flight 77 was headed to the White House, but the fact is that the plane has already flown South and past the White House no-fly zone, and is in fact tearing through the sky at over 400 nauts.
At 9:35, this plane conducts another turn, 360 degrees over the Pentagon, all the while being tracked by radar, and the Pentagon is not evacuated, and there are still no fast-movers from the Air Force in the sky over Alexandria and DC.
Now, the real kicker: A pilot they want us to believe was trained at a Florida puddle-jumper school for Piper Cubs and Cessnas, conducts a well-controlled downward spiral, descending the last 7,000 feet in two-and-a-half minutes, brings the plane in so low and flat that it clips the electrical wires across the street from the Pentagon, and flies it with pinpoint accuracy into the side of this building at 460 nauts.
When the theory about learning to fly this well at the puddle-jumper school began to lose ground, it was added that they received further training on a flight simulator.
This is like saying you prepared your teenager for her first drive on I-40 at rush hour by buying her a video driving game. It's horse shit!
There is a story being constructed about these events. My crystal ball is not working today, so I can't say why.
But at the least, this so-called Commander-in-Chief and his staff that we are all supposed to follow blindly into some ill-defined war on terrorism is criminally negligent or unspeakably stupid. And at the worst, if more is known or was known, and there is an effort to conceal the facts, there is a criminal conspiracy going on.
Certainly, the Bush de facto administration was facing a confluence of crises from which they were temporarily rescued by this event. Whether they played a sinister role or not, there is little doubt that they have at the very least opportunistically pounced on this attack to overcome their lack of legitimacy, to shift the blame for the encroaching recession from capitalism to the September 11th terror attack, to legitimize their pre-existing foreign policy agenda, and to establish and consolidate repressive measures domestically and silence dissent. In many ways, September 11th pulled the Bush cookies out of the fire.
And given them the green light to begin constructing a long-term scenario within which to establish fascistic control measures at home and abroad as a citadel for the ruling class in the catastrophic conjuncture that we are entering based on the end of oil.
This elephant in the living room is being studiously ignored. In fact, the domestic repression has already begun, officially and unofficially. It's kind of a latter day McCarthyism. I participated in a teach-in at Chapel Hill, North Carolina, on the 17th of September, and though not a single person on the panel excused or justified the attacks, and every person there offered either condolences and prayers for the victims, we were excoriated within two days as "enemies of America." Yesterday an op-ed called for my deportation (to where, one can only guess). Now Herr Ashcroft is fast tracking the biggest abrogation of US civil liberties since the so-called anti-terrorism legislation after the Oklahoma City bombing - which by the way hasn't resulted in anti-terrorism but in the acceleration of the application of the racist death penalty. The FBI has defined terrorist groups not by whether any given group has ever acted as terrorists, but by their beliefs. Some socialists and anti-globalization groups have already been identified by name as terrorist groups, even though there is not a single shred of evidence that they have ever participated in any criminal activity. It reminds me of the Smith Act that was finally declared unconstitutional, but only after a hell of a lot of people served a hell of a long time in jail for the crime of thinking.
I think this also points to yet another huge problems that the Bush regime was facing. Worldwide resistance to the whole so-called neoliberal agenda, which is a prettied up term for debt-leverage imperialism. While debt and the threat of sanctions has been used to coerce nations in the periphery, we have to understand that the final guarantor of compliance remains military action. For a global economic agenda, there is always a corresponding political and military agenda.
The focal point of these actions in the short term is Southern Asia, but they have already scripted this as a worldwide and protracted fight against terrorism.
It's far better than drug wars as a rationalization, and the drug war thing was being discredited in any case. Leftists are regaining power and popularity in Venezuela, El Salvador, Nicaragua, Ecuador, Colombia, the Dominican Republic, Haiti, Brazil, and Argentina. Cuba has gained immense prestige over the last few years. The empire is beginning to unravel. We can hardly justify intervention in these places by saying they are not towing the economic line by allowing the absolute domination of their societies by transnational corporations. That exposes the agenda. So we simply claim they are supporting terrorism.
It's for all these reasons I say the left has missed the boat on this one, by allowing them to get away with rushing past the question of who did what on September 11th. If the official story is a lie, and I think the circumstantial case is strong enough to stay with this question, then we really do need to know what happened. And we need to understand concretely what the motives of this administration are.
And we need to understand more than just their immediate motives, but where the larger social forces that underwrite our situation right now are headed. I do not think this administration is engaged in the deliberative process of a political grouping that is on top of their game. They are putting together some very deliberative technical solutions in response to a larger situation that it slipping rapidly out of their control. Like clear cutting. There's a very smart technology being employed to do a very dumb thing.
What they are responding to is not September 11th, but the beginning of a permanent and precipitous decline in worldwide oil production, the beginning of a deep and protracted worldwide recession, and the unraveling of the empire.
This brings me to a point about what all this means for Americans' security, which they are perfectly justified to worry about. The actions being prepared by this administration will not only not enhance our security, it will significantly degrade it. Military action against many groups across the globe, which is what the administration is telling us quite openly they are planning to do, will put a lot of backs against the wall. That can't be very secure.
The concept of war being touted here is a violation of the principles of war on several counts, and will inevitably lead to military catastrophes, if you're inclined to view this from a position of moral and political neutrality.
And the people who are now in possession of half the world's remaining oil reserves are subject to destabilization for which we can't even pretend to predict the consequences-but loss of access to critical energy supplies is certainly within the realm of possibility. Worst of all, we will be destabilizing Pakistan, a nuclear power in an active conflict with its neighbor, and we will be provoking Russia, another nuclear power. The security stakes don't get any higher, and Americans can ill afford to ignore nukes.
And I think that this domestic agenda is a tremendous threat to the security of anyone who is critical of the government or their corporate financiers, and we already know that the real threats are against populations that can easily be scapegoated as the domestic crisis deepens.
There is a very real threat right now of creeping fascism in this country, and that phenomenon requires its domestic enemies. Historically those enemies have included leftists, trade unionists, and racially and nationally oppressed sectors. This whole "state of emergency" mentality is already being used to quiet the public discourses of anti-racism, of feminism, of environmentalism, and of both socialism and anarchism. And while there is token resistance by officials to anti-Muslim xenophobia, the stereotypical images have saturated the media, and the government is already beginning to openly re-instate racial profiling. It is only a short step from there to go after other groups. We have long been prepared by the ideologies of overt and covert racism, and racism as both institution and corresponding psychology in the United States is nearly intractable.
It's for all these reasons that I say emphatically that we can not accept anything from this administration; not their policies nor their bullshit stories. What they are doing is very, very dangerous, and the time to fight back against them, openly, is right now, before they can consolidate their power and their agenda. Once they have done that, our job becomes much more difficult.
The left, if it has the capacity to self-organize out of its oblivion, needs to understand its critical roles here. We have to play the role of credible, hard-working, and non-sectarian partners in a broader peace-movement. We have to study, synthesize, and describe our current historical conjuncture. And we have to prepare leadership for the decisive conflict that will emerge to first defeat fascism then take political power.
Rosa Luxemburg's words are truer than ever right now. We are not faced with a choice between socialism and capitalism, but socialism or barbarism.
And what we can least afford are denial and timidity.
Stan Goff

vizyoner

22-02-2005, 03:09

Yurt içi sosyo-ekonomik olaylara da uygulanabilecek bir çalışma olabilir.
Oldukça heyecan verici.
Sözelden sayısallaştırılmış verileri oluşturabildiğimiz sürece mümkün herhalde..

Haan

22-02-2005, 04:11

Sayin Saxofon, yolladiklarinizi okurken irkildim , demek durum bu kadar vahim, vede biz farkinda degiliz. Yazik dogrusu.
Tum bu olaylarin yarisi bile olsa zaten, Turkiye yeteri kadar zorluga girer. Az once Bush'un Brukseldeki konusmasinda, "uluslarimizin gelecegi Ortadoguda!" diyebilmesi de aslinda herseyi izah etmeye yetiyor.
Cok hizli bir sekilde yeni fikirler gelistirmeliyiz, ama, bilmiyorum, zaman yeterli mi ?

Saxofon

22-02-2005, 11:13

1859 yılında ilk petrol kuyusunun Pennsylvania'da vurulmasından 20-30 yıl sonra, petrol aramaları yabancılar tarafından Osmanlı topraklarında da yürütülmüştür. İşte o tarihlerden sonra Osmanlı üzerindeki baskılar artmış, asırlardır kimsenin umursamasdığı hakimiyeti altındaki milletler yabancı ajanlar ve silah yardımları ile ayaklanmışlardır.

Ben o tarihlerden günümüze kadar olan bütün olaylara petrol çerçevesinde açıklama getirebilen dev bir komplo teorisi ürettim. Eğer dünyada ne kadar petrol kaldığı, geçmişten günümüze ne kadar kullanıldığı, gelecek yıllarda petrol fiyatının ne olacağı bilgilerini edinirseniz uluslararası ilişkiler, yakın tarih, ekonomi konusundaki birçok soruya cevap bulabilisiniz.

örnekler :
ABD İsrail'i daima desteklemiştir. İsrailin varlığı arapları silahlı direnişe yönelterek batılı insanın gözünde arap=terörist, dolayısıyla da araplar petrolün üstünde oturan değersiz, dezenfekte edilmesinde mahzur bulunmayan mikroplar olarak gösterilmektedir.

Apo Türkiyenin askeri harcamalar yoluyla ekonomik olarak zayıf bırakılması, insan hakları bakımından Avrupadan uzaklaştırılması işinde taşeron görevi görmüş, işi bitince de Amerika tarafından Türkiyeye teslim edilmiştir. Böylece Avrupa ile petrol kaynakları arasına Türkiye kadar bir mesafe konmuştur.

ABD Irak-İran savaşının yıllarca sürmesi için, her iki tarafın birbirini yenemeyeceği oranlarda silah satışı yapmış, böylece bu ülkelerin gelişmesini engellemiş, Saddam'ı Kuveytin işgaline teşvik ederek Ortadoğuya müdahale edebilmeyi başarmıştır.

http://www.hisse.net/forum/showpost.php?p=230170&postcount=69
http://www.hisse.net/forum/showpost.php?p=220880&postcount=56
http://www.hisse.net/forum/showpost.php?p=224332&postcount=62
http://www.hisse.net/forum/showpost.php?p=224339&postcount=63
http://www.hisse.net/forum/showpost.php?p=224339&postcount=64
http://www.hisse.net/forum/showpost.php?p=224341&postcount=65
http://www.hisse.net/forum/showpost.php?p=224342&postcount=66
http://www.hisse.net/forum/showpost.php?p=224541&postcount=68

Bunlara ilave olarak Petrol Fiyatlari ve Türkiye Petrolleri... topiğinde de konuyla ilgili birtakım yazılar yazdım.

greenback

22-02-2005, 11:33

bu kadar yazının arkasından içi boş bir uyarı olacak ama gene de kendinizi sakının...

15 gün önce CPD moda fuarındaydım ve maalesef sonbahar kış kreasyonları tamamen uzun etek ve pantolon üzerine planlanmış.
Renklerde oldukça koyu...Genelde kahve tonları ağırlıklı...

Şaka bir yana evvelki krizlerimizden birinde ülkemizin para piyasalarının büyüklerinden biriyle sohbet imkanı bulduğumda unutamadığım şu tavsiyeyi vermişti.
"her şart altında evinde mutlaka belli bir miktar nakit,biraz da altın bulundur.Migros en kötü şartlarda dahi açık kalacaktır ama o zaman ekmeği neyle satacağı garanti değil."

Amerikalı olsam altın takı kullanmaya başlardım.Ne olur ne olmaz...

Bu kadar karşılıksız dolar, gün gelir patlar...

Saxofon

22-02-2005, 12:07

Dikkat ederseniz Federal Reserve System'in bastığı paraların zararı ABD'ye değil, ABD'ye borç vermiş olanlara. Banknot da devletin borcunu temsil ettiğine göre, ABD dünyaya trilyonlarca $ borçludur.

Aslında ABD zamanında dünyaya bu $'ları yüksek rakamlardan arz etmiştir. Şimdi de $ üzerinden borçludur. Eğer Bu borcu ödemeye niyeti varsa, kolay ödemenin yolu değersiz $'dan geçmektedir. Hele bir de gelecek sene helicopter Ben denen Ben Bernanke Fed başkanı olursa siz o zaman görün $ basmayı. Herhalde Fed matba binalarını genişletirler.

Saxofon

22-02-2005, 13:32

Petrol

akter

22-02-2005, 23:08

kalkedon

22-02-2005, 23:29

ABD bugün DOLAR ı artık tedavülden kaldırdım dese ,yeni para birimi koydum , DOLARın geçerliliği kalmadı dese sizce neler olur?

yeter

22-02-2005, 23:43

O zaman Türkiye nin ve benzer dolar borcu olan ülkelerin de USD bazlı borçları sıfırlanmış olur. Ama Japonya Arap ülkeleri gibi ABD de dolar bazlı kazanç sağlayanlar için de tüm paraları sıfırlanır. Aynı şey kendi ülkesinde doları olan herkesin bir anda fakir olmasına neden olur. ABD vatandaşlarının zarar görmemesi için, sadece kendi ülkesindeki dolarları yeni para birimine dönüştürmeyi kabul edebilir. Bir de yeni para birimini piyasaya sürdüğünde eski itibarı kalmaz, ve para basarak sürdürmekte olduğu açığını kapatma şansını kaybeder.

Saxofon

23-02-2005, 11:48

ABD bugün DOLAR ı artık tedavülden kaldırdım dese ,yeni para birimi koydum , DOLARın geçerliliği kalmadı dese sizce neler olur? ABD'nin Doların arkasında durmaması kendisi için intihar olur. Petrol'ü neyle alacak? Ayda 55-60 milyar$ tutarında dış ticaret açığı veriyorlar. Bu ithalatı neyle yapacak?

Amerika zamanında piyasalara $ sürerek bütün dünyayı kısakaca almış durumda. Artık $'ın düşmesi ABD'nin değil diğer ülkelerin sorunu.

Saddam yakalandığında beraberinde birkaç yüz bin $ vardı. Varın siz hesaplayın $'ın vazgeçilemezliğini.

Fakat borcunun arkasında durmayan bir ülkenin çıkaracağı yeni parayı kim kabul eder? Sonra ABD niye borcunun arkasında durmasın? Mürekkep ve kağıt kıtlığı mı var?

korhan

23-02-2005, 16:18

Sn.Korhan
Amerikanın bütce açıklarının boyutu gercekten de dunyanın sorunu haline gelmistir. Bunun cözümü konusunda ülkelerin nasıl bir yol izleyecegini ve sonuclarını onumuzdeki yıllar icinde yasayacagız. Bu arada Elliot teorisine donersek izledigimiz ustalar ozellikle Kahin Turkiye'de onümüzdeki uzun yıllar boyunca 3. dalganın yasanacagını soyluyorlar. Fakat sizin belirttiginiz gibi Amerikanın boyle bir surece girmesi acaba diger ulkeleri ve tabii ki Turkiye'yi nasıl etkileyecektir.Amerika'da beklendigi gibi buyuk bir kriz olusması halinde dunyanın bundan etkilenmemesi imkansız. O sırada acaba fiyatlar hangi haberleri olusturabilir. :roll: Amerika'nın krizi bize fayda sağlar mı dersiniz?

Sn akter,
Türkiye nin herhangi bir 3 veya 5 içerisinde olduğu aşikardır ve hedefi milyon endekstir. Her emtianın-borsanın-ülkenin-sosyal olayın EW si ayrı hesaplanır olmasına karşın bazıları aralarında paralellik gösterebilir. ABD nin içine gireceği büyük buhran'dan ben Türkiye'nin olumlu etkileneceğini düşünüyorum. Orta doğu'nun tek hakimi olabiliriz, bu buhran dolar cinsinden borçlarımızı olumlu (?) etkileyebilir, abd büyük buhranı yaşarken petrol talebi düşer ve bu da petrol ün fıyatını $10 ın altına getirebilir (R. Prechter in öngörüsü) veya ABD kendi iç meseleleri ile uğraşırken biz orta doğu egemenliği için Rusya ile karşı karşıya gelebiliriz. Birde; ABD büyük buhranı yaşarken Çin de beraberinde alaşağı olacaktır bence.

korhan

23-02-2005, 16:30

Aşağıdaki grafikte

Kalın çizgi : Yıllık nükleer silah denemeleri toplamı (bütün ülkelerin)
İnce çizgi : Dow Jones Endüstri Endeksi (DJIA-enflasyon dan arındırılmış)

Nükleer silah denemelerinin skalası terstir (sol taraf aşağı doğru azalmakta) yani DJIA arttıkça nükleer silah denemeleri azalıyor ve tam tersi.

Aralarındaki paralellik yadsınamaz derecede....
Dow düştü diye bütün dünya "hadi şu nükleer silahları test edelim" mi diyor?

yoksa acaba kitle hareketlerinin altında üstün bir matematik ve milyonlarca yıldır süregelen bir ritim mi var sizce?

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/nuclearwdjia.jpg

game_theorist

23-02-2005, 18:24

:gulen: sayın korhan,
maalesef bildiğiniz gibi teknik analiz derin piyasalarda geçerlidir. :p :gulen:
SOn nükleer deneme kısıtlamaları nedeniyle, bu grafiğin öneminin ortadan kalktığını düşünüyorum. :D :D :D
ehi ehi ehi :evil:

game_theorist

23-02-2005, 18:25

hatta bence grafiğin önemi ortadan kalktı diye yayınlamışlardır bunlar

game_theorist

23-02-2005, 18:37

Amerika zamanında piyasalara $ sürerek bütün dünyayı kısakaca almış durumda. Artık $'ın düşmesi ABD'nin değil diğer ülkelerin sorunu.

Saddam yakalandığında beraberinde birkaç yüz bin $ vardı. Varın siz hesaplayın $'ın vazgeçilemezliğini.

Fakat borcunun arkasında durmayan bir ülkenin çıkaracağı yeni parayı kim kabul eder? Sonra ABD niye borcunun arkasında durmasın? Mürekkep ve kağıt kıtlığı mı var?
:bravo: :bravo: :bravo:
ben euro/dolar dengesiyle ilgili absürd senaryoların hiçbirisine inanmıyorum. yani amreika çöker, parite bi daha aşşağılara gelmez, yeni bir dünya dengesi oluşuyor vs.vs.vs.
neden? çünkü amerika dünya piyasalarının bizim borsada by diye anılan tahta yapıcısı, diğer ülkeler de ky diye anılan, kar etmeye çalışan veya zarar etmemeye çalışan garibanlardan oluşan güruh, şu an elinde usd bulunduranlar, belli oranda euro ya geçmeden bu gidişat böyle gider, ne zaman tahta yapıcımız euro alanları yeterli gördü, basar pariteyi aşşağı, biraz basit ve komikce bir yaklaşım oldu fakat ben aslında işin temelinin bu olduğunu düşünüyorum, yiğit bulut yerine koy greenspani al sana global pazar...
amreikanın serbest piyasa ekonomisini bu kadar körüklemesinin, japonyayı vb. ülkeleri serbest piyasa ekonomisine geçirmeye çaışmasının aslında temel nedeni de bence bu... abd ye ky lazım... kendi elleriyle yarattı şimdi yoluyor herkesi...

game_theorist

23-02-2005, 18:49

sayın korhan mükemmel bir topic olmuş,özellikle ilk mesajları bence herkes okumalı, ben bu konuda pretcherın dediklerini aynen kabul ediyorum...

bugün sabah kanalturkte gördüklerime inanamadım sosyal açıdan nasıl değerlendireceğimi de bilemedim, sizinle paylaşayım.

ekranın altında bütün kanallarda hisse senetleri geçerken, kanalturkte nar, ayva, elma, gryft, domat, kısaltmalarıyla meyveler geçiyodu, yanlarında fiyatları, yükselenlere yeşil ok koymuşlar, düşenler kırmızı ok, bazıları yatay fiyatları değişmemiş, spiker de hiç alakasız haber okuyodu, bu dumurdan 10 dakka kendime gelemedim.

korhan

23-02-2005, 19:10

bugün sabah kanalturkte gördüklerime inanamadım sosyal açıdan nasıl değerlendireceğimi de bilemedim, sizinle paylaşayım.

Sn game theorist, kanalturk te gordukleriniz icin benim yorumum; medyanin borsaya olan ilgisinin kucuk bir nuansidir. Bu ilgi daha da artacaktir, aralarda azalacaktir.

Sosyal bir yorum istiyorsaniz asagida 2 ay kadar once kaleme aldigim bir sosyonomi denemem var:

ŞANS OYUNLARINA OLAN İLGİNİN SOSYAL ARKAPLANI

Dunyanin her ulkesinde sans oyunlari surekli ilgi gormektedir, ancak bazi donemler vardir, sans oyunlari ile ilgili gelismeler bize sosyal arkaplan mevzuunda onemli ongoruler saglamaktadir.
Son aylarda cesitli yayin organlarinda sans oyunlarina gosterilen ilginin parladigini izliyoruz. Bu ilgi medya ya yansidiysa, emin olunuzki sans oyunlarina olan ilgi en az 1 sene oncesinden parlamistir Turkiyede. Nasil muhtesem(!) ekonomistlerimizin 2003 Mart ta "yandik bittik teskere gecmedi dolar alin" aciklamalarinin talihsiz bir sekilde (ekonomistler icin) ekonomik verilerin dip yapip yukselmeye basladigi vakte denk gelmesi gibi. Artik son aylarda, ekonomi iyi gitmeye basliyor gibilerinden aciklamalar-sohbetler yapmaya basladilar artik.
Konu dagilmadan tekrar sans oyunlari mevzuuna gelelim. Prechter kitabinda, sans oyunlarina olan ilginin parlamasinin, hem buyuk boga trendleri, hem de buyuk ayi trendleri oncesinde gorulebilecegini soyluyor.
1998 yilinda Sayisal loto 6/49 (6+49=55 (fibo sayisi), Turkiye sans oyunlari tarihinde onemli bir yenilik olarak ortaya cikmisti. Sayisal loto ciktiginda bu oyuna halkin gosterdigi muthis ilgi bize 1999 yilinda yasanacak muthis boga piyasasini haber veriyordu. Sayisal loto halka sunulurken ne tesaduftirki (yanlis hatirlamiyorsam) ayni zamanlarda Ankara hipodromu at yarisi severlerin hizmetine aciliyordu.
2004 yilinda Milli piyango idaresinin "sans topu", "on numara" gibi sans oyunlari pek tutulmazken; IMKB de Mayis ayinda intermediate derecede sonlanan bir duzeltme dalgasinin ertesine denk gelen vakitlerde, "iddaa" isimli bir sans oyunu buyuk ilgi gormeye basladi. Bu arada ilerki yazilarimda, "top ile oynanan oyunlara ilgi" konusuna deginecegim.
Futbol a olan ilginin artmasi, iddaa oyunu ve yaklasan muhtesem boga piyasasi, bu donemde sans oyunlarina gosterilmekte olan muthis ilginin bize ayi piyasasi degil, boga piyasasi habercisi olacaktir kanaatimce. Halkimiz, internet teki kumar ve bahis sitelerine de buyuk ilgi gostermektedir son zamanlarda. Primary 3 bittiginde, ozellikle futbol ve iddaa konulari ile ilgili medya da ve insanlarda gecici bir antipati olusacaktir. TV lerde bu konularla alakali sert tartismalar izlenecektir.

(Son günlerde yaşanan futbolda teşvik primi tartışmalarının tavana vurmasının acaba endeksle alakası varmıdır?? daha sert duzeltmelerde daha sert tartismalar izlemeye hazirlikli olun)

cembit

23-02-2005, 19:17

Aşağıdaki grafikte
yani DJIA arttıkça nükleer silah denemeleri azalıyor ve tam tersi.

Aralarındaki paralellik yadsınamaz derecede....
Dow düştü diye bütün dünya "hadi şu nükleer silahları test edelim" mi diyor?

yoksa acaba kitle hareketlerinin altında üstün bir matematik ve milyonlarca yıldır süregelen bir ritim mi var sizce?

Sn Korhan.

Kitle hareketlerinin altında matematik kurallar varsa bile -var olduğu fikri en az 2300 seneliktir- çok karmaşık olmasını beklemek oldukça rasyoneldir. Hatta bazen bu kurallar o kadar karmaşıklaşır ki onlara rastgele demekten başka çaremiz kalmaz. Matematikte bir teoriye göre rastgelenin tanımı da bu şekildedir. Bir davranışı onun her noktadaki davranışını tek tek belirttiğimiz haldeki veri toplamından daha az veri kullanarak ifade edemiyorsak, yani o şeyi olduğu gibi kabul etmek zorunda kalıyorsak, o şey rastgeledir.

Kitle hareketlerinin altında üstün ve karmaşık değil de basit matematik kurallar var mı? Kişisel inancım var olduğu yönündedir. Ancak bu davranışın iki grafiği alt alta koyarak, verileri hiçbir işlemden geçirmeden(!) bulunabileceğini düşünmüyorum. İnsan bir teori oluştururken ulaşmak istediği noktayı her seferinde kendi seçmekte özgür olursa istediği her sonuca ulaşabilir. Fakat bilimde yasalar böyle değildir, onlar bir kere oluşturulur. Yasalar nedenleri de açıklar, o yüzden onu kullananlar da nereye bakacaklarını bilirler. İnsan davranışının ritmikliğini savunanlar neden dowjones'un enflasyondan arındırılmış grafiği ile nükleer silahlar arasında bir bağlantı aramaya giriştiler? Neden brezilya borsası değilde amerikan borsası, neden ricky martin'in kasedinin satış rakamları değil de nükleer silahlar? Bir benzerlik arıyorsanız bulursunuz, ama gerçek her zaman çok daha derinlerdedir.

İşte bazı fonksiyonların davranışları arasındaki ortak sabitlerden biri:
http://mathworld.wolfram.com/FeigenbaumConstant.html
25 senelik kaos teorisi matematikte ne kadar devrimci ve yeniyse Elliott teorisinin bu kötü uygulaması o kadar sıradan ve bayat gözüküyor! (Burada Elliott teorisini konu dışında tutalım. En azından ben tutulabileceğini düşünüyorum. Hiçbir teori her yere uygulanamaz. Elliott teorisinin belli bir temeli olması ile bu sosyal teorinin doğru olması arasında dağlar kadar fark vardır)

Kaos teorisinin de ilk yayınlandığı zamanlarda dandik bir matematiksel temeli varmış fakat bu sosyal teori kabul edilmiş önemli düşünceler ile çelişiyor. Bir grafiğe bakıp Amerika büyük kriz yaşayacak denemez. Kelebek etkisi var, filmi bile var!

korhan

23-02-2005, 19:56

Sn Cembit,
DJIA endeksi ABD de ki (cogu zaman da dunyadaki) sosyal mod un en iyi gostergesidir, o yuzden nukleer silah denemeleri egrisi ricky martin in kaset satislari yerine DJIA nin ustune konulmustur. Ayrica Ricky Martin bir idol degildir, kitleleri pesinden suruklememistir. Ama, Elvis Presley veya Michael Jackson in parladigi donemler DJIA nin buyuk ralliler yaptigi donemlere denk gelir, nasilki Punk Rock veya Heavy Metal sarkilarininda buyuk ayi piyasalarinda popularitelerinin artmasi gibi.

Kitle hareketlerinin kurallari, doganin matematigi, olculemeyecek kadar karmasik degildir. Mesela kimya da EW uygulaması;

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/kimyadjia.jpg

Ancak vade kisaldikca olcmek zorlasmaktadir, ornegin; herhangi bir 5dk lik endeks uzerinde EW sayimi yapmak haftalik kapanisa gore olusmus endekste EW sayimi yapmaktan cok daha zordur, bu ayri konu.

Rastsalsik-Rastgelelik terimlerini kökten reddediyorum. Hayatta hicbirsey rastgele olusmaz, bitkilerdeki, boceklerdeki, doga daki matematik hayatin her evresinde vardir ve olculebilmektedir.

Size burada Elliott in gecerliligini, uygulanabilirliligini ispat etmek veya tartismak icin ugrasmayacagim, cunku teoriyi bilmediginiz ve sosyonomi den haberiniz olmadigini goruyorum. Hayatin her alaninda yasanilan "ritim" lerden ornekler verecegim sadece;

DJIA nın yıllık kapanışları ve bebek doğum oranı. DJIA dip yaptığında bebek doğumlarıda dip yapmış. Bebek yapacak aileler biraraya gelip teknik analiz veya ew mi yapıyor? bebek doğumları artmaya başladığında mı DJIA artmaya başlıyor yoksa tam tersimi? yoksa sosyal mod pozitife döndüğü için mi ikisi birden aynı anda artmaya başlıyor?

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/dogumlardjia.jpg

cembit

23-02-2005, 20:42

Sn.Korhan,

Sn Cembit,
Rastsalsik-Rastgelelik terimlerini kökten reddediyorum. Hayatta hicbirsey rastgele olusmaz, bitkilerdeki, boceklerdeki, doga daki matematik hayatin her evresinde vardir ve olculebilmektedir.

Hayvanların, insanların oyun teorisi ile modellenebilen yönleri vardır ve bu yüzden ölçülebilir, öngörülebilir davranışları olduğu yadsınamaz. Fakat evren çok daha karmaşıktır. Eğer rastgeleliğe bu kadar karşıysanız size tavsiyem bir radyoaktif bozunmanın Geiger Müller sayacı çıktılı grafiğini bularak EW analizini bu grafik üzerinde denemenizdir! http://www.fourmilab.ch/hotbits/
Eğer bir pattern yakalarsanız Nobel'i alamasanız bile çok büyük bir ödül alabileceğinizden emin olun.

Size burada Elliott in gecerliligini, uygulanabilirliligini ispat etmek veya tartismak icin ugrasmayacagim, cunku teoriyi bilmediginiz ve sosyonomi den haberiniz olmadigini goruyorum. Hayatin her alaninda yasanilan "ritim" lerden ornekler verecegim sadece;

Sosyonomiden, EW'den haberim olmadığı doğrudur; daha önceki gönderide de belirtmiştim. Ben söyleceklerimi söyledim; artık bana susmak ve bu çok ilgi çekici konuda araştırmak düşer.

Saygılar,

Saxofon

23-02-2005, 21:33

Hiç Reuters'den veya bir piyasa uzmanından şöyle bir açıklama duydunuz mu? Geçen ay falan doğumevinde izdiham yaşanmış, yeni doğan çocuk sayısında müthiş bir artış olmuş, O yüzden hisse senetlerinize sahip çıkın, boğa piyasasında kaptırmayın. Ben duymadım.

Sn. Pretcher şuna şuna bakarak hisse senetlerinin yönünü anlayabilirsiniz diye bize akıl öğretmiş. Yani şimdi ekonomik verileri bir tarafa kaldırırp doğumevlerinden mi tüyo alacağız?

İnternette araştırma yapınca Bob Pretcher'in 25 yıldır her borsa düşüşünü büyük çöküşün başlangıcı zannettiği görülüyor. Belki bu sefer tutturmuştur ama bunun erken uyarısının alınacağı yerin doğumevi olduğunu zannetmiyorum.

Haan

23-02-2005, 23:34

Degerli arkadaslar,

Konu giderek derinlesiyor. Ve aslinda icinde oldugumuz seyin hayatin kendisi oldugunu goruyoruz. Sayin Korhan'in yazdiklari derin arastirma sonuclari oldugu suphe goturmez. Bunlardan bizim nasil yararlanacagimiz tabii ki ayri bir konu.
Ilginc olan, takip etmeye calistigim genel kiyamet senaryolari ile , gercekte kesinlikle karsilasacagimiz krizlerin , nerdeyse ust uste cakismasi , ve bu eminim, tum okurlara bir fikir vermektedir. Rastlamis oldugunuz orneklerle konuyu zenginlestirmekte buyuk fayda goruyorum. Ayrica buradan, TR nin AB olgusunun da nasil etkilenebilecegini analiz etmenin mumkun oldugunu dusunuyorum.

Saxofon

24-02-2005, 00:32

Dünya gibi sınırları olan bir yerde sınırsız büyüme devam edebilir mi?
İnsan nüfusu sürekli artmaya devam edebilir mi?
Ekonomide arzulanan sürekli büyümenin bu dünyada sürdürülebilmesi mümkün mü?

Petrolde talep kadar arz olmaması nelere yol açar?
Tarımdaki verimliliğe petrolün katkısı nedir?
Petrol fiyatı 250$'ın yukarısına fırlarsa gıda fiyatları olduğu yerde kalabilir mi?
Gıda fiyatları kalıcı olarak 2-3 katına çıkarsa kaç milyar insan açlıktan ölür?

ABD'nin petrol üretimi hangi tarihte zirve yapmıştır?
ABD'nin petrol üretim miktarı zirveye ulaştıktan sonra hangi olaylar olmuştur?
Bu olaylardan ABD nasıl bir ders almış olmalıdır?
Dünya genelinde petrol üretminin zirve tarihi 2005-2006 mıdır?

ABD 11 Eylül saldırılarını kendisi mi yapmıştır?
Böyle büyük bir olayı yapanların küçük amaçları olabilir mi?
Bu saldırılardan en sonunda kim kazançlı çıkacaktır?
ABD Ortadoğu petrolüne tek başına hakim olursa, enerji yeterliliği olmayan ülkeler kendi halklarını besleyebilir mi?

Bence bu sorulara cevap verebilir olmanın değeri parayla ölçülemez.

korhan

24-02-2005, 01:05

Eğer rastgeleliğe bu kadar karşıysanız size tavsiyem bir radyoaktif bozunmanın Geiger Müller sayacı çıktılı grafiğini bularak EW analizini bu grafik üzerinde denemenizdir! http://www.fourmilab.ch/hotbits/
Eğer bir pattern yakalarsanız Nobel'i alamasanız bile çok büyük bir ödül alabileceğinizden emin olun.

Sn cembit, radioaktivite konusunda hicbir bilgim yok, Geige Muller sayaci ciktisi ile ilgili de bir fikrim yok ama ima edisinize gore bu ciktida EW olamaz...mi?
Siz ciktiya elliottisyen gozuyle bakarak mi bu kaniya vardiniz?

Bir data serisinde EW - fibonacci sayi serileri iliskisi gorulebilmesi icin DOGAL YAPI sarttir, ornegin emtia-hisse senedi-endeks bazinda dusunursek serbest piyasada islem gormeli ve kitle psikolojisine maruz kalmalidir.

Verdiginiz linkteki yazida bilgisayar tarafindan belirlenen sayilardan bahsediliyor galiba, boyle bir sayi serisinde EW olamaz.

Saygilar

balaban

24-02-2005, 01:15

11 Eylülde 2.uçak kuleye çarptığında bunu yapanın ABD olduğunu düşünmüştüm ve aynı düşüncemi koruyorum. Terörizmi bahane ederek yayılmacı politikasını daha rahat uygulayacaktı. ABD ekonomideki açık büyüdükçe daha da saldırganlaşacak (uzatmaları oynasada). BOP içinde Türkiye'de var. Aşağıdaki yazı (aynen aldım-Yeniçağ Gazetesi) sadece petrolle ilgili. Bizim yeraltı ve yerüstü zenginliklerimiz bununla sınırlı değil.

CUDİ DAĞI'NIN ALTI DA PETROL DENİZİ...

Vedat Yenerer

Değerli okurlar, geçenlerde Türkiye-Suriye sınırında uydu verilerine göre petrol denizi olduğu iddiasını yazmıştım..Yazı sonrasında Silopi''de madencilik yapan Beşir Yılmaz aradı.. Yazacaklarımı lütfen iyi okuyun!...

Beşir Yılmaz telefonda ;

" Vedat bey, gelin Silopi''de Cudi eteklerine sizi götüreyim de petrolü kendi gözünüzle görün!.." diyerek feryat ediyordu..

"Nasıl yani!.." diye sorduğumda anlatmaya başladı.. "Biz aileden madenciyiz..

Irak sınırında yaklaşık 300 km ya da bir başka deyişle yaklaşık 150 milyon ton asfaltit madeni buldum..

Bu madeni bir süre resmi olarak işlettikten sonra devlet 1978 yılında " kamulaştırıyoruz" diyerek el koydu.

Rezervin de 50 milyon ton olduğu iddia edildi.

Madem asfaltit rezervi az , neden el koyuyorsunuz.

Dünyanın neresine giderseniz gidin asfaltit maddesi bulunan her yerin altında petrol vardır.

Silopi''nin altı da petrol denizidir.

Yaz aylarında etraftaki ocaklardan resmen petrol akar ve Hezil çayına karışır.

Gelin görün! Sadece petrol değil, burada çok zengin uranyum ve nikel madeni de var" - Nereden biliyorsunuz? "Türkiye''deki analizlere güvenmediğim için madenin her tarafından örnekler alarak Almanya''ya bizzat götürdüm ve analiz yaptırdım.

Raporları gönderdim size ( Sonuçlar elimde Yatağan ve Tunçbilek''e göre iki misli rakamlar var) dünyanın en önemli uranyum madenlerinden birisi buradadır ve aktif haldedir.." Beşir Yılmaz''ın anlatacak o kadar çok şeyi var ki makineli tüfek gibi ard arda sıralıyor.

Ben de zaman zaman araya girip soru soruyorum.. - Petrol olduğunu nereden biliyorsunuz? "Bu bölgede İngilizler 1967-87de petrol aramışlar.

Açılan kuyulardan gökyüzüne doğru 100 metre kadar petrol fışkırmış.

Ardından kapatmışlar ve betonlamışlar.

Benim madenimin yanında da bu kuyudan var ve vanasını gelin birlikte açalım eğer beton ve civa basıp tıkamadılarsa bakalım ne kadar petrol fışkıracak.

Dönemin köylüleri arasında hâlâ yaşayan görgü tanıkları var ve petrolün 100 metre kadar fışkırdığını görenler var." Beşir Yılmaz konuştukça pür dikkat dinlemeye devam ediyorum.. "Vedat bey, asfaltit maddesi olan her yerde petrol vardır.

Eğer petrol yoksa bana neden petrol çıkartma ruhsatı vermiyorlar.

Musul ve Kerkük''ün rakımı 80-100 metre civarındadır.

Cudi Dağı''ndaki petrolümüz resmen Irak''a doğru akıyor ve başta İngilizler ve ABD bunu biliyor.." Beşir Yılmaz bugünlerde Silopi''ye bile zor gider hale gelmiş.

Devlet kamulaştırılacak diye el koyduğu madeni şimdi Turgay Ciner''in sahibi olduğu Park Holding''e devretmiş.

Durum böyle olunca, Yılmaz da dava üstüne dava açmış ve yürütmeyi durdurma kararı aldırmış.

Eğer tekrar el konulursa AİHM''ye başvuracakmış.

Kısacası madeninin peşini bırakmıyor ama artık bölgedeki aşiret ağaları da onun peşini bırakmaz hale getirilmiş..

Bütün dava tutanakları elimde okudukça dehşete kapılıyorum.. Şimdi sıkı durun… Beşir Yılmaz Başbakan Tayyip Erdoğan''a bu durum üzerine başvurmuş ve dilekçe vermiş dilekçede aynen şöyle yazıyor.. " Bürokrasi ve çeteler milletin hak ve hukukunu aramaktan bezdirmiştir.

Televizyonda ve basındaki konuşmalarınızda "hortumcu çetelerin ve bürokrasinin üstüne gidilecektir" diyorsunuz Millet buna çok seviniyor.. 25 yıldır gasp edilen madenimiz çete ve bürokratların, anayasa, kanunlar ve insan hakları hiçe sayılarak ihale yolu ile peşkeş çekiliyor.

Allah''a ve sizin yüksek adaletinize sığınıyorum." Beşir Yılmaz devlet tarafından el konulan mallarını ve bunun karşılığında devletin verdiği parayı yazıya eklemiş..

. . 1- 35 km yol yaptım. 2- 500 bin ton hazır çıkarılmış kömürüm var. 3- 3,5 milyon metreküp hafriyat yapılmış. 4- Mazot tankları. 6- Dinamit ambarı. 7- Kantar ve kantar binası. . Resmi olarak bana ait olan ve vergisini ödediğim madenimde bugüne kadar yaptığım işler ve halen bulunan demirbaş ve çıkarılmış maden için ödenen para da 5.800.8000 TL.. (Buna resmen gasp ve devlet terörü denir!..) Beşir Yılmaz Başbakan Erdoğan''a yazdığı dilekçede devam ediyor.. " Bu para halen bankada duruyor.

Buna rağmen Türkiye Kömür İşletmeleri ihaleyi adamlarına ve hortumculara peşkeş çekiyor… ". . . Beşir Yılmaz''ın bu başvurusuna Başbakan Erdoğan bugüne kadar cevap vermemiş.. Beşir Yılmaz''dan al ve ABD bağlantılı şirketlere ver… Uranyum konusu da bir başka skandal… Güneydoğu resmen petrol denizi üzerinde ve Türkiye ABD Şrmalarının peşinde "bize petrol bul" diye yalvarıyor… . . . .

Korkunç iddialar devam ediyor:. 6 mühendisin kafaları kesildi. . .

.

.

TPİK diye Türkiye Petrolleri''nin kurduğu bir kurum yurt dışına petrol arama işlerine giriyor ve bugüne kadar milyar dolar zarar ediyor… Beşir Yılmaz diyor ki: "Kimin hain kimin işbirlikçi olduğunu anlamak çok kolay!..

Eğer bölgede petrol yok ise neden bana petrol çıkartma ruhsatı verilmiyor.

Ruhsatı verin 800 metreden petrolü çıkartmazsam ben bu ülkeyi terk ederim.

MTA yıllar önce sondaj yaptı 480 metrede su bulundu ve ardından delici aletin ucu kırıldığı için sondaja son verildi.

Herkes bilir sudan sonra petrol gelir.

Biz yerli teknoloji ile 1200 metreye kadar sondaj yapabiliriz kimseye ihtiyacımız yok.

İzni versinler siz görün petrol nasıl fışkıracak.." Bu görüşmemizden bir gün sonra Beşir Yılmaz tekrar aradı ve Soma''da görevli bir mühendis ile görüşmemi isteyerek telefon numarasını verdi.

Adını burada yazmak istemiyor. Mühendis ile görüşmemde daha da çarpıcı gerçekler çıktı ortaya… Altı ay kadar önce Cudi dağları eteklerinde bulanan 6 insan iskeletinin ne olduğunu bilip bilmediğimi sordu..ben de " bilmiyorum" dedim. Mühendis ekledi " Bu iskeletler 18 yıl önce Cudi Dağı''nda kaybolan 6 Türk petrol mühendisinin iskeletleri.

Kafaları kesilerek öldürülmüş.." Dondum kaldım.

Ne diyeyim.

Kendisi de mühendis olduğu için yalan söylemiyordur diye düşündüm.. Ardından devam etti.. "Vedat bey Türkiye maden bakımından dünyanın en zengin ülkesi.

Siz Ödemiş yakınlarındaki Bozdağ''ın dünyanın en büyük altın rezervi olan dağlarından biri olduğunu biliyor musunuz? Ama bu madenleri kimse çıkaramaz.

Hata bu konunun üzerine giden gazeteciler öldürüldü.. Uğur Mumcu ve Çetin Emeç''in öldürülmeden kısa bir süre önce bu madenler üzerine gittiğini biliyorsunuz her halde…" İlgiyle dinledim.

O kadar çarpıcı şeyler anlattı ki, yazmaya sayfalar yetmez..

İddiaların hepsinin belgeli olduğunu söyleyen bu mühendis, gazete ve televizyon kanallarında hiçbir gazetecinin bu yönde bir haber yapamadığını ve milletin resmen uyutulduğunu örneklerle anlattı.. Beşir Yılmaz''a son sözüm " Bana anlattıklarınızı Genelkurmay''a anlatınız mı?" oldu. Aldığım cevap da aynen şöyle.. " Vedat bey her şeyi belgeleriyle birlikte birkaç kez askeri büyüklerimize anlattım ama bugüne kadar bir arpa boyu ilerleme kaydedemedik!".. Ne diyeyim, bu milleti korumaya yemin etmiş olanlar utansın!.. Son sözüm: "AB, ABD PKK''yı boşu boşuna özellikle bu bölgede güçlendirip milletin başına bela etmedi.

Bölgeye gelecek barış ortamı Türkiye''yi ekonomik olarak uçuracak gelişmelere gebedir!.."

AVCI

28-02-2005, 01:44

Sayın Balaban, söylediklerinize katılıyorum. Kod adı kılıç balığı (orjinal adı:swordfish) isimli amerikan yapımı filmde birkaç cümle dikkatimizi çekiyor ve bu sebeple film avrupa ülkelerinde gösterimden kaldırılıyor. Cümleler tam olarak şöyle :

Bir kiliseyi bombalıyorlar, biz 10 yeri bombalıyoruz, Bir uçak kaçırıyorlar, biz havalimanlarını alıyoruz. Amerikan turistlerini idam ediyorlar, biz tüm şehri bombalıyoruz. Biz terörizmi o kadar korkunç yapıyoruz ki, Amerika' lılara saldıramasınlar.

Ayrıca yukarıda yolladığınız yazı bana mail yoluyla ulaştı, cidden çok etkilendim. Allah sonumuzu hayır ede. Hakkımızda hayırlısını nasip eyle Ya Rabi...

korhan

10-03-2005, 19:51

Brokerlar ın portföylerde % kaç oranında hisse tutulması gerektiğini söyledikleri grafik (sol taraftaki % skalası) ve Dow Jones endeksi. Yani aracı kurumların AL tavsiyeleri. Kerameti kendinden.

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/dowtop1.jpg

korhan

10-03-2005, 19:55

A tipi fonların hiç değişmeyen başarısızlıkları;

Üstteki S&P500 endeksi, alttaki nakit / varlıklar eğrisi

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/dowtop2.jpg

korhan

10-03-2005, 20:00

NYSE de ilk 500 şirketin Fiyat/Kazanç oranlarından oluşturulan F/K indikatörü ve Dow Jones.

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/dowtop3.jpg

korhan

10-03-2005, 20:36

Hisselerin temettü dağıtım yüzdesi (alttaki) ve DJIA (üstteki) durum 1929 çöküşü öncesinden vahim.

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/dowtop4.jpg

korhan

10-03-2005, 20:39

Toplam borcun yurt içi hasılaya oranı.

"Dolar tutanın eli yanacak" diyen bir başkanları da yok adamların maalesef.

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/dowtop5.jpg

korhan

10-03-2005, 20:42

Vatandaşın elinde tuttuğu hisse senedi oranı. Şimdiden geçmiş olsun.

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/dowtop6.jpg

bozo38

11-03-2005, 00:53

sn korhan büyük çöküş derken bu çöküşün türkiye'yi etkilememesi söz konusu değildir herhalde; ama siz ew analizlerinizde imkb için yükseliş öngörüyorsunuz ozaman bu ikisi arasında bi çelişki yok mu......

Matematikçi

12-03-2005, 09:51

Aslında sp'nin public psychology olayına baktıgımızda vietnam savaşıyla krize girip 1. körfez savaşıyla düzlüge çıkmış...
Şu an da ise ikinci körfez savaşı sona erdi ve abd yeni hedef arıyor.
Bu da suriye veya iran olacak...
Vietnam tarzı bir hezimet olursa çöküş olur diye düşünüyorum....

BULL MARKET

14-03-2005, 23:57

Kitle hareketlerinin altında matematik kurallar varsa bile -var olduğu fikri en az 2300 seneliktir- çok karmaşık olmasını beklemek oldukça rasyoneldir. Hatta bazen bu kurallar o kadar karmaşıklaşır ki onlara rastgele demekten başka çaremiz kalmaz. Matematikte bir teoriye göre rastgelenin tanımı da bu şekildedir. Bir davranışı onun her noktadaki davranışını tek tek belirttiğimiz haldeki veri toplamından daha az veri kullanarak ifade edemiyorsak, yani o şeyi olduğu gibi kabul etmek zorunda kalıyorsak, o şey rastgeledir.

Kitle hareketlerinin altında üstün ve karmaşık değil de basit matematik kurallar var mı? Kişisel inancım var olduğu yönündedir. Ancak bu davranışın iki grafiği alt alta koyarak, verileri hiçbir işlemden geçirmeden(!) bulunabileceğini düşünmüyorum. İnsan bir teori oluştururken ulaşmak istediği noktayı her seferinde kendi seçmekte özgür olursa istediği her sonuca ulaşabilir. Fakat bilimde yasalar böyle değildir, onlar bir kere oluşturulur. Yasalar nedenleri de açıklar, o yüzden onu kullananlar da nereye bakacaklarını bilirler. İnsan davranışının ritmikliğini savunanlar neden dowjones'un enflasyondan arındırılmış grafiği ile nükleer silahlar arasında bir bağlantı aramaya giriştiler? Neden brezilya borsası değilde amerikan borsası, neden ricky martin'in kasedinin satış rakamları değil de nükleer silahlar? Bir benzerlik arıyorsanız bulursunuz, ama gerçek her zaman çok daha derinlerdedir.

sayın cembit;
Yukarıdaki bu düşüncelere katılıyorum.Bu topikte hayli derinlere inilmeye çalışılıyor, fakat eğer iki üç çeşit grafiğe bakarak ve bunlardan başka bir olayın nasıl etkilenebileceğini veya benzer etkileşime gireceğinin analizini yapmak bencede rastgeleliği kabul etmemek olur.
Bence kontrol edilemeyen değişkenliğin temel işleyim prensibi rastgeleliktir(ben de buna rastsallık demeyi tercih ediyorum). Eğer rastsallık olmasaydı hayatta her şey kesin ilişki olurdu, kesin ilişki oluncada, hiçbirşeyi tahmin etmek zorunda olmazdık, buda doğaya ve evrene karşı koyamayacağımızın bir başka ifadesidir aynı zamanda.
Eğer borsa endeksleri kontrol edilebilen değişkenler haline getirilmiş ise burada rastsallıktan değil düpedüz düzenbazlıktan bahsedilebilir(kumpas), borsa endekslerinde o zaman kesin ilşki den bahsedebileceğimiz dönemlerden bahsedilebilirdi ve az sayıda grafikle analiz yaparak sonucun neler olabileceği tahminini yapabilirdik.
Fakat moda, korku filmleri gibi binlerce çeşit olayın grafiği içinden bize hangisinin ışık tutabileceğini neye dayanarak seçeceğiz, bu da ayrı bir rastsallık sonucu ele aldığımız grafiklerden bazıları olma ihtimalini nerden bileceğiz, vs vs diye uzar gider, fazla derinlere dalmanın anlamı yok bencede.

smileyzest

20-03-2005, 04:23

Prof. Dr. Oktay Sinanoğlu: Asyalı olmakla övünüyorum
Aydınlık 18 Kasım 2001 SAYI: 748

"11 Eylülden kısa bir süre önce Avrupa'da bilim adamlarıyla yapılan toplantıda bir konuşma yaptım: "AB sizin olsun. Ben Asyalıyım ve Asyalı olmakla övünüyorum" dedim. Bizim sömürge aydınlarımıza duyururum ki beni ayakta alkışladılar. Çünkü insan tabiatında vardır. Kendine itibarı olana herkes itibar eder. Sen kimliksiz, yılışık olursan kimse seni ciddiye almaz. Kendi kafamızla, kendi gönlümüzle birkaç sene içinde Avrupa'nın bir numaralı devleti oluruz."

"Türk Aynştaynı" diye bilinen Prof. Dr. Oktay Sinanoğlu, Ulusal Kanal'da "Büyüteç" programında Adnan Akfırat'ın konuğu oldu. 26 yaşında ABD'nin en ünlü Üniversitesi Yale'de profesör ünvanını kazanan, kimya, fizik, biyoloji alanlarında çok önemli katkıları bulunan Oktay Sinanoğlu, son yıllarda bütün enerjisini halkı uyandırmaya, kendine güvenmeyi öğretmeye harcıyor. Prof. Dr. Sinanoğlu, "Büyüteç" programında Atlantik uygarlığının ekonomik, kültürel ve bilimsel planda çöküşünü anlattı ve Asyalılığının bilincine varan Türkiye'nin Asya'ya önderlik ederek, ABD ve Avrupa'daki köleleştirilmiş halkları da kurtarabileceğini belirtti. Prof. Oktay Sinanoğlu Amerikan işbirlikçilerine de kuvvetli uyarılarda bulundu.
Arabaşlıklar Aydınlık tarafından konuldu.

"Ben yaptıklarımı önce bu halk için yapmışım, sonra insanlık için yapmışım. Hiçbir zaman ben profesör olayım, ünüm ortalıkta dolaşsın diye yapmadım. Hayatımla ilgili kitabı da halkımızın özgüveninin kazanılmasına katkım olsun diye yaptım. Benim kendime yakıştırdığım en güzel ünvan garibandır. Bu samimi bir histir. Bu Asya'da vardır. Samimi olarak vardır. Aşık Veysel ne güzel söylemiş: 'Güzelliğin on para etmez şu bendeki aşk olmasa."

ADNAN AKFIRAT- 8 Aralık 1996 günlü Aydınlık dergisinde sizinle yapılan orta sayfa söyleşisinde Amerikan uygarlığının bilim, sanat ve kültür alanında büyük bir çöküşün içine girdiğini saptıyordunuz. 11 Eylül saldırısıyla birlikte bu saptama çok daha fazla kabul görmeye başladı. Atlantik uygarlığı yıldızı hep parlayacak uygarlık olarak tanıtıldı. Nasıl oldu da bu uygarlık çöktü?
PNOF. DR. OKTAY SİNANOĞLU- 1996'da İşçi Partisi'nin düzenlediği Avrasya Seçeneği Kurultayı olmuştu. Ben de orada konuşmuştum. O zaman Doğu ülkelerinden gelenler vardı. Orada şunu söylemiştim: Körfez Savaşı'ndan sonra baba Bush, "tek güç olarak biz kaldık" diyordu. O kadar büyük konuşuyorlardı ki, Osmanlı'nın çöküşünü hatırladım Sokullu Mehmet Paşa zamanında Osmanlı donanması ilk defa büyük bir yenilgiye uğradığında, devletin başındakiler "Bu millet isterse yeni donanmasının yelkenlerini atlastan, direklerini som altından yapar" demişlerdi. O laf çöküşün başlangıcıdır. Şimdi Amerika da böyle çok büyük laflar ediyor. Çöküşünü örtmeye çalışıyor.

Ama çöküşün başlangıcı daha eskilere gidiyor. 1963 yılında Yale Üniversitesi'ndeyim, atom fiziğiyle ilgili nicel kuantumla ilgili yeni kuralları geliştiriyoruz. Bir gün akşam üstü aşağıya ana büroya indim. Baktım sekreterler garip bir halde. Hayrola dedim. Kenedy'yi vurdular dediler. O akşam saat 8.30 sularında çıktım sokakta dolaşıyorum. Baktım Amerika'lılar güle oynaya geziniyor, hiç umurlarında değil. Çok iyi hatırlıyorum. O gün, "Bugün Amerika'nın çöküşünün birinci günüdür" dedim. Çünkü o zamana kadar Amerikan halkı kendi devletine güvenirdi. O gün o güven yıkıldı. Devletin sürekli kendisine yalan söylediğini anladı. İkinci Dünya Harbi'nde Amerika halkı hiç savaşa girmek istemezken Pearl Harbour baskını tezgâhlandı. Donanmayı oturan ördek gibi oraya koydular. Saldırı olacağını kaç gün önceden biliyorlardı. Körfez Savaşı'nın nasıl tezgâhlandığını herkes biliyor. Yine bir tertiple katıldığı Vietnam Harbi'nde de Amerika perişan oldu.

KUKLACILIK BİLİMİNİN KURAMI

Buradan Amerikan işbirlikçilerine geçiyorum. Amerika'nın Güney Vietnam'de birtakım yerli işbirlikçileri vardı. Hiç unutmuyorum: Amerika oradan kaçarkan bu işbirlikçiler, helikopterlerin tekerlerine asılıyorlardı. Aman bizi de götürün diye. Bu sahneyi kimse unutmasın! Amerika daima kendi kuklalarını harcar. Kuklacılık biliminin kuramını yapmıştım. Kukla bir müddet sonra "vay ben neymişim" demeye başlar. Böyle deyince, Amerika 3- 5 sene sonra kuklayı temizler, yerine başkasını koyar.
Kuklalara ilişkin bir Amerikan televizyonunda izlediğim başka bir olay daha var: New York'un ara sokakları çöplüktür, bir caddesi en zenginlerin oturduğu caddedir, bir arka sokağında en sefil insanlar oturur. New York'ta hangi caddede yürüyeceğini bilmelisin. Bilmezsen bıçaklanma ihtimalin çok büyüktür. Televizyonda böyle bir cadde gösteriyor. Orada yaşlı, Asyalı bir adam çöpçülük yapıyordu. Onu göstererek işte diyor "bu adam Vietnam'da çok büyük mevkide görev yapan bir adamdı". Bu sahneyi de kimse unutmasın. Bir ülkeyi mevki için satanlar bilsinler ki önce onlar harcanır.

VİETNAM SAVAŞI ÇÖKÜŞÜ HIZLANDIRDI
Vietnam Harbi'nden sonra özellikle Amerika'da büyük bir ahlaki çöküntü başladı. Aslında ondan önce Amerikan toplumu mazbut insanlardan oluşurdu. Televizyonlarda öyle açık saçık filmler göremezdiniz. Zaman geçtikçe Amerikan televizyonarında ahlak bozucu yayınlar arttı. Toplumun aile yapısı çöktü, iş ahlakı çöktü. İş yapmadan para kazanma anlayışı yerleşti. Bu arada Avrupa ekonomisi toparlandı, Asya ekonomisi büyümeye başladı, Japonya bir atılım yaptı. Daha önce Dünyada bütün teknik mamüller ilk Amerika'da yapılırdı. Fakat son yıllarda ne alsak başka bir ülkenin malı çıkıyor. Amerikan ve İngiliz malına kimse itibar etmemeye başladı.
AKFIRAT- Bahsettiğiniz süreçte yönetici sınıfın da niteliğinin değiştiğini görüyoruz. Ticaret ve sanayi burjuvazisi kenara itildi, tekelci burjuvazinin rantçı, mafyalaşmış kesimi yönetimin merkezine geldi.
SİNANOĞLU- Bu olay Reagan döneminde başladı. Amerika'da da üretim bitti. Avrasya Seçeneği Konferansı'nda şöyle demiştim: "Amerika iki şey üretir, biri silah biri film. Ama asıl silah filmdir" dedim. Amerika'nın içinden çürüdüğünü 1963'den beri anlatıyoruz.

ARTIK BİLİMSEL GELİŞMELERİN MERKEZİ ABD DEĞİL
AKFIRAT- Bilim ve teknolojideki üstünlüğü sürdükçe Amerika'nın yenilmesi mümkün değildir değerlendirmesi yapılıyor. Gerçekten böyle mi?
SİNANOĞLU- 50 senedir büyük şeyler yaratmış bilim adamlarına bakarsanız çoğu Amerika'nın yerlisi değildir. Ayrıca Avrupa'da, Japonya'da da önemli bilimsel çalışmalar var. Son yıllarda Çin'de muazzam bir bilim atılımı çıktı.
Amerika'daki takım da abartıldığı gibi değildir. Bunlar öyle akıllı adamlar da değildir. Kaç tanesine doktora yaptırdık. Hepsi şimde Avrupa'da, Japonya'da profösör. Doktorasını ağzına kaşıkla vere vere yaptık bu adamların.

KÜRESEL KRALİYETÇİ TAKIM
Amerika yüz boyutlu, önemli çelişmelerin yaşandığı bir yer. Tepede birkaç milyon insan var. Amerika'yı Amerika yapan bu ekiptir. Geri kalan 270 milyonun çoğu son derece cahil bırakılan insanlar. Amerikan halkı orada bir çeşit köledir. Üst tabaka ile halk arasındaki uçurum gittikçe büyüyor. Dünyadaki bir çok ülkenin parasını, kaynaklarını elinde tutarak, halkları insafsızca fakirleştiren insanlık düşmanı bir takım var. Ben bunlara yeni dünya düzenci ve "Küresel Kraliyetçi" takım diyorum. Bunlar sadece birtakım çokuluslu şirketlerle, tröstlerle sınırlı değil. Bunların ayrı dini, garip inanışları var. "Tek dünya devleti, tek bayrak" derler ama burda kastedilen bütün ülkelerin insanların katılımıyla gerçekleşen güzel bir dünya değil. Bu bir iki milyon insan, birkaç yüz sene önce gizli cemiyetler kurmuş, "dünyayı biz idare edeceğiz, dünyanın geri kalan insanları insandan bile sayılmaz, bunları istediğin kadar sömür, ne yaparsan yap" inanışında olan insanlık düşmanı bir alçak takımdır.

KÜRESEL KRALİYETÇİLERE İSYANLAR BAŞLADI
AKFIRAT- Bu takım, kapitalizmin emperyalist karakter kazandığında ortaya çıkıyor değil mi?
SİNANOĞLU- Kapitalizmi de ortaya çıkaran aynı zihniyettir. Bu yeni dünya düzeni yeni falan değildir. 11 Eylül'den 10 gün önce Avrupa'da bilim adamlarının katıldığı bir toplantıdaydım. Birçok ülkeden insanlar kendi ülkesinde yapılanları anlattı. Mesela Polonya'da son 10 yıldır seçim kanunları, partiler kanunları falan konmuş. Diyorlar ki bizim seçmiş gibi göründüğümüz ama aslında bizim seçmediğimiz birtakım adamlar bu kanunlarla bir yerlere konuyor ve bunlar da hep yeni dünya düzenci takımın kuyruğu oluyorlar. Bunlar hangi partiden olursa olsun hükümete gelir gelmez anayasayı değiştirelim, toprakları yabancı devletlere satalım önerileri getiriyorlar. Tahkimi getiriyorlar, ulusal hukuk yerine evrensel hukuku getirelim diyorlar. Bizim meslektaşlar ülke elden gidiyor diye ağlaşıyorlar. Tarımı, hayvancılığı yok ettiler diyorlar. Biz bunları dinliyoruz ve "Allah Allah biz bunları bir yerden hatırlıyoruz" diyoruz. Bir İngiliz kadın çıktı İngiliz çiftçisinin durumunu anlattı. İngiltere'de çiftçinin canına okumuşlar. Topraklarını birkaç banka gelmiş ellerinden almış. Kadına "200 yıldır Türkiye'de ne melanet olursa biz İngilizleri suçlardık vay canına size mi yapılıyor" dedik. Meğerse onlara da yapılıyormuş. Şu ülke bu ülke, şu hükümet bu hükümet diye düşünmemek lâzım. Çünkü özellikle son yıllarda bütün ülkelerde Küresel Kraliyetçi, onların maşaları, gizli örgüt üyeleri biryerlere konuyor. Bütün olaylar buradan çıkıyor. Dünyanın parasının büyük çoğunluğu, gıdanın yüzde 80'i iki üç bankaya yakın şirkete ait. Küresel Kraliyetçilere ait. Bu Küresel Kraliyetçi alçaklara karşı bütün dünyada isyanlar başlamıştır.

"Şu ülke bu ülke, şu hükümet bu hükümet diye düşünmemek lâzım. Çünkü özellikle son yıllarda bütün ülkelerde Küresel Kraliyetçiler egemen, onların maşaları, gizli örgüt üyeleri biryerlere konuyor. Dünyanın parasının büyük çoğunluğu, gıdanın yüzde 80'i iki üç bankaya yakın şirkete ait. Küresel Kraliyetçilere ait. Bu Küresel Kraliyetçi alçaklara karşı bütün dünyada isyanlar başlamıştır."

GÜÇLERİ GİZLİLİKTEN GELİYORDU
AKFIRAT- Fakat Küresel Kraliyetçilerin hesaplarının artık tutmadığını, büyük amaçlarına ulaşmaktan giderek uzaklaştıklarını da görüyoruz.
SİNANOĞLU- Benim bir kuramım var. Büyük devletlerin asıl gücü gizlilikten gelir. Burada bir çelişki de ortaya çıkıyor. Gizli olabilmesi için az sayıda insanın bunu bilmesi lâzım, fakat bir sürü iş yapman için de birçok insana ihtiyacın var. Kadroyu genişlettikçe gizlilik azalır. O zaman şöyle yaparsın: Önüne gizli bir cemiyet kurarsın, onun önüne biraz daha az gizlisini kurarsın, onun önüne açık görünen ama gayesi gizli bir cemiyet kurarsın. Üsttekiler altakileri bilir fakat alttakiler üstekileri bilmez. Alttakiler robottur. Bütün bu tedbirlere rağmen bu bilgiler yayılmaya başladı. Güç gizlilikten geldiğine göre gizliliğin bitmesi gücün bitmesi demektir. İstediği kadar parası olsun. Çöküşü önleyemez. Dolayısıyla bu alçakların defterlerinin dürülme safhası başlamıştır. Türkiye burada Asya'ya önderlik edecek böylece Avrupalı, Amerikalı köle haline getirilmiş halkları da kurtaracaklardır.

ASYALI OLMAKLA ÖVÜNÜYORUM
AKFIRAT- Siz bundan birkaç yıl önce Avrupa'daki bir toplantıda "ben Asyalıyım" demiştiniz.
SİNANOĞLU- Ben önce Amerika ile Avrupa ile çok haşır neşir oldum. Fakat 1975 yılında Japonya üstün bilimci ödülünü vermişlerdi, Japonya'ya gittim. Kendimi çok rahat hissettim. Kendi kültürümüze çok benziyor. Asıl uygarlığın Asya'da olduğunu gördük. 11 Eylülden kısa bir süre önce Avrupa'da bilim adamlarıyla yapılan toplantıda bir konuşma yaptım: "Şimdi siz diyeceksiniz ki 'biz bunları AB'ye almıyoruz', bana acıyorsunuzdur falan dedim. Ama ben AB falan istemiyorum. Halkımızın çoğu da istemiyor. Yine sizin dediğiniz gibi bizim de başımıza konulan birileri kaç senedir illa AB'ye gireceğiz falan diyor. AB sizin olsun. Ben Asyalıyım ve Asyalı olmakla övünüyorum" dedim. Bizim sömürge aydınlarımıza duyururum ki beni ayakta alkışladılar. Çünki insan tabiatında vardır. Kendine itibarı olana herkes itibar eder. Sen kimliksiz yılışık, olursan kimse seni ciddiye almaz. Kendi kafamızla, kendi gönlümüzle birkaç sene içinde Avrupa'nın bir numaralı devleti oluruz.

"Amerika daima kendi kuklalarını harcar. Kuklacılık biliminin kuramını yapmıştım. Kukla bir müddet sonra "vay ben neymişim" demeye başlar. Böyle deyince, Amerika 3- 5 sene sonra kuklayı temizler, yerine başkasını koyar. Bir ülkeyi mevki için satanlar bilsinler ki önce onlar harcanır."

ASYA KÜLTÜRÜNDE BİREYCİLİK YOK
AKFIRAT- İş Bankası yayınlarındançıkan sizin hayatınızı konu alan "Türk Aynştaynı" kitabınızı hazırlayan Emine Çaykara özel hayatınızla ilgili bilgi almanın çok zor olduğundan şikayet ediyor. Bu da bir Asya kültürü. Siz 26 yaşında profösör olmuşsunuz, dünyanın çeşiti yerlerinde öğrenciler yetiştirmişsiniz. Kamuoyu bunları bilmiyor.
SİNANOĞLU- Ben bunları önce bu halk için yapmışım, sonra insanlık için yapmışım. Halkımızın özgüvenin kazanılmasına katkım olsun diye yaptım. Hiçbir zaman ben profesör olayım, ünüm ortalıkta dolaşsın diye yapmadım. Bu kitabı da halka faydası olacağını umduğumuz meseleleri anlatmak için görev olarak hazırladık. Deneyimlerimizden çıkan sonuçları, onların yolunu açmaya faydası olabilir diye anlatıyoruz. Kendimizi övmek için değil. Benim kendime yakıştırdığım en güzel ünvan garibandır. Bu samimi bir histir. Bu Asya'da vardır. Samimi olarak vardır. Aşık Veysel ne güzel söylemiş: "Güzelliğin on para etmez şu bendeki aşk olmasa"
AKFIRAT- Çok teşekkür ederiz.

Saxofon

20-03-2005, 19:06

Federal Funds Rate (fed faizleri) sağ skala
Consumer Price Index (TÜFE) bir önceki seneye göre % değişim sağ skala
Unemployment (İşsizlik oranı) sağ skala
Industrial Production (Toplam sanayi üretim) bir önceki seneye göre % değişim sol skala
GDP (Milli hasıla) bir önceki seneye göre % değişim sol skala
Resesyon dönemleri pembe ile gösterilmiştir.
http://www.economagic.com/mgif/M1950175037080954038938038945.gif

1970 yılında resesyon yaşanmış
1972 yılında enflasyon düşük ve yükselme trendinde,
faizler düşük seviyelerden yükseltilmeye başlanmış.
sanayi üretim yüksek seyrediyor,
işsizlik nisbeten yüksek.
Arkasından 1973'de petrol şokları başlıyor.
1972 grafik (http://www.economagic.com/mgif/M1950175037081152572003834843.gif)

2001 yılında resesyon yaşanmış
2004 yılında enflasyon düşük ve yükselme trendinde,
faizler düşük seviyelerden yükseltilmeye başlanmış.
sanayi üretim yüksek seyrediyor,
işsizlik nisbeten yüksek.
Yükselen petrol fiyatlarının nerede duracağını kimse bilmiyor.
2004 grafik (http://www.economagic.com/mgif/M1950175037081154226013844609.gif)

korhan

21-03-2005, 01:10

Sn cembit ve Sn bull market, sizler ortaçağda yaşıyor olsaydınız eminim dünyanın yuvarlak olmadığını düşünürdünüz.

korhan

26-03-2005, 15:12

ABD nin gelismekte olan (yani gelismemis) piyasalara olan kirilganligi artiyor...

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/emergdebt.jpg

think

27-03-2005, 00:57

İyi de tarihinin en düşük seviyesinden ortalamalara yönelmesine çöküş başlangıcı demek yerine en azından bu aşamada "mean reversion" demek daha doğru olmaz mı?

Eğer fikilerimizi tek sabit görürsek o zaman objektif gözlemcilik yapamıyız. Subjektivizm veride seçicilik getirir.

Bunlar tüm bilimsel çalışmalarda gözardı edilmemesi gereken kriterler. Dolayısyla, sn cembit ve sn bull market'i sizin gibi düşünmüyor veya elliot dalga teorisine kuşkuyla bakılmasına ortaçağ suçlaması biraz maksadını aşan bir ifade olmuş geldi bana.

Yıllar evvel doktora çalışmasındayken methodology dersindeki profesör teorilerimize aşık omlanın bilimsel olarak objektivitemizi kaybettireceğini anlatmıştı. Örnek verirken de şunu demişti isterseniz dünyada her zaman iki alakasız şey arsında bir ilişki bulunabilir. Ama bu arasında neden-sonuç ilişkisini garantilemez. Sn cembit'in verdiği linklerdede bunun "bilimsel" ispatını vermektedir.

Bilimsel açıdan Elliot dalga teorisinin doğrulabilinirliliği maalesef astrolojinin durumundan farksızdır. Ama bu onun doğru olma ihtimalini ortadan kaldırmaz. Ama ona kayıtsız şartsız inanmayı da gerektirmez. Bu yüzden aşağılanmayı da. Zaten adı üstünde teori:). Unutmayınki Dünyanın yuvarlaklığı bilimsel olarak kesin bir biçimde kanıtlanmıştır.

Benim açımdansa piyasalar için endişelenmeme sebeb olan piyasalarda artan volatilite. Extreme hareketlerin global bazda sıklaşması. Volatiliteyi bir richter ölçümüne benzertirsek sanki buyuk deprem öncesindeki hareketleri andırıyor. Ancak ne yazıkki bilimsel olarak bunu kanıtlayacak ne deprem için ne de piyasalar için sağlam bir teori var.

Değişmeyen gerçekse Finansal piyasalarda risk yönetimi. Bu olmadan iyi piyasalarda batabilriz.

neeldo

27-03-2005, 21:32

dow jones 1897-2004
http://img.photobucket.com/albums/v691/neeldo/iviewcapture_date_27_03_2005_time_21_24_20.jpg

BULL MARKET

29-03-2005, 13:07

Sn korhan, şu anda ortaçağ da yaşamıyoruz ve dünyanın yuvarlaklığıda kesinlik kazanarak ispatlandığına göre, bundan sonra dünyanın yuvarlak kalarak ne zamana kadar aynı derecede eğimle ve aynı eksende güneş etrafında dönmesini eliot analizi ile bize gösterebilirmisiniz.Bulmuş olacağınız zamana kadar dünyaya 2012 yılında veya 2112 yılında veya 2006 yılında süper hızda bir bir başka cismin gelip çarpmayacağını veya devasa çekim gücüyle dünyanın yörüngesini değiştirmeyeceğinin kesinliği elinizde mevcut olabilirmi, bu dünyanın bilinmeyen değişkenliğinin analizini eliot dalga torisine dayanarak nasıl açıklarsınız ve akıbetin nereye doğru gittiğine veya akıbetin ne şekilde olacağını şimdiden nasıl bir analiz yaparsınız, içinde bulunduğumuz çağda yaşayan birisi olarak bunu size sormayı uygun gördüm, eğer cevaplarsanız çok memnun olurum. Tahmin yapmadan kesin ilişkilere fazla güvenmemek gerektiği taraftarıyım aynı zamanda.
Bu arada sayın think, piyasalar hakkındaki görüşlerinize katılıyorum ve bencede finansal risk yönetimi, içinde bulunduğumuz çağın gerçeği olmaya devam ediyor.

vizyoner

29-03-2005, 13:20

Elliot dalga prensipleri kalabalıkların (insani varlıklar) psikolojisi üzerine geliştirilmiştir.
Uygulamarlardaki ortak noktalar budur.

neeldo

29-03-2005, 13:26

Elliot dalga prensipleri kalabalıkların (insani varlıklar) psikolojisi üzerine geliştirilmiştir.
Uygulamarlardaki ortak noktalar budur.
Yatırımcı savaşları bölümüne bu konuyla ilgili ufak bir yazı ekledim.

BULL MARKET

31-03-2005, 00:48

cembit

31-03-2005, 01:31

Elliot dalga prensipleri kalabalıkların (insani varlıklar) psikolojisi üzerine geliştirilmiştir.
Uygulamarlardaki ortak noktalar budur.

Arkadaşlar hiç açık olmuyorsunuz. Triizopropisilan molekülü ve insani varlıklar psikolojisinin ortak noktası nedir? Sn. Korhan'ın gönderdiği mesaja bakınız:
http://forum.hisse.net/showpost.php?p=269736&postcount=39
Madem ki rastgeleliği kökten reddedebilecek bir teoriniz var (ona güveniyorsunuz) neden yüzlerce bilim adamının tamamiyle rastgele dediği radyoaktif davranışta bunu denemeye kalkmıyorsunuz? Bence tek hatanız "pattern matching" yöntemiyle bulunmuş bir teoriyi insan davranışının önüne koymaktır. İnsanın aklıyla EW dalgalarını öngörüp tamamen aksi yönde pozisyon alamayacağını kimsenin söyleyemeyeceğini düşünüyorum. Bu da kitle davranışı EW yasalarına tabi olsa bile tüm öngörüleri boşa çıkarmaya yeter. EW'de gözlediğim garipliklerden biri de teorinin hem bir malın hem de o malın tersinin alıcısı olabildiğiniz (örn: forex piyasası) piyasalara hem de borsa tipindeki piyasalara uygulanabilir olmasıdır. Pattern matching yapısını bu örnekten görebilirsiniz.

neeldo

31-03-2005, 02:07

Sayın neeldo, eliot dalga prensiplerinin teori olarak ele alındığını ve bu teorininde insanların yarattığı bir toplumsal teori olduğu gerçeğinden hareket edersek, acaba kitlelere bu teorinin yavaş yavaş yerleşmeye başlaması veya sinmesi söz konusu olabilir mi ? diyede bir sorgulamak gerekmez mi? Eliot dalga teorisi aynı zamanda, kitlelerin düşüncelerini etkileyen formüller sınıfında değerlendirilmeli ve bu açıdan bakılıncada, kitleler üzerinde uzun süreli etki yapan ve aynı zamanda devamlı inanış sağlayan bir formül haline gelmesi beklenmemelidir diye düşünüyorum.Tabiki eliot dalga teorisini kitleler kullanmak isteyeceklerdir fakat çabuk değişen düşünceler haline gelmesinden kurtulamayacaktır, bilmem katılırmısın, bu benim kendimce düşüncem, saygılar.
Sayın bulmarket elliott dalga teorisi adı üzerinde teori.Ama genelde başarılı sonuçlar vemekte.Şuanda büyük kitleler tarafından kullanılmamakta o yüzden ben kullanmaya devam ediyorum.Tabiki piyasada aşırı kullanılması teorinin etkisini kaybetmesine yol açacaktır.Şuanda ben kullanıyorum ancak borsa sadece elliott la yatırım yapılacak bir enstrüman değil.
Saygılarımla.

_serhat_

06-04-2005, 00:51

herseyden önce sunu söylemek istiyorum; sayın neeldo sizin yüzünüzden forumu okuyamaz olacam yakında avatarınız o kadar korkuncki direk en alta indiriyorum sayfayı :)
geliyim esas konuya;
bu topicin ilk sayfasını okudugumda gercekten heyecanlandım acıkcası, cünkü aylardır basta bu forum olmak üzere borsayla ilgili ortamları olabildigince incelemeye calisiyor ve birşeyler öğrendikçe bu kadar sosyal bir olgunun icinden karla cıkmanın ne kadar zor ve ürkütücü oldugunu düşünüp duruyordum.ve sonunda sayın korhan paralel bir tezle ortaya çıktı.
gerçekten güzel bir düşünce şekli ve iyice meraklandım şuan masaüstüm google searchpagelerle dolu :)
ama şuna deyinmeden edemeyeceğim;
benim anladığım kadarı ile bu topicte anlatılmak istenen toplum psikolojisinin belirli dalgalar halinde hareket ettiği tezini tanıtmak ve bundan daha da çok toplum psikolojisinin etkilerinin aynı dönemlerde değişik sosyal olgularda paralellik gösterdiği ki bu gayet normal bir durum..
açıkçası sayın korhanı birkaç yerde savuna savuna yoruldum artık ama benzer olaylar burda da oluyor.yanlış anlaşılıyor kendisi(ya da hiç anlaşılmıyor) bence.adam birşeyde diretmiyor ki abicim, kimseye bu bunun göstergesi falan da demiyor, bir durumdan bahsediyor öngörü falan da yok..tamam başlık antipatik ve iddialı olabilir ama altında gayet akademik ve değerli şeyler yatıyor..hepimiz ölecez değil bu konun içeriği.
bi de saxafon abicim de kafayı taktığın petrol konusu burayı biraz uzaktan ilgilendirmiyor mu sence?
her topicte 10 sayfa copy pastelerle bahsetmeye ne gerek var..
bu arada sayın korhan bahsettiğiniz kitapla ve de sosyonomi ile ilgili daha fazla yorum içeren grafik ve örnekler alabilir miyim acaba?

cembit

06-04-2005, 08:51

Nyse'nin güneşli günlerde %72 olasılıkla çıktığına dair bulgular var. Buradan yola çıkarak Amerika'yı kapalı günlerin beklediğini söyleyebilir miyiz?

Çalışma arkadaşım televizyonda geçtiğimiz günlerde bir astrolog bozuntusunun çıkıp Amerika 2010'da çökecek, bilim ve teknolojiye eskisi kadar yatırım yapmıyor dediğini duymuş. Neptün mü ne bir gezegen fazla çekiyormuş.

Bulgular her geçen gün artıyor. :p

Saxofon

06-04-2005, 09:45

Bu da saçma bişey. Yani güneşi görenlerin canı hisse senedi almak istiyorsa, demekki ekvator kuşağındaki insanlar çoğunlukla alıcı davranıyorlar diye idda etmek de gerekiyor.

Halbuki ben başka şekilde ifade etmek isterim. Bence güneşli fakat sıcaktan bunaltıcı olmayan bir günde insan kendini enerjik hisseder, harekete geçmek ister ve yapmak istediği bir iş için bunun uygun zaman olduğunu düşünür.

Eğer borsalar mesai saatlerinde kapalı olsa ve sadece akşam 20.00 ve gece 05:00 arasında çalışsa, işlem süresi daha uzun ve yatırımcıların günlük işlerinden serbest kaldıkları bir anda işlem yapılıyor olmasına rağmen işlem hacmi düşecektir. İnsanlar zararlı bir işlem yapıp moralsiz bir şekilde yatağa gitmek istemeyecektir.

Ayrıca FX piyasası yatırımcılarını düşünün. Yaptıkları işlemlere bir taraftan bakıldığında boğa diğer taraftan bakıldığında ayı olmalarına yol açıyor. Yani sürekli EURUSD almak isterseniz EUR boğası fakat USD ayısı oluyorsunuz. Bu durum hava durumuna nasıl uydurulabilir?

cembit

06-04-2005, 14:13

Verdiğim bilgileri kafadan atmadıysam da bana göre ironik olduğu için yazma gereği duydum. Katıldığım için değil. :p

_serhat_

07-04-2005, 00:53

hanginiz daha komik karar veremiyorum gerçekten...

think

07-04-2005, 01:24

hanginiz daha komik karar veremiyorum gerçekten...

Ama daha ironiği benzer ilişki yapsını sn korhanın elliot dalga teorisinde de olması :D . Hatta ben daha ileriye gideyim Astroloji ne kadar geçerliyse elliot dalga teoriside o kadar. Şöyleki bugün küçümsenmeyecek sayıda insan gezegenlerin konumuyla kaderleri ve kişilikleri arasında ilişki olduğuna inanıyorlar. Yazılan kitap ve softwareler yüzlece milyon USDlik pazarı oluşturuyor. Elliot DAlgalarıda aynı şekilde benim gözümde.

Ancak yanlış anlamayın bu karşı fikri küçümsediğim anlamında değil. Sadce benim paradigmam içindeki yerini göstermek için bu örneği verdim. Benim kfamda o kadar örtüşüyorlarki. HAtta her ikisininde son dereceateşli savunucuları var. Ama bena çok uzaklar benim sitediğim soruları tam cevap alamadığım için.

Bu arda belgide finansal piaysalardaki çöküş iklim değişimininde habercisidir sn Cembit:roll:

_serhat_

07-04-2005, 03:30

sayin think ben böyle düsünüyorum demektense bu böyleymise getirebilirsek konulari herkesin kazanci olur.. bu arada 'Astroloji ne kadar geçerliyse elliot dalga teoriside o kadar..' cümlesi çok kesip atici bir cümle olmus. Anladigim kadari ile EW nin derinlikleri gazete sayfalarini asmis durumda.. bu topicte de gösterildigi gibi 'deneysel olarak da olsa' bircok uygulamasi yapilmaya calisiliyor..
dedigim gibi bunun böyle oldugunu düsünmek dogru bir tarz degil bence, dünya inanc dünyasi olursa nereye gidiyor belli. Neyin nasil oldugunu algilayarak bu böyleymis dememiz lazim..
ki bu uzun uzun bahsettigim seye de bilimsellik deniyor :D :D
neyse bir süre daha okumaya ihtiyacim var sanirim, böylece havada kalmayan daha yerine uygun fikirler edinebilirim..
bu arada benim inancimi sorarsaniz; ben toplum psikoljisinin ucundan çok güzel tutulduguna inaniyorum bu EW muhabbeti ile..dahasi var mi? varsa nedir bulmak görmek lazim..

cembit

07-04-2005, 11:39

İnsanlar kendilerini oluşturan belli koşullar sonucunda düşünür, yorum yaparlar. Sizin için çok mantıklı gözüken bir şey farklı koşullarda yetişmiş biri için çok absürd gözükebilir. Bu a veya b kişisinin daha "doğru", "akıllı" olması ile ilgili değildir değil mi? Birbirimize kızgınlığımız vs. de daha çok birbirimizin arkaplanını iyi anlayamamızdan kaynaklanır. Bu anlaşmazlık bilimci topluluklarında bile yıllar süren aykırılıklara yol açmıştır, tarihten okuyoruz.

Neden EW teorisinin bu sosyal yorumuna şiddetle karşı çıkıyorum? Hem de bir şeyden haberim olmadan. (Gerçi az da olsa öğrenme girişiminde bulundum) Yatırımımı kendi kendime değerlendirmeye vakit bulabilsem açıkçası EW'yi elimin altında bulundurur, kullanırım. Bir dolu indikatörden çok farklı değil EW. Başarılı sonuçlar verdiğini gözlerimle gördüm. Fakat bir fenomenin altında yatan yasaları bulabilmek yıllar sürer. Formülize edebilmek ise çok daha kolaydır. (isteyene onlarca örnek gösterebilirim) Ha evet neden karşı çıkıyorum, çünkü EW dalgalarını oluşturan yapının insan davranışlarının ritmikliği ile ilgili olması bana ÇOK DÜŞÜK olasılık olarak gözüküyor. Bana göre bazı yapılar bulunmuştur ama henüz altlarındaki dinamik ANLAŞILAMAMIŞTIR.

İstatistiksel yasalardan örnek vermek istiyorum. Hepimiz lisedeki kimya formülünü biliyoruz. PV=nRT Bu formülün bulunuşunun tarihine baktığımızda deneysel çalışmalar sonucunda bulunduğunu görüyoruz. Yani birileri almış gazları sıcaklığını artırmış -diğer değişkenleri sabit tutarak-; bakmış ki gazın basıncı artıyor. Alın size basınçla sıcaklık orantılıdır yasası vs.vs Tüm deneyleri birleştirince orantı sabitiyle bu formül çıkıyor. Bu yasanın keşfedildiği zamanlarda önce Newton maddenin hareket kanunlarını bulmuş, matematikle ifade etmiş ama kimse bu yasaları gazlara nasıl uygulayabileceğini bilemiyor çünkü gazın yapısı nedir, eğer parçacıklardan oluşuyorsa nasıl biz 600000000000000000000000 parçacık için hareket denklemi yazacağız da bu kadar denklemi çözerek bir şeyler anlamayı başarabileceğiz. Bu belli değil. En sonunda birilerinin aklına geliyor, o kadar molekülün hareketini anlamaya gerek yok.. Birbirleriyle ilişkilerini ihmal edersek moleküllerin 1/3'ünün x ekseni doğrultusunda diğer 1/3ünün y, kalan 1/3ünün de z doğrultusunda hareket ettiğini VARSAYARSAK diye başlıyorlar ve hareket kanunlarını uygulayarak PV=nRT formülünü çıkartıyorlar. Bu formülün de bugün hiçbir ince hesap gerektiren deneyde kullanılmadığını da söyleyelim yani gazı bu formül kaba saba ifade edebiliyor.

Ne alakası var şimdi bunun Elliottla?

İnsanları gaz moleküllerine benzetelim. Gaz molekülleri rastlantısal davranırlar; insanlar o kadar rastlantısal değildir ama yeterince rastlantısaldır. Karısıyla kavga edip tüm hisselerini güzel bir yükseliş trendi başında -daha doğru dürüst kar edemeden- satan ve Taiti'ye yerleşen yatırımcı önceden ekonomik kurallar ile tahmin edilemez. Tek bir gaz molekülü de böyledir.

Diyeceksiniz ki Elliott da buna benzer şeyler diyor, sen bir şeyi anlayamadın hala konuşuyorsun. Evet gerçekten kitle hareketleri belli yasalara uyar diyor ama tamamen farklı bir garip mantıkla. Gaz moleküllerinin (insanların) rastgeleliğini tamamen göz ardı ediyor. Kitabını aldım baktım şöyle cümleler var "human emotions, as mentioned in the preceding section, are rhythmical". Fizikçiler ise yasaları temeldeki rastgeleliği koruyarak oluşturuyorlar. Hiçbir fizikçi şöyle bir cümle kurmaz: "Gaz molekülleri aslında bizim duymadığımız bir ritimde dans ediyorlar o yüzden sıcaklıklarını artırınca daha hızlı dans etmeye başlarlar ve bu yüzden basınç artar" Hiçbir ekonomist de insanlara gömlek biçmeye kalkmamalıdır..

İtiraz: YASAlar var!

Yasalar gerçekten var.. Ama neden var? Gaz moleküllerini siz bir kap içine hapsetmezseniz yasa masa yoktur! Uzayda boş boş dolansalar hiçbir yasa ortaya koyamazsınız. İnsanlar da böyle, eğer bizi birbirimize bağlayan BİZİM DIŞIMIZDA GÜÇLER (kap gibi) olmasa hangi duygular ritmik hareket edecek? Fabrikada işten çıkarılacağını düşünen işçi, aç kalma korkusuyla öngörülebilir davranıyor diyebilirsiniz örnek olarak. Ruhu köleleşen birinden ne bekliyorsunuz?

Elliott dalgalarıyla ortaya konan "yasa"lar BİZİM DIŞIMIZDA olan güçlerin hareketlerinin oluşturduğu yasalardır! Herkes kendi kArını maksimize edecek şekilde, kendini ayrı -çok zeki, akıllı, yakışıklı, güzel, bilgili bla bla bla bla- kategorilerde değerlendirmese, özümüzde bir olduğumuzu anlasa cicili bicili o ekonomik yasalara noolurdu sizce?

İşte bu yüzden temeldeki yasaları anlaşılmamış bir teorinin uygulamasına -Amerika şöyle böyle olacak gibi- itibar edilmemelidir..

think

07-04-2005, 12:29

İşte bu yüzden temeldeki yasaları anlaşılmamış bir teorinin uygulamasına -Amerika şöyle böyle olacak gibi- itibar edilmemelidir..

Anlatmak istediğimi o kadar güzel anlatmışsınızki bu son cümlenizle teşekkür etmek istedim :bravo: :bravo: :bravo: :bravo: :bravo:

Not:Maalesef,size çok istedi,ğim halde itibarınıza puan geçemiyorum. 40 kişiye geçmeden bir daha aynı kişiye puan geçemiyormuşsunuz.:(

cembit

07-04-2005, 12:37

Sn. Think teşekkür ederim..
Sayın babo'nun yazdıklarında şöyle bir not vardı: "Haklı çıkarsam sevinmem, yanılırsam üzülmem"
Ne kadar güzel bir ahlak ama bunu papağan gibi tekrarlamakla olmuyor (kendim için söylüyorum)

neeldo

07-04-2005, 13:17

BULL MARKET

08-04-2005, 23:20

Önemli olan para kazanmaktır.Hangi yöntemle kazandığınızın hiç önemi yok.Sizin yazdıklarınızı neredeyse bir asır yazanlar olmuş ama insanlar kullanmaya devam etmiş.Üniversitede Prof. bir hocamız vardı.Makro ekonomi ve uluslararası iktisat derslerine gelirdiki bilgisi kesinlikle tartışılamayacak kadar değerlidir.O bu piyasalarda başarılı olamadı.Tekbir yöntem yok bence.
Sayın neeldo, kendinizce haklı olabilirsiniz, önemli olan sadece para kazanmak olunca diyecek sözüm yok.Fakat sizce tek bir yöntem yok ama tek bir yönteme ulaşmak isteyen de yok değil, henüz çok başarılı bir uygulama gerçekleştirilmiş olmasa bile, endekslerin fraktal boyutu olabileceğini ve bunuda fraktal bir eğri yardımıyla anlaşılabilir hele getirilebileceğini düşünen ve bu konuda çalışanlar var, ben de kullanabileceğim tek bir yöntem arayışı içindeyim ve bunuda şimdilerde bilimsel yöntemlerle yapmaya ve fraktal boyut ile endeksin belirli şekillerde gerçekleşen karmaşıklığının, şekillenebilecek nüanslarını ortaya çıkararak yapılabileceğini düşünenlerdenim.Olur veya olmaz ama bu konuya ortaçağdaki dünya yuvarlaktır tezine karşı çıkanlar gibi karşı çıkmıyorum ve şimdilerde bu alanda bir şeyler elde etmeye çalışanlardan da bilgi edinmeye çalışıyorum.Bu konuda bilgisi olan veya araştırma içinde olan varsa bizleride bilgilendirirse çok iyi olur.Gerçekler çok derinlerde hep gizli kalacak veya bir gün ortaya çıkacak, ikiside olası bir şık.Saygılar.

_serhat_

09-04-2005, 03:30

[QUOTE=BULL MARKETBu konuda bilgisi olan veya araştırma içinde olan varsa bizleride bilgilendirirse çok iyi olur.[/QUOTE]
sayın bullmarket korhan bey biçok şey biliyor gibi ama sorunca link veriyor araştırın diyor :).. söylemiyor direk.. lisedeki fizik hocam gibi :) ama napalım araştırıyoruz biz de.. ne de olsa karşı çıkıp yıkmak kolay.. hem de hiç antitez sahibi olmadan..

Saxofon

10-04-2005, 05:18

Economic "Armageddon" Predicted by Stephen Roach (http://www.fromthewilderness.com/free/ww3/112304_economic_armageddon.shtml)

Saxofon

11-04-2005, 01:25

Oil for dollars, and dollars for US deficit - Apr 9, 2005
By Richard Benson (http://atimes.com/atimes/Asian_Economy/GD09Dk01.html)

World Bank forecasts gloom - Apr 8, 2005
By Emad Mekay (http://www.atimes.com/atimes/Global_Economy/GD08Dj01.html)

Saxofon

19-04-2005, 00:58

Sayın Saxofon,
Araştırmalarınız için çok çok teşekkürler. Size bir sorum daha olacak. ABD ekonomisinde olası bir çöküşün zamanı ne olabilir? Biliyorum ben kahin değilim diyeceksiniz, ama en azından bu çöküşün öncüsü olabilecek bazı gelişmelere göre kafanızda bazı tarihler oluşmuştur. Veya öncü olarak düşündüğünüz bazı gelişmelerden hangilerinin gerçekleştiğine göre bir tarih. Bir yorum yapabilirseniz çok sevinirim.Okuldayken laboratuvarda deneyler yapardık. Silindirik olarak kesilmiş kayalara artan yükler uygulayıp, kırılmadan ne kadar yük çekeceğine bakardık. Böylece kayaların cinslerine göre ortalama mukavemetlerini bulurduk. Toplanmış veriler sayesinde teste alacağımız belirli türdeki bir kayanın kırılmadan çekebileceği yükü yaklaşık olarak bilebilirdik.

Kaya mukavemeti ile ilgili bu bilgi seti sayesinde bir tünelin çökmeden kalabilmesini sağlayacak proje çizilebilir. Yani bir mühendis olarak benim öğrenimim çöküşlerin önlenmesi üzerine.

Fakat ekonomi kaya gibi değilki. Onun üzerine binen yükler tek yönlü olmayıp birçok kuvvetin etkisi altında. Bu sebeple çok değişik şekillerde kırılabiliyor.

Ekonomi dediğimiz alanın iç yapısı çok dinamik ve sürekli evrim geçiriyor. Bu sebeple bundan önceki çöküşleri incelemek fikir edinmekten başka bir işe yaramıyor.

Ben bir ara, 90-100 yıldan beri toplanmış ABD verilerini inceleyerek bir yerlere varmaya çalıştım. Fakat şimdiki durumun bir benzeri daha önce yaşanmamış. Hani ekonomide "Bu sefer farklı" diye bir terim vardır ve bunu söyleyenler genelde iyimser enayilerdir, bence gerçekten de bu sefer farklı.

ABD'de Fed faizleri 40 yıldır %1 seviyesine inmemişti.
Bazı durumlarda %4 bile gevşek para politikası etkisi gösteriyordu.
Dünyada soğuk savaşın bitmesiyle birlikte ABD silahlarına ihtiyaç azaldı.
Geçmişte ABD bilim ve teknolojide öndeydi.
ABD 1929 çöküşünde bile bu oranda borçlu değildi.
USD hiç bu kadar yaygın bir rezerv para değildi.
Küreselleşme bu boyutta olmamıştı.
İnternet ve bilgisayar bilgiyi en ücra köşeye kadar ulaştırmamıştı.
Online bankacılık yoktu.

Daha neler neler vardır saymadığım. Bütün bunlar piyasaların ve ekonominin davranışını geçmişten çok farklı bir hale getiriyor. Örneğin bir haber servisinden geçilecek etkili bir mesaj 3 dakikada bütün dünya borsalarına %5-10 değer kaybettirebilir.

Size bir çöküş tarihini, değil mühendis ben, Nobel ödülü almış veya aday gösterilmiş ekonomistleri bir araya getirseniz onlar da veremez. Hatta bunlar çöküşün olup olmayacağı konusunda bile anlaşamazlar.

Fıkra:
İdris askerde hava indirme eğitimi alıyormuş. Paraşütle uçaktan atlama sırası İdris'e gelmiş, fakat atlamak istemiyor.
Komutan : Niye emire uyup atlamıyorsun?
İdris : Dün annem aradı, paraşütüm açılmayıp yere çakıldığım bir rüya görmüş.
Komutan : O halde benimkini al ve atla derhal.
İdris istemeye istemeye komutanın paraşütüyle atlamış ve paraşüt açılınca rahat bir nefes almış. Bir kaç saniye sonra da komutan hızla yanından inerken avazı çıktığı kadar bağırıyormuş "İdriiiis. Ana........"

Çöküş zamanını kimse bilemeyeceğine göre, asıl yapılması gereken;
riskleri şimdiden farkında olmak ve kayıp önleyici uygun bir pozisyon taşımak,
bu risklerin çöküşü başlattığı bir durumda durumu çabuk kavramak,
önceden hazırlanmış bir planı harekete geçirmek gerekir.

Bu kadar saçma sapan yazıdan sonra bari faydalı bir bilgi de vereyim. Faiz eğrisini bilirsiniz. Normalde kısa vadeli faizler düşük ve uzun vadeli faizler de yüksek olur. Eğer faiz eğrisi ters dönerse bu bir resesyonun öncü göstergesi olması ihtimali son derece yüksekmiş. Amerikada şimdiye kadar şaşmadan bütün resesyonlardan önce faiz eğrisi ters dönmüş. Diğer bir söyleyişle kısa vadeli faizlerin 3 ay boyunca uzun vadeli faizlerden yüksek kaldığı durumları en geç 12 ay içinde bir resesyon izlemiş. Belkide bir dahaki sefer bir resesyon değil çöküş başlar.

think

21-04-2005, 19:03

U.S. Current Account Deficit: Causes and Consequences

I would like to address an issue that is receiving increasing attention lately: the U.S. current account deficit. Not since ****ing the Federal Reserve Board have I seen this topic show up in the financial press as frequently--and so often with such ominous overtones--as it does these days. Several reasons for this come to mind. Most obviously, at about 6 percent of gross domestic product, the current account deficit is now larger than it has ever been in our nation's history; that, by itself, attracts attention. Also, because the current account deficit reflects the excess of our country's imports over our exports, the deficit's descent into record territory has helped crystalize fears that the economy is losing competitiveness and that U.S. jobs and incomes are suffering as a result. Finally, the larger the current account deficit becomes, the greater the number of observers who believe that a correction, and one with significant implications for the U.S. economy, is imminent. Such expectations have contributed to, and in turn have been reinforced by, the slide in the dollar over the past few years.

Although views differ as to when a correction will take place, nearly all agree that the current trajectory of the U.S. current account deficit is unsustainable. This consensus reflects the simple logic that the deficit is causing the net indebtedness of the U.S. economy to rise more rapidly than U.S. income. In 1985, our foreign assets were about equal to our foreign liabilities, so that our net international investment position was roughly zero. By 1995, our investment position had deteriorated to negative 4 percent of GDP, and by 2004, we estimate this negative position to have reached about one-fourth of GDP. If current account deficits continue to boost the negative international investment position, eventually the cost of servicing that position, which so far has been quite modest, would rise to an unsustainable level. Obviously, the current account would have to adjust to ensure that excessive debt burdens are not maintained.

If nearly all observers agree that an adjustment of the U.S. current account deficit is inevitable, few agree on when the adjustment will occur and what will cause it to happen. Many argue that U.S. households must raise to a more prudent level a saving rate that has fallen to less than 3 percent of disposable income in recent years. Others place the onus of adjustment on foreign economies to boost lackluster domestic demand and increase their purchases of U.S. exports. While some call upon coordinated governmental action to address the pattern of global external imbalances, others place their faith in market mechanisms to do the job.

A large part of the reason that people disagree about what will be needed to bring about current account adjustment is that they disagree about what has led the deficit to become so large in the first place. If one believes that the expansion of the current account deficit has been caused by government policies, such as budget deficits, then it is natural to identify a reversal of those policies as the action that will bring about current account adjustment. Conversely, if the current account deficit primarily reflects developments in the private sector, it is more likely that the marketplace will be the source of subsequent correction.

Surprisingly, researchers have made relatively few attempts to assess and compare the full range of explanations that have been proposed for the emergence of the large U.S. external deficit.1 In my remarks today, I would like to survey some of the factors that have been put forward to explain the deficit. As I do so, I will be referring to several macroeconomic model simulations, implemented by my colleagues on the Federal Reserve Board's staff, that are designed to gauge the impact of these factors on the U.S. external imbalance. The proposed causes of the deficit are by no means mutually exclusive, of course. It is possible and even likely that the deficit is the outcome of several different developments. I should also note at the outset that the views I will express are my own and do not necessarily reflect those of my colleagues in the Federal Reserve System.

Approaches to Characterizing the Current Account
Before getting to these explanations, however, I'd like to take a few moments to clear up what--for some, at least--has been a prominent source of confusion. At least three approaches characterize the current account balance, and each of them shines the spotlight on different factors that may be influential.

Perhaps most commonly, the current account balance is portrayed as the difference between a nation's exports, broadly defined, and its imports. From this perspective, the determinants of the current account balance are roughly the same as the determinants of the trade balance: exchange rates, prices, and incomes at home and abroad. Accordingly, the widening of the U.S. current account deficit is frequently attributed to the strengthening of the dollar since the mid-1990s, which led U.S. imports to be cheaper measured in dollars and U.S. exports to be more expensive in foreign currency.

According to a second perspective, the current account balance is defined as the difference between a nation's saving and its investment. This definition highlights the decline in the ratio of national saving to GDP over the past ten years, even as investment rates have moved up a bit on balance, as the central cause of the widening of the U.S. current account deficit.

Finally, because any excess of national spending over income must be financed by foreigners, the current account deficit is equivalent to the net inflow of capital from abroad. This approach points to the surge of capital inflows into our economy as the key development underlying the emergence of the large external deficit.

These three approaches--the trade balance, the saving-investment balance, and net capital inflows--might, at first blush, appear to attribute the emergence of the large U.S. current account deficit to highly distinct factors. In reality, however, these approaches are merely three alternative means of characterizing the outcomes of the same underlying, fundamental developments. To see this more concretely, consider, for example, the effects of a rise in investor perceptions of the rate of return on investment in the United States. The rise will likely attract foreign capital inflows. It may also lead to a strengthening of the dollar, thereby weakening exports and strengthening imports. Finally, through various channels, the rise in the perceived rate of return may boost the investment rate and lower the saving rate.

In this example, the fundamental shock causing the current account deficit to widen is the change in investor expectations. The other elements of the story--the inflow of capital, the strengthening of the dollar, and the movements in saving and investment rates--represent diverse aspects of the economy as they respond to that initial shock and lead, ultimately, to the larger deficit. The story can be played out using any of the three approaches to the current account that I have reviewed. To be sure, some approaches may be more helpful in highlighting certain types of shocks than others. But any compelling explanation of the current account deficit must identify not merely the proximate influences on the deficit--be they exchange rates, capital flows, or aggregate saving and investment--but also the fundamental, underlying sources of the imbalance.

Explanations for the Large U.S. Current Account Deficit
I would like now to address five different explanations for the large U.S. current account deficit, and even these do not exhaust the possibilities. The first three explanations focus primarily on domestic developments: the fiscal deficit, an autonomous drop-off in private saving rates, and the surge in productivity growth. The remaining explanations encompass developments abroad as well: the slowdown in foreign demand and the apparent rise in global financial intermediation. I will not discuss yet another factor that undoubtedly has contributed to the widening of the deficit--the rise in oil prices--but it is worth noting that our oil import bill has risen by about $110 billion, from $68 billion in 1999 to $180 billion in 2004, and most of this increase reflects higher oil prices.

1. Expansion of the fiscal deficit

The view that the current account deficit arises from the widening U.S. budget deficit has received considerable attention of late and recalls the discussion of the mid-1980s, when the simultaneous emergence of fiscal and current account deficits in the United States gave rise to the "twin deficits" hypothesis. The simplest version of this hypothesis starts with the identity that the current account balance is equal to saving minus investment. Since the expansion of the fiscal deficit lowered public saving, the story runs, it must have lowered national saving and thus widened the current account balance to a similar extent. This version of the story is a bit too simple, however, as it assumes that private saving and investment remain constant, whereas in reality these quantities can and probably will change in response to a change in the fiscal balance. In the more sophisticated version of the story, a larger fiscal deficit boosts domestic demand, pushing up domestic interest rates relative to foreign rates; this, in turn, attracts investors and raises the value of the dollar, thereby leading to a larger current account deficit.

In theory, the fiscal explanation of the current account deficit is entirely plausible. In practice, however, the support for this proposition is weak. The United States has had episodes in which the fiscal and current account balances moved together, but it has also had episodes in which they diverged. Most notably, the fiscal factor cannot explain the widening of the trade deficit in the late 1990s, when the U.S. budget moved into surplus. At the international level, countries such as Japan and Germany are running large current account surpluses even as their budget balances are substantially in deficit. More generally, research into the determinants of current account balances has produced only mixed support for the linkage between fiscal and current account deficits.2

Why don't the reductions in public saving associated with widening fiscal deficits lead more consistently to higher current account deficits? Most likely, larger budget deficits increase the government's draw on available credit and dampen private consumption and investment spending, thereby limiting the deterioration of the current account. This explanation is supported by a simulation of the Federal Reserve Board staff's macroeconomic model, to which I alluded earlier. The results of this simulation, depicted in figure 1, suggest that, compared with a scenario in which no fiscal expansion had taken place, the loosening of fiscal policy since 2001 boosted the rate of private saving and lowered the rate of private investment. Accordingly, the effect on the trade deficit is estimated to have been fairly small.3 Rather than crowding out net exports, fiscal expansion appears to have primarily crowded out private investment and consumption.4

In sum, the recent experience both of the United States and of other countries, as well as the results of model simulations, lead me to conclude that the budget deficit has probably been only a small factor in the emergence of the large U.S. external imbalance. Of course, even if it does not narrow the current account deficit by much, reducing the budget deficit would be highly desirable for other reasons: It would free up resources for private investment, and it would reduce the burden on future taxpayers of repaying the federal debt.

2. Decline in the private saving rate

For observers who view the large current account deficit as an example of the profligacy of Americans, the sharp decline in private saving rates looms as large in their thinking as the sharp rise in the budget deficit. Since the mid-1990s, the personal saving rate has declined from roughly 5 percent of disposable income to less than 2 percent, and gross private saving (which includes corporate saving) has edged down from about 16 percent of GDP to less than 15 percent.

As I noted earlier, it is important to distinguish between fundamental shocks affecting the current account and other developments which might merely represent economic responses to those shocks. On one hand, the decline in private saving could reflect a response to other developments in the economy--for example, a rise in the value of equity holdings and housing wealth, increases in expected future income, or declines in interest rates--and thus might not represent a fundamental cause of the U.S. current account deficit. On the other hand, the decline in saving rates could reflect a structural shift in household saving and spending behavior. Continued financial liberalization and innovation have made it easier for Americans to borrow, particularly against their real estate wealth, and this easing may have led to greater consumption.

If Americans have experienced a structural decline in private saving rates, how much of the widening of the external imbalance could this explain? As shown in figure 2, the answer provided by our macroeconomic simulation model is: not much. The reason is virtually the same as in the case of a rise in fiscal deficits. According to our simulation, high private consumption boosts GDP growth and--all else equal--forces up interest rates; although the rise in interest rates strengthens the dollar, it leads to much lower investment spending. Accordingly, and as in the case of a fall in public saving, a fall in private saving appears to crowd out investment more than it crowds out net exports, and thus leads to little change in the trade balance. I should note, however, that just as a decline in the budget deficit is desirable even if it would not substantially reduce the trade deficit, a rise in private saving rates also would be helpful because it would strengthen private balance sheets and provide additional resources for investment and growth.

3. Productivity growth

In both the fiscal story and the private-saving story, the large U.S. current account deficit implicitly is the outcome of a rise in consumption relative to income. The third story I'd like to discuss highlights a more impressive achievement of the U.S. economy, the surge in labor productivity growth from about 1-1/2 percent annually in the two decades preceding 1995 to roughly 3 percent in the period since then. This surge is viewed as having several important consequences. First, higher productivity growth boosted perceived rates of return on U.S. investments, thereby generating capital inflows that boosted the dollar. Second, these higher rates of return also led to a rise in domestic investment. Finally, expectations of higher returns boosted equity prices, household wealth, and perceived long-run income, and so consumption rose and saving rates declined. Under this explanation, all of these factors helped to widen the current account deficit.

I find this story compelling. It links two key economic developments of the past decade: the rise in productivity growth and the widening of the current account deficit. It also helps to explain several other important developments, including the fall in U.S. saving rates and the 1990s boom in asset prices. In fact, a simulation of our macroeconomic model shown in figure 3 suggests that the surge in productivity growth, while hardly explaining all of the deterioration in the trade balance since the mid-1990s, accounts for more of that deterioration than do the public and private saving shocks combined.

Moreover, the effect of higher productivity growth on the trade balance could have been even larger than the simulation indicates because it likely worked through several channels that the model does not incorporate. The simulation does not fully take into account the rise in stock prices and household wealth--and hence, consumption--that would have been spurred by expectations of higher productivity growth. Also, because the simulation does not fully account for the effect of enhanced perceptions of equity returns on exchange rates, it does not produce the rise in the dollar that, in all likelihood, resulted from the productivity surge.

4. Slump in foreign domestic demand

I would like to turn now to developments at the global level that may have helped to widen the U.S. current account deficit. Domestic demand growth has slumped in many foreign economies because of varying combinations of an increase in saving rates and a decline in investment. This weakening of foreign spending has enhanced the supply of capital available to the United States, put downward pressure on U.S. interest rates, and put upward pressure on the dollar.

As I said before, I like the U.S. productivity surge story and find it compelling. However, I also like the foreign demand slump story, and I find it compelling. Some of the largest industrial economies in the world--Japan and the euro area--have been running current account surpluses while experiencing very subdued growth. In the developing world, the East Asian economies that went through financial crises in the late 1990s have seen a plunge in their investment rates even as their saving rates have remained extremely high; the weakness in domestic demand has likely motivated the authorities in these countries to keep their exchange rates competitive to promote export-led growth, a strategy that has also contributed to the U.S. external deficit.5 More generally, since 1999, the developing countries as a whole have been running current account surpluses--with the industrial countries, mainly the United States, necessarily running current account deficits--for the first time in many years.

What does our macroeconomic simulation model say about the likely effect of a slump in foreign consumption and investment spending? The slump lowers the path of foreign GDP, which in turn limits U.S. export sales. Additionally, by depressing perceived rates of return abroad, the weakness in foreign demand explains a considerable portion of the run-up in the dollar, as shown in figure 4. Finally, weaker U.S. net exports reduce overall U.S. activity and depress interest rates a bit, thus raising domestic consumption and investment spending. Taken together, these factors contribute importantly to the widening of the trade deficit since the mid-1990s.

5. Improvements in global financial intermediation

Another global factor that has been cited as contributing to the widening of the U.S. current account deficit has been an increase in global financial intermediation. Some suggest that home bias--the disinclination of investors to invest outside their own country--has been eroding and that this trend has permitted larger current account imbalances to be financed than would have been possible previously. This hypothesis is supported by the reduced correlation of national saving and investment rates in recent years, which implies that savings increasingly are being used to finance investment in other countries.6 Of course, an increased capacity of global financial markets to finance current account deficits does not, by itself, mean that it is the United States that would tap this enlarged capacity. However, observers suggest that the United States' unusually favorable investment climate, protections of investor rights, and prospects for rates of return made it likely that once international financing constraints were lifted, the U.S. economy would enjoy larger capital inflows.

So, how much of the enlargement of the U.S. current account deficit can we attribute to improved international intermediation? This is difficult to answer because it is hard enough to measure a concept as amorphous as international financial intermediation, let alone to gauge its effect on the current account. As a step in this direction, however, we reasoned that any reduction in home bias by foreign investors toward the United States would show up as a decline in the risk premium these investors demand for holding U.S. assets. This decline in the risk premium, in turn, would lead to a greater demand for U.S. assets and a rise in the dollar.

Based on an estimate of the decline in the risk premium that occurred since the mid-1990s, our macroeconomic model suggests, as shown in figure 5, that the decline contributed importantly to the rise in the dollar, and, therefore, to the widening of the trade deficit. Assuming that the lower risk premium can be attributed to growing international intermediation, this latter development apparently exerted an important influence on the U.S. current account.

Putting It All Together
I would now like to step back and consider the relative contributions to the trade deficit of each of the explanations I have discussed, as shown in figure 6.7 To the extent that the contributions of these shocks are reasonably well measured by the macroeconomic model simulations, the most important message I draw from them is that no single factor constitutes a dominant explanation of the deterioration in the U.S. current account balance. That said, our model accords the greatest roles to increased productivity growth, which has made the United States a magnet for foreign saving, and to the slump in foreign domestic demand, which has led to an excess of saving in those economies. The narrowing of the risk premium on dollar assets appears to explain a bit less of the widening of the trade deficit, with the loosening of fiscal policy and reduction of private saving making still-smaller contributions. Of course, these results are the product of our model-based analysis, with all of the strengths and weaknesses that model simulations entail; it would be useful to complement these findings with more direct historical and empirical analysis of the U.S. external imbalance.

Attributing the historically unprecedented widening of the trade deficit, as well as the similarly unprecedented rise in our international indebtedness, to the coincidence of many random and unrelated developments would not make for a very satisfying story. However, my sense is that many of the developments that contributed to the U.S. trade deficit are not unrelated and may be part of a broader evolution of the global economy. The same types of liberalization and innovation that have improved financial intermediation within the United States, for example, have likely been instrumental in reducing home bias and increasing intermediation among countries. Improvements in financial markets, both at home and abroad, may have amplified the effects on the U.S. current account of other developments I have discussed, including the U.S. productivity surge and the perceived weakening of foreign investment opportunities. It is even possible that the expansion of the U.S. budget deficit would have been smaller had policymakers perceived global financial markets to be less willing to finance the gap.

The view that the current account deficit stems from economic developments that are varied and yet intertwined has important implications for how the deficit will be corrected. Such a view suggests to me, first, that government policies such as budget-cutting or encouragement of private saving are unlikely, by themselves, to correct the current account deficit, much as they might be desirable for other reasons. Such policies probably do not address all or even most of the root causes of the current account deficit.

However, the fact that I have deemphasized government policy as the source of the adjustment process does not mean that the public sector has no role to play. Reducing our budget deficit can ease the adjustment process by releasing resources that can be channeled into higher net exports, so that a reduced trade deficit does not require a curtailment of investment. The public sector in several nations has an important role in creating flexible markets for products, labor and financial assets. Appropriate macroeconomic and structural policies in many economies can contribute to the private-sector adjustment process by fostering an environment of innovation, increased productivity and more-rapid growth of domestic demand. Recognizing the role for pubic policy, the Group of Seven industrial nations recently stated that vigorous action is needed to address global imbalances and foster growth.

The primary impetus toward adjustment of the U.S. current account deficit, when it occurs, likely will come from private markets. Here, however, the multiplicity of factors underlying the large U.S. current account deficit raises questions about how that adjustment will come about. Some of the developments that may have supported the expansion of the U.S. current account deficit might reverse themselves--foreign domestic demand could recover, U.S. private saving rates could rise. And some of the factors that boosted the U.S. trade deficit, such as higher productivity growth or financial innovations that support greater spending, may show up more fully in foreign economies. Notably, all of these developments would take time to restrain the deficit, and any one of them, by itself, might have only a small effect. A final possibility is that, as U.S. deficits widen and foreign claims on the United States mount, actions by investors to re-balance their accumulation of assets could lead to changes in exchange rates, interest rates, and other asset prices that might contribute to a reversal of the deficit.

To the extent that the adjustment of the U.S. current account is driven by fundamental changes in the global economy, it is less likely, in my view, to be disruptive or disorderly. Our own experience with external adjustment in the 1980s was comparatively orderly, and so was the experience of many other industrial economies undergoing adjustment in recent decades.8 Of course, should adjustment prove disruptive to sustainable growth and stable prices, the Federal Reserve will certainly be prepared to act. However, my sense is that the implications of current account adjustment for U.S. economic growth and inflation will most likely be benign.

Appendix

--------------------------------------------------------------------------------
Footnotes
1. Analyses of the widening of the deficit include, among others, Catherine L. Mann (2002), "Perspectives on the U.S. Current Account Deficit and Sustainability," Journal of Economic Perspectives, vol. 16 (Summer), pp.131-52; and Nouriel Roubini and Brad Setser (2004), "The U.S. as a Net Debtor: The Sustainability of the US External Imbalances," (679 KB PDF) unpublished paper. Return to text

2. Much has been written on the relationship between the fiscal and current account balances. Recent work include Edwin M. Truman (2004), "Budget and External Deficits: Not Twins but the Same Family," (159 KB PDF) paper presented at the Annual Research Conference, held at the Federal Reserve Bank of Boston, June 14-16; Mathieu Bussiere, Marcel Fratzscher, and Gernot J. Muller (2004), "Productivity Shocks, Budget Deficits and the Current Account," unpublished paper, European Central Bank, November; and Christopher J. Erceg, Luca Guerrieri, and Christopher Gust (2005), "Expansionary Fiscal Shocks and the Trade Deficit," International Finance Discussion Paper 2005-825 (Washington: Board of Governors of the Federal Reserve System, January). Return to text

3. The trade balance accounts for nearly all of the deterioration in the current account balance and is the component of the current account that is most reliably analyzed by the model. The other components of the current account balance consist of net investment income, other income flows, and transfers. Return to text

4. This result is consistent with other model-based analyses of the effect of fiscal policy on the current account, including Erceg, Guerrieri, and Gust, "Expansionary Fiscal Shocks." Return to text

5. Investment rates in some of the major East Asian developing economies, excluding China, plunged more than 10 percentage points of GDP after their peak in the mid-1990s and generally stayed depressed thereafter. A desire to offset this loss of domestic demand, as well as to rebuild their foreign exchange reserves, are likely reasons that authorities in the region intervened to stem upward pressures on their currencies. See Steven B. Kamin (2005), "The Revived Bretton Woods System: Does It Explain Developments in Non-China Developing Asia?" (253 KB PDF) paper presented at the conference "The Revived Bretton Woods System: A New Paradigm for Asian Development?" held at the Federal Reserve Bank of San Francisco, February 4. Return to text

6. Declines in the correlation of investment and saving across countries are documented in Olivier Blanchard and Francesco Giavazzi (2002), "Current Account Deficits in the Euro Area: The End of the Feldstein-Horioka Puzzle?" Brookings Papers on Economic Activity, 2:2002, pp. 147-209; and Joseph Gruber (2004), "Increased Current Account Dispersion: Differential Growth, Demographic Dispersion, or Greater Financial Integration?" unpublished paper, Board of Governors of the Federal Reserve System, December. Return to text

7. The contributions to the trade deficit shown in figure 6 do not precisely match those shown in figures 1 through 5 because of the non-linearity of the model. Return to text

8. See Hilary Croke, Steven B. Kamin, and Sylvain Leduc (2005), "Financial Market Developments and Economic Activity during Current Account Adjustments in Industrial Economies," International Finance Discussion Paper 2005-827 (Washington: Board of Governors of the Federal Reserve System, February). Return to text

Saxofon

05-05-2005, 19:47

http://www2.standardandpoors.com/servlet/Satellite?pagename=sp/Page/FixedIncomeMainPg&r=1&l=EN&b=2

shorunmu

06-05-2005, 11:08

Hey gidi koca Gm ve Ford... Henry Ford'un kemikleri sızlıyordur herhalde. "Fiyatların içinde" falan diye kıvırır şimdi "analysts in the US". Ama bu kelimenin anlamını ve dehşetini gizlemeye yetmez. "Çöp" olarak görülüyor bu şirketler. DOW endeksini oluşturan şirketlere "çöp" deniyor. Gerisini siz düşünün :D

alkazar

06-05-2005, 11:14

Efendim zaten bu sirketlere yatirim yapanda zaten aptaldir.(umarim burada kimse yoktur:) ) Gidin gelecegi olan genc yolun basinda olanlara yatirim yapin bu artik tavana gelmis gidecek yeri olmayan sirketlerden ne para kazanilabilirki.Ford gm artik fazladan ne satabilir.Zaten rekabet giderek artarken ve kar marjlari duserken eski tekellerin yerlerini yeni genclerin almasi kacinilmaz.

Hey gidi koca Gm ve Ford... Henry Ford'un kemikleri sızlıyordur herhalde. "Fiyatların içinde" falan diye kıvırır şimdi "analysts in the US". Ama bu kelimenin anlamını ve dehşetini gizlemeye yetmez. "Çöp" olarak görülüyor bu şirketler. DOW endeksini oluşturan şirketlere "çöp" deniyor. Gerisini siz düşünün :D

Saxofon

16-05-2005, 00:14

Bracing for more tough times
Market set for another volatile week as investors consider inflation reports, earnings, oil prices.
May 14, 2005: 11:11 PM EDT
By Alexandra Twin, CNN/Money Staff Writer

http://money.cnn.com/2005/05/13/markets/sun_lookahead/index.htm

FT-2

16-05-2005, 22:18

87 yaşındaki Kirkoryan bu günlerde Amerikan finans ve kapital çevrelerinde kurtarıcı “Beyaz Atlı Prens” olarak görülmekte. Çünkü Kirkoryan bir zamanlar Amerikan Kapitalizminin gücünü simgeleyen General Motors ( GM ) şirketler grubunu alma girişimine başladı. Son yıllarda satışlarında ve piyasa payında azalma gösteren GM’nin hisselerini piyasadan toplayan Kirkoryan, kontrolüne geçen hisseler yasal sınıra dayanınca, girişimini açıklamak zorunda kaldı. Ve GM’nin hisseleri borsada uçtu.

İlginç Bir Yaşam :
1917 senesinde Kaliforniya’da göçmen bir ailenin en küçük çocuğu olarak dünyaya geldi. Sokakta oynayacak yaşa gelinceye kadar sadece Ermenice konuştu. Fakir bir aileden geldiği için iyi bir eğitim alamadı. Yaşamını boks yaparak kazanmaya başladı. 17 yaşında Kaliforniya eyalet şampiyonu oldu. Kendi kendine o devirde uçakların ve uçmanın öneminin farkına varıp pilot olmaya karar verdi. İlk ciddi mesleği pilotluktu. II. Dünya savaşı sırasında İngiliz Hava Kuvvetleri hesabına pilot olarak görev yaptı.

Kirkoryan’in İlk Volisi :
Savaş bitip, tüm dünyada uçak fazlası gündeme gelince eski uçakları ucuza kapatıp, tamir edip gelişmekte olan pazarlara satarak uluslararası ticarete girdi. Pilot olarak Las Vegas’a gitti. Las Vegas’ın potansiyelini ve önemini ilk fark eden girişimcilerden birisi oldu. Elindeki parasını son kuruşuna, pardon sentine kadar harcayarak, bir ‘charter’ şirketi kurdu. Hollywood yıldızlarını ve diğer VIP’leri haftasonları Las Vegas’a uçurarak büyük sükse ve reklam yaptı.

1947 senesinde başlattığı minik hava taşımacılığı şirketini Kirkoryan 1965 senesinde halka açtı. Kirkor’un maharetini bilen Amerikalı Ermeniler şirketin hisse senedini kapıştı. Borsada şirketin hisseleri $9.75’den $ 32’e çıktı. Kirkoryan bir süre sonra havayolu şirketini TransAmerican havayollarına sattı ve $85 milyonu cebe indirdi.

MGM Stüdyoları ve Grand Oteli :
Kirkoryan Las Vegas’ta büyük bir arazi alıp önce arazinin imar planlarını değiştirdi ve The International’in inşaatına başladı. 30 katlı ve 1500 odalı otel, zamanının en büyük oteli oldu. Açılış konserini Barbara Streisand’in verdiği konser salonu Elvis dahil bir çok ünlüyü ağırladı. Daha sonra Amerikan Sermaya Piyasası Kurulu (SEC) ile başı derde giren Kirkoryan, otelin hisselerini, özel uçağını, malikanesini ve yatını satarak borçlarını ödedi. Bir yandan zor günler geçiriren Kirkoryan, diğer taraftan, ‘açık kapı bırakma’ felsefesine inanan birisi olarak, Hollywood’ta MGM stüdyolarının hisselerini gizlice toplamaya başlamıştı bile.

Kirkoryan yeni bir pazarlama tekniği geliştirerek MGM stüdyolarında ne kadar kolleksiyon malzemesi varsa açık arttırmaya çıkardı. Elde edilen gelirlerle 1972 senesinde Las Vegas’in ve dünyanın en büyük oteli olan MGM Grand Hotel’in temeli atıldı.

1980 senesinde otel tamamen yandı fakat Kirkoryan 8 ay sonra oteli tekrar açtı. 1986 senesinde MGM otelini $594 milyona Bally şirketine sattı.

Kirkoryan Midas’ın Akrabası mı ?
Kirkoryan otel satışından kazandığı paraları o yıllarda zor günler geçiren Chrysler şirketine yatırdı. Chrysler otomotiv şirketinin en büyük hissedarı oldu. Alman Daimler-Benz Chrysler’i almak istediğini açıkladığı gün, Kirkoryan’in hisseleri $1.1 milyar dolar değer kazandı.

Kirkoryan bir kaç yıl ortalıkta görünmedi ve iki hafta önce tekrar atağa geçti.

Şimdi sıra diğer otomotiv devi GM’de . Chevrolet’in, Pontiac’in, Buick’in, Hummer’in üreticisi GM Kirkoryan’ın yei avı. Bakalım Kirkor Kirkoryan dünya devi GM spekülasyonundan ne kadar karlı çıkacak. Belki de şu anda $ 9 milyar olan servetinin büyük bir bölümünü kaybedecek. Bugüne kadar ‘tuttuğu altın’ olan Kirkoryan’ın GM macerasının sonucunu merakla beklemekteyim.

mehmet joe

FT-2

16-05-2005, 22:26

Evet, Türkiye’de Forbes dergisinin zenginler listesine, Kirkoryan gibi giren işadamları var. Ancak yakından analiz edildiği zaman Türkiye’nin zenginlerinin tümünde Cumhuriyet döneminde ‘serada’ yetiştirilmiş olmanın bıraktığı bir iz de var. Devlet müteahhitliğinden gelerek, ucuz döviz kotasından yararlanarak, gümrük duvarıyla korunarak, ‘Holdingcilik’ yaparak rant kazanmış bir sermaye oligarşisi tablosu ortaya çıkmakta.

m.joe

Saxofon

16-05-2005, 23:02

Bu GM hisselerini alan adam ve arkasındakilerin niyeti başka gibi geliyor bana. Yurtdışındaki Hedge Fund'lar yüksek faizden istifade etmek için GM şirket tahvillerini satın alıp karşılığında riski denglemek için şirketin hisse senetlerini açığa satıyorlardı. Eğer Kirkor bey amcanın arkasında daha büyük bir sermaye grubu varsa, GM hisselerinin fiyatını yukarı çekerek hedge fund'ları sıkıştırıp dengedeki pozisyonlarını bozdurmak ve aslında kendi halinde bırakılsa 1-2 sene içinde iflas edecek bu firmanın hisselerini yukarıdan almak zorunda birakmak istiyor olabilirler. Yada bir ihtimal beyamca bunayıp aklı başından gitmiş olabilir. :düsün:

think

07-06-2005, 20:10

obal: The New Macro of Globalization

Stephen Roach (New York)

Globalization is rewriting the script of some of our most time-honored macro relationships. That's true of the forces shaping employment, real wages, income generation, inflation, and trade and capital flows. On all of those counts, the rich countries of the industrialized world are under pressure as never before, as globalization spreads wealth and prosperity from the developed to the developing world. Courtesy of IT-enabled connectivity, this diffusion of economic activity is now occurring at hyper-speed.
Economists, policymakers, workers, investors, and politicians don't comprehend these seismic shifts. This underscores the risk of a potential backlash against globalization.

As the most open and flexible economy in the developed world, the United States is on the leading edge of being exposed to the stresses and strains of globalization. The evidence is overwhelming that the current economic recovery is unlike anything America has ever experienced in the modern-day, post-World War II era. Job growth remains decidedly subpar: The just-released May employment report was only the latest in a long string of disappointments on the US hiring front; by our reckoning, private nonfarm payrolls are more than 10 million jobs below the cyclical profile of the past five economic recoveries in the US. Moreover, inflation remains incredibly low: Despite all the talk of increased pricing leverage, mounting cost pressures, and a narrowing slack in labor and product markets, the core CPI has edged down in recent months and held at just a 2.2% y-o-y rate in April 2005.

At the same time, real wages remain in a mode of near stagnation -- not only tracking below the pattern of the typical business cycle, but falling far short of vigorous gains that should be expected from a high-productivity-growth economy. As a result, there has been an unprecedented shortfall of earned labor income -- the organic income generation derived from gainful employment. By our calculations, private sector real wage and salary disbursements -- fully 45% of US personal income and, by far, the largest piece of aggregate purchasing power -- remain $300 billion below the path of a typical recovery.

Despite this profound shortfall of job creation, pay rates, and income generation, US domestic demand growth has remained amazingly robust. That's especially true of the American consumer, as personal consumption has soared to a record 71% of US GDP -- well in excess of the 67% norm over the 1975 to 2000 period. The vigor of consumption in the face of anemic income growth has been sufficient to push the personal saving rate down to the "zero"
threshold -- leaving US households with little backstop at precisely the point in the life cycle of aging baby boomers when there should be a pickup in saving in order to prepare for retirement.

Income-short economies that consume beyond their means have to close the circle somehow. Two developments are at work in the US: First, the windfalls of the Asset Economy have supplemented household purchasing power.
That's especially the case with property appreciation. Unfortunately, consumers have had to go deeply into debt to extract this newfound purchasing power from their increasingly over-valued homes. Second, with America's net national saving rate having fallen to a record low of 1.5% of GDP since early 2002, a saving-short US economy has had to import surplus saving from abroad to keep on growing. And it has had to run massive current account and trade deficits to attract that capital. With the trade deficit now at 6% of GDP and the current account gap at greater than 6.5%, America is more dependent than ever on the "kindness of strangers."

All of these macro anomalies reflect the telltale footprints of a new and powerful strain of globalization. Three new mega-forces are now at work in reshaping the world: First is what I have called the "global labor arbitrage" -- the increased integration of offshore employment pools that fundamentally alters the worldwide mix of job creation and wage determination (see my 5 October 2003 essay, The Global Labor Arbitrage).
For most of the modern-day era, job and wage competition has been confined to the manufacturing, or tradable goods, sector. Now, courtesy of the Internet, real-time connectivity with offshore pools of low-wage, highly skilled knowledge workers has pushed the arbitrage into once sacrosanct services, or nontradable, sectors. The hyper-speed of this IT-enabled transformation of global nontradables is unlike anything seen in the past.
Five years ago, it was concentrated at the low end of the value chain in data processing and call centers. Today, it is also occurring at the high end of the value chain -- software programming, engineering, design, and professionals in the legal, actuarial, medical, accounting, financial services, and a broad array of consulting occupations. Such offshoring activity is still small in terms of the absolute numbers of workers involved -- especially when scaled against the size of the developed world's work force. But it is now growing and spreading rapidly -- underscoring a powerful change at the margin that is rewriting the rules of employment and wage determination.

A second force at work is the "global price arbitrage." Gone are the days when inflation is driven by trends in domestic cost structures. As Dick Berner recently noted, the old cost mark-up models are relics of a once closed US economy and, as such, are hopelessly out-of-date; at work is what Dick calls a new "market-pricing paradigm" -- in effect, a price-setting mechanism that reflects the balance between global supply and demand (see Dick's 3 June 2005 dispatch, "Inflation Model Uncertainty"). Little wonder that the US inflation rate has continually surprised on the downside. Are price setters (or wage-setters) at the margin still in America? Or do they now reside in Guangzhou and Bangalore? Here, again, the Internet has played an important role in redefining long-standing macro relationships.
IT-enabled cost- and price discovery has spread like wildfire in goods and services, alike -- adding an entirely new element to the global price arbitrage.

The "global saving arbitrage" is a third new macro force that is turning our old models inside out. It reflects a world that is near desperate in its efforts to keep funding the excess spending of the income-short American consumer. At today's level of the US current account deficit, that desperation takes the form of capital inflows into the US of approximately
$3 billion per business day. Nor is this coming from private portfolio investors who are dying to get a piece of the excess returns of America's high-productivity economy. The bulk of these flows are now "policy buying"
of foreign central banks -- especially Asian authorities, who feel compelled to maintain undervalued currencies in order to keep their externally-led economies growing. Fed Governor Ben Bernanke argues that America is doing
the world a favor by consuming this saving glut (see Bernanke's 14 April
2005 speech, "The Global Saving Glut and the US Current Account Deficit,"
available on the Fed's website). I would maintain, instead, that the
non-US world is asking for serious trouble by suppressing domestic consumption and fueling the excesses of the over-extended American consumer.
This saving transfer breaks the mold of earlier globalization models. A global saving arbitrage that finds the consumption excesses of the world's economic leader being funded by poor countries such a China is the mirror image of trends that prevailed in the late 1800s and early 1900s -- when rich nations ran current account surpluses and transferred wealth to the world's "settlement" economies (see my 18 April 2005 essay, Enough!).

A complex picture emerges out of this new and powerful strain of globalization. The cross-border arbitrage of labor, pricing, and saving renders traditional closed-economy macro models all but obsolete. Nor do these forces operate in isolation from one another -- there is a powerful interplay between the globalization of work, income generation, price-setting, and capital flows. America's Asset Economy is an outgrowth of this interplay. It is the principal means by which the world's most powerful economy has kept on consuming in the face of extraordinary pressures on jobs, real wages, saving, and debt.

At least for the time being, the saving-rich developing world has been more than willing to fund the massive current-account deficit that underpins America's Asset Economy -- providing capital inflows into the US that effectively subsidize real interest rates at historically low levels. The global price arbitrage that has been spawned by the emergence of low-cost production centers in the developing world helps keep inflation low, thereby reinforcing the staying power of this low interest rate regime. This then provides support to frothy financial markets -- the crux of the Asset Economy. Ultimately, both of these anomalies -- unsustainably low real interest rates and excess asset appreciation -- will need to be corrected in order to put the world on a more sustainable path. However, given the likelihood of a global slowdown made in China emerging over the next year, I now believe this correction will come later rather than sooner (see my 31 May 2005 essay, Rethinking Bonds).

Unfortunately, for this Brave New World there is nothing stable about this arrangement. There are stresses and strains everywhere in the system, and the perils of political intervention are mounting. Rapidly escalating trade tensions between the US and China are the most obvious case in point.
Washington ignores the new macro framework at great peril -- failing to appreciate that America's current-account and trade deficits are an unfortunate outgrowth of an unwillingness to save. China, for its part, paints itself into an equally difficult political corner by dubbing its currency issue a matter of national sovereignty. Meanwhile, as the Airbus dispute indicates, there is nothing tranquil about US-European trade relationships. And Europe is still reeling over its own intra-regional political shock, with the demise of the EU constitution very much an outgrowth of the same fears of job and income insecurity that are plaguing high-wage workers elsewhere in the developed world.

The biggest risk of all is that the new global macro could well give rise to a backlash against globalization. Mounting trade tensions are a very visible manifestation of how the body politic has lost confidence in the gospel of free trade and comparative advantage long espoused by most economists, including yours truly. Persistently subpar employment and real wage growth in the world's most powerful economy fuel that confidence loss.
In effect, workers have lost patience with the promises of classic free-trade economics, and opportunistic politicians have seized on that angst. Globalization has met its demise in the past -- and the circumstance of that backtracking took the world right to the brink of World War I. Yes, history rhymes, rather than repeats. But the downside of a backlash against globalization is something we can't afford to take lightly. It would be the ultimate comeuppance for ever-blasé financial markets.

think

07-06-2005, 20:13

Remarks by Chairman Alan Greenspan
Central Bank panel discussion
To the International Monetary Conference, Beijing, People’s Republic of China (via satellite)
June 6, 2005
The pronounced decline in U.S. Treasury long-term interest rates over the past year despite a 200-basis-point increase in our federal funds rate is clearly without recent precedent. The yield on ten-year Treasury notes currently is at about 4 percent, 80 basis points less than its level of a year ago. Moreover, despite the recent backup in credit risk spreads, yields for both investment-grade and less-than-investment-grade corporate bonds have declined even more than Treasuries over the same period.

The unusual behavior of long-term rates first became apparent almost a year ago. In May and June of last year, market participants were behaving as expected. With a firming of monetary policy by the Federal Reserve widely expected, they built large short positions in long-term debt instruments in anticipation of the increase in bond yields that has been historically associated with a rising federal funds rate. But by summer, pressures emerged in the marketplace that drove long-term rates back down. In March of this year, market participants once again bid up long-term rates, but as occurred last year, forces came into play to make those increases short lived.

But what are those forces? Clearly, they are not operating solely in the United States. Long-term rates have moved lower virtually everywhere. Except in Japan, rates among the other foreign Group of Seven countries have declined notably more than have rates in the United States. Even in emerging economies, whose history has been too often marked by inflationary imbalances and unstable exchange rates, access to longer-term finance has improved. For many years, emerging-market long-term debt denominated in domestic currencies had generally been unsalable. But in 2003, Mexico, for example, was able to issue a twenty-year maturity, peso-denominated bond, the first such instrument ever. In recent months, Colombia issued domestic-currency-denominated global bonds. As rates came down worldwide, dollar-denominated EMBI+ spreads over U.S. Treasuries receded to historically low levels, before widening modestly of late.

* * *
A number of hypotheses have been offered as explanations of this remarkable worldwide environment of low long-term interest rates.

One prominent hypothesis is that the markets are signaling economic weakness. This is certainly a credible notion. But periodic signs of buoyancy in some areas of the global economy have not arrested the fall in rates.

A second hypothesis involves the behavior of pension funds. As the inevitable increases in retirement populations approach, especially among developed countries, the underfunding of retirement plans has become a growing concern. Pension funds and insurance companies, are being pressed to make significant additions to longer-term bond portfolios. This demand for increasingly longer-term obligations is evident in the favorable reception given the fifty-year-maturity bonds recently issued by France and the United Kingdom.

But world demographic trends are hardly news, and recent adjustments to funding shortfalls do not seem large enough to be more than a small part of a complete explanation.

The heavy accumulation of U.S. Treasury obligations by foreign monetary authorities is yet another hypothesis that has been offered. And, doubtless, those purchases have lowered long-term U.S. Treasury rates. But, given the depth of the market for long-term Treasury instruments, the Federal Reserve Board staff estimates that the effect of foreign official purchases has been modest. Furthermore, such purchases seem an implausible explanation of why yields on long-term non-U.S. sovereign debt instruments are so low.

A final hypothesis takes as its starting point the breakup of the Soviet Union and the integration of China and India into the global trading market, developments that have permitted more of the world's lower-cost productive capacity to be tapped to satisfy global demands for goods and services. Concurrently, greater integration of financial markets has meant that a larger share of the world's pool of savings is being deployed in cross-border financing of cost-reducing investments.

The enlargement of global markets for goods, services, and finance has contributed importantly to the favorable inflation performance that we are witnessing in so many countries. That improved performance has doubtless contributed to lower inflation-related risk premiums, and the lowering of these premiums is reflected in significant declines in nominal and real long-term rates. Although this explanation contributes to an understanding of the past decade, I do not believe it explains the decline of long-term interest rates over the past year despite rising short-term rates.

* * *
Whatever the underlying causes, low risk-free long-term rates worldwide seem to be one factor driving investors to reach for higher returns, thereby lowering the compensation for bearing credit risk and many other financial risks over recent years. The search for yield is particularly manifest in the massive inflows of funds to private equity firms and hedge funds. These entities have been able to raise significant resources from investors who are apparently seeking above-average risk-adjusted rates of return, which, of course, can be achieved by only a minority of investors. To meet this demand, hedge fund managers are devising increasingly more complex trading strategies to exploit perceived arbitrage opportunities, which are judged--in many cases erroneously--to offer excess rates of return. This effort is particularly evident in the pronounced growth and increasing complexity of collateralized debt obligations. Although collateralized debt obligations are a powerful tool for enhancing risk management by separating idiosyncratic risks from systematic risks, the models used to price and hedge these instruments are just beginning to be tested.

I have no doubt that many of the new hedge fund entrepreneurs are embracing a strategy of pinpointing temporary market inefficiencies, the exploitation of which is expected to yield above-average rates of return. For the time being, most of the low-hanging fruit of readily available profits has already been picked by the managers of the massive influx of hedge fund capital, leaving as a byproduct much-more-efficient markets and normal returns.

But continuing efforts to seek above-average returns could create risks for which compensation is inadequate. Significant numbers of trading strategies are already destined to prove disappointing, a point that recent data on the distribution of hedge fund returns seem to be confirming.

Consequently, after its recent very rapid advance, the hedge fund industry could temporarily shrink, and many wealthy fund managers and investors could become less wealthy. But so long as banks and other lenders to these ventures are managing their credit risks effectively, this necessary adjustment should not pose a threat to financial stability.

I trust such an episode would not induce us to lose sight of the very important contributions hedge funds and new financial products have made to financial stability by increasing market liquidity and spreading financial risk, and thereby enhancing economic flexibility and resilience.

* * *
The economic and financial world is changing in ways that we still do not fully comprehend. Policymakers accordingly cannot always count on an ability to anticipate potentially adverse developments sufficiently in advance to effectively address them. Thus our economies require, in my judgment, as high a degree of flexibility and resilience to unanticipated shocks as is feasible to achieve. Policymakers need to be able to rely more on the markets' self-adjusting process and less on officials' uncertain forecasting capabilities.

The U.S. economy's response to the terrorist attacks of September 11, 2001, is a case in point. That shock was absorbed by a recently enhanced, highly flexible set of institutions and markets without significantly disabling our economy overall. But that flexibility should not be taken for granted, and every effort should be made to preserve and extend it.

In this regard, the recent emergence of protectionism and the continued structural rigidities in many parts of the world are truly worrisome. In the end, I trust that we will all recognize our common interest in fostering global and domestic arrangements that promote the prosperity of our citizens.

cagdast

07-06-2005, 22:12

think

07-06-2005, 22:52

Geçen ay istihdam verileri-beklenenin çok üstünde gelmiş olan- açıklandığında parite ve vadeli piyasalarda ciddi pozisyonlar taşıyan bir ağbimin yanındaydım.

Rakam oldukça yüksek gelince hemen detaylarına bakma ihtiyacı duydu.Sonuçta istihdam edilmişlerin çok büyük kesimini devlet ve sezonluk işlerin kapsadığı sonucuna ulaştı!

!

İnşallah 1.28 lerden Euro ya donmemiştir. Benim de tanıdığım bir kaç kişi 1.27-1.28 aralığında full euroya geçmişlerdi benzer nedenden :(

Ama belki de Dolardan önce Euro gidebilir

http://www.hurriyetim.com.tr/haber/0,,sid~3@nvid~587491,00.asp

Euro’ya başkaldırı

Reha ERUS / ROMA

AB anayasasının iki ülkede reddinden sonra Euro’dan Liret’e dönüşü tartışmaya başlayan İtalya’da siyasi kriz çıktı. Cumhurbaşkanı Ciampi, Euro’ya geçişe imza attığı için hedef adam oldu. Bazı marketler liretle alışverişe geçerken, emekliler de eski Liret’lerden almak için Merkez Bankası’na başvuruyor.

FRANSA ve Hollanda’da yapılan referandumlarda Avrupa Anayasası’nın reddedilmesinde bir ölçüde sorumluluk payı bulunan Avrupa para birimi Euro İtalya’da giderek devlet sorunu olmaya başladı. Son anketlerde İtalyanların yüzde 70.6’sı tekrar Liret’e dönmek isterken, Milano, Napoli ve Pisa’da bazı süpermarketler kapılarına ‘Liret kabul edilir’ panosu asarak eski para birimlerini tekrar tedavüle soktular. Süpermarket yetkilileri, Liret’le alışveriş yapan müşterilerin yüzlerine bir mutluluk ifadesi yerleştiğini ileri sürüyor. Roma ve Milano’da özellikle emeklilerin Merkez Bankası’na başvurarak eski Liret almak için başvuruda bulundukları da medyaya yansıdı.

Bu arada koalisyon ortaklarından ayrılıkçı Kuzey Birliği’nin Kurumsal Reformları’ndan Sorumlu Bakanı Roberto Calderoli’nin, Euro’yu ulusal para kabul edip Liret’i tarihe karıştıran imzayı atan, ayrıca Maliye Bakanlığı sırasında Euro projesini destekleyen Cumhurbaşkanı Carlo Azeglio Ciampi’ye yüklenmesi bardağı taşıran son damla oldu.

Calderoli’nin ‘Ülkeyi Euro’ya bulaştıranlardan biri de Ciampi’dir. Bugün artık yenilgiyi kabul etmesi gerekir’ şeklindeki sözleri üzerine Cumhurbaşkanı’na telefon açarak özür dilemek zorunda kalan Başbakan Silvio Berlusconi ‘Devletin başına saldırmaktan vazgeçin ve kendi işinize bakın’ dedi. Bakan Calderoli İtalya’nın en kısa zamanda Euro’yu terk ederek Amerikan Doları’na bağımlı yeni bir para birimi yaratması gerektiğini, son anketlerde Liret’e dönmek isteyenlerin yüzdesinin tavana vurduğunu belirterek şöyle konuştu:

‘AB can çekişiyor. Yakında bütün üyeler kendi özlerine dönecek. Euro’nun ülkemize verdiği zarar belli. Büyüme yerinde sayıyor. Milletin alım gücü kalmadı. Tasarruf yok, ihracat yapamıyoruz. Enflasyon körüklendi, hayat pahalılığı nedeniyle yabancı turistleri başka ülkelere kaçırıyoruz ve hala bunların başlına sorumlusu Euro’yu başımızdan atamıyoruz. Lireti geri getirme uğruna hükümet krizi yaratabiliriz.’

sebayrak

07-06-2005, 23:13

Dunya Borsalarinda Endeksler (18:15) Puan Yuzdeyilbasindan Son Deger Degisim Degisim Bu Yana(%) New York Dj Indus 10562.21 +95.18 +0.91 -2.05 Intraday Nasdaq 2091.56 +15.80 +0.76 -3.86 Intraday Nyse Comp7242.35 +57.86 +0.81 -0.11 Intraday S&p 500 1207.31 +9.80 +0.82 -0.38intraday Russell2000 629.48 +6.54+1.05 -3.39 Intraday Dj Wilshire 5 11961.53 +96.62 +0.81 -0.08 Intraday Torontos&p/tsx 9706.66 +52.69 +0.55 +4.97 Intraday London Ftse 100 5026.90 +46.50 +0.93 +4.42 Intraday Ftse 250 7241.20 +50.70 +0.71 +4.39 Intraday Frankfurt Xetra Dax 4565.24 +67.98 +1.51 +7.26 Intraday Paris Cac40 4179.76 +33.29 +0.80 +9.38 Intraday Tokyo Nikkei Stock 11217.45 -53.17 -0.47 -2.36 Close Nikkei 300 217.29 -0.89 -0.41 -2.15 Close Hong Kong Hang Seng 13837.29 -23.26 -0.17 -2.76 Close Sydney S&p/asx 200 4205.60 +7.50 +0.18 +3.83 Close Dj Europe Stoxx 600 272.57 +3.17 +1.18+8.58 Intraday Stoxx 50 2997.63 +38.76 +1.31 +8.03 Intraday Eurostoxx50 3133.89 +34.69 +1.12 +6.19 Intraday Amsterdam Aex 372.51 +3.74 +1.01 +7.02 Intraday Athens Ase 3047.64 -1.69 -0.06 +9.38 Close Brussels Bel-203069.68 +7.31 +0.24 +4.67 Intraday Copenhagen Kfx 329.86 +2.09 +0.64 +15.07intraday Dublin Iseq 6334.01 +39.94+0.63 +2.20 Intraday Helsinki Hex 7102.37 +65.87 +0.94 +14.04 Intraday Istanbulimkb-100 25478.03 -55.04 -0.22 +2.03 Close Jo-burg All Share 13980.26 -107.17 -0.76 +10.46 Intraday Lisbon Psi General 2263.67 -3.35 -0.15 +1.43 Jun 6 Madrid Ibex 35 9523.40 +74.00+0.78 +4.87 Intraday Milan S&p/mib 32146.00 +287.00 +0.90 +4.02 Intraday Osloall-share 289.02 +0.99 +0.34 +16.74 Close Prague Px-50 1165.90 +6.50 +0.56 +12.97 Close Vienna Atx 2829.12-5.13 -0.18 +16.36 Intraday Zurich Swiss Mkt 6238.50 +52.45 +0.85 +9.58 Intraday Dj Pacific Pan-asia106.36 -0.19 -0.18 -2.05 Close Bangkok Set 682.15 -0.15 -0.02 +2.10 Close Mumbai Sensitive 6781.25 +23.06 +0.34 +2.70 Close Colombo All-share 1855.76 -28.71 -1.52 +23.15 Close Jakarta Jsx Comp 1092.81 -4.01 -0.37 +9.26 Close Karachi Kse-100 7391.18 +286.78 +4.04 +18.86close Kuala L Composite 876.92 +4.95 +0.57 -3.36 Close Manila Pse 2003.02 -48.02 -2.34 +9.89 Close Seoul Kospi 970.88 -5.21 -0.53 +8.37 Close China Dj Cbn 600 8337.32 -10.02 -0.12 -18.04 Close Shanghai A Share 1082.05 -3.71 -0.34 -18.65 Close Shanghai B Share 65.11 +0.33 +0.51 -13.93 Close Shenzhen A Share 2777.47 -6.74 -0.24 -15.08 Close Shenzhen B Share 216.59 -4.13 -1.87 -1.46 Close Singapore Straits T 2206.84 +5.46 +0.25 +6.81 Close Taipei Weighted 6105.79 -31.78 -0.52 -0.55 Close Wellington Nzsx-50 3068.37 +7.39 +0.24 +0.13 Close Buenos A Merval 1477.76 -8.31 -0.55 +7.44 Intraday Caracas General 22127.55 -34.65 -0.16 -26.12 Intraday Mexico C Ipc 13227.52 +19.09 +0.14 +2.40 Intraday Santiago Ipsa 2013.03 +1.84 +0.09 +12.05 Intraday Sao Paulo Bovespa 25192.15-364.11 -1.42 -3.83 Intraday

sebayrak

07-06-2005, 23:15

Unlu Spekulator Ve Yatirimci Soros Tesev In Danisma Kurulu Toplantisina Katildi Turkiye De Gida Ve Finans Sektorunde Yatirimlari Olan Abd Li Unlu Spekulatorgeorge Soros, Turkiye Ekonomik Ve Sosyal Etudler Vakfi Nin(tesev) Danisma Kurulu Toplantisina Katildi. Bas Danismanligini Yaptigi Quantum Fonu Nun Yatirimcilariyla Birlikte Istanbul A Dun Gelen Soros, Turkiye De Acik Toplum Enstitusu Ile Birlikte Sosyal Projeler Yuruten Tesev In Istanbul Modern Sanat Muzesi Ndeki Toplantisinda Yer Aldi. Toplantinin Katilimcilari Arasinda Bulunan Eczacibasi Holding Yonetim Kurulu Baskani Bulent Eczacibasi, Tesev In Danisma Kurulu Toplantisi Yapilacagini Belirtirken, Tesev Baskani Can Paker De Turkiye Ile Ilgili Konulari Konusacaklarini Soyledi. Basina Kapali Gerceklestirilen Toplantiyla Ilgili Gazetecilere Bir Aciklama Yapilmadi. George Soros Un, Istanbul Da Yarin Duzenlenecek Abd Nin Dunyada Nasil Daha Iyi Bir Rolu Olabilir? Konulu Konferansa Da Katilmasi Bekleniyor. -aa-

think

28-06-2005, 14:49

WARREN BUFFETT
America's Growing Trade Deficit Is Selling the Nation Out From Under Us.
Here's a Way to Fix the Problem-And We Need to Do It Now.
FORTUNE

By Warren E. Buffett
I'm about to deliver a warning regarding the U.S. trade deficit and also suggest a remedy for the problem. But first I need to mention two reasons you might want to be skeptical about what I say. To begin, my forecasting record with respect to macroeconomics is far from inspiring. For example, over the past two decades I was excessively fearful of inflation. More to the point at hand, I started way back in 1987 to publicly worry about our mounting trade deficits-and, as you know, we've not only survived but also thrived. So on the trade front, score at least one "wolf" for me. Nevertheless, I am crying wolf again and this time backing it with Berkshire Hathaway's money. Through the spring of 2002, I had lived nearly 72 years without purchasing a foreign currency. Since then Berkshire has made significant investments in-and today holds-several currencies. I won't give you particulars; in fact, it is largely irrelevant which currencies they are. What does matter is the underlying point: To hold other currencies is to believe that the dollar will decline.

Both as an American and as an investor, I actually hope these commitments prove to be a mistake. Any profits Berkshire might make from currency trading would pale against the losses the company and our shareholders, in other aspects of their lives, would incur from a plunging dollar. But as head of Berkshire Hathaway, I am in charge of investing its money in ways that make sense. And my reason for finally putting my money where my mouth has been so long is that our trade deficit has greatly worsened, to the point that our country's "net worth," so to speak, is now being transferred abroad at an alarming rate.

A perpetuation of this transfer will lead to major trouble. To understand why, take a wildly fanciful trip with me to two isolated, side-by-side islands of equal size, Squanderville and Thriftville. Land is the only capital asset on these islands, and their communities are primitive, needing only food and producing only food. Working eight hours a day, in fact, each inhabitant can produce enough food to sustain himself or herself. And for a long time that's how things go along. On each island everybody works the prescribed eight hours a day, which means that each society is self-sufficient.

Eventually, though, the industrious citizens of Thriftville decide to do some serious saving and investing, and they start to work 16 hours a day. In this mode they continue to live off the food they produce in eight hours of work but begin exporting an equal amount to their one and only trading outlet, Squanderville.

The citizens of Squanderville are ecstatic about this turn of events, since they can now live their lives free from toil but eat as well as ever. Oh, yes, there's a quid pro quo-but to the Squanders, it seems harmless: All that the Thrifts want in exchange for their food is Squanderbonds (which are denominated, naturally, in Squanderbucks). Over time Thriftville accumulates an enormous amount of these bonds, which at their core represent claim checks on the future output of Squanderville. A few pundits in Squanderville smell trouble coming. They foresee that for the Squanders both to eat and to pay off-or simply service - the debt they're piling up will eventually require them to work more than eight hours a day. But the residents of squanderville are in no mood to listen to such doom saying.

Meanwhile, the citizens of Thriftville begin to get nervous. Just how good, they ask, are the IOUs of a shiftless island? So the Thrifts change strategy: Though they continue to hold some bonds, they sell most of them to Squanderville residents for Squanderbucks and use the proceeds to buy Squanderville land. And eventually the Thrifts own all of Squanderville. At that point, the Squanders are forced to deal with an ugly equation: They must now not only return to working eight hours a day in order to eat - they have nothing left to trade - but must also work additional hours to service their debt and pay Thriftville rent on the land so imprudently sold. In effect, Squanderville has been colonized by purchase rather than conquest. It can be argued, of course, that the present value of the future production that Squanderville must forever ship to Thriftville only equates to the production Thriftville initially gave up and that therefore both have received a fair deal. But since one generation of Squanders gets the free ride and future generations pay in perpetuity for it, there are - in economist talk - some pretty dramatic "intergenerational inequities."

Let's think of it in terms of a family: Imagine that I, Warren Buffett, can get the suppliers of all that I consume in my lifetime to take Buffett family IOUs that are payable, in goods and services and with interest added, by my descendants. This scenario may be viewed as effecting an even trade between the Buffett family unit and its creditors. But the generations of Buffetts following me are not likely to applaud the deal (and, heaven forbid, may even attempt to welsh on it). Think again about those islands: Sooner or later the Squanderville government, facing ever greater payments to service debt, would decide to embrace highly inflationary policies - that is, issue more Squanderbucks to dilute the value of each. After all, the government would reason, those irritating Squanderbonds are simply claims on specific numbers of Squanderbucks, not on bucks of specific value. In short, making Squanderbucks less valuable would ease the island's fiscal pain. That prospect is why I, were I a resident of Thriftville, would opt for direct ownership of Squanderville land rather than bonds of the island's government. Most governments find it much harder morally to seize foreign-owned property than they do to dilute the purchasing power of claim checks foreigners hold. Theft by stealth is preferred to theft by force. So what does all this island hopping have to do with the U.S.? Simply put, after World War II and up until the early 1970s we operated in the industrious Thriftville style, regularly selling more abroad than we purchased. We concurrently invested our surplus abroad, with the result that our net investment - that is, our holdings of foreign assets less foreign holdings of U.S. assets-increased (under methodology, since revised, that the government was then using) from $37 billion in 1950 to $68 billion in 1970. In those days, to sum up, our country's "net worth," viewed in totality, consisted of all the wealth within our borders plus a modest portion of the wealth in the rest of the world. Additionally, because the U.S. was in a net ownership position with respect to the rest of the world, we realized net investment income that, piled on top of our trade surplus, became a second source of investable funds. Our fiscal situation was thus similar to that of an individual who was both saving some of his salary and reinvesting the dividends from his existing nest egg.

In the late 1970s the trade situation reversed, producing deficits that initially ran about 1% of GDP. That was hardly serious, particularly because net investment income remained positive. Indeed, with the power of compound interest working for us, our net ownership balance hit its high in 1980 at $360 billion. Since then, however, it's been all downhill, with the pace of decline rapidly accelerating in the past five years. Our annual trade deficit now exceeds 4% of GDP. Equally ominous, the rest of the world owns a staggering $2.5 trillion more of the U.S. than we own of other countries. Some of this $2.5 trillion is invested in claim checks - U.S. bonds, both governmental and private - and some in such assets as property and equity securities. In effect, our country has been behaving like an extraordinarily rich family that possesses an immense farm. In order to consume 4% more than we produce - that's the trade deficit - we have, day by day, been both selling pieces of the farm and increasing the mortgage on what we still own. To put the $2.5 trillion of net foreign ownership in perspective, contrast it with the $12 trillion value of publicly owned U.S. stocks or the equal amount of U.S. residential real estate or what I would estimate as a grand total of $50 trillion in national wealth. Those comparisons show that what's already been transferred abroad is meaningful - in the area, for example, of 5% of our national wealth.

More important, however, is that foreign ownership of our assets will grow at about $500 billion per year at the present trade-deficit level, which means that the deficit will be adding about one percentage point annually to foreigners' net ownership of our national wealth. As that ownership grows, so will the annual net investment income flowing out of this country. That will leave us paying ever-increasing dividends and interest to the world rather than being a net receiver of them, as in the past. We have entered the world of negative compounding - goodbye pleasure, hello pain.

We were taught in Economics 101 that countries could not for long sustain large, ever-growing trade deficits. At a point, so it was claimed, the spree of the consumption-happy nation would be braked by currency-rate adjustments and by the unwillingness of creditor countries to accept an endless flow of IOUs from the big spenders. And that's the way it has indeed worked for the rest of the world, as we can see by the abrupt shutoffs of credit that many profligate nations have suffered in recent decades. The U.S., however, enjoys special status. In effect, we can behave today as we wish because our past financial behavior was so exemplary and because we are so rich. Neither our capacity nor our intention to pay is questioned, and we continue to have a mountain of desirable assets to trade for consumables. In other words, our national credit card allows us to charge truly breathtaking amounts. But that card's credit line is not limitless.

The time to halt this trading of assets for consumables is now, and I have a plan to suggest for getting it done. My remedy may sound gimmicky, and in truth it is a tariff called by another name. But this is a tariff that retains most free-market virtues, neither protecting specific industries nor punishing specific countries nor encouraging trade wars. This plan would increase our exports and might well lead to increase overall world trade. And it would balance our books without there being a significant decline in the value of the dollar, which I believe is otherwise almost certain to occur.

We would achieve this balance by issuing what I will call Import Certificates (ICs) to all U.S. exporters in an amount equal to the dollar value of their exports. Each exporter would, in turn, sell the ICs to parties - either exporters abroad or importers here - wanting to get goods into the U.S. To import $1 million of goods, for example, an importer would need ICs that were the byproduct of $1 million of exports. The inevitable result: trade balance.

Because our exports total about $80 billion a month, ICs would be issued in huge, equivalent quantities-that is, 80 billion certificates a month-and would surely trade in an exceptionally liquid market. Competition would then determine who among those parties wanting to sell to us would buy the certificates and how much they would pay. (I visualize that the certificates would be issued with a short life, possibly of six months, so that speculators would be discouraged from accumulating them.) For illustrative purposes, let's postulate that each IC would sell for 10 cents-that is, 10 cents per dollar of exports behind them. Other things being equal, this amount would mean a U.S. producer could realize 10% more by selling his goods in the export market than by selling them domestically, with the extra 10% coming from his sales of ICs.

In my opinion, many exporters would view this as a reduction in cost; one that would let them cut the prices of their products in international markets. Commodity-type products would particularly encourage this kind of behavior. If aluminum, for example, was selling for 66 cents per pound domestically and ICs were worth 10%, domestic aluminum producers could sell for about 60 cents per pound (plus transportation costs) in foreign markets and still earn normal margins. In this scenario, the output of the U.S. would become significantly more competitive and exports would expand. Along the way, the number of jobs would grow.

Foreigners selling to us, of course, would face tougher economics. But that's a problem they're up against no matter what trade "solution" is adopted - and make no mistake, a solution must come. (As Herb Stein said, "If something cannot go on forever, it will stop.") In one way the IC approach would give countries selling to us great flexibility, since the plan does not penalize any specific industry or product. In the end, the free market would determine what would be sold in the U.S. and who would sell it. The ICs would determine only the aggregate dollar volume of what was sold.

To see what would happen to imports, let's look at a car now entering the U.S. at a cost to the importer of $20,000. Under the new plan and the assumption that ICs sell for 10%, the importer's cost would rise to $22,000. If demand for the car was exceptionally strong, the importer might manage to pass all of this on to the American consumer. In the usual case, however, competitive forces would take hold, requiring the foreign manufacturer to absorb some, if not all, of the $2,000 IC cost.

There is no free lunch in the IC plan: It would have certain serious negative consequences for U.S. citizens. Prices of most imported products would increase, and so would the prices of certain competitive products manufactured domestically. The cost of the ICs, either in whole or in part, would therefore typically act as a tax on consumers.

That is a serious drawback. But there would be drawbacks also to the dollar continuing to lose value or to our increasing tariffs on specific products or instituting quotas on them-courses of action that in my opinion offer a smaller chance of success. Above all, the pain of higher prices on goods imported today dims beside the pain we will eventually suffer if we drift along and trade away ever-larger portions of our country's net worth. I believe that ICs would produce, rather promptly, a U.S. trade equilibrium well above present export levels but below present import levels. The certificates would moderately aid all our industries in world competition, even as the free market determined which of them ultimately met the test of "comparative advantage."

This plan would not be copied by nations that are net exporters, because their ICs would be valueless. Would major exporting countries retaliate in other ways? Would this start another Smoot-Hawley tariff war? Hardly. At the time of Smoot-Hawley we ran an unreasonable trade surplus that we wished to maintain. We now run a damaging deficit that the whole world knows we must correct.

For decades the world has struggled with a shifting maze of punitive tariffs, export subsidies, quotas, dollar-locked currencies, and the like. Many of these import-inhibiting and export-encouraging devices have long been employed by major exporting countries trying to amass ever larger surpluses-yet significant trade wars have not erupted. Surely one will not be precipitated by a proposal that simply aims at balancing the books of the world's largest trade debtor. Major exporting countries have behaved quite rationally in the past and they will continue to do so-though, as always, it may be in their interest to attempt to convince us that they will behave otherwise.

The likely outcome of an IC plan is that the exporting nations - after some initial posturing-will turn their ingenuity to encouraging imports from us. Take the position of China, which today sells us about $140 billion of goods and services annually while purchasing only $25 billion. Were ICs to exist, one course for China would be simply to fill the gap by buying 115 billion certificates annually. But it could alternatively reduce its need for ICs by cutting its exports to the U.S. or by increasing its purchases from us. This last choice would probably be the most palatable for China, and we should wish it to be so.

If our exports were to increase and the supply of ICs were therefore to be enlarged, their market price would be driven down. Indeed, if our exports expanded sufficiently, ICs would be rendered valueless and the entire plan made moot. Presented with the power to make this happen, important exporting countries might quickly eliminate the mechanisms they now use to inhibit exports from us.

Were we to install an IC plan, we might opt for some transition years in which we deliberately ran a relatively small deficit, a step that would enable the world to adjust as we gradually got where we need to be. Carrying this plan out, our government could either auction "bonus" ICs every month or simply give them, say, to less-developed countries needing to increase their exports. The latter course would deliver a form of foreign aid likely to be particularly effective and appreciated.

I will close by reminding you again that I cried wolf once before. In general, the batting average of doomsayers in the U.S. is terrible. Our country has consistently made fools of those who were skeptical about either our economic potential or our resiliency. Many pessimistic seers simply underestimated the dynamism that has allowed us to overcome problems that once seemed ominous. We still have a truly remarkable country and economy. But I believe that in the trade deficit we also have a problem that is going to test all of our abilities to find a solution. A gently declining dollar will not provide the answer. True, it would reduce our trade deficit to a degree, but not by enough to halt the outflow of our country's net worth and the resulting growth in our investment-income deficit.

Perhaps there are other solutions that make more sense than mine. However, wishful thinking and its usual companion, thumb sucking, is not among them. From what I now see, action to halt the rapid outflow of our national wealth is called for, and ICs seem the least painful and most certain way to get the job done. Just keep remembering that this is not a small problem: For example, at the rate at which the rest of the world is now making net investments in the U.S., it could annually buy and sock away nearly 4% of our publicly traded stocks.

In evaluating business options at Berkshire, my partner, Charles Munger, suggests that we pay close attention to his jocular wish: "All I want to know is where I'm going to die, so I'll never go there." Framers of our trade policy should heed this caution-and steer clear of Squanderville. FORTUNE editor at large Carol Loomis, who is a Berkshire Hathaway shareholder, worked with Warren Buffett on this article.

think

28-06-2005, 15:03

Aşağıdaki durum esasında bizim durumuda özetliyor maalesef

A perpetuation of this transfer will lead to major trouble. To understand why, take a wildly fanciful trip with me to two isolated, side-by-side islands of equal size, Squanderville and Thriftville. Land is the only capital asset on these islands, and their communities are primitive, needing only food and producing only food. Working eight hours a day, in fact, each inhabitant can produce enough food to sustain himself or herself. And for a long time that's how things go along. On each island everybody works the prescribed eight hours a day, which means that each society is self-sufficient.

Eventually, though, the industrious citizens of Thriftville decide to do some serious saving and investing, and they start to work 16 hours a day. In this mode they continue to live off the food they produce in eight hours of work but begin exporting an equal amount to their one and only trading outlet, Squanderville.

The citizens of Squanderville are ecstatic about this turn of events, since they can now live their lives free from toil but eat as well as ever. Oh, yes, there's a quid pro quo-but to the Squanders, it seems harmless: All that the Thrifts want in exchange for their food is Squanderbonds (which are denominated, naturally, in Squanderbucks). Over time Thriftville accumulates an enormous amount of these bonds, which at their core represent claim checks on the future output of Squanderville. A few pundits in Squanderville smell trouble coming. They foresee that for the Squanders both to eat and to pay off-or simply service - the debt they're piling up will eventually require them to work more than eight hours a day. But the residents of squanderville are in no mood to listen to such doom saying.

Meanwhile, the citizens of Thriftville begin to get nervous. Just how good, they ask, are the IOUs of a shiftless island? So the Thrifts change strategy: Though they continue to hold some bonds, they sell most of them to Squanderville residents for Squanderbucks and use the proceeds to buy Squanderville land. And eventually the Thrifts own all of Squanderville. At that point, the Squanders are forced to deal with an ugly equation: They must now not only return to working eight hours a day in order to eat - they have nothing left to trade - but must also work additional hours to service their debt and pay Thriftville rent on the land so imprudently sold. In effect, Squanderville has been colonized by purchase rather than conquest. It can be argued, of course, that the present value of the future production that Squanderville must forever ship to Thriftville only equates to the production Thriftville initially gave up and that therefore both have received a fair deal. But since one generation of Squanders gets the free ride and future generations pay in perpetuity for it, there are - in economist talk - some pretty dramatic "intergenerational inequities."

.

game_theorist

05-07-2005, 12:23

ne güsel bir hikaye nbu böyle, bu hikaye dünyadaki ülkelerin neden kapitalist düzene geçmesi için baskı yaıldığını da ortaya seriyor. kapitalist düzen = kontrololü soygun,
gene de daha iyi bir düzen olduğunu sanmıyorum o ayrı...

oziwan

05-07-2005, 12:38

Saxofon

29-09-2005, 01:11

Nouriel Roubini'nin düşüncelerine katılıyorum. Yazıda belirtilen sebeplerle US$'ı riskli buluyor ve almayı düşünmüyorum.

Global Imbalances are Growing and Increasing the Risk of a Disorderly Adjustment and Hard Landing

http://www.rgemonitor.com/blog/roubini/97163/

mystified

08-10-2005, 23:56

amerikan piyasalarında dananın kuyruğu uzun vadeli kopacak gibi.Bu ilginc grafiği eklemek ihtiyacını hissettim saygılar

"TRIANGLE CONSOLIDATION" FOR THE NASDAQ

Taking a long-term gander at the Nasdaq Composite, I think is very clear that the time is running out for prices to rise much further than they have at present. The reason is that prices are winding their way through the "triangle consolidation"; which means two scenarios exist – a bearish and bullish one to be exact. The bearish probability is highest in my mind with prices breaking down through trendline support and then the 25-month moving average currently at 2009 – thereby ‘confirming' a bear market has begun; or the lower probability breakout above major resistance at 2185-2200 – this would signal a new and larger leg higher is underway.

Given our stance is clear, it is so only because our longer-term models show the current rally's 'strength' has moderated significantly to where selling pressure is rising a sharp rate than in previous months. However, our shorter-term models are turning higher – which against the backdrop of our longer-term high probability scenario suggests a rally in the next several weeks that will be a ‘final and material test' of the highs will occur and then fail with lower prices back towards 1200-1500 anticipated.

ATAK

09-10-2005, 00:28

Buralardan tüyen para nerelere yapışacak acaba:D

kentuf

09-10-2005, 00:31

Buralardan tüyen para nerelere yapışacak acaba
ne tüymesi bence dow 15000 ne nagzag zigzag yapıp 3000 ne gider pehhh.nasıl dedim ama zig zag nagzag pehhh elolitinasına göre bir buçuk yıl sürmez aha yazın kenera arşive alıyorum bende .

mystified

09-10-2005, 01:41

sayın Kentuf
elyot çok makbüle geçti birde ''point&figure''(türkçe meali inanın aklıma gelmiyor) grafiği rica etsek:D

kentuf

09-10-2005, 05:03

sayın Kentuf
elyot çok makbüle geçti birde ''point&figure''(türkçe meali inanın aklıma gelmiyor) grafiği rica etsek:D
hisler ve kuzular:D

radiolaria

09-10-2005, 14:39

http://img43.imageshack.us/img43/8544/dowjones2ef.png (http://www.imageshack.us)

Uzun vade de 7800 desteğinin kırılması,çöküşü kaçınılmaz kılar.Şu anda ikili tepe riski var,Dow 'da uzun vade de risk çok büyük.

1985' den 1990' a 5 yılda endeks 1200' den 2600' e 2,16 kat artmış.
Yine aynı endeks 1995' den 2000 yılına kadar 4000' den 10 800' e 5 yılda 2,17 kat artmış.
Yani borsa yapısı gereği üstsel fonksiyonlu olarak ilerlemez mi?.(Eğer dünya teknolojisinin sürekli olarak artığını ve refah payının her yıl artığını düşünürsek.)Endeksin ilerleyişinde sıradışı bir durum yok gibi. Grafiğe bakarak neden çöküşten söz ettiğinizi anlayamadım.?:confused:

Saxofon

11-10-2005, 11:17

General Motors firmasının parça üretim bölümüyken ayrı bir firma haline getirilmiş olan delphi borçlarını ödeyemeyeceğini ilan etti. Bunun ucu yaklaşık 300 milyar$ borcunu döndürmeye çalışan, satış yapabilmek için son çare olarak personeline özgü indirimleri müşterilerine yansıtmış General Motor firmasına da dokunuyor. http://money.cnn.com/2005/10/08/news/fortune500/delphi_bankrupt/?cnn=yes

Delphi : 10 ayda 9$'dan 33 cent'e (http://money.cnn.com/quote/quote.html?shownav=true&pg=qu&sid=129959&symb=DPH&shownav=true&time=1yr&uf=0)

Delphi CEO says collapse would harm world auto industry - FT
Mon Oct 10, 2005 9:18 PM ET (http://today.reuters.com/news/newsarticle.aspx?type=comktNews&storyid=URI:2005-10-11T011844Z_01_L11658360_RTRIDST_0_AUTOS-DELPHI-FT.XML&src=CNN)

think

11-10-2005, 11:22

Global: Pondering Delphi

Stephen Roach (New York)

Delphi’s bankruptcy is a big deal. It is emblematic of a new set of pressures bearing down on the US. The global rebalancing framework that I continue to embrace suggests that the world’s growth and asset return dynamic has only just begun a major tilt away from the US and dollar-based assets. If that’s the case, America will have little to offer in a low-return world for risk-averse and yield-hungry investors. Could Delphi be the long awaited wake-up call that drives this realization home?

Hindsight is always a great luxury. This would certainly have been the year for global investors to have avoided dollar-denominated assets. While the dollar itself has held up surprisingly well, US stocks and bonds have not. Year to date, the S&P 500 is down 1.3% versus a 9.5% increase for the All-Country World ex US Index (in US dollars). Returns in Japan, Europe, and most emerging markets have been terrific. Despite all the euphoria over sustained upside earnings surprises in the US, equity returns have been hammered by a wrenching compression of multiples. US sovereign bonds have also underperformed most of their global counterparts; year-to-date returns of 1.7% on 10-year Treasuries have fallen far short of above 9% returns for German bunds and emerging market debt. Only Japanese government bonds have lagged those in the US -- hardly surprising in light of the nascent recovery in the Japanese economy.

The single most important question for global asset allocation is whether this year’s under-performance of dollar-based assets is just an anomaly, or the beginning of a multiyear trend. For what it’s worth, I suspect it’s the latter. The metrics I continue to use suggest that there has been only scant progress on the road to global rebalancing. The disparity between the world’s current account surpluses and deficits continues to widen, likely to hit a record of nearly 5% of world GDP in 2006. America’s massive external deficit of 6.4% of GDP in the first half of 2005 -- on track to account for 70% of all the world’s deficits this year -- seems set to go from bad to worse over the next year, as the US saving shortfall is exacerbated by energy-related pressures on households and Katrina-related pressures on the Federal government. And the US consumption share remains at a record 71% of GDP, well in excess of shares in Europe (58%), Japan (55%), and China (42%). The world may have woken up to the imperatives of rebalancing. So far, however, there is very little to show in the morning after.

The good news is that the laggards of the world are on the mend. Restructuring and reforms are leading the way in the surplus-saving economies of Japan and Europe. Yet it is very different in America. Suffering its greatest shortfall of domestic saving in modern history -- a net national saving rate that has averaged just 1.5% of GDP since early 2002 -- the US lacks the internal wherewithal to support investment in public goods such as infrastructure, homeland security, and a safety net for the underclass (see my 9 September 2005 dispatch, “The Shoestring Economy”). When saving-short America needs funding, it turns to the rest of the world to provide the capital. Global lenders have been delighted to so -- and, so far, have offered the flows at extremely generous financing terms insofar as the dollar and real interest rates are concerned.

The Delphi Chapter 11 filing needs to be seen in this context. It is yet another contingent liability for the shoestring economy. First of all, this is a major bankruptcy in the US, in and of itself -- the 13th largest in terms of assets and the largest auto-related filing in history. But the real twist comes in the form of potential spillover effects to GM. As part of the 1999 spin-off, GM agreed to guarantee pensions, post-retirement healthcare, and life insurance for certain Delphi UAW workers -- guarantees that our fixed income team believe amount to around $3.8 billion (see Monica Keany and Swee Lim, “Delphi Corp: What Will It Recover?” September 30, 2005). For a nation that long boasted, “What’s good for GM is good for America,” this is hardly a development to take lightly.

The Delphi bankruptcy raises two key questions -- the first about credit spreads. Liquidity-driven markets remain more that willing to treat Delphi as largely an idiosyncratic risk that does not pose broader credit problems for Corporate America. GM ripple effects may well draw that presumption into question -- especially for credit markets, where spreads remain historically tight. A second concern pertains to the funding of legacy costs. This is a big deal for the US. Dick Berner tells me that the Pension Benefit Guaranty Corporation puts the funding gap at $450 billion for single-employer plans and another $150 billion for multi-employer plans -- to say nothing of approximately $1.5 trillion for state and local government plans. Like all contingent liabilities, America and its creditors have long viewed this as a distant obligation. Delphi challenges that complacency, as do recent bankruptcy filings for Delta and Northwest Airlines. That, in turn, raises the risks of added fiscal funding strains on the US government. For saving-short America, those risks will only increase an already daunting current-account financing problem.

I do not want to blow the Delphi bankruptcy out of proportion. But unlike the failures of WorldCom and Enron that were traceable to accounting scandals, Delphi’s Chapter 11 filing reflects the pressures of global competition, bloated labor costs, and the enormous legacy costs of increasingly onerous retirement benefits. In that important respect, Delphi’s failure could well be yet another important milestone on the road to US restructuring -- especially insofar as its impacts on American workers are concerned. But there’s an important twist in 2005: America has long stood alone in embracing the “creative destruction” of corporate restructuring. The US penchant for shredding social contracts and forcing bad companies out of business is widely viewed as a unique aspect of “flexibility” that other nations were reluctant to embrace. America was the unquestioned front-runner in the global restructuring sweepstakes.

That was then. Today, the restructuring playing field has many more players than was the case in the 1980s and 1990s. That’s certainly been the case in Japan over the past several years and now appears to be so in Germany. The balance between headcount reductions and job creation is key in discerning the macro impacts of ongoing micro shifts in corporate performance. The first phase of restructuring is usually dominated by plant closings, outsourcing, and net job destruction -- a distinct negative for personal income generation and consumption. In the second phase, the balance shifts toward renewal, expansion, and net job creation -- conditions that foster a healing of consumer confidence and income generation, which eventually sets the stage for a pickup in private consumption. After a decade of restructuring, Japan may well be on the cusp of entering the healing phase. In Germany, corporate restructuring remains in the painful first phase -- although the gap between job reductions and creation has been narrowing this year. That’s usually a good leading indicator of a shift to the healing phase.

The point is that the US no longer has the restructuring story to itself -- a distinct shift from the climate of the past 20 years. Moreover, Delphi’s bankruptcy underscores the heavy lifting that still lies ahead for Corporate America and the US workforce. That, in turn, draws into question the relative restructuring premium that has benefited dollar-denominated assets over this period. Moreover, there is good reason to believe that the US model will now have to face some new and important challenges of its own -- not just the pension time bomb symbolized by Delphi but also the downside of another asset bubble, shifting political winds, new leadership at the Fed, and the inevitable current account adjustment. This spells unrelenting pressure on US-centric global growth and asset allocation.

Alas, liquidity-driven markets always seem to have a knack of creating a false sense of confidence that long outlasts underlying fundamentals. Most still believe that this year’s under-performance of dollar-denominated assets is an aberration that is about to be reversed. My guess is that dollar-overweight investors are now moving into the final phase of denial. In my view, the biggest anomalies in world financial markets remain the US dollar, US bonds, spreads on risky assets (emerging-market debt and high-yield corporates), and energy prices. And who wouldn’t like gold in this climate?

Yes, I, too, am getting sick and tired of droning on endlessly about the coming rebalancing of an unbalanced world. The wait is always most painful at the end. Remember the early months of 2000? George Eliot put it best in Silas Marner: “The sense of security more frequently springs from habit than from conviction, and for this reason it often subsists after such a change in the conditions as might have been expected to suggest alarm. The lapse of time during which a given event has not happened is, in this logic of habit, constantly alleged as a reason why the event should never happen, even when the lapse of time is precisely the added condition which makes the event imminent.”

think

11-10-2005, 11:22

United States: A Move to Restraint in 2006

Richard Berner (New York) and David Greenla (New York)

Forecast at a Glance

2004A
2005E
2006E

Real GDP
4.2%
3.5%
3.6%

Inflation (CPI)
2.7
3.4
3.4

Unit Labor Costs
1.1
3.1
3.0

After-Tax “Economic” Profits
11.3
3.6
15.4

After-Tax “Book” Profits
11.8
25.7
17.9

Source: Morgan Stanley Research
E = Morgan Stanley Research Estimates

Despite uncertainties in the outlook, Fed officials now seem likely to continue raising rates at a measured rate without pause through year-end. True, the energy shock still threatens growth, and the disruptions to economic activity from Hurricanes Katrina and Rita haven’t fully played out. Moreover, the past few months’ inflation readings have been benign. But prospectively, we believe that inflation concerns will continue to dominate those about growth, and monetary policy is still accommodative.

Those concerns in our view will carry into 2006: While the pace of Fed tightening will probably slow dramatically next year, we now see policymakers moving to a slightly restrictive stance. Specifically, we expect the Fed to hike the Federal funds rate to 5% by the end of the year, or 50 bp higher than we expected last month. In time-honored textbook fashion, a gradual escalation of inflation and a resumption of above-trend growth are the key ingredients for the move, which should finally lift yields along the maturity spectrum.

What’s changed in the outlook over the past month? Earlier, we thought the energy shock, magnified by the Katrina-induced loss of Gulf of Mexico oil and gas output and shut-in refineries, would sap growth through the first half of 2006 and lead to an extended pause in Fed tightening. Indeed, the near-term outlook is still highly uncertain, because much of that oil and gas capacity is still unavailable in the wake of Hurricane Rita, so the energy shock is not over. As of October 7, 77.5% of Gulf oil output and 64.4% of gas production remained shut in. Moreover, eight refineries representing about 2.1 million barrels per day of refining capacity were still offline. Finally, 20 natural gas processing plants were inactive, with shut-in infrastructure or lack of raw materials keeping many operational plants idled. The good news is that utilities are rapidly restoring electric power and refiners are restarting facilities. And we are importing significant quantities of refined products like gasoline, so those quotes, while high, have declined to pre-Katrina levels of $1.80/gallon. But that’s not the case for natural gas; LNG imports are limited. Natural gas quotes at $13/mcf thus remain some 30% above pre-Katrina levels. And with the winter heating season still ahead, we worry that consumers could still face as much as a $50 billion hit from higher heating bills (see “Risks for the American Consumer,” Global Economic Forum, October 3, 2005).

But the economy’s resilience continues to impress, lifting our prognosis for near-term growth: Pre-shock incoming data hint at healthy growth, and post-shock data, while highly subject to change, so far show scant signs of underlying weakness. Factory orders and shipments, especially for capital goods, were strong in August and firms appear voluntarily to be accumulating inventories. Payrolls were revised higher by a net 77,000 in July and August. Home sales may finally be cooling off, but results are so far mixed. And while consumer spending fell sharply in August, much of the decline represented a “payback” for the unsustainable surge in June and July. Indeed, aggregate retailing in September beat expectations. The September dichotomy between a surging ISM manufacturing index and a sagging services index may already reflect post-hurricane rebuilding and the hit to Gulf Coast tourism.

To the extent the data are accurate, the same pattern emerged in September’s canvass of nonfarm payrolls: Apart from a strike at Boeing, manufacturing payrolls were little changed, while excluding a store closing, the 58,000 slide in retailing and the 80,000 plunge in leisure and hospitality jobs seemed to be largely storm-induced. It’s likely that the dislocations precluded an accurate tally of job losses, but estimation procedures may have overstated the numbers. On the other hand, a sharp October snapback seems unlikely because some storm-affected businesses that kept workers on the payroll in September may have to let them go. But reflecting our thesis that improving state and local budgets will fuel unmet needs, the pace of new state and local hiring in the summer quarter was the strongest in four years.

Moreover, there’s a more massive offset in the works than we guessed likely a month ago. The ink was hardly dry on our outlook when Congress appropriated $62 billion in relief for Katrina, and following Rita’s passage, they enacted $6 billion of tax breaks aimed at helping victims. We have no doubt that Congress and the Administration are prepared to authorize “whatever it takes” to repair the damage from the storms, mitigate the hit to income from surging energy quotes, and staunch the slide in voter approval. On a preliminary basis, we estimate that additional outlays will add some $85 billion to the FY2006 deficit, or the equivalent in stimulus to either the first year of the 2001 or 2003 tax cuts.

No doubt, it will take far longer to spend the funds than to appropriate them. Indeed, while Congress has let billions of dollars in contracts, only $3 billion or so of the funds appropriated to this point have actually been spent. But more appropriations and a faster spending pace are likely on the way. As well, there is talk in Washington of “offsets” such as postponing the Medicare Prescription Drug benefit (worth $37 billion in the first year) to restrain the deficit, but so far it is just that — talk. Nor are any tax increases likely at a time when the economy is at risk. The upshot: The likely stimulus in our view pushes our baseline forecast for real growth over the four quarters of the current fiscal year from 3.2% last month to a slightly above-trend 3.6%.

Against the backdrop of reduced economic slack, growth moving above trend, and productivity growth falling below its trend, we believe that underlying inflation will rise to 2¾% over the course of 2006. Slack in both product and labor markets has dwindled, and in our view even moderate economic growth will promote further firming, lifting both pricing power and wage gains. The so-called “output gap” in the economy overall has shrunk by more than 200 bp in the past 2½ years, and may well disappear by the end of 2006. Courtesy of corporate discipline in capital spending, overall capacity growth in industry has remained at a 1.2% pace over the past year, up from declines in 2003 that were the first in the 57-year history of the data. Excluding high-tech and motor vehicles groupings, capacity has been static since 1999. Moderate gains (4.1% annualized) in industrial output have lifted operating rates 500-600 bp in the past two years, and the change and level of capacity utilization have enabled companies to raise prices without losing market share.

Although wage gains have thus far been tame, barely keeping pace with inflation, labor markets are also firming. The unemployment rate post Katrina rebounded to 5.1%, but pent-up demand for hiring is still healthy, so we think wages are poised to accelerate (see “Are Labor Markets Tight?” and “Compensation Poised to Accelerate; Will Wages Follow?” Global Economic Forum, July 22, 2005 and April 25, 2005, respectively). With productivity growth slowing, unit labor and other costs thus seem likely to accelerate, and companies with more pricing power should be able to pass some of those costs through to customers. Indeed, that was the message in our early-September canvass of business conditions. The pricing conditions index rose to 68%, 57% of respondents noted that prices charged have increased from a year ago, and fully 31% reported that prices charged increased by 3% or more, the highest level in the history of the question. What’s more, 36% of respondents noted that companies under their coverage were able to increase prices faster than unit costs (see “Business Conditions: Pre-Katrina Reversal,” Global Economic Forum, September 9, 2005).

The near-term market implications of these developments are probably already in the price, because market participants have taken the Fed’s recent hawkish rhetoric to heart. Yet there is a critical dichotomy in the yield curve: Market participants are convinced that the Fed will raise interest rates to 4½% by mid-2006. But they are equally certain that such a move would be a mistake— one they seem to think that the Fed will have to correct by easing policy over the balance of 2006 as higher energy quotes and a tighter Fed will hobble growth. We disagree. In our view, inflation risks are higher and the economy is more resilient than many expect, so nominal and real yields both seem likely to rise.

However, the impact of the move to monetary restraint on risky assets could be a more important development in 2006 than the potential selloff in risk-free sovereign debt. That’s because the likely combination of slower earnings growth and a Fed that moves to restraint represent two hurdles for risky assets in both equity and debt markets. We believe that a stronger economy that sustains earnings growth is a key reason that real rates are rising, and such rate increases thus should be roughly neutral for valuations. But the inflation component in the move in yields to 5% or higher is not good news for risky assets.

Moreover, aggregate credit quality for Corporate America is currently superb, but in our view it is as good as it gets — especially if, as our colleagues Henry McVey and Greg Peters suggest, CFOs begin to re-lever their balance sheets in search of higher earnings per share. As long as the economy does well, we expect that credit quality will deteriorate slowly.

But the aggregate is never the real story for credit quality except in recession. The passage of time means a much more rapid deterioration in high-yield creditworthiness simply because of the past volume of issuance; after all, they call it junk for a reason. In addition, there is a small chance that the troubled parts of the economy will infect others. So far, bankruptcy filings by airlines and auto parts companies are idiosyncratic, not systemic, events. But the tails of the credit quality distribution are getting fatter and the market is only starting to discount that. Investment-grade spreads for CDS indexes and others have just begun to widen. Our bottom line: Despite the economy’s strength, credit spreads may finally widen if volatility rises, credit quality slips, and companies begin to step up borrowing.

think

12-10-2005, 10:18

Should We Be More Worried?
Wall Street is notorious for being too optimistic for too long, and then too despairing when things go bad. I fear it is in its Pollyanna phase now.

By Jeffrey Garten
Newsweek International
OCt. 17, 2005 issue - Hurricanes Katrina and Rita did not roil global
financial markets. Neither did the terror attack in Bali, nor the growing
threat of a flu pandemic. As October began, in fact, the dollar was up,
European markets were focused on prospects for a new German government and
Tokyo traders were bullish on Japanese recovery. Commentary from the big
investment banks centered on normal musing about corporate earnings for the
fourth quarter, concerns about rising inflation, the budget battles in
Washington. Could it be that Wall Street's short-term preoccupations are
obscuring a set of problems that sooner or later will upset today's
seemingly benign financial picture? Put another way, are the capital markets
in denial?

The thousands of traders and investors in the global economy who are moving
trillions of dollars around the world every day are a tough lot to scare, to
be sure. In the last five years alone they have coped with everything from
9/11 to health scares such as SARS, to a massive earthquake in Japan, to the
Asian tsunami that killed more than 250,000 people. The financial system
took these crises one by one, assessing the damage, rarely panicking-and
then moving on. This cool and calculated modus vivendi works fine as long as
big disturbances are evenly spaced and the market has time to evaluate and
then digest what is happening. It could be a decidedly different situation
if the world experiences several crises at once or disasters of greater
magnitude.

No one can be sure how the future will unfold, and Wall Street rightly looks
askance at doomsayers who just spill out lists of what could go wrong. It
wants hard numbers, at least plausible probabilities, in its forecasts. But
the Street seems to be ignoring a subtle lesson of recent disasters: while
we have become much better at predicting crises, the problem has been in
acting on the warnings. For example, advanced signals of the attacks of
September 11 were available, if only our intelligence officials had been
well organized. Federal, state and local officials were well aware for years
that New Orleans could be destroyed by a high-powered hurricane, but they
never took the necessary precautions. The tsunami death toll might have been
much lower, had rumblings picked up by sensors in the West been translated
rapidly into warnings to the people of Aceh.

So what should we make of the current predictions? In Washington, officials
warn that another terrorist attack is highly likely, very possibly in the
form of small weapons of mass destruction. Worldwide, health officials see a
high risk of a global flu epidemic emerging from the avian-flu strain in
Asia, or some other strain, with potential casualties in the many millions.
There is a growing consensus that global warming will make hurricanes more
powerful, with particularly ominous implications for typhoons in Asia.

Corporations ranging from BP to Intel are taking this era of heightened risk
more seriously than the capital markets are. They are establishing elaborate
risk-assessment systems that CEOs and boards of directors review not just
for the depth of analysis but also for the plans to recover from disasters.
Many such as Wal-Mart and Home Depot have set up state-of-the-art
crisis-management centers to make sure that they can deal with discontinuity
of operations and dislocated employees, and even to pitch in to help
governments respond to emergencies. Financial firms like Goldman Sachs are
stress-testing all their assets against crisis scenarios that include such
nonfinancial events as storms that knock out backroom facilities.

Banking regulators, too, are obsessed with risks, even beyond their usual
worries. For example, the European Union is now imposing requirements on its
financial institutions to be prepared not just for risks in the market, such
as changing interest rates, but also for external events that derive from
outside the banking system altogether, such as debilitation of key customers
by terrorism.

The first signs of capital market concern for risk would probably be sharp
movements in the dollar either up or down-it's hard to say which; the
bidding up of interest rates; rising share prices for companies in disaster
recovery, and declining share prices for heavy energy users. We see some of
this already-Halliburton is up and Du Pont is down-but not by much. The one
hint of real worry in the financial markets; the price of gold is now at
almost 20-year highs.

Markets may be confident that governments can deal with emergencies. But
recent events hardly bear out that trust. Such confidence also ignores the
growing complexity of responding to crises in a globalizing world, and the
difficulty of mounting a global response among officials who report to
different bosses. Maybe the bulls and bears are balancing out one another
now, neither quite sure of what to do. Then again, Wall Street is notorious
for overshooting, being too optimistic for too long and then too despairing
when things go bad. I fear it is in its Pollyanna phase now.

Garten is the Juan Trippe Professor at the Yale School of Management. He can
be contacted at [email protected]

korhan

12-10-2005, 21:01

Dow Jones endeksinde 2 yillik bir OBO formasyonu asagi kirilmis bulunmaktadir.

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/hsh.gif

ganyan

12-10-2005, 21:16

Amerikan 10 yıllık faizleri 8.ayda gördüğü zirveyi yukarı kırarak yeni bir yükseliş trendine gireceğinin sinyallerini vermektedir.Bu durum hisse senedi piyasalarına ve diğer ülke bonolarına özelliklede gelişmekte olan piyasa kağıtlarına sert satışların geleceği sonucu çıkarılabilir.

korhan

12-10-2005, 21:37

Amerika'nin cokus sinyallerine bir yenisi daha eklendi.

Merak edenler General Motors'un icler acisi halini arastirabilir.

Kisaca;

-Son 13 yilin en kotu ceyrek yillik bilancosu.
-1987 den beri yasadigi en buyuk fiyat dususu.
-S&P, GM in kredi notunu dusurmesi ve GM in bastigi borclanma kagitlarini junk-bond sinifina almasi.

Saxofon

14-10-2005, 19:58

Mark S. Watson'un son gelişmelere dayalı yorumu. Ekim 2005 (http://www.markswatson.com/Depression16.html)

Saxofon

15-10-2005, 16:06

ELLIOTT-TEKNİK ANALİZ KURSU DERS NOTLARI - 1 (http://www.bud.org.tr/home.asp?id=7&yazi_id=2)
ELLIOTT-TEKNİK ANALİZ KURSU DERS NOTLARI - 2 (http://www.bud.org.tr/home.asp?id=7&yazi_id=3)
ELLIOTT-TEKNİK ANALİZ KURSU DERS NOTLARI - 3 (http://www.bud.org.tr/home.asp?id=7&yazi_id=4)

korhan

16-10-2005, 12:27

ABD Tuketici fiyat endeksi, bu ay yaptigi artis (+1.2%) son 15 yilin en sert sicramasi.

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/cpiusa.gif

korhan

16-10-2005, 12:58

Buyuk ustad R. Prechter'in kitabindan SALGIN HASTALIKLAR ile ilgili yazisi;

Epidemics, Social Mood, and Bear Markets

Excerpt from The Wave Principle of Human Social Behavior (p.326)
The most extreme example that I can think of that could be argued as constituting an outside event that would affect societies is an epidemic or pandemic. After all, they kill thousands or millions of people. How could they fail to be an important social factor affecting mood?

The fact is that epidemics and pandemics seem to hit populations during major negative social mood trends. Perhaps it happens that way because people’s psychological constitutions are weaker during bear markets. Perhaps it is because people’s personal behavior, whether involving hygiene (as in the time of the plague or in recent years with respect to hypodermic needles used to inject drugs) or sexual promiscuity, is more conducive to spreading disease during social mood retrenchments. Perhaps it is because social mood retrenchment brings economic contraction, which makes people less able to afford the creature comforts that ward off disease and more apt to crowd into smaller, more affordable spaces.
Whatever the reason, when we study pandemics of the Dark Ages or the Spanish influenza epidemic that broke out during the bear market of 1917 (which year also saw intense fighting in World War I and the Communist coup in Russia), there always appears to be a bear market in force, and the extent of the epidemic tends to correlate with the size of the setback in mood.

Does Disease Spread Fear or Does Fear Spread Disease?
Excerpt from May 2003 Theorist
Increased susceptibility to disease now could prove exceptionally devastating due to human disease bacteria’s developing resistance to established antibiotics, which is due primarily to the widespread inappropriate prescription of antibiotics for viral infections. If aggregate human health has indeed begun a period of serious setback, future historians will undoubtedly comment on how those changes in health and risk affected human mood. The actual direction of causality is the opposite. The biggest change in human mood in centuries is ushering in a change in the trend of aggregate human health from the positive to the negative. This time, mood seems to be playing an even more direct role (as it has done from time to time in the past), as the destruction of human health through biological warfare agents would be a consciously desired goal.

Only socionomists can provide the proper perspective on this situation. For example, the accompanying headline from a newspaper reads, “Disease Spreads Fear.” The truth of the matter, as usual with respect to conventional thinking about social mood causality, is the opposite. The world’s social mood has been in a bear market for three years, and much of Asia specifically has been in a bear market for nearly six years, since 1997. The waxing of negative social psychology preceded the outbreak of the SARS epidemic, as has been the case regarding all the major epidemics that I have studied. Therefore, a proper headline, reflecting the socionomic insight, should read, “Fear Spreads Disease.” That is closer to the truth of the matter.
Just as the developing economic depression has been mild to date, so has the emerging difference in aggregate human health. Do not fall into the trap, as so many people do, of scoffing, “What depression?” simply because there are as yet no large ranks of unemployed or “bread lines.” Such are the conditions at the bottom, when it will be time to turn bullish. This change in the trend of public health is likewise a process, not an event.
When wave (c) of Grand Supercycle wave is in force, then the worst of the new trend will become manifest. Don’t wait until then to wonder if this outlook is valid, or you will be caught unprepared. According to the World Health Organization, the “Spanish flu” pandemic of 1918 killed between 40 and 50 million people worldwide “and caused the largest number of deaths in the 20-39 age group, devastating economies at the end of World War I.” That was only a Cycle degree bear market. This one is two degrees larger. People should be preparing now for greater stresses to come.

korhan

16-10-2005, 13:21

Tuketici guven endeksinde 25 yillik trend asagi kirilmis ;

http://img.photobucket.com/albums/v603/V12/US-Conf101405.gif

DEVİR

19-10-2005, 13:50

haftalık lineer grafikte 2005 mayısta başlayan orta vadeli yükselişin bittiği görülüyor.

http://img426.imageshack.us/img426/2206/ftse2y6lf.jpg

---

aylık grafikte 2000 yılı 6800 tepesinden 3300 seviyesine düşüşün %61.8 geri alım seviyesinden dönüyoruz. %38.2 ve %50 geri alım seviyelerinden dönüşlere oranla bu kez daha sert olacak gibi.

http://img416.imageshack.us/img416/8682/ftsemax3ga.jpg

Londra borsasının logaritmik tarihi trend grafiğini bulabilen forumdaşlar gönderirlerse Elliott analizini yapabilirim.

---

TATOMETO

19-10-2005, 18:49

bovespa yine düşüşte:( ve çöküşte:(

Saxofon

21-10-2005, 19:39

Nasıl oluyorda Louisiana ve Mississippi Alibeyköy'e dönmüş ve de düzelmemişken, bu durum resmi rakamlara yansımıyor?

More than 1/3 of New Orleans jobs lost (http://www.marketwatch.com/news/story.asp?g=B8CA5D0CCC944D5891FB8D05A3EAADA2&siteid=mktw&dist=nbc)
Katrina cost 310,700 jobs in Louisiana, Mississippi

Saxofon

22-10-2005, 14:03

A Doozie of a Recession

By Stephen Pizzo, News for Real
Posted on October 5, 2005, Printed on October 11, 2005
http://www.alternet.org/story/26406/

In accordance with Title 17 U.S.C. Section 107, this material is distributed without profit to those who have expressed a prior interest in receiving the included information for research and educational purposes.

Of course George W. Bush will blame it all on the war and two hurricanes. In fact, it's a direct result of his own flawed economic policies and the "borrow and spend" lifestyle he sparked, not only within government, but consumers as well.

I am referring to the looming recession. It's going to be a doozie. And it has begun, as it always does, when consumers suddenly discover they can no longer keep pace with their bills.

That would have happened a couple of years ago already, had it not been for the housing bubble. Like all bubbles it was ordinary folk who eagerly fueled the Ponzi, an inverted pyramid sure to topple once it became top-heavy. As with all previous bubbles, everyone crushed by that inevitable collapse figured they were too smart to get caught by it. They figured they'd be well out of Dodge with the booty long before that happened.

So they bought homes bigger than they needed, and each time rates dropped or prices jumped in their area they refinanced, pulling a bit more booty out each time; for a pool, landscaping, or a new car. They had time. The economists said there was no bubble, prices were going up because of natural demand, not speculation. And so they stayed in Dodge. They let it ride, they let it all ride on successive spins of the wheel of fortune.

But now the hot housing market has begun to cool. Prices in the hottest markets have flattened. Houses listed for sale have grown as those who waited too long rush to cash in. Days on the market are marching upward as buyers become increasingly scarce.

That's only one indication that the end is near for George W. Bush's phony recovery -- a "recovery" bought with tax cuts he cannot repeat, and with consumer spending fueled by borrowed money, which is no longer available. Hell, consumers may not even be able to make good on the money they've already borrowed. The indicators indicate that is so:

The percentage of overdue US credit card accounts jumped to a record in the second quarter as gasoline prices surged, the American Bankers Association said. Consumers had more trouble making payments on personal, auto and home-equity loans during the three-month span, the bankers group said. Delinquencies on these loans, collectively, rose to 2.22 percent from a revised 2.03 percent in the prior quarter, the group said. Delinquencies on home-equity loans increased to 2.75 percent of all such loans, up from a revised 2.61 percent. Delinquency rates for indirect auto loans, which are made by auto dealers and held by banks, increased to 2.08 percent from 1.87 percent the previous quarter. Those for direct auto loans gained to 2.07 percent from 2.04 percent.

This is a particularly bad time for consumers to be tapped out. It comes at the beginning of the holiday spending season which can account for nearly half of many retailers income for the year. It comes just as gasoline prices reach European levels, hitting low-wage workers hardest, especially if they have to commute to work. It comes just as the first chills of winter begin spreading south from Canada and as heating oil and natural gas prices spiral to unheard-of highs.

Here's where it starts:

Credit Card Minimum Payments on the Rise (http://www.emediawire.com/releases/2005/10/emw293175.htm)

San Diego, CA (PRWEB) October 4, 2005 -- The minimum payments that credit card companies charge on a monthly basis are increasing. For credit card customers that either pay their bill in full every month or those that can afford substantially more than the minimum, this isn't going to be an issue and could even be benefit to them. For the approximately 40 million people that only pay the minimum, however, this could be devastating.

When the recession can no longer be denied, the President will blame it on 9/11, the war he started, the hurricanes and the disruption in energy production they caused. Like Michael Brown, he will blame everyone and everything, but himself.

But we know.

-------------------------------------------------------------------------------
Stephen Pizzo is the author of numerous books, including "Inside Job: The Looting of America's Savings and Loans," which was nominated for a Pulitzer.

Saxofon

22-10-2005, 17:44

The king of real estate's cashing out (http://money.cnn.com/2005/10/21/news/newsmakers/barrack/index.htm)
Tom Barrack is selling most of his U.S. portfolio. Maybe you should be nervous too.

kırmızı

23-10-2005, 12:56

Emlak balonu patlarsa bu borsalar nasıl yükselmeye devam eder..mrk içinde bekliyorum

kentuf

24-10-2005, 21:41

Saxofon

24-10-2005, 22:21

Bernanke to head Fed (http://money.cnn.com/2005/10/24/news/economy/fed_bernanke/index.htm)
Market likes decision to appoint Bush adviser as Greenspan's successor. But he will face challenges.

mystified

26-10-2005, 23:25

fed'in müstakbel başkanının The Times'a verdiği mülakat

think

06-11-2005, 02:01

How Long Can Consumers Keep Economy Going?

All Associated Press NewsNEW YORK (AP) - Wall Street is worried about you.
Yes, you. The one they call "The Consumer." From the trophy-arrayed corner office of the richest CEO to the windowless cubicle of the most junior analyst, your immediate future is a pressing concern. What will you get for Christmas? How much will it cost to heat your house this winter? Will you get a raise next year?

This isn't personal. What they really care about is the 70 percent of gross domestic product that depends on consumer spending. Put another way, the 70 percent of the total economy that depends on you.

Retailers, car makers, consumer technology companies, wireless carriers, home builders: They all count on you.

You've been keeping the economy churning during the last five years, spending enough to make up for sluggish corporate spending. When you got tax cuts, you quickly spent them. Rising housing prices let you take out second and third mortgages, using your house as an ATM.

But now you're just not spending the way you were.

You aren't buying as many cars as you used to -- October auto sales were the weakest for any month since mid-1998. Your interest in home buying has hit its lowest level since 1991.

Your debt has increased. Outstanding balances on credit cards have risen to more than $800 billion, or $7,200 per U.S. household. The United States debt-to-income ratio rose as much in the past five years as it did in the previous 15 years, according to Merrill Lynch.

Your outlook is gloomy. "Our Consumer index continued to fall off a cliff in the past week," Merrill said in an Oct. 21 note. The last week in October, the ABC/Washington Post "consumer comfort index" dropped to roughly the same level reached after the hurricanes struck the Gulf Coast.

While October sales at many chain stores remained strong, you're eating at restaurants less. Sales at "food services and drinking places" increased only 0.2 percent in September, according to a Goldman Sachs report. That's the fifth straight month of an increase at or below that meager pace.

"Usually, restaurant spending turns down before or during economic slowdowns," the report said.

The fact is, you could use a little more money. While economists look at "core" inflation, which strips out volatile energy and food prices, you need only look at your bills to see that life has become more expensive.

Jumps in gasoline and heating prices make getting anywhere and staying warm at home more challenging. Increases in interest rates and higher minimum credit card payments have chipped away at your checking account. If you've been renting and want to buy a home, good luck: Affordability for first-time home buyers is the worst it has been in 16 years.

Then, there's your pay.

"Here we are, officially celebrating the fourth anniversary of this economic expansion, and the wage income share of the national income pie is south of 46 percent," fumed a research note by Merrill Lynch North American economist David A. Rosenberg. "At no point in the past 50 years has this ratio been so low so far into a business cycle." Historically, the ratio has been 3.5 percentage points higher.

The ratio is important because it looks at wages -- your paycheck -- instead of other sources of income, like the stellar Wall Street bonuses we saw last year and are almost certain to see again this year. Wage gains haven't kept pace with inflation, but total income continues to look good, thanks to those hefty bonuses.

Americans now find themselves in one of two groups: The 9 percent who make $100,000 or more and the 91 percent who don't, said Diane C. Swonk, senior managing director and chief economist at Mesirow Financial, a financial services firm based in Chicago.

"The bifurcation of the economy makes the economy look better on paper than it does to the majority of consumers," she said.

She blames the lousy summer movie season on higher gasoline prices, which inspired families to stay home and rent a DVD instead of spending $50 for gas and movie tickets. Wal-Mart Stores Inc. and Target Corp. did well during back-to-school shopping season, she said, "because middle income households started to move down the food chain."

For the top 9 percent, the good times continue to roll. According to Swonk, World Series tickets sold for $15,000 a pair. The Four Seasons Hotels Inc. says its $500 and higher rooms are doing better than ever, topping the Internet boom years. Sales of Coach Inc. handbags, which average about $435, increased 9 percent last summer and have stayed there.

After the Internet bust, "we kept this wealthy population," Swonk said. "The problem is, we continue to restructure everyone else. We want a flexible economy, but the trade off is pain."

That's why Wall Street is worried about you. No bond broker (unless you have one in your family) cares whether your car breaks down or you spend winter shivering in a sleeping bag, hoping the pipes don't freeze. But if you, the 91 percent of the population called The Consumer, hit a point where a trip to Target is out of the question, even the Coach-handbag carrying Four Seasons Hotel-staying 9 percent may feel the pain.

Saxofon

06-11-2005, 06:52

Sn. Think,
Sizin yukarıda aktardığınız yazının tarihini öğrenmek için internette aratırken ben de benzer endişerleri dile getiren 2 Eylül 2001 tarihli, yani ikiz kulelerin yıkılmasına 9 gün kala yazılmış How Long Can Consumers Keep Spending? (http://www.prospect.org/webfeatures/2001/09/reich-r-09-02.html) başlıklı yazıyı buldum. Bu yazıda da benzer endişeler kaleme alınmış, yani "Tüketici tüketmezse halimiz nicolur?".

Evet tüketici çok önemli. Zira ABD ekonomisinin 2/3'ü. Nasdaq çöküşünden sonra; 1 - Afganistan ve Iraka saldırarak bütçe açığını büyütmek pahasına hükümet harcamalarını artırmak, 2 - faiz indirimleri yapmak, 3 - vergi kesintileri ve çocuk yardımları ile tüketiciye harcayacak para sağlamak, 4 - Homeland Investmant Act ile ABD'ye para girişini hızlandırmak gibi önlemlerle girdikleri resesyondan kurtuldular ve parmak ısırtan bir hızla büyüyen bir ekonomiye kavuştular.

Fakat şimdi; faiz indirimi değil, artırımı sürecindeler, petrol, doğal gaz, metal fiyatları son 15-20 yılın en yüksek rakamlarının daha yukarısında, Homeland Investment Act ancak 5-10 yılda bir tekrarlanabilir, şimdi uygulananın üzerine bir vergi indirimi daha uygulayamazlar, tüketicinin arabası, evi, bilgisayarı, Ipod'u 3 sene daha yenilemeden idare eder. Dolayısıyla bu ekonomi bir daha inişe geçerse, ki ilk sinyalleri verdi bile, nasıl toparlanabilir bilemiyorum.

Gelecek Stagflasyon gösteriyor. Yani yavaşlamış bir ekonomide yükselen fiyatlar. Böyle bir durumda faizleri artırırsan ekonomi daha da yavaşlar, faizleri düşürürsen fiyat artışları sürer. Muhtemelen faizleri düşürürler, çünkü enflasyon ABD'nin Everest kadar yüksek borcunu eriten ve finansörlere zarar yazdıran bir etki.

Not: eğer ABD'nin borcunu 100,000$'lık sertifikalara basarsanız, her 100 adet sertifika 1 cm kalınlığında gelse, bu sertifikalar üst üste konduğunda 8 kilometre yüksekliğe ulaşıyor.

U.S. NATIONAL DEBT CLOCK (http://www.brillig.com/debt_clock/)

think

06-11-2005, 14:26

http://news.moneycentral.msn.com/provider/providerarticle.asp?Feed=AP&Date=20051105&ID=5213541

Haberin tarihi 05/11/05.

Ayrıca dediğiniz stagflasyon teorisi çok doğru. O yuzden sanırımorta vade için en iyi yatırım Altın oluyor.

think

09-11-2005, 17:05

The king of real estate's cashing out (http://money.cnn.com/2005/10/21/news/newsmakers/barrack/index.htm)
Tom Barrack is selling most of his U.S. portfolio. Maybe you should be nervous too.

Bu da yukarıdaki haberi ve sizin imzanızı destekleyen en son haber

http://www.iht.com/articles/2005/11/09/business/house.php

Saxofon

10-11-2005, 16:52

GM mi desem GÜM mü desem kararsızım. Fakat gümlemesine 2-3 sene kaldı. O da Fed faizlerini %4-4.5'lardan daha yukarı taşımazsanız. Bonoları Junk statüsündeki, aşırı borçlu bu firmanın faiz yükü boyunu aşıyor. Diğer yandan geçen ay da sendikalar yakasına yapışmıştı. Neyseki firmanın batmak üzere olduğunu bilip hemen gömülmemesi için daha düşük şartlara razı oldular.

Bakın uzmanlar neler yazmışlar ve her ay gittikçe kötüleşiyor.

(Oct. 10) - Ron Tadross, a Banc of America Securities analyst, today raised the odds that GM itself could file for bankruptcy to 30 percent from 10 percent previously. Delphi's filing should raise GM's retirement liabilities by $6 a share and increase the potential for a confrontation with the UAW, Tadross said in an e- mailed note forwarded from a client. He cut the company's rating to ``sell'' from ``neutral.'' Yazının tümü (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=10000087&sid=af3dSUzlAJCs&refer=top_world_news)

Saxofon

14-11-2005, 02:58

Housing affordability for first -time buyers dives as rates rise. (http://money.cnn.com/2005/11/07/real_estate/buying_selling/housing_affordability/index.htm)
November 8, 2005

..........

These trends point to a softening housing market, especially in the especially overheated markets. It also could spell trouble for the overall economy since cash from refinancing has helped fuel consumer spending, which has, in turn, helped prop up the economy.

KUTERO

15-11-2005, 10:19

Fed BaŞkani Alan Greespan, Abd'nİn Şuan Carİ İŞlemler AÇiĞini KarŞilamada Konusunda Fazla Sorun YaŞamadiĞini ancak Yabanci Yatirimcinin SÖz Konusu AÇiĞi Er Ya Da GeÇ Fonlamaktan VazgeÇeceĞİnİ SÖyledİ meksİka Merkez Bankasi'nin 80. Yil DÖnÜmÜnde KonuŞan Greenspan, Abd Ekonomİsİnİn Dolar Bazli Yatirim EnstrÜmanlarina GÖsterİlen DenİzaŞiri İlgİnİn Azalmasina KarŞi Esnek Bİr Yapi İÇİnde Kalmaya İhtİyaci OlduĞunu Belİrttİ. Yabanci İlgİsİnİn Azalmaya BaŞladiĞina Daİr Belİrler OlduĞunu Savunan Greenspan, Dolar Yatirimlarina Duyulan DÜŞÜk İlgİnİn Ne Zaman Bİr Problem Halİne GeleceĞİ Konusunda İse Net Bİr Zaman AraliĞi OlmadiĞini Dİle Getİrdİ.

KUTERO

15-11-2005, 10:22

Abd'lİ Ekonomİstler, Ülke Ekonomİsİne Daİr BÜyÜme Beklentİlerİnİ AŞaĞi Çektİler...

Fed Philadelphia Tarafindan 51 Ekonomİstİn Katilimiyla Yapilan Ankette, Abd'nİn DÖrdÜncÜ ÇeyreĞe Daİr BÜyÜme Tahmİnİ % 3,6'dan 3,2'ye Revİze Edİldİ. 2005'İn Genelİne Daİr BÜyÜme Hizi Beklentİsİ İse % 3,7'den 3,6'ta İndİrİldİ. Ekonomİk Performans Beklentİsİnİn AŞaĞi Çekİlmesİne GerekÇe Olarak, Zayif Otomobİl SatiŞlari Ve TÜketİm ArtiŞindakİ YavaŞlama GÖsterİldİ. Fed'İn Anketİ Yalnizca Bu Yila DeĞİl, Gelecek Yila Daİr Rakamlari Da Ortaya Koydu. Buna GÖre Ülke Ekonomİsİnİn 2006'nin İlk ÇeyreĞİnde % 3,7, 2006'nin Genelİnde İse % 3,4 GelİŞeceĞİ ÖngÖrÜldÜ.

think

17-11-2005, 01:47

ABD'li bir arkadaşın yazdıkları. Hele son günlerde olanalrı artık anlamaktan uzak biri olarak yalnız başıma olmadığınımı anlama güzel ama bir o kadarda ürkütücü.

It seems nobody, nobody, (I repeat) wants soft landing :
- US federal deficit : we don't care, let it loose. We'll tackle it later.
- Unit labor cost lag productivity : no problem, let's go on. (last US numbers are frightening)
- housing bubble is a major risk : we want no one to panic, let the bubble go on. No need to call for caution and regulate the lending markets.
- New financial schemes are scary, derivatives are unregulated. no pb.
- Inflation poses no risk and indeed would be welcome, while deflation is a major threat in our indebted world ... Well, let's raise rates and pretend inflation is a risk and not our best hope.
- US is having a huge trade balance deficit : let the dollar rise

Has any of you seen some rebalancing signs during 2005 ?

To me the dollar move signification is pretty obvious : finance (interest rates differential) matters more than real economy (trade balance).
"We" economic agents have decided that it's too late to save the real economy, all we want now is to enjoy some more time our illusory financial wealth.

This level of collective denial + a change of Fed chairman : smells like crash spirit.

alkazar

17-11-2005, 03:07

Japon posta idaresinin halka acilarak ozellestirilmesi gectigimiz aylarda onaylandi.Simdi bu 3 trilyon dolar buyuklugundeki ozellestirmeye para girisi nerden olacak.Bu kadar buyuk nakit nerdeyse hic bir yerde yok.Bu durumda japonlarin elinde bulunan abd hazine kagitlarina satis gelmesi ve yuklu bir paranin disari cikmasi kacinilmaz.Ayrica abd yillarca petrol sanyine yatirim yapmamis,70'li yillardan beri hic bir petrol refinarisi yada yeni petrol rezervleri aramak icin yatirim yapmamis konumda.Bu sayade petrol fiyatlarinin yukselmesi ile kar eden sirkeler paralarini abd'de tutarak dusuk enflasyon saglayabilmis konumdalar.Fakat simdi artan talebe bagli yeni yatirimlar ve eskimis tesisleri yenileme ihtiyacindan piyasadan buyuk bir nakit cikisi olmak zorunda.Eger bu cikis bir panik havasina donerse bence kimse durduramaz bu krizi.Sanirim bu nedenleki olacaklari sezenler yavas yavas piyasada cikiyor ve mecburen gelismekte olan piyasalara yelken aliyorlar.Sanirim tek kutuplu dunyanin sonu yavas yavas gelmekte dunya abd'yi beslemekten vazgecmekte.Bu nedenle sanirim bu agresif dis politika.Supergucler her zaman guclerini kaybederken son care agresiflesir ve guclerini korumaya calisirlar.

Saxofon

17-11-2005, 03:36

Bu tür karamsar yorumlar çok okudum. Özellikle de altın gümüş forumlarında.

Bu karamsarlık geleceği kestiremeyenlerin hakkıdır. Çünkü tablo ortada. Bunu biraz açarsak; ABD'nin bütçe açığı, cari açığı, sosyal güvenlik kurumlarının fonlarının yeterince dolu olmaması, aşırı borçluluk hepsi çok büyük sorunlar ve değişik vadelerde patlak verebilecek sıkıntılara yol açma potansiyeline sahipler.

ABD'nin davranışını ayarlanabilir engelli parkur koşmaya benzetebiliriz. Burada parkurun özelliği şu ki, üzerinden aşmanız gereken 20 adet 1 metre yüksekliğinde engel olsun, fakat isteyen bu engellerin toplam yüksekliğini değiştirmeden kendine göre ayarlayabilsin. Yani ilk 10 engeli yarım metre yüksekliğinde yapabilirsiniz. Fakat buna karşılık 10 adet 1.5 metre yüksekliğinde engel aşmalısınız. İşte ABD bu şekilde davranıyor. Gelecekte fazla zorlanmamak için önündeki engelleri aşması gerekirken, yakın olanları alçaltmayı tercih edip geleceğe ise aşılması gereken daha yüksek engeller bırakıyor.

Gelecekte daha büyük sorunlara yol açacak engeller nelerdir?:
ABD'nin tasarruf yapmaması,
Ekonominin tüketime dayanması ve global rekabete karşı zayıflığı,
Devletin 8 trilyon $ borcunun 34 ay gibi kısa bir döndürme vadesi olması,
Devletin sosyal sigorta primlerini toplayıp yemiş olması,
ve George W. Bush.

Finansal piyasalar şimdilik bütün bu sorunları gözardı ediyorlar. Çünkü mecburen yatırımlar bir yere yönlendirilmeli. Avrupaya bakınca büyüme yavaş, yapı bozuk, faiz düşük. Japonya aşırı borçlu, faiz artırsa bütçedeki faiz ödemeleri alıp başını gidecek, ithalatçıya destek olan kur istenmeyen yöne ilerleyecek. Yıllardan sonra büyüme ancak doğru dürüst seviyelere varmaya başladı. Halbuki ABD'de uzun vadeli yatırım yapmadan, O/N repo ile bile %4 kazanıyorsun ve bu daha da artacak. Akıllı para niye ABD'ye gitmesinki?

Yalnız şunu unutmamak lazım ABD 10 yıllar sonrasına yönelik planlarını yapıyor ve ona göre hareket ediyor. Bazı Amerikalıların zannettiği gibi ABD çökmeyecek. Çünkü bütün sorunlarının bazı çözümleri var.

ABD $ borçlu. Yapacağı işlem para basıp vadesi gelen borçlarını ödemektir. Bunu ödeyemeyip defaulta düşecek değil ya! Bunun vakti geldiği zaman $ sıcak patates gibi elden ele dolaşacak. $ borcu olanlara gün doğacak.

Diğer bir paralel hareket tarzı da Ortadoğu petrollerini ele geçirip işine geldiği gibi kullanarak dünya ekonomisindeki hakimiyetini pekiştirecek.

O yüzden yukarıdaki yazıyı yazan şahıs boşuna kendini üzmesin. Benim ABD'ye güvenim sürüyor. Fakat $'a güvenmiyorum.

alkazar

17-11-2005, 03:59

Iyide sayin saxofon uretim degeri olmayan dolar basmak demek zaten ekonominin coktugunu kabul etmek demek.Eger diyorsaniz abd stratejik davraniyor bence bu buyuk bir yanilgidir.Bugun abd dis politikasini ciddi bicimde elestirenler abd politikasinin stratejik olmaktan ciktigi ve tek super guc oldugunu dusunerek mantiksiz sekilde davrandigi yonunde elestirmektedirler.Bu elestiriler sadece abd muhalefetinden degil cumhuriyetci partiden bile gelmekte.Bugun yillarca abd'yi her seyin tikir tikir isler halde tutan universiteleri artik ciddi alinmaz olmaktan yakinmaktalar.ABD'yi sosyal olarak inanilmaz bir ben merkezcilik almis durumda.Yane artik stratejik olmaktan cikmis bazi kesimlerin karlarina calisir olmus ulke yarari yerine.Yane enron zamaninda california eyaletinde elektrik sebekelerine pahaliya elektrik satmak icin sabotajlar yaparken olanlar butun California eyaleti icinde inanilmaz ekonomik sorunlar yaratmistir.Enron bu gucu nerden bulmus oda acik su anki abd baskani.Yane burada konu abd devletinin veya ekonomisinin cikari degil kendi tekellerinin cikaridir.Bir grup bugun kendi cikari icin abd'yi ele gecirmis durumda.Bu ulkeye zarar verirken bu kisilerin ekmegine yag surmekte ve kisa vadede birilerine inanilmaz karlar saglarken uzun vade cokusun temellerini atmakta.Bugun su bir gercekki abd ekonomisi tamamen plansiz sekilde askeri guce guvenerek insa edilmis.Bunun ustene birde toplu cikarlar yerine ben merkezci sosyal anlayista yuklenince bence gelecek pek parlak gorunmemekte.

Saxofon

17-11-2005, 11:12

Sn. alkazar,
Ben 2002 yılına kadar ABD'ye ve $'a güvenim tamdı. Daha sonra okumaya başladık, verileri gördük baktık ki durum rezalet. Bu sebeple ABD göçecek, kimse ona borç vermeyecek, kimse $ tutmayacak, 70 cente muhtaç olacaklar zannettim. Diğer bir deyişle ben çok akıllıyım ve geleceği görebiliyorum, onlar da aptal ve batacaklarını bilmeden zevk-ü sefa sürüyorlar zannettim. Halbuki durum kötü görünmekle birlikte hiç de tek taraflı değil. Yani farzımahal ABD Arjantin gibi çökerse dünyanın hali ne olur? Diğerleri rahat mı eder?

İnsanlar $ varken elde altın tutmak istemiyorlar. Böylece dünyada trilyonlarca $ dolaşıyor. Bu $'lar tekrar ABD'ye girebilecek olsa ABD'de enflasyon alır başını gider. Fakat işin ilginç yanı da bu. Bu $'ların ABD'ye dönebilmesinin tek yolu ABD'den mal satın almak veya yatırım yapmaktır. Aksi taktirde $ ABD dışında dolaşmaya devam eder. ABD için her iki yönden de iyi. Yani değersiz bir kağıt verip gerçek mal alabiliyorsun veya bu kağıtları bulunduranlar bunları geri sana getirip mal satın almak zorundalar.

Örneğin, alışveriş kuponu basan bir süpermarket düşünün. Bu kuponlar o kadar itibar görüyor ki, bunlarla üreticilerden, fabrikalardan mal alabiliyor. Eğer birisi elindeki bu kuponlardan kurtulmak isterse gelip alışveriş yapmak zorunda. Bu süpermarketin itibar yitirirmesi durumunda, elinde kupon bulunduranlar çok sayıda ve aniden alıverişe gelirse, marketteki fiyatları yukarı çekersin. Eğer o fiyatlardan alıverişe razı olurlarsa çok kar edersin. Yok eğer mal almaktan vazgeçerlerse, mecburen kupon tutmaya devam etmeliler. Bu şekilde kupon basıp piyasaya yutturabilen hiçbir süpermarket topu atmaz.

ABD mantıksız davranıyor gibi görünmektedir. Çünkü ürettiklerinden fazlasını tüketiyorlar. Fakat diğer yandan bu tüketim karşılığında kendilerinin basabildiği bir kağıt parçası, namı diğer $ veriyorlar. Yani tutamayacakları bir söz vermiyorlar. Neden bazı uyanıklar $'dan kurtulmak istiyor? Mesela Rusya ve Çin merkez bankaları. Çünkü $'ın birgün gelip elde patlayacağını öngörüyorlar. Rusya elindeki rezervlerin bir kısmını EURO'ya çevirdi. Çinin ise tuttuğu 600 milyar $'dan fazla rezervi başka bir para birimine çevirebilmesi imkansız. O yüzden bu rezervlerin yerine petrol firması gibi gelecekte çok lazım olacak kaynakları satın almaya teşebbüs ediyorlar. Teşebbüs diyorum çünkü ABD bunun gerçekleşmesine mani oluyor. US-China tensions rise on Unocal oil company bid - Jul 6, 2005 (http://www.finfacts.com/irelandbusinessnews/publish/article_10002498.shtml) Yani ABD stratejik davranıyor.

Bahsettiğiniz çürüme ise dünyanın her tarafında var. Eminim ki çürümeden dolayı batacak ülkelerin ilki ABD olmayacaktır. AB çok mu iyi? Birbirinin kuyusunu kazabilecek tipler bir aradalar. Göreceksiniz gelecek senelerde AB bütçesi hazırlamak, anayasa onaylatmak mümkün olmayacak. 25 benzemez bir arada.

ABD'nin alternatifi yok. Fakat $'ın alternatifi çok.

think

17-11-2005, 17:41

Greenspan’s Interest Rate Problem
Thursday, November 17, 2005

How grave is the state of the American economy? Inflation is rising, the housing bubble looks like a balloon leaking air, and the consumer might finally be spent out.

Come January, Federal Reserve Chairman Alan Greenspan will retire. Will he get out in time?

The Federal Reserve just raised short-term lending rates to 4 percent, the highest level since the summer of 2001. By raising rates, Mr. Greenspan is walking a tight rope.

The Federal Reserve is in a precarious position, with risks on both sides of the interest rate problem.

On one side of the balancing pole, Mr. Greenspan is raising rates in an effort to slow the economy, thereby dampening inflation in order to support the dollar.

If Greenspan doesn’t raise interest rates, inflation could get out of control and the dollar could start weakening again.

There are signs that inflation is starting to show its ugly face. The Economist estimates that in September, America's 12-month rate of consumer-price inflation was 4.7 percent—the highest since 1991 (October 22). In other words, if this rate of inflation holds, the $100 you saved this year will only be able to buy you $95.51 worth of goods next year. If you start to compound the losses due to inflation over time, you can see how awful it is for savers.

Inflation is now higher than when Mr. Greenspan took office in 1987. The Economist also noted the increase in demand for inflation-protected Treasury bonds, another sign that investors may see more inflation on the horizon (September 24).

A weaker dollar is in itself inflationary too, since so much of what American consumers now buy is imported (just look at the shelves at WalMart). As the value of the dollar drops, the cost of goods imported from other countries increases. Nowhere has this been reflected more than in the commodities markets, where the price of everything from gold to energy has been breaking records in terms of U.S. dollars. Even fresh vegetables have jumped 17.5 percent this year over last year (Morgan Stanley, November 11).

On the other side of the balancing pole is the downside to Greenspan’s strategy, because as he continually raises the lending rate, it progressively heightens the risk of slowing consumer spending. And since consumer spending now makes up 70 percent of the economy, there could be disastrous results.

Rising interest rates could negatively affect the consumer and hence the economy in several ways.

As interest rates rise, so does the borrowing cost for millions of Americans. Consumers are seeing increased finance costs on adjustable-rate debt like home equity lines of credit and credit cards. According to Bankrate.com, credit card interest rates are now as high as 30 percent, and many companies are increasing late charges and doubling the minimum payments from 2 to 4 percent.

There are already signs that the American consumer is tapped out. For an unprecedented fourth month in a row, from July to October, the personal savings rate was negative. Not since the Great Depression has there been a personal savings rate this low for this long. This fact should be ringing alarm bells in the ears of everyone interested in the economic health of the nation.

Consumers are spending more than they are earning—financing extra spending by borrowing on credit cards or home equity, selling investments (stocks, bonds and other assets), or by using savings from previous months. A lack of savings does not bode well for future economic growth, since savings fuels investment and a nation’s subsequent growth.

Furthermore, personal bankruptcies and credit card delinquencies are increasing—both setting new records in September.

Another real threat to the economy is a popping of the housing bubble. First, if rising rates succeed in slowing the economy too much, there will be fewer people who can afford to buy homes at current prices. In other words, there will be falling demand for home ownership. Consequently, the sale price for these homes will be forced down in an attempt to attract buyers.

If home prices slide for too long, it could create a nasty, self-perpetuating cycle. If investors feel their investments are no longer increasing in value—or worse, possibly losing value—they will be quick to dump them. This will add additional supply to an already slowing market and could thereby induce a cycle of falling property prices that continually forces one investor after another to part with his investment, thus adding more property to the mushrooming supply. In other words, investors offloading investment properties could be the needle that pops the housing bubble.

This scenario seems more likely when one considers the fact that many of the homes purchased over the last few years are second homes or investment properties. These are houses that investors could easily part with while still maintaining their primary residence.

All these extra houses added to the market would invariably slow the construction and home-building-related fields, further pressuring the economy. Declining property values would be grievous to the many Americans who have been using their homes as atm machines via the refinancing boom the past few years. Worse, it will also affect the many people who have come to rely on rising homes prices to fund their retirement.

There are certainly many forces, each pulling the economy in different directions. Up until now, it seems the markets have believed that Mr. Greenspan can balance economic growth and inflation against the backdrop of rising interest rates. However, Mr. Greenspan’s tightrope walk may almost be over.

Maybe the real question should be, how good of a tightrope walker will Ben Bernanke, the next Fed chairman, be?

bourbon

17-11-2005, 21:32

GOOGLE'IN HÝSSE DEÐERÝ 400 DOLARI, PÝYASA DEÐERÝ ÝSE 118 MÝLYAR DOLARI AÞTI

17.11.2005-ÝST. Hýzla büyüyerek bir internet devi haline gelen arama
motoru Google rekora doymuyor.
Google'ýn 400,53 dolara yükselen hisse deðeri son bir yýlda iki
katýna çýkarken, hisselerinin deðerinin 2004 Aðustos'unda borsaya 85
dolardan giriþinden bu yana yüzde 375 oranýnda artýþ gösterdiði
bildirildi.
Son artýþlarla birlikte Google'ýn piyasa deðeri 118 milyar dolara
çýkarak, en büyük rakibi Yahoo'yu, piyasa deðeri açýsýndan ikiye
katladý.
Google'ýn piyasa deðeri, bilgisayar devleri olan Dell,
Hewlett-Packard ile uzmanlarýn bir ara piyasa deðeri 1 trilyon dolara
eriþebilecek ilk þirket olarak gördükleri Cisco Systems'i bile geçti.
Google'ýn, sektördeki öncülerden sayýlabilecek IBM ve Intel'i de
yakýn gelecekte geçmesinin beklendiði ifade edilirken, IBM'in
deðerinin þu an 137 milyar dolar, Intel'in ise 150 milyar dolar olduðu
kaydedildi.
Uzmanlar, son zamanlarda hisse senetleri rekor artýþ gösteren
Google'ýn büyümesini sürdüreceðine dikkat çekerek, yatýrýmcýlarýn
gönül rahatlýðý içinde Google hissesi alabileceði yorumunda
bulunuyorlar. Uzmanlar, Google'ýn 2006 yýlýndaki getirisinin ise yüzde
44 olacaðýný tahmin ediyorlar.

(17/11/2005 - 20:13:57)

Saxofon

18-11-2005, 00:13

http://money.cnn.com/2005/11/02/technology/google/index.htm

Yukarıdaki yazıyı tercüme etmek 15 gün sürmüş anlaşılan. Ben Kasımın 2'sinde okumuştum.

bukara1

23-11-2005, 12:33

borsalardaki artışlardanmıdır nedir bu topik son günlerde kimsesiz kalmış. bi güncelleyim dedim. naaber arkadaşlar.. düşer..düşer

Saxofon

23-11-2005, 12:54

Sn. bukara1,
Topiğin sessizliğinin nedeni sn. think'in US Housing Bubble başlığı açmasından kaynaklanıyor. Diğerlerinden daha erken patlayacağını tahmin ettiğimiz bu balonla ilgili olumsuz görüşleri oraya aktarmaya başladık. Ayrıca pek yakında gelecek sıkıntılara rağmen borsanın yükselişi, 2000 yazında Nasdaq'daki hisselerin prim yapmasına benziyor.

observer

28-11-2005, 01:31

borsalardaki artışlardanmıdır nedir bu topik son günlerde kimsesiz kalmış. bi güncelleyim dedim. naaber arkadaşlar.. düşer..düşer
aslında borsaların artması bazen herşeyin iyi gittiğinin bir göstergesi değil. borsa ilginç bir yer. bazen işler kötüye giderken de borsa artar ve nedenine ben ivmelenmiş fiyatlar diyorum.
bir arabayı ivmeleyerek hızlandırırsanız durdurmanız ve geriye çevirmeniz epey zaman ve enerji ister. ivmelenmiş fiyatlar da bu şekilde davranıyor.
bazen gerçekleri yansıtmayacak ölçüde yükseliyor bazen de gerçekleri yansıtmayacak ölçüde düşüyor (kriz durumlarında)...
Herhalde borsayla ilgilenen herkesin biraz surrealist olması gerekiyor :D

Saxofon

03-12-2005, 14:40

Greenspan: Budget deficits pose risk
Fed chairman says consequences could be severe if U.S. doesn't take action to alleviate problem. December 2, 2005: 11:39 AM EST

Read more (http://money.cnn.com/2005/12/02/news/economy/fed_greenspan.reut/index.htm)

think

12-12-2005, 01:23

Thoughts on Why Today's Market is So Tough, by Scott Brooks

I was thinking of my senior year in college and playing poker. I paid for that entire year of school, bought some nice things, took a few fun short trips and still walked away with around $35k in my pocket. I did it all playing poker.

The thing that I learned when playing was to figure out who the good players at the table were and which players were not so good. I simply left the good players alone. We could sit there all nite and try and take money from each other, but it was just to much work and not enough reward associated with playing against other "players".

I concentrated on the 2 - 4 guys (or gals, I was an equal opportunity player) at the table who should NOT have been there. These were the people that were the "gamblers". I remember walking into a house to play poker, and all these guys would be sitting around the table. Every once in a while one of the hosts would walk in and say, "Larry, Notre Dame is up by 3 at half" or "Bob, your horse placed at Fairmont", or some other such statement. That let me know that these guys were gamblers.

When I would sit down to play, my goal was to identify who I was taking money from that nite (the gamblers) and who I was leaving alone (the players). One of my other goals was to NOT take too much money away from the gamblers. I wanted to take just enough money to keep them coming back. If you took too much, you scared them away for awhile, or maybe forever. If they were scared away, I would end up having nothing but other "player" to play against. And remember, I don't care how good a player you are, it is much more difficult to take money away from other "players" than it is from gamblers.

It was also important for me to make the gamblers feel good about losing to me. It was important that they win a nice hand now and then, but something that I found to be even more important, was to let them off the hook once in a while. For instance, if I knew I had the winning hand occasionally I would say something like "Larry, I've got the nut hand" (translation, "I've got the winning hand"). Larry knew that when I said that I meant it (you never wanted to be caught being a liar, its ok to bluff, but not to lie). Larry would appreciate it when I did that as it saved him throwing away good money for bad. What he didn't realize was that I was only trying to keep him in the game and keep him coming back so I could maximize my winnings.

I would like to submit a theory to the list as to why it is so hard to make money in the markets right now.

The reason is because the markets have scared away all the "gamblers". Everyone was making too much money in the 90's, most especially, the gamblers were making too much money. The market corrected too much, thus scaring away the gamblers. The didn't mind playing when they were winning big, but they are emotional, non-logical beings, and will run away like a scared confused rabbit when they lose big.

We need the gamblers. They are the ones that make it so easy for the rest of us to make money. We simply need to figure out where the gamblers are going, and then capitalize on their "lemming like move". Remember, gamblers move like a school of fish. Its just like watching synchronized swimming. Gamblers also move on emotion. There is very little logic or thought that goes into their decision making process, and if there is, its usually very superficial. The market has scared away the gamblers.

The market also committed another TERRIBLE sin. It LIED. It lied about the hand it was holding. How did it lie? It cooked the books. The balance sheets of Enron, WorldCom, Global Crossing, Adelphia, were a bunch of lies. And to top it off, the lies were confirmed by the likes of the Arthur Anderson's of the world.

It was ok for the market to bluff the average investor (gambler), they could accept that as long the market threw the average investor a bone now and again (the market does this by giving them an occasional good year or good trade, and even lets them make a decent return over the long haul if they stick with it).

For instance, if you look at the return of the average mutual fund and then compare that to average return of average mutual fund shareholder you will see a serious disconnect. For instance, the average mutual fund may have had a 15% return in the 90's, but the average mutual fund investor only got around a 6% return (I'm just using those numbers for illustrative purposes. I don't recall what the real numbers were, but they were not that far off of my example). The average investor could live with that, because they had the occasional good year and they never really lost big in the process. The market lied and scared away the investors (gamblers) at the same time.

The people that make it easier for us to make money have left the market in droves. Most of what is left in the market are players. Its hard to make money from players, no matter how good you are. I don't know who the best trader on the spec list is, but its probably not me. Maybe it's Vic, Lack, or krisrock. I just know that no matter who it is, that person is going to have a much easier time making money against an average Joe than they are against me. I may not be as good as you, but I am certainly not the one you want to "play" against. We all need the average investor back. When the lemmings, the schools or fish, or those that live on emotion come back to the markets, then our jobs will all be a lot easier.

Saxofon

13-12-2005, 03:14

S&P GM'in notunu iki kademe indirerek BB-'den B'ye, yani yatırım yapılabilir notunun 5 kademe altına indirdi. NEW YORK (Reuters) (http://money.cnn.com/2005/12/12/news/fortune500/gm_bankruptcy.reut/index.htm)

alkazar

17-12-2005, 10:33

"Tuhaf bir dünyanın" mali dengesizlikleri
Nick Beams
17 Kasım 2005
İngilizce’den çeviri (28 Ekim 2005)
Dünya ekonomisinin dengesizlikleri büyük bir krize yol açmadan önce daha ne kadar artabilir? Önde gelen mali, akademik ve hükümet çevrelerinde gittikçe daha sık bir biçimde sorulan soru bu.

Bu ayın başlarında Financial Times dünya ekonomisi üzerine, görünüşteki hızlı büyümeye ve düşük faiz oranlarına karşın, endişelenmeyi gerektirecek nedenlerin arttığı uyarısında bulunan sekiz sayfalık bir ek yayınladı.

Ekte şöyle deniliyor: "Dünya ekonomisi hızlı bir tempoda büyümeye devam ediyor. Faiz oranları düşük düzeyde seyrediyor. Mali piyasalar az sayıda gerginlik belirtisi gösteriyor. Ve dünya ekonomisinin geleceği parlak görünüyor. 30 yıl sonra ulaşılan en iyi büyüme oranının ardından Uluslararası Para Fonu büyüme oranının 2005 ve 2006 yıllarında yüzde 4,3 ile sağlıklı bir oranda seyretmeye devam edeceğini tahmin ediyor.

"Ancak her şey süt liman değil. Dünya ekonomisinde büyüme ve ticaret akımları bugüne kadar hiç bu kadar dengesiz olmamıştı. Küresel büyüme Çin ve ABD’de yoğunlaşmış durumda. Asya, Almanya ve petrol ihraç eden ülkeler rekor düzeyde fazla veriyorlar. Buna karşılık ABD, İMF’nin 2005 yılında 760 milyar dolara ya da GSYİH’nın [gayri safi yurtiçi hasıla] yüzde 6,1’ine ulaşacağını tahmin ettiği, bugüne kadar görülmüş en yüksek cari işlemler açığını veriyor."

En çarpıcı dengesizliklerden biri Asya merkez bankalarının, kendi para birimlerinin dolar karşısında değer kazanmasını önlemek için - genellikle düşük faiz oranlarıyla - ABD mali varlıklarını satın almaları nedeniyle, hızla artan döviz rezervleri. 1997-98 Asya mali krizinden sonra, Asya merkez bankalarının gelecekte yaşanabilecek çalkantılara karşı mali bir tampon aramalarıyla başlayan bu süreç, son zamanlarda ivme kazandı.

Financial Times, Asya’nın döviz rezervlerinin "olağanüstü" birikimine işaret ederek şöyle diyor: "Sadece on yıl önce önde gelen yedi Asya ekonomisi toplam 509 milyar dolar ya da ABD hariç tutulduğunda küresel toplamın yüzde 36’sı kadar döviz rezervi tutuyorlardı. 2004 yılının sonunda aynı ekonomiler 2.300 milyar dolar tutarında, küresel tutarın yüzde 60’ına karşılık gelen bir döviz rezervine sahipler." Asya’nın rezervleri bir zamanlar en büyük yedi sanayileşmiş ülkenin (G7) döviz rezervine eşitken, şimdi bunların 10 katı büyüklüğünde.

Yükselen petrol fiyatlarıyla daha da artan dengesizlikler İMF’nin ve G7’nin yöneticilerinin gözünden kaçmıyor. Bu konular İMF’nin, geçtiğimiz Eylül ayında yapılan yıllık toplantısında gündemin üst sıralarında yer alıyordu.

Financial Times şu yorumu yapıyor: "Eğer sonbahar toplantıları, hazır bulunan polis sayısıyla, delegasyonların büyüklüğü ile ya da üretilen metinleri sayısıyla değerlendirilecek olursa, dünya konuya ilgi duymaya başlıyor denebilir.

"Ne var ki çok az şey değişti ve artan sayıda katılımcı - merkez bankası yetkilileri ve ekonomi bakanları - kamuoyu önünde ya da özel görüşmelerde uluslararası mali kurumların küresel ekonomik ortamı koordine etme konusunda halihazırda gösterdikleri yetersizlikle ilgili düş kırıklıklarını ifade ettiler.

"Ülkeler ve kurumlar koordine edilmiş eyleme ihtiyaç olduğu konusunda hemfikir olduklarını söylerlerken, küresel ekonomideki riskler için diğerlerini suçlama güdüsünden kendilerini kurtaramıyorlar. Örneğin Avrupa ve Japonya ABD’nin sürdürülemez nitelikteki bütçe politikalarına dikkat çekerlerken, ABD iyi düzeyde büyüme oranlarına ulaşılması için kendisinin nasıl üstüne düşeni yapmakta olduğunu söylüyor.

Dünya ekonomisi üzerindeki en büyük tehlikelerden biri, bir noktada dünyanın geri kalanından ABD’ye doğru mali fon akışının durması ya da en azından azalmaya başlaması, bunun doların değerinin düşmesine, faiz oranlarında çok hızlı bir artışa ve ABD’nin ve küresel ekonominin hızlı bir biçimde resesyona [ekonomik durgunluk - ç.n.] girmesine yol açmasıdır.

Geçen ay Levy Ekonomi Enstitüsü ekonomistleri tarafından yayınlanan bir çalışma şu soruyu gündeme getiriyor: ABD ve kreditörleri: sembiyoz [ortakyaşam - ç.n.] sürebilir mi? Raporun yazarlarına göre "ABD’nin ve dünya ekonomisinin şu anda yüz yüze olduğu stratejik sorunlar ancak uluslararası bir anlaşma yoluyla aşılabilir." Ne var ki halihazırdaki "sembiyoz" nedeniyle böyle bir değişime yol açacak bir baskı ortaya çıkmış değil.

ABD, yabancı sermaye akışı her yıl ürettiğinden yüzde 6 oranında daha fazla tüketmesine izin verdiğinden kısa dönemli bir avantajdan faydalanıyor. Diğer yandan hızla sanayileşme sürecine girmiş olan Çin ve diğer doğu Asya ülkeleri devasa miktarda likit varlıklar biriktirirken aynı zamanda Japonya ve Avrupa, Amerika’ya yaptıkları ihracat nedeniyle ekonomilerini destekliyorlar. Böylelikle bir yandan dengesizlikler kötüleşirken, "bir piyasa çözümü umanlar bir serabın peşinden gidiyor olabilirler."

Levy Enstitüsü’nün raporu ABD’nin ticaret dengesinin daha da kötüye gitmemesi durumunda bile cari işlemler açığının GSYİH’ya oranının şu anki yüzde 6 civarındaki düzeyinden yüzde 8,5’e ulaşabileceğini öngörüyor. Konut piyasası bir kez zirveye ulaştığında ve hane halkının borçluluğunun artması durunca ve tüketim harcamaları gitgide azalmaya başlayınca, resesyonu önlemek için devlet tarafından yapılan harcamaları artırmak gerekecek - buna göre devlet, harcamalarının GSYİH’ya oranını şu anki yüzde 4 düzeyinden yüzde 8,5’lara kadar çıkarması gerekecek.

Eğer ABD’nin net ihracat konumunu iyileştirmek konusunda hiçbir şey yapılmazsa ve eğer hükümet "bu devasa mali uyarıcıyı uygulamaya koymakta istekli olmazsa, ABD ekonomisi, ülke içinde ve dışında ciddi dezenflasyonist sonuçlar doğuracak olan, toplam talepte inatçı bir yetersizliğin yaşanacağı bir döneme girecek."

Kesin ve hızlı bir öngörü yapmak olanaksız olsa da, görece yoksul ülkelerin ABD ekonomisine düşük faizlerle para sağladıkları,Financial Times’ın "tuhaf bir dünya" olarak tanımladığı bu ortam, sonsuza kadar bu şekilde süremez ve bir "ayarlamanın" gerçekleşmesi gerektiğinde, bu çok kapsamlı sonuçlar doğuracaktır.

Saxofon

21-12-2005, 03:56

Toyota'nın yıllık satışları 2006 sonunda GM'i geçecek.
GM her an iflas edebilecekken, Toyota güçlü finansal yapısıyla AAA notuna ulaşmak üzere. Read (http://money.cnn.com/2005/12/20/news/international/toyota.reut/)

abdi

21-12-2005, 08:30

GM iflas edebilir mi???? bu mümkün mü????...olaylara salt ekonomi gözlüğü takarak bakarsak evet.....ama "DERİN ABD" izin verir mi??????.....siyasi hesapları varsa evet.....yoksa ekonomi mantığı geçmez bu sularda.....

Saxofon

21-12-2005, 11:40

ABD neden GM'in iflas etmesine müsade etmesin ki? GM zarar yazan ve her sene bilançosundaki kırmızı rakamları büyüten bir firma. Bunu GM'e ortak olanlar da, borç verenler de, iş başvurusu yapanlar da biliyor. Ortada bir kurban yok ki devlet yardımı gereksin.

GM ürettiği 9 küsür milyon aracın herbirinin satışından 3500$'ı emeklilerinin ve çalışanlarının sosyal sigortaları için ayırmak, junk bonolar ile yüksek faiz ödeyerek borçlanmak zorundaysa, 2005 yılında 4 milyar $ zarar ettiyse, gittiği yön aşağıdır.

Eğer World.com'un ve Enron'un batmasına sesini çıkarmayan bir devlet GM'in çalışır vaziyette kalmasının yarattığı devamlı büyüyecek zararları ödemek için nasıl bir gerekçe bulacak. ABD'de vergi ödeyenler salak değil. Hesap sorarlar.

O kadar yazı okudum hiçbirinde devlet olaya el atar yorumu yoktu. Zaten bizim bu topikte tartıştığımız olay GM değil ABD'nin gidişatı. Eğer GM'e yardım edilecekse sorun devletin sorunu olur. Yani ABD'nin durumu daha da bozulur.

alkazar

21-12-2005, 12:09

ABD su an zarar eden bir sirketi ayakta tutmaya cabalayacak durumda degil.Surekli butce acigi veren ve borclanarak ayakta duran bir ekonomi ancak tasarrufa yonelerek,harcamalari kisarak ve verimsiz sirketlerden kendini arindirarak duzluge cikabilir.ABD yillarca para biriminin rezerv olmasi sayesinde hak etmedigi bir refah yasadi ama bu artik surdurulebilir bir durum degil.GM gibi sirketlerde aslinda bu olusan sahte refahtan yararlanan ve buyuyen sirketlerdi.Artik sanirim yeni ekonomik duzende yerleri kalmadigi icin bu tip iflaslari ilerde daha sik duyacagiz.Benim ABD ekonomisi hakkinda tahminim abd ekonomisinde buyuk krizler olmayacagi fakat dolarin deger kaybetmesi ile giderek az tuketmek zorunda kalacak bir ulke durumuna gelecegi.ABD'nin buna bagli dusen tuketimini ise yeni gelisen piyasalarda artan tuketimin dengeleyecegi ve buna bagli olarak buyuk bir dunya krizinin fazla hissedilmeden atlatilacagi.Bence artik buyume Turkiye,Brezilya,Meksika gibi ulkelerin onderliginde olacak.Gelisen piyasalara giren para ve yukselen borsalar aslinda bunun ilk isaretleri ve sanirim bu ulkelerde inanilmaz firsatlar var yatirimcilar icin.

Saxofon

23-12-2005, 03:58

The Symbiosis Trap (http://www.morganstanley.com/GEFdata/digests/latest-digest.html#anchor0)

Stephen Roach (New York)

Saxofon

29-12-2005, 14:55

December 27, 2005; 5:12 PM
In overseas markets, some short-term bonds were paying higher interest rates than the longer-term bonds -- a phenomenon that often forecasts a recession.
R e a d _ M o r e (http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2005/12/27/AR2005122700740.html)

Saxofon

29-12-2005, 15:28

Many analysts ho-hum as recession signal flares

By Tim Ahmann

WASHINGTON (Reuters) - It has long been one of the most accurate and closely watched harbingers of the U.S. business cycle, but now that it is signaling economic danger ahead, it is being widely dismissed.
R E A D _ M O R E (http://today.reuters.com/business/newsarticle.aspx?type=ousiv&storyID=2005-12-28T205055Z_01_ARM875059_RTRIDST_0_BUSINESSPRO-ECONOMY-YIELD-DEBATE-DC.XML&src=cms)

Saxofon

30-12-2005, 02:31

ABD'de faiz eğrisinin eğimi 5 yıldır ilk defa ters yöne döndü.

Normalde kısa vade için borç vermek uzun vade için borç vermekten daha az riskli olduğu için, vade uzadıkça yükselen oranlarda faiz talep edilir. Vade-Faiz grafiği çizildiğinde, kısa vadeliden uzun vadeliye doğru giderken faiz eğrisi yükselir.

Fakat 5 yıldır ilk defa olmak üzere 2 yıllıkların faizi 10 yıllıkların üzerine çıktı. Son 30 yıl içinde sadece 1998 yılındaki Asya finansal krizi dönemi hariç olmak üzere bu faiz eğrisindeki ters eğimi 12 ay içinde bir resesyon takip etmiştir.

Windham Financial Services'den Paul Mendelsohn "Faiz eğrisi insanları korkutmaya başladı ve ters eğim likiditenin azalmaya başladığını göstemesi bakımından iyiye delalet değil. Piyasa Federal Reserv'in faiz artırımlarında çok ileri gittiğini ifade ediyor." demiştir.

R e a d _ M o r e (http://www.marketwatch.com/news/story.asp?dist=&param=archive&siteid=mktw&guid=%7BC1244176%2D575A%2D4C12%2DA226%2D988C067F92 AB%7D&garden=&minisite=)

Saxofon

30-12-2005, 03:10

Alttaki linki tıklayarak;
Normal faiz eğrisini,
Faiz artırımı sonucundaki tipik hareketi,
Düzleşen faiz eğrisini ve
Ters eğimli faiz eğrisini grafiksel ve açıklamalı olarak görebilirsiniz.

T I KL A Y I N I Z (http://money.cnn.com/popups/2005/news/yield_curve/frameset.exclude.html)

Saxofon

30-12-2005, 03:42

The curve briefly inverted for the first time in 5 years -- but does that mean a recession looms?
December 27, 2005: 1:33 PM EST By Shaheen Pasha, CNNMoney.com staff writer

NEW YORK (CNNMoney.com) - For those who see the yield curve as a crystal ball for the economy, the so-called inversion in the Treasury market Tuesday could be seen as a bad omen.
R E A D _ M O R E (http://money.cnn.com/2005/12/27/news/economy/inverted_yield_curve/index.htm)

shorunmu

30-12-2005, 12:34

S&P 500 düzeltme sinyalleri vermeye başladı ;)

Saxofon

04-01-2006, 14:37

The Yield Curve Inversion – It’s Different This Time? (http://www.northerntrust.com/library/econ_research/weekly/us/ec010306.pdf)
Paul L. Kasriel, Director of Economic Research - The Northern Trust Company

Ekonomik araştırma raporları
http://www.northerntrust.com/library/econ_research/index.html

Saxofon

04-01-2006, 17:30

Bernanke may have to grow up fast (http://money.cnn.com/2006/01/03/news/economy/fed_bernanke_challenges/index.htm)
Stock market crash greeted Greenspan. Will housing, hedge fund, debt crisis test next Fed chief?

Saxofon

05-01-2006, 18:24

Planned layoffs up 3.1% in 2005, Challenger says (http://www.marketwatch.com/news/story.asp?g=25619C264E2344C796B4A9C89FA48586&siteid=mktw&dist=nbc)

WASHINGTON (MarketWatch) - Announcements of job reductions by U.S. corporations increased 3.1% in 2005 to 1.07 million, the first annual increase since 2001, outplacement firm Challenger Gray & Christmas said Thursday.

Saxofon

06-01-2006, 03:48

S&P cuts Ford deeper into junk status (http://today.reuters.com/investing/FinanceArticle.aspx?type=bondsNews&storyID=2006-01-05T182147Z_01_N05218762_RTRIDST_0_AUTOS-FORD-S-P-UPDATE-1.XML)

S&P also cut its ratings on Ford's finance arm, Ford Motor Credit, deeper into speculative grade. Most of Ford's $142 billion of consolidated debt is issued by Ford Credit.

shorunmu

06-01-2006, 10:49

Ya şundadır ya bunda.......

Yazık valla Henry Ford'un kemikleir sızlıyordur tahminim. İlginç olan gerçekten dediğiniz gibi bu adamlarla benzer yanlarımız çok fazla Sn Saxofon. "Ford's finance arm" tanımı "nedense" bizim bazı "büyük" işadamlarını hatırlattı bana :D

Saxofon

10-01-2006, 01:55

GM rallies on Goldman Sachs upgrade (http://www.marketwatch.com/news/story.asp?siteid=mktw&dist=nwtam&guid={F7A9AE62-A2DA-4192-ADD5-907CC3D8727F})

Açığa satmak istiyordum fakat fiyatı düşük buluyordum. Bu geçici yükseliş iyi oldu. Umarım GM'le ilgili birkaç iyi haber daha gelir.

Kimi upgrade ediyorsun? Kimi kandırıyorsun? ABD'de faizler 40 yılın en düşüğüne inmişken GM dibi boyladı. İş yapan firmalar için bile daha zor bir döneme girildiği bir anda GM'in görünümünü veya notunu yükseltsen ne olur?

Not: Bugün TV'de gördüm George Soros Fed Funds Rate'in daha da yükseltilmesi halinde 2007'de resesyona girileceğini ifade etti. Üstad benimle aynı fikirde. :tamam:

bozo38

10-01-2006, 17:22

sayın saxofon dow'un 11 bini kırmasını nasıl değerlendirmek lazım, teknik olarak pek fazla bi şey ifade etmese de sonuçta 4,5 yıldır burayı kıramıyordu,
değerli yorumlarınızı bekliyoruz...
http://biz.yahoo.com/rb/060109/markets_global.html?.v=1

Saxofon

11-01-2006, 02:22

Pek iyi teknik analiz yapamam. Ben konuşulanları ölçüp biçerek karar veriyorum. Teknik konusunu bikmisbroker ağabey gibi üstadlara bırakıyorum.

Ayrıca Dow Jones endeksinde 11.000 seviyesinin herhangibir anlamı olduğuna inanmıyorum. Daha önce defalarca denenip aşılamamış 11.350-11.400 seviyesi ve ayrıca hiç aşılamamış 11.750 kırılırsa anlamlı olur. Yani bunları aşmak piyasanın yukarı gitmek için gücü olduğunu gösterebilir.

Bence piyasalar Fed faizlerinin şimdiki seviyeden çok daha yüksek bir yere ulaşılacağı düşüncesinin yıkılmasına tepki olarak alıma geçti. Fakat Amerikan firmalarını parlak bir yılın beklediğini zannetmiyorum. Er yada geç olumsuz kar rakamları sezonları gelecek.

abdi

13-01-2006, 00:07

** 11000 geçmek kolay değil ""kırdı" demek için henüz erken..tahminim bir kaç denemeden sonra kıracağı yönünde buraya kadar getirenler boşuna getirmemişlerdir şüphesiz ama başarılı olmak ayrı birşey....bir ay içinde gerilerde kalmış 11000 endeks pek çok şey ifade edecektir.........resesyon olabilir ama bu borsaların yükselişini kamçılayacaktır..."ters çalışma prensibi" ya da açık yazmak lazımsa ""çekebildiğin kadar yukarı çekmek"".....11000 üzerinde kalabilen DOWW bize 50000 yolunu açar.....bu arada TC de ""olağanüstü" bir şeyler olmazsa.....abdi

ATAK

13-01-2006, 01:33

10860 üstünde kaldığı sürece yön yukarı olur
11098 üstünde (çok ciddi direnç) kalırsa 11400 ardından 15000 e kadar yolu olur
orayıda geçerse vira 25000 zaten
yanı 10860 aşağı kırmassa yukarı potansiyeli var
11098 i yukarı kıramadıkça da çıkamaz

JAS

13-01-2006, 13:52

Ocak ayı içinde FED toplantısı varmıydı? Ben mi yanlış hatırlıyorum.
İlk FED toplantı tarihini yazacak arkadaşa şimdidem teşekkür ediyorum.

Saxofon

13-01-2006, 14:08

It was agreed that the next meeting of the Committee would be held on Tuesday, January 31, 2006. (http://www.federalreserve.gov/fomc/minutes/20051213.htm)

The meeting adjourned at 1:00 p.m.

Birşey değil.

JAS

13-01-2006, 14:15

Çok çok teşekkürler Sayın Saxofon.

Saxofon

13-01-2006, 18:02

Terror alert: America's pension time bomb is ready to explode. (http://money.cnn.com/2006/01/13/news/economy/pension_fortune/index.htm)

By Geoffrey Colvin, FORTUNE senior editor-at-large
January 13, 2006: 9:54 AM EST

Saxofon

15-01-2006, 17:21

Danger time for America (http://www.economist.com/opinion/displaystory.cfm?story_id=5385434)
Jan 12th 2006
From The Economist print edition

The economy that Alan Greenspan is about to hand over is in a much less healthy state than is popularly assumed

Bu yazıyı bir yerlerden hatırlıyorum. Yeni tarihli olmasına rağmen ben bunun aynısını daha önce de bir yerlerde okumuştum.

http://www.economist.com/images/20060114/0206LD1.jpg

kentuf

16-01-2006, 09:05

ne tüymesi bence dow 15000 ne nagzag zigzag yapıp 3000 ne gider pehhh.nasıl dedim ama zig zag nagzag pehhh elolitinasına göre bir buçuk yıl sürmez aha yazın kenera arşive alıyorum bende .
Her kesin kötümser oluşu -parite-son açıklanan faiz rakamları gösteriyorki Abd borsalar çıkış trendine giriyor .Bir kaç otomobil devinin batacak oluşu faizlerin bir puan daha yükselecek olması borsaların çıkışını engelleyemiycek .Tabi benim düşüncem :gulen: :D .hisler ve kuzular

shorunmu

18-01-2006, 00:33

Beklenen rakamlar gelmeye başladı

IBM fourth-quarter profit rises 13%

Revenue totaled $24.4 billion, well below analysts' estimates of $25.4 billion.

S&P futures başaşağı gitti. Intel de önemli o da kötü gelirse yarın çok zor olur Avrupa ve tabi ki Amerika için.

EKLEME

Intel Corp. reported its fourth-quarter profit rose 16% but its sales fell short of Wall Street's expectations After the report, Intel shares fell more than 4% in after-hours trading. Its first quarter sales forecast was also below Wall Street's target.

ATAK

18-01-2006, 03:18

Saxofon

18-01-2006, 03:20

Sn. shorunmu,
Daha bunlar ABD'nin tekel konumundaki firmaları. Intelin rakibi yok. (AMD var diyenler yanılıyor derim).

IBM yine piyasalara ve teknolojiye hakim. Ayrıca yazılımda lider bir firma.

Bunlar bile isteneni veremiyorsa, rekabete açık otomotiv gibi sektörlerden olsa olsa iyi haber diye düşük zarar rakamı gelir.

shorunmu

18-01-2006, 10:04

Sn Saxofon gerçekten haklısınız. AMD ancak bir "alternatif" ya da "exotic" bir product diyebiliriz sanırım. Ben AMD kullanıyorum çok memnunum ama işin inceliklerini bilmeyen biri için uygun değil. "Meraklısına" derler ya hani öyle bir ürün :) Neyse keşke iyi olsalar tabi, tekeller kalksa ama pek mümkün olacak gibi durmuyor.

Nikkei dünden sonra bugün de %3 düştü. Avrupa'da "kan kokuları" alanlar olacaktır.

Sn Atak paraların bize gelmesi zor. Doğrusunu isterseniz IMKB'nin eli kulağındadır ;)

shorunmu

18-01-2006, 18:58

Amerikan borsaları "şaşırtıcı" bir direnç gösteriyor. 1.5 saatlik işlemler sonunda dünün biraz altında ve future kaıpları büyük ölçüde geri alındı.

Bugün sıra Apple ve ebay'deymiş. Umutlar tükenmiyor sanırım :)

Breakeven olacak şekilde stoplarımı koydum bekliyorum. Sağı solu belli olmaz bunların bir anda rüzgar tersine dönebilir. Aşağı giderse peşinden gideriz.

shorunmu

19-01-2006, 21:11

Bugün yazmaya fırsatım olmadı ama sabah kalktığımda breakeven kapattığımı gördüm. Şu anda S&P güzel bir düzeltme hareketi yapıyor. Zirvesini geçip geçemeyeceği önemli. Ama kısa vadede short fırsatı kayboldu gibi görünüyor

shorunmu

20-01-2006, 19:07

DOW şu sıralarda 100 puandan fazla aşağıda. 11000 bir süre unutulabilir sanırım ;)

mitli

20-01-2006, 19:16

FCHI Paris 4,789.58 -24.51 -0.51 4,782.69 4,841.42
FTSE London 5,671.80 -21.40 -0.38 5,666.50 5,729.80
GDAXI Frankfurt 5,364.22 -66.62 -1.23 5,351.36 5,447.37
MIBTEL Milano 27,212.00 -192.00 -0.70 27,190.00 27,553.00
SMSI Madrid 1,175.00 3.28 0.28 1,173.68 1,176.72
MTMS Moscow 0.00 N/A N/A N/A
SSMI Zurih 7,709.11 -62.50 -0.81 7,701.50 7,804.35
Amerika Borsaları - Americas
DJI Dowjones 10,769.12 -111.59 -1.03 10,757.51 10,880.71
IXIC Nasdaq Comp. 2,280.07 -21.74 -0.95 2,274.94 2,300.73
GSPC S&P 500 1,274.62 -10.42 -0.81 1,273.24 1,284.57
GSPTSE Toronto 11,697.50 4.53 0.04 11,697.50 11,760.32
MERV Buenos Aires 1,701.24 0.06 0.00 1,697.96 1,719.96
BVSP São Paulo 36,612.56 -245.63 -0.67 36,539.37 36,938.47
MXX Mexico 18,478.51 -42.94 -0.23 18,416.68 18,612

greenleaf

22-01-2006, 16:28

The Dow Breaks 11,000 and...
1/9/2006 6:20:21 PM

The Dow broke through 11,000 on Monday, January 9, the first time since June 2001. Two months ago, Bob Prechter wrote this in his November 2005 Theorist: "The rapidity of the move over the past two weeks is compatible with the case for a thrust out of a triangle. If the triangle interpretation is correct, the Dow will rise to above 11,000 before turning down again…. We also know that a thrust out of this pattern is the last display of upside fireworks that the market can show." Since this near-term bullish call, he returned to his previous bearish stance, which he detailed in his December 2005 Theorist.

http://www.elliottwave.com/features/default.aspx?cat=pmp

Saxofon

24-01-2006, 03:06

Merkez bankaları dengesizlikler nedeniyle düşünceli, fakat çözüm yok

Dünyanın en büyük ekonomilerinin merkez bankası yetkilileri küresel dengesizliklerin yarattığı potansiyel tehlikelerle ilgili endişelerini paylaştılar, fakat tehlikenin boyutu, zamanlaması ve dengelerin yeniden kurulmasının sonuçları üzerinde ortak bir görüşe varılamadı.

Londra'da toplanan konferansta küresel dengesizlikler, özellikle de ABD'nin devasa cari açığı ortak endişe sebebiydi. Fakat döviz kurlarında ve ilgili uluslararası varlık piyasalarında büyük çalkantılara yol açmadan dengesizlikleri gidermenin yolları üzerinde herhangi bir ortak görüşe varılamadı.

New York Federal Reserve Bank başkanı Timothy Geithner %7'ye yaklaşan ABD cari açığının sürdürülemez olduğu görüşünü yineledi.

Yıllardır yüksek miktarlı dış ticaret fazlaları veren Asya ülkeleri büyük kısmını uzun vadeli ABD hazine bonolarına yatırdıkları çok önemli miktarda döviz rezervi biriktirdiler. Birçok analizci bu durumun US$'ı suni olarak desteklediğini, bonoların faizlerini düşürdüğünü ve piyasanın riskleri hesaba katarak varlıklara değer biçmekte kullanılan değerleme sistemlerini çarpıttığını söylüyorlar.

Geithner "Fakat eğer Asya merkez bankaları biriktirdikleri ABD hazine bonolarını azaltsalardı sonuçta US$ değer yitirir ve piyasalarda öngörülmesi zor gelişmeler yaşanırdı. Olası sonuçlar kademeli ve tehlikesiz ile ani ve yıkıcı arasında yer alabilir. Dünya uzun bir süre için büyük çalkalanmalar, varlık fiyatlarında yüksek volatilite ve tüm dünyada yavaş büyüme dönemleriyle yaşama riski altında olacaktır." dedi.

IMF şef ekonomisti Raghuram Rajan bireysel ve kurumsal yatırımcıların US$ bazlı varlıklardan aceleyle çıkmaya çabalamasının döviz kurlarında düzensiz hareketlere yol açabileceğinden endişe ettiğini söyledi. Ayrıca "Riskli bir durumla karşı karşıyayız. US$'dan kaçış olmayacağını söyleyemeyiz, fakat şu anda riskin boyutlarını tam olarak bilemeyiz." dedi.

Konferanstaki pek çok konuşmacı şu ana kadar piyasa katılımcılarının ABD cari açığının dengeye gelmesi sürecinin potansiyel etkileri konusunda soğukkanlılıklarını korudukları üzerinde hemfikirdiler.

Amerikan yatırım bankası Morgan Stanley şef ekonomisti Stephen Roach "İnsanlar bu problem konusunda gerçekten çok rahatlar ve bu tehlikeli bir karışım. Geçen yıl bizim gibi küresel dengesizliklerden endişe duyanlar için pek iyi bir yıl değildi. US$ ve faizler konusunda yaptığımız tahminler pek çok noktada gerçekleşmedi ve dolayısıyla bu küresel dengesizlik endişeleri oldukça saygınlık yitirdi." dedi.

Geithner'in "Para politikası bu dengesizlikle etkin mücadele için uygun araç değil." demesi üzerine, Morgan Stanley'den Roach "Merkez bankaları bu dengesizliklerin yaratılmasındaki baş suçludur, özellikle de Federal Reserve Bankası. Buraya gelip Fed'in elinden hiçbirşey gelemeyeceğinin söylenmesi mantık dışıdır." dedi.

Birikimlerini ABD varlıklarına yatıran ülkelerin en başta gelenlerinden olan Çin zaten daha önce rezervlerinde çeşitlendirmeye gideceğinin sinyalini vermişti. Fakat yetkililer daha ileri düzeyde bir kur esnekliğinin kademeli olarak yavaşça gerçekleşeceğini açıkça ifade ettiler. Geçen sene temmuz ayında Yuan'ın dolara sabitlenmesini terk ederek, içeriği bilinmeyen bir para birimleri sepeti ile ilişkilendirmeye geçtiler. O tarihten beri Yuan/US$ kurunda çok küçük bir hareket gerçekleşti ve bu da ABD ile Çin arasında gerginlik yaratıyor.

Geithner Asya ve petrol ihraç eden ülkelerin esnek olmayan kur rejimlerinin ABD'ye para akışına katkıda bulunduklarını söyleyerek küresel dengesizliklerin düzeltilmesi için esnek kur rejimine geçmeleri gerketiğini ima etti.

Fakat Çin Merkez Bankası eski yöneticisi ve devlete ait Export Import Bank başkanı Li Ruogu dengeli kurun gelişmekte olan ülkelerin dengeli ve sürdürülebilir büyümeleri açısından olmazsa olmaz olduğunu ifade etti ve "Dalgalı kur rejiminde ne düzeyde bir oynaklığa müsade etmeliyiz?" diye sordu.

IMF'den Rajan Yuan'ın aniden değerlenmesinin küresel dengesizlikleri düzeltme yolunda yarardan çok zarar getirebileceğini söyledi ve "Aniden değerlenmiş bir Yuan ithal malları ucuzlatarak Çinli tüketici talebini had safhada artırırken, diğer yandan ihracatı olumsuz etkileyerek ekonomiyi yavaşlatacaktır. Yuan'ın ani değerlenmesi yarardan çok zarar getirecektir." dedi.

Japonya Merkez Bankası yetkilisi Eiji Hirano küresel dengesizlikler probleminin çözümü üzerine herhangi bir öneri getirmezken, "Şu anda Japonya bu konunun çözümüne yardımda ekonominin zayıf olduğu geçmişe kıyasla daha iyi bir konumda. Büyüme sürdürülebilir şekilde güçleniyor. Japonya küresel ekonomi için bir güven kaynağı teşkil ediyor" dedi.

think

24-01-2006, 09:09

Global: The Irony of Complacency

Stephen Roach (New York)

So far, so good, for an unbalanced world -- the sky has yet to fall. And the longer a lopsided global economy continues to chug along with impunity, the more the broad consensus of opinion becomes convinced that this is a sustainable outcome. This increasingly complacent mindset may be about to meet its toughest challenge: A likely turn in the liquidity cycle appears to be on a collision course with ever-widening global imbalances. This could well be a lethal combination that triggers the long-awaited capitulation of the American consumer -- heretofore the mainstay of a US-centric world.

With the benefit of hindsight, the hows and whys of a benign outcome for the
world economy in 2005 are crystal-clear. Basically, it was another year of
"follow the leader," as a US-centric world continued to draw sustenance from the seemingly unflappable American consumer. Sure, there were a number of other factors that came into play elsewhere around the world -- namely, the apparent healing of the Japanese economy, an improvement in Euroland late in the year, and the ongoing boom in China. But suffice it to say, were it not for another year of solid support from US consumer demand -- our latest estimates put real consumption growth at an impressive 3.5% in 2005 -- the rest of a largely externally dependent world would have been in big trouble.

What did it take for the American consumer to deliver yet again? It certainly didn't come from the traditional income-generating capacity of the US labor market. Private sector compensation outlays expanded only 2.5% in real terms over the 12 months ending November 2005 -- a full percentage point below trend and an especially disappointing outcome following the anemic pace of labor income generation in the first three years of this expansion. In fact, by our reckoning, in November 2005, private compensation remained nearly $390 billion below the composite trajectory of the past four US business cycles. With America's internal income-generating capacity continuing to lag, US consumers once again tapped the home equity till to draw support from the Asset Economy. According to Federal Reserve estimates, equity extraction by US households topped $600 billion in 2005 -- more than enough to compensate for the shortfall of earned labor income.
Comforted by this asset-based injection of purchasing power, consumers had little compunction in stretching traditional income-based constraints to the max. The personal saving rate fell deeper into negative territory that at any point since 1933, and outstanding household sector indebtedness -- as well as debt service burdens -- hit new record highs.

So much for what happened in 2005. The big question for the outlook -- and
quite possibly the most important macro issue for world financial markets in
2006 -- is whether the American consumer can keep on delivering. My answer is an unequivocal "no." Three factors lead to me to this conclusion, the first being the distinct likelihood that a shortfall in internal labor
income generation persists. Specifically, I do not expect the US labor
market to break the shackles of globalization and unwind the increasingly powerful global labor arbitrage that has played a key role in restraining employment and real wage growth over the past four years. Second, I believe that asset effects will be far less supportive to the American consumer in
2006 than has been the case in recent years. This reflects the likelihood of a distinct slowing in home equity extraction -- driven by the combination of moderating house price inflation and a sharp deceleration in home mortgage refinancing. Third, in an environment of subpar income generation, in conjunction with diminished wealth effects from the Asset Economy, the saving-short, overly indebted American consumer will instantly become more vulnerable to ever-present shocks. Look no further than 4Q05 for validation of the "vulnerability factor" -- a likely "zero" growth rate for real personal consumption expenditures in the immediate aftermath of a Katrina-related supply shock to the energy complex.

Of those three factors, the asset effect is most likely to be the swing factor for the US consumption outlook. This is precisely where the liquidity cycle comes into play. In my view, the froth in asset markets -- first equities in the late 1990s and, more recently, property -- is a direct by-product of a powerful surge in global liquidity. In 2005, our global liquidity proxy -- the ratio of the narrow money supply to nominal GDP for the G-5 (US, Euroland, the UK, Japan, and Canada) plus China -- rose to a level that we estimate to be nearly 60% higher than that prevailing in 1995.
That may now be about to change. Courtesy of central bank policy normalization -- led by America's Federal Reserve -- in conjunction with an important shift in the mix of global saving, there is good reason to look for a much slower flow from the global liquidity spigot in 2006.

A turn in the global liquidity cycle is likely to affect the American
consumer through domestic and international channels. The domestic angle
comes from a dramatic flattening -- and periodic inversion -- in the slope of the US yield curve. In my view, the slope of the curve matters a great deal in driving the equity-extraction effects of the Asset Economy. From the standpoint of financial intermediaries, a flatter curve alters the economics of the cut-rate lending programs that have been supporting such activities. A sharp recent deceleration of home mortgage refinancing activity -- down 45% from the mid-2005 peak -- is a perfect example of this development.

The international angle arises from a likely reduction in non-US saving, a natural outgrowth of increasingly successful efforts to stimulate domestic demand in the world's major surplus saving economies -- Japan, Germany, and
China. That would tend to absorb saving and, therefore, reduce the flows
of private sector excess liquidity that have been recycled into dollar-denominated assets in recent years. That, in turn, would draw into question the overseas subsidy to domestic US interest rates, as well as the equity extraction fueled by such an abnormally low rate structure. Foreign central banks, of course, have the option to fill the void through official purchases of dollar-denominated assets. But, as recent public statements from monetary authorities in China and Korea suggest, the pendulum is swinging more toward increased diversification in the mix of foreign exchange reserve portfolios.

All this points to a shift in the non-US liquidity cycle -- a development that could have important implications for America's massive current-account financing needs. That would then heighten pressure on the dollar and US real interest rates, thereby putting America's equity extraction cycle under even greater pressure. That does not bode well for the income-short US consumer. Experience tells us it is usually unwise to bet against the American consumer. While I think there are compelling reasons to go against the grain in 2006, I do so with great trepidation.

Excess domestic liquidity is the high-octane fuel of the Asset Economy and the consumer-led growth dynamic it fosters. Excess global liquidity is also responsible for the funding of America's massive current-account deficit.
Yet as the liquidity cycle now turns, the rules of engagement in the Asset Economy are likely to meet their sternest challenge. That's a big deal for the income-short US consumer, leaving households with little choice other than to cut back discretionary spending. From the start, that's been the only real option for meaningful progress on the road to global rebalancing.
The irony of complacency is about to strike again. The day of reckoning for an unbalanced world could be close at hand.

kırmızı

24-01-2006, 09:33

1520 GMT [Dow Jones] Turkey's overseas bonds strengthen Monday after credit ratings agency Standard & Poor's ups its outlook on the country's sovereign rating to positive from stable. S&P cites the government's "continued commitment to prudent macroeconomic policies" which have helped meet fiscal and inflation targets, while the economy has grown at an average of almost 7% per year. "These positive trends are expected to continue in the medium term," S&P said. Turkey's benchmark bond, the 2040 global, came off this morning's lows and is trading 1/4 lower at 154 bid, while the country's spreads on JPMorgan's Emerging Markets Bond Index Plus are 1 bps tighter on the day at 217 bps over Tsys, having been 1 bps wider earlier this morning. (MRC)

Saxofon

27-01-2006, 04:46

Ocak ayında ABD'den açıklanan veriler genelde şimdiye kadar pek fena değildi. Buna örnek olarak istihdam, üretim ve siparişlerle ilgili veriler verilebilir.

Benim gibi Ocak ayında ABD ekonomisinde sorunların görüleceğini ve US$'ın düşeceğini düşünüp buna göre pozisyon alanların beklediği cinsten veriler pek gelmedi. Fakat piyasa katılımcıları sanki zayıf veriler gelmiş gibi davranarak US$ sattılar.

Katrina ve Rita'nın darbeleriyle sarsılan ABD, 2005-4.üncü çeyrekte istihdamda ve üretimde kayıplar yaşadı. Dolayısıyla da bu durum rakamlara yansıdı. Durumun özetini yarın TSİ 15:30'da açıklanacak ABD'nin 4.üncü çeyrek yıllık bazda GSYİH büyüme rakamı ile görebileceğiz. Benim bu rakamdaki beklentim piyasanın geneliyle aynı, yani %2.8. Hatırlatmak isterimki üçüncü çeyrek GSYIH büyümesi %4.1 açıklanmış olup gelişmiş ülkeler için iyi bir rakamdı.

Yaptığı analiz ve tahminlerle ABD ekonomisinin geleceğinin nabzını tutan Macroeconomic Advisers firması da 4.üncü çeyrek büyüme rakamının %2.8 geleceğini ve ardından 2006 birinci çeyrekte 4.5'e yükseleceğini tahmin ediyor. Bu tahmin benim de değindiğim gibi Ocak ayında gelen olumlu ABD verileriyle örtüşüyor.

Bugün açıklanan Aralık ayına ait dayanıklı mal siparişlerinin %1.3 artması ve Kasım ayındaki artış miktarının da %5.4'e revize edilmesi, ev inşaatı sektöründeki kötü tabloya ait rakamları biraz olsun dengeliyor.

Ben Fed'in para politikasındaki sıkılaştırmanın %4.75'e ulaşacağı ihtimaline ağırlık veriyorum. Çünkü genel olarak tablo düzelme sürecinde. Diğer yandan jeopolitik faktörler nedeniyle enerji fiyatları ve küresel ekonomik büyüme sebebiyle de metal fiyatları yüksek seyrediyorki bunun fiyat endekslerine yansıyacağını düşünüyorum.

Sonuç olarak şu ana kadar verilerin olumsuz geleceğini zannedenler US$ sattılar, fakat gerçekler onları desteklemiyor. Yeni yeni verilerle US$'ın güçlenme riski var. Bunlara karşı hassas olmalıyız.

shorunmu

27-01-2006, 17:28

GDP rakamı %1.1 geldi. Üstelik yanında "sos" olarak enflasyon yüksekliği de var. Saxobank "stagflasyon" kelimesini bile kullanmış. İşler gerçekten karışık bir hal almaya başlıyor. Dikkatli olmak lazım :)

Bir de Sn Saxofon Japonya'dan sabah güzel rakamlar geldi, fazi artışının sinyali JGB'lerde görülmüş, şimdi ABD kötü rakam açıklıyor ama $/Y düşmemeye kararlı. (Gerçi belli olmaz ama) "Tease" mi ediliyoruz sizce ? Yani birileri "kanımıza girip" bizi de "Bİr şey olmaz ABD sapasağlam" yoluna mı çekmeye çalışıyor?

Saygılar

Saxofon

28-01-2006, 16:13

GSYİH büyümesi

Dördüncü çeyrekte ABD GSYİH'sının %1.1 büyüdüğü hesaplanıyor. Gelen rakam sadece bir ön tahmin ve yeni yeni veriler ulaştıkça gözden geçirilecek. Yine de çok fazla yükselemeyeceğini ve %2'nin altında kalacağını kabul ediyorum. Piyasanın geneli rakamın %2.4-3.2 arasında geleceğini tahmin ederek büyük ölçüde yanıldı. Bana ulaşan analizler içinde sadece UBS'in tahmini %2'nin altında geleceği yönündeydi. Onları tebrik ederim.

GDP önemli bir rakam, fakat 1-4 ay geride kalmış aktiviteleri kapsıyor. Yani ekonomik faaliyetleri olumsuz etkileyen Katrina ve Rita'nın en etkili olduğu, otomobil satışlarında personele özgü fiyat ndirimlerinin müşterilere de uygulandığı türden kampanyaların sona erdiği, ev inşaatı sektörünün inişinin hızlandığı bir zamanı kapsadığı için bu kadar sert bir düşüş görüyoruz.

Dördüncü çeyreğe ait rakamlar sıcağı sıcağına Kasım sonu ve Aralıkta gelmekteyken ABD ekonomisi için oldukça karamsar yorumlar yapmıştım. Fakat işsizlik rakamının ve haftalık işsizlik başvurularının aniden düşmesi ile bu olumsuz rakamlar kesintiye uğradı. Zaten geçen hafta düzelen bazı veriler sebebiyle EURUSD 1.2050-1.2150 arasında yatay seyrediyorken "Siyah veya beyaz değil, gri dönemdeyiz" demiştim.

Veriler arasında en son hareket edenler istihdamla ilgili rakamlar ve ilk hareket edenler de siparişlerle ilgili rakamlardır. Perşembe günü dayanıklı mal siparişleri, dün de yeni ev satışları iyi gelerek Ocak ayına ve sonrasına daha da olumlu bakabilmemi sağladı.

2005'in dördüncü çeyreğinin diğer faktörlere ilaveten doğal felaketler sebebiyle oldukça kötü geçtiği, diğer taraftan 2006'nın birinci çeyreğinin ise bir toparlanma olarak rakamlara yansıyacağı anlaşılıyor.

Stagflasyon?

Saxobank yorumcusunun stagflasyon kelimesini kullananmasının acelecilik olduğunu düşünüyorum. Petrol, metal ve birçok emtianın fiyatlarının ulaştığı seviyeler dikkate alınınca, satışa hazır ürünlerdeki fiyat artışlarını makul buluyorum. Hatta esas şaşırtıcı olan, şimdiye kadar girdilerdeki bu artışın fiyatlara fazla yansımamasıdır. Bence hem fiyat endekslerinin yükselmesi doğal hem de geçen çeyrekteki felaketler doğal. Fakat bunun stagflasyon olarak adlandırılması doğal değil, çünkü durgunluk sadece o çeyreğin başlarına ait ve devamı hiç de durgun değil.

Kurlar

Kimse bizi kandıramaz. Bize iyiyi kötü, kötüyü de iyi gösteremez. Döviz piyasasını son bir haftadır çok iyi kavradığımı farkediyorum. Sanki bir makinanın kapağını açmış neyin neyi döndürdüğünü görmüş gibi hissediyorum kendimi. Bu ulaştığım seviyedeki anlayışı bir süre daha piyasalarda teste tabi tuttuktan sonra sizlerle de paylaşabilirim.

Bu hafta salı günü başlayan €, £ ve ¥'deki zayıflığı nasıl açıklayabiliriz? Birimlerin hangisinin $'a karşı daha iyi tutunduğuna bakarak sıralarsak.

O/N faizi ve Salı'dan Cuma'ya performans
%7.50 - NZDUSD 0.6804'den 0.6813'e NZD'de % 0.13'lük artış
%5.50 - AUDUSD 0.7520'den 0.7493'e AUD'de % 0.36'lık düşüş
%4.50 - GBPUSD 1.7870'den 1.7670'e GBP'de % 1.12'lik düşüş
%2.25 - EURUSD 1.2310'dan 1.2090'a EUR'da % 1.79'luk düşüş
%0.75 - USDCHF 1.2585'den 1.2843'e CHF'de % 2.01'lik düşüş
%0.00 - USDJPY 114.32'den 117.33'e JPY'de % 2.63'lük düşüş

Gelişmiş ekonomiler arasındaki son kur hareketlerinde düşük faizin cezalandırıldığını görüyoruz. O halde bu kur hareketleri hazine kağıtlarıyla ve Salı günü Fed'in toplanacak olmasıyla ilgili olabilir.

Uzmanlar önceden uyarmıştı

Bond Market Association devlet borçlanma kağıtları ilgili bir ankette bu sene ilk çeyrekte 169 milyar $'lık borçlanma ihalesi yapılacağı, bunun geçen çeyrekte yapılan 93 milyar $'lık ve 2005 birinci çeyrekte yapılan 144 milyar $'lık ihale miktarlarının oldukça üzerinde olduğunu belirtmişti.

25 Ocak'da Michael Decker "Daha yüksek borçlanmaya gidilecek olması tahmini, Katrina ve Ritanın körfez bölgesindeki yıkımını onarmak için daha fazla bütçe açığı verileceği göz önünde bulundurularak yapılmaktadır." demişti. Interest Rates to Rise Moderately (http://www.bondmarkets.com/story.asp?id=2256)

Anket katılımcıları 23 Ocak'da %4.36 olan 10 yıl vadeli tahvillerin faizlerinin yükselişinin ikinci çeyrekte duracağı ve birinci çeyrekte de %4.75'e kadar ulaşacağı tahminini yapıyorlar.

Güçlü rakamlar ve faiz artırmının hazine tahvillerine baskısı

Bu hafta Hazine tahvili faizleri yılın en yüksek seviyesine çıktı. En belirgin hareket, güçlü verilerin geldiği, faizlerin yükseltileceği ve yeni büyük borçlanma ihalelerinin yapılacağı ABD'deydi. 10 yıl vadeli gösterge tahvili faizi 15 baz puan yükselerek %4.51'e çıktı. Düşük gelen GSYİH büyüme rakamını, yüksek gelen yeni ev satışları dengeleyerek, faizlerde bir süre için görülen düşüşü sildi. Diğer bir deyişle GSYİH rakamı tahvillere alım getirdi fakat yeni ev satışları da tekrar satışlara neden oldu.

ABD tahvillerindeki satış ve iyileşen ekonomik veriler Avrupada da satışı tetikledi. 10 yıl vadeli Alman Bund faizleri %3.38'den 3.48'e çıktı.

İngilterede 50 yıl vadeli Gilt faizleri yükselerek %3.77'den kapandı. Japonya 10 yıl vadeli gösterge kağıdı %1.54'le yılın en yüksek faiz rakamından kapandı. Strong data, rate hike weigh on Treasuries (http://news.ft.com/cms/s/2798ba0e-8f2f-11da-b430-0000779e2340.html)

Baydisiplin

28-01-2006, 16:15

Sn saxofon konu başlığına göre bu çöküş sizce gelecekmi?veya ne zaman gelecek?

buena vista

28-01-2006, 16:41

Sn Saxofon,

Bernanke 1 Subattan itibaren FED baskanligi görevini alacak..En son 13 Aralik ta FED faizi 4.25 e artirdi.Daha sonra yapilan aciklamalarda yanilmiyorsam,faiz
artiriminin (enflasyonun kontrolu icin) devam etmesi gerektigi belirtildi.Ancak,
piyasalarin bu yöndeki beklentisi en az bir ceyrek daha olacagi yönündeydi..
Kisaca, son gelismeler sonrasi bu konuda tedrigin olmaya gerek var mi sizce?
Bu arada,degerli bilgiler icin ayrica tesekkürler.SLMlar..

buena vista

DenizFeneri

28-01-2006, 17:04

AB subat ta faiz artisi sinyali vermeye basladi....para AB ye akabilir....

IRAN ve CIN in PETROL de EURO yu dikkate alacagi ve rezervlerini DOLAR azaltip EURO ARTTIRMA karari su gunlerde TARTISILAN bir baska konu......bu da DOLAR in zayiflamasinin en buyuk KANITI olsa gerek....

...ORTA VADE .............EURO nun GUCLENMESI.....BEKLENEBILIR...

SAMURAY

30-01-2006, 01:41

site yonetimi önerilerimi değerlendirir mi?

BOZKIR

30-01-2006, 02:35

Göçmen kuşları bilirsiniz..Parada göçmen kuş gibidir..Nerede güvende olursa oraya gider.ABD'de hayat kalmadıysa çine gider bilemedin hindistana gider..Zamanında avrupadan amerikaya gittiği gibi....

BOZKIR

30-01-2006, 02:46

Sn Saxafon

Eğer eylül saldırısını CIA kendisi düzenlediyse arap sermayesinin kendi ülkesi dışına çıkacağını, üstelik petrol fiyatlarının yükselmesi sonucu arapların ellerinde biriken dolarların abd ye geri gelmeyeceğini tahmin edemediler mi??
Ah o araplar ABD ye nasıl iyi gelirdi şimdiki durumda :D

Ben şahsen eyül saldırıları arkasında avrupalı bir devlet olduğunu düşünüyorum

Saygılar sevgiler

Saxofon

30-01-2006, 03:21

Sn buena vista,

Piyasada oluşan faiz oranlarına bakılınca %4.50 fiyatlara gireli aylar oluyor. Fakat biraz daha ileri bakınca %4.50'nin zirve olmadığı da görülüyor.

Sn Baydisiplin,

Çöküş olacak mı sorusunu yanıtlarken, yüzyılın çöküşünden kastedilenin ne olduğu önemlidir.

Benim görebildiğim çöküş US$'ın değerindedir. Beraberinde çalkantılar da olacaktır. Fakat ülke olarak ABD mi çöker, yoksa geleceklerini ve rezervlerini US$'a bağlamış olan kreditörler mi, bunu yanıtlaması zor.

Örneğin EURUSD 1.80 olsun. Bu durumda Boeing mi yoksa Airbus mı daha rekabetçi olur?

Dow Jones çöker mi? çökmez gibi görünüyor. Şaşırtıcı değil mi? Örneğin Japonya'yı düşünün. 2005'de JPY düştükçe Nikkei gelişmiş ekonomiler arasında en çok yükselen endeks oldu. Çünkü parası değer yitirince firmaları rekabetçi hale geldi ve ihracat yapan firmaların karları sürekli yükseldi. Şimdilerde Japon firmalarının kar rakamları çok yüksek geliyor.

Saxofon

04-02-2006, 13:44

http://www.cyclesman.com/Articles.htm

SLX

04-02-2006, 21:09

işte gerçek korku filmi r.j.schiller in borsanın akılalmaz yükselişi kitabı okuyun.borsanın ( dow) un çökmesi gerektiğini çok güzel ortaya koymuş.ben de ara sura bakıyorum.çok sağlam bir kitap

kumralada

06-02-2006, 19:47

http://www.stock-market-crash.net/coming-crash.htm

The Coming Crash!

When is the next stock market crash? The person who knows this answer can become very wealthy, indeed. Let’s review some facts that show that we are in for a long term bear market.

We are in a Credit Bubble

As housing prices have soared to nosebleed heights, homeowners have flocked to home equity credit lines. Basically, this allows you to use your house as an ATM machine. Consumers have been maxing out on credit and spending it on things like large SUV’s, vacations and big screen TVs. Living above your means has never been easier, or as widespread! Of course this money is borrowed, and must be paid back.

To make matters worse, consumers aren’t the only ones in debt up to their eyeballs. The Federal debt is valued at $7.2 trillion and growing by $1.71 billion per day! Much of this is fueled by deficit spending, which is in vogue in Washington.

The total national debt (combined government, business and household borrowing) has grown by $13 trillion, from 1990 to 2001, to $32 trillion! This type of massive debt growth is extremely risky and most government officials have no idea how to pay it off.

How will this affect the stock market?

As interest rates move higher and higher, debtors will find it increasingly harder to pay interest. Many debtors will simply default or become bankrupt. The entire economy will be hit hard as many are unable to pay their debts. This in turn affects the stock market in a multitude of ways. Consumers and businesses will diminish their spending and banks will become insolvent from bad loans. The credit bubble can pop in any number of ways, but each one will set up a chain reaction that will reverberate throughout the stock AND bond markets.

We're in a Housing Bubble

Housing prices have escalated at a breakneck pace in the last several years. The bull market in housing is fueled by mortgage rates that are hovering around 35 year lows. What is problematic is how interest rates are destined to rise to their normal levels. Rising interest rates are notoriously bearish for housing prices because monthly mortgage payments will rise.

The housing market needs a steady stream of hungry home buyers in order to maintain its lofty prices. When mortgage rates rise, prospective home buyers will be discouraged and housing prices will implode on their own weight. Additionally, housing prices have become unaffordable to many prospective house hunters, as housing prices have been rising at a vastly higher rate than incomes.

How will this affect the stock market?

Approximately 25 percent of the US economy has its roots in the housing sector. This is put into perspective by the fact that a house is the biggest investment that most individuals will ever make. Housing prices are absolutely critical to the success of companies such as Loews, Home Depot and Sears. The success of most banks is also closely tied to the health of the housing market.

As further evidence, several studies have shown that housing prices exercise twice the effect on consumer spending as comparable declines in stock prices. So, if housing crashes a modest 20 percent the economic onslaught will be as if the stock market crashed 40 percent! Based on today’s overvalued housing prices, a 20 percent crash is certainly in the cards.

Stocks will Fall as Baby Boomers Cash Out

More than 76.1 million Americans were born between 1946 and 1964. Sociologists have defined those born during that period as “Baby Boomers.” Boomers are now between 40 and 58 years old. The vast numbers of Baby Boomers flooded the job market in the 1970’s. Throughout the 80’s and 90’s, Boomers have had an insatiable appetite for investments and the stock market benefited from massive capital inflows.

In the next few years, scores of Baby Boomers will be retiring, which means retirement portfolios and 401ks will be liquidated. This generation certainly can’t rely on Social Security, so stocks will be sold for cash and invested in bonds.

The danger lies in the fact that Baby Boomers are the largest and wealthiest population group. Stocks will fall for many years as the Boomers cash in their chips. Think about it: They provided the fuel for the long bull market and by pulling their capital out, the market will fall.

Won’t the next generation buy the stocks Baby Boomers are selling?

Unfortunately, Generation X is a much smaller generation than the Boomers. Plus, Generation X’s buying power is no match for the large portfolios that will be sold off in droves. This is expected because older people simply have more money. To top it off, X’ers have less money for investing because of the increasing cost of living. Just being able to afford a house and paying large college debts leaves very little money to invest.

Outsourcing: Will it hurt our supremacy?

The outsourcing of jobs is a thought that sends chills through spines of many white collar professionals. Outsourcing is when a company hires workers in a foreign area to replace domestic workers. Currently, the tech industry is swapping workers who earn about $100k+ per year for workers in India for $20k per year. The companies that outsource cut their costs dramatically and the educated Indian workers become wealthy. In India, earning $20k gives you very high standard of living.

Obviously it is the American professional that loses out. So far 40% of the Fortune 500 firms have outsourced by the end of 2003. According to Cynthia Kroll, senior economist at UC Berkeley’s Haas School of Business, “14 million jobs are vulnerable in some way to offshoring”.

Unfortunately, having the best credentials offers no protection against offshoring. This is what happens when you can hire a PH.D in India for a fifth of the salary of an American with a “mere” Masters. In order to keep jobs, many workers will have to take a tremendous cut in pay. The employment market is based on supply and demand-and there is an abundant supply of highly educated professionals who would do anything to work for $20,000 per year!

How the Crash May Occur

Because our nation’s consumers are deeply in debt, losing jobs to outsourcing will cause many to go bankrupt. This, in turn, will cause housing prices to drop because foreclosures will become more frequent. Increased bankruptcies and falling housing prices has negative effect on stocks, which will also be sold by retiring Baby Boomers. Basically, a vicious circle will occur as the economy snowballs into a long bear market.

Based on the evidence, we’ve seen that the economy is on very shaky ground. If even just one of these aforementioned scenarios comes true, the stock market will drop considerably. Most likely, these unfortunate events will trigger each other and topple our house of cards economy.

observer

10-02-2006, 12:26

Dün Abd 30 yıllık yeni bir bono çıkardı.
bir süredir bakmıyordum, abd bonolarının verim eğrisine baktığımda uzun vadeli kağıtların faizlerinin daha kısa vadelilere göre gittikçe düştüğünü gördüm.
bu ne zamandır böyle bilmiyorum. ama iç açıcı bir durum gibi durmuyor.
bir kere abd de yaygın olan carry trader ları (kısa vade kağıt satıp uzun vade alarak para kazanan) terse düşürecek bir durum...
Bunun soru nereye varır? Yoksa resesyon gelip kapıya dayanmış mı Abd de?

Saxofon

10-02-2006, 13:05

Geçmiş tecrübeler düşünüldüğünde ABD'de faiz eğrisinin terse dönmesi akıllara 1 sene içinde resesyona girileceği düşüncesini getiriyor olmakla birlikte, eğer dünya devi firmaların batması, savaş ve doğal afet türünden olumsuzluklarla karşılaşılmazsa, 2006 yılı da bir büyüme yılı olacak gibi görünüyor. İlerleyen zamanla birlikte açıklanan verileri ve ekonomik gidişatı sık sık ele alarak konuyu takip edeceğiz.

Ters dönen faiz eğrisi en çok finans kurumlarını zorda bırakır. Yani kısa vadeli tahvillleri satarak piyasadan para toplayıp hazine bonosu tutarak para kazanan kuruluşlar olumsuz etkilenir. Ayrıca yükselen faizler, aşırı borçlu firmaları da zora sokar. Bunlara örnek olarak GM ve Ford verilebilir.

İşin özü yükselen faizler borçlu olan hiçbir ülkeye, firmaya ve insana yaramaz.

game_theorist

11-02-2006, 13:26

sayın saxofon, amerika para basma işine giriyor gibi, yehi ihraçlar vb.
ayrıca gene bu sitede geçen gün okuduğum bir yazı da bu konuda beni ikna etti.

para basıldığında enflasyon artar, acaba biz faiz arttırımlarının bitmesini beklerken ki bu beklenti tamamen amerikadan gelen açıklamalara göre oluıyor, sadece bir ara verilip devam edilebilir mi gibi de düşünüyorum. Teknik olarak bence para fazlası sayesinde büyük bir enflasyon sürecine doğru ilerliyor olabilir, deflasyon dillenmekle birlikte bence daha zayıf ihtimal.

muker17

11-02-2006, 13:29

game_theorist

11-02-2006, 13:31

zaten çok uzun vadeli grafiklerde teknik olarak faizlerin yükselmeye devam etmesi beklenmelidir.

muker17

11-02-2006, 16:51

Merkez Bankası zaten yaptığı açıklamlarda faiz arttırımı sinyallerini verdi.Faizlerde buarada 13,50 den dönmüşlerdi.Şuan 14 üzerinde çıktı.bende b tipi likit fondayım ve baktımki 2 günde gelen kar iyice artmış.Şuan tüm piyasalar için kritik günler başladı diyebiliriz.

Saxofon

14-02-2006, 03:50

Bu 4 yazı ABD'nin karşılıksız ve üstü örtülü olarak para basmakta olduğunu, Hazinenin yayınladığı rakamları sonradan değiştirdiğini, 20 Marttan itibaren İranın Euro karşılığında petrol ticareti yapmaya başlayacak olmasının $ için olumsuz altın için ise olumlu olacağını ifade ediyor.

Pirates Of The Caribbean - 19 March 2005 (http://www.gold-eagle.com/editorials_05/rkirby031905.html)

Pirates Reprise - 21 May 2005 (http://www.gold-eagle.com/editorials_05/rkirby052105.html)

The Grand Illusion - 16 December 2005 (http://www.gold-eagle.com/editorials_05/rkirby121605.html)

The End Of The Innocence - 01 January 2006 (http://www.gold-eagle.com/editorials_05/rkirby010106.html)

abdi

17-02-2006, 08:57

alkazar

17-02-2006, 19:38

The USA
To prevent recession – since they were worried about the political and social effects the US bourgeois have behaved irresponsibly from a capitalist standpoint. The Republicans, who formerly embraced the principles of sound finance, balanced budgets and a strong dollar, have thrown caution to the winds and are acting like a drunken libertine, gambling away the family fortune at the roulette table. The result has been a massive increase in credit, and unprecedented levels of state, business, and personal debt. No other country could get away with this. The IMF would be knocking on the door demanding austerity measures. Only America’s special position as the world’s most powerful nation has saved it. But this situation cannot be continued indefinitely.

Marx long ago explained that the capitalists could avoid a crisis for a time through the use of credit. This serves to extend the market beyond its natural limits. But sooner or later this must turn into its opposite. The debts must be repaid with interest. Thus, the expansion of credit increases the market in the short term only at the cost of reducing it sharply in the longer term. Greenspan, who was responsible for this policy, has retired. The Economist on 15th October 2005 asked the question: “would any sane man want to take this job?” The reason for this scepticism is that US capitalism is based on unsound foundations. Greenspan has left behind him a nice mess for his unfortunate successor to clear up in the shape of a huge budget deficit (“the Greenspan deficit”).

The US economy is perched on a mountain of debt. Sooner or later, mountains experience avalanches. All serious economists admit that the USA is what is known as a bubble economy. To make matters worse, inflation is beginning to rise again in the USA. This raises the spectre of increased interest rates. But one of the main factors in prolonging the consumer boom in the USA (for which Greenspan was responsible) was the historically low rate of interest. This had the effect of expanding credit (and hence the market) but only at the cost of preparing a painful crisis in the future.

Greenspan created a situation where a series of increases in interest rates have become necessary. The Fed has increased interest rates eight times in the last 12 months. But this was a case of “too little and too late”. It has done nothing to reduce the speculative bubble, or lower inflation, which reached four percent in 2005 – the highest rate since 1991. Short- term interest rates in the USA are therefore higher than in Europe, attracting money in spite of the colossal deficits. Sooner or later, high interest rates will puncture the consumer boom in the USA. This will have serious effects on the world economy. The European capitalists are already talking about increasing interest rates, although the economy of the EU is hardly growing at all.

The sickness of the US economy can be charted by the feverish movements of the dollar. The dollar, as we predicted, has experienced a steep fall. How could it be otherwise when the USA has a current account deficit of approximately $800 billion? What is more surprising is the fact that the dollar has partially recuperated. It has gained 3.5% in relation to a broad basket of world currencies, and even more (14%) against the Euro.

However, this situation cannot be maintained. It does not reflect the strength of the US economy but rather the weakness of the European economy. It can be reversed at any time, with a major outflow of foreign currency and a further steep fall of the dollar. There is now an extreme nervousness on the part of bourgeois. Any shock, such as a sudden increase in oil prices, can spark off a bout of selling on world stock exchanges that can provoke a panic.

In the given circumstances, this will have serious consequences for the real economy. It will puncture the speculative bubble that has led to overvalued share prices. Above all, it will lead to the collapse of the housing and property market. Since building and related activities are the main element behind the boom in the US economy (together with consumption based on credit), it will lead to a sharp downturn in the real economy and a downward spiral that will be difficult to control.

We are already seeing evidence of overproduction in cars and mobile phones both in Europe and the USA. The automobile industry is still a very important industry in the USA. Many other industries depend on it. But all auto firms in the USA are in a deep crisis. General Motors is on the verge of bankruptcy. Ford and Daimler-Chrysler are not in much better shape. Delphi, the largest US suppliers of car parts, has gone bankrupt. All the major US car firms are furiously discounting. This is not a sign of boom, but is a phenomenon we normally associate with a slump. In September 2005 US car sales fell by 20% when compared to September 2004. GM’s sales also fell by 24%. As a result of discounting, car sales are rising again, but profits are declining.

Instead of developing the means of production, the capitalists are engaged in an orgy of destruction on a world scale. We have given some examples, but the reality is that hundreds of thousands of jobs are being destroyed in the productive sector and being replaced in the main by an expansion of parasitic “services”. Those workers who retain their jobs are required to work longer hours in worse conditions and often for less pay. There has been a savage bosses’ offensive aimed at increasing profits at the expense of the workers. It is a universal phenomenon. There are constant attacks on the workforce, which are infuriating the workers. Strikes and protests are on the agenda, as we see already, not only in GM but also with the New York transit workers. The Boeing workers have also struck against proposed changes to benefits. Others will follow.

Marx pointed out that the ideal of the bourgeois is always to “make money from money”, expressed in the formula: M–M1. Whereas in the past the bourgeoisie developed the means of production and therefore played at least a relatively progressive role, this is no longer the case. Increasingly, the capitalists seek to make easy profits through speculative activity, dispensing altogether with the painful necessity of producing. With the exception of China, where there has been an enormous development of the productive forces, the capitalists have not been investing in production to the same extent as they did in the past. The figures for global Foreign Direct Investment (FDI) for the period 1999 to 2003 are as follows:

1999: 1.08 trillion dollars

2000: 1.38 trillion dollars

2001: 817 billon dollars

2002: 678.8 billon dollars

2003: 559.6 billon dollars.

This shows that in 2001 there was an actual fall in FDI of 41%, in 2002 of 17% and in 2003 of about 17%. Furthermore, when we look at the figures for FDI into the United States we find that in 2003, there was a fall of 53% the biggest for 12 years. In Central and Eastern Europe there was a fall in FDI of 30%, in the EU of 20% and in Japan of 35%. (China is the exception, being the country with the biggest inflow of FDI). [Source: UNCTAD 2004 Report]. In its report for September 2005, the IMF warned that “despite the strong increase in business profits, investment performance has been generally weak”, and it called for a change of strategy: “Until now world growth has been sustained by the increase in consumption, but it is now time to shift from growth based on consumption to growth based on investment”.

In their search for easy profits, the capitalists have engaged in a new orgy of takeovers, which almost always end in factory closures, asset stripping and sackings. In the first few months of 2005 there was a 40% increase in takeovers, with a total value of 1,657 trillion dollars. The IMF tries to present this as “economies of scale which permit a reduction of fixed costs”. This is euphemistically known as “creative destruction”. In reality there is nothing creative about it. It amounts to a kind of modern Luddism, except that in the early years it was the workers who wrecked machines, whereas now it is the capitalists themselves.

A lot of the economic activity at the present time is not productive but speculative activity like the stock exchange boom, takeovers and the housing bubble. This does not benefit the economy and does not create an atom of new wealth. It acts as a monstrous bloodsucker, extracting the wealth created by the working class and siphoning it of into the pockets of the parasites. When the last speculative boom collapsed the bourgeois swore they would never repeat the experience. Like a drunk who has over-indulged at a party and wakes up with a bad hangover, they cried: “Never again! I've learned my lesson!” But subsequent events show they've learned nothing.

Of course, there is always a speculative element in every cycle. A speculative boom in real estate played a big role in the boom that preceded the 1929 crash. Before that there was the South Sea bubble in the 18th century and the Dutch tulips scandal in the 17th century. But this present bubble is the biggest speculative boom in history, bigger than 1929 and all the others. And the bourgeoisie will live to regret it. They are preparing a serious slump at a certain stage. The figures of the increase in house prices internationally in the period 1997-2005 in percentage terms are as follows:

South Africa: 244

Spain: 145

Britain: 154

Ireland: 192

Italy: 69

France: 57

Belgium: 71

USA: 73

Germany: - 0.2

Although the growth of house prices in the USA has been slower than some other countries, it accounts for something like 80 percent of total US GDP over the last five years. To give an idea of the scale of the problem, the stock exchange bubble in the later 1920s, just before the crash of 1929 was the equivalent of 55 percent of total US GDP. In the last five years in the USA consumer spending and residential construction represented no less than 90 percent of total GDP growth. Over two fifths of all jobs in the private sector since 2001 have been related to housing. This situation is alarming the serious bourgeois economists.

The problem can be simply stated. In the last period there has been an enormous expansion of credit and debt. This is the basis of the consumption boom in the USA. A householder can owe more than what his property is worth. This is the way in which US capitalism has expanded the market far beyond its natural limits. But there is a small problem here: debts must be repaid, and house prices (and stock prices) can rise and fall, but debts are fixed. Sooner or later the gap will have to be filled. The present speculative orgy, like every other bubble in history, will inevitably end in a slump.

A housing market crisis will affect the real economy very seriously. Most economic activity in the USA in the recent period, one way or another, is connected to the construction industry. A sharp fall in the housing market will affect house building directly, and that is the main motor force for the present boom. But the indirect effects will be still greater. As credit becomes squeezed, consumption will be reduced. The high levels of consumer debt, which previously sustained the boom, will have the effect of sharply constricting the market and deepening the slump when it finally arrives. And the longer the moment of truth is delayed, the deeper the slump will be.

As in every slump, all the factors that propelled the economy upwards in the boom will turn into their opposite. Cause becomes effect and vice versa. The effects will soon be felt on the world market, precisely as a result of globalisation. When the US consumer stops spending, where will China sell its goods? And when the Chinese economy slows down, the whole of Asia will be affected immediately because its main market is now China.

mondas

10-03-2006, 21:08

maya takvimi ile yorum yapanlar da çöküş yakın diyor :)

http://www.ntvmsnbc.com/news/364669.asp

ANALİZATÖR

10-03-2006, 21:15

bu saçma şeylere mi inanıyorsunuz.gaybı ancak cenab-ı rabbül alemin bilir.bak şu anda dowjones uçuyor nerdeyse yukarı gidiyor.yarını kimse bilemez.rabbimiz bilir ancak.

youthanasia

10-03-2006, 23:00

aşağı yukarı yazılanları okudum bu topikte. ben de oyun teorilerine ilgi gösteren ve okuyan birisiyim. ama gördüğüm şu ki ; ABD nin Irak a saldırması ve peşinden gelen gelişmeler o dönem itibariyle petrol ihraç eden ülkelerin (OPEC) büyük bir kısmı bundan sonra petrol alışverişinde EURO kullanmayı tercih etmek istemeleri neticesinde olmuştu. hatta ilk olarak IRAK bu kararı almış ve peşinden Suriye (rezervleri çok olmasa da), İran ve hatta Venezüella bile EURO kullanımına geçeceğini belirtmişti. neredeyse tüm bu ülkelerde bir karışıklıktır gidiyor.

Suriye hariri suikasti ile ABD tarafından tehdit ediliyor.

İran , ABD nin Hindularla yaptığı, NPT anlaşmasını delen nükller işbirliği anlaşmasına rağmen, ABD tarafından neredeyse nükleer silahlanma ile suçlanıp tehdit ediliyor.

Irak'ın zaten başına gelmeyen kalmadı.

Venezüella hakeza hugo chavez bir darbe girişimi ile bu konuda cezalandırılmaya çalışıldı.

http://www.globalpolicy.org/nations/sovereign/dollar/2003/0624euro.htm
http://www.ntvmsnbc.com/news/146569.asp

ASLINDA OLAY DOLAR EURO SAVAŞI. GERİSİ BİRAZ HİKAYE GİBİ...

BORSAHİSSE

11-03-2006, 01:06

bu mayalar arımaya vardı bizamanlar onlardanmı...:p :p :D

mondas

11-03-2006, 15:26

bu saçma şeylere mi inanıyorsunuz.gaybı ancak cenab-ı rabbül alemin bilir.bak şu anda dowjones uçuyor nerdeyse yukarı gidiyor.yarını kimse bilemez.rabbimiz bilir ancak.

İnanıyorum demedim, değişik bir bakış açısı ile gülümsetmek istedim. Geleceği kesin olarak bilemeyiz ama tahmin edebiliriz öyle değil mi sn.analizatör? :) Yoksa bu piyasada işimiz ne? Ayrıca inançlara saygı da duymak lazım saçma demeden....:hayır: Saygılar...

observer

11-03-2006, 18:52

ATAK

12-03-2006, 00:26

Madem konu açılmış biraz ek bilgi vermek isterim bu konuda:
Mayalar kökleri mu uygarlığına dayanan bir medeniyet. mu uygarlığı hakkında fazla bilgi yok ama bilinenler -bize göre- çok yüksek bir teknoloji seviyesine eriştikleri ve tufan ile kıtanın denize gömüldüğü.
Mısırlıların altın çağının da mu dan (büyük tufan öncesi) asya ve afrikaya göç eden mulular tarafından yaratıldığı artık bazı belgelerle neredeyse kesin.
mayalara göre yaklaşık 26000 yılda bir dünyanın kutuplarının yer değiştirmesi olayı tekrarlanıyor. Takvimleri de bu periyodik olayı baz alıyor ve şu anki periyodun bitimi de yaklaşık 2012-2013 lere denk geliyor.

İşin ilginci kutupların yer değiştireceği gerçeği bugün bilim adamları tarafından beklenen bir bilimsel gerçektir.
Daha da ilginci şu: Son yıllara kadar bu olayın uzun yıllar devam edecek bir süreçle ortaya çıkacağına inanan bilim adamları Kanada lı (adını hatırlamadığım) bir bilim adamının similasyon çalışmaları ile çok kısa bir sürede oluşacağı gerçeği ile yüzleştiler. Bu da olayın ne derece ciddi olduğunun bir başka kanıtı oldu. Çünkü kutupların yer değiştirme olayı hiç de basit bir olay değil ve fiziksel etkileri oldukça ağır olması bekleniyor.
Mayaların kehanetlerini pek de yabana atmamak lazım zira onların binlerce yıl önce anlattıkları bugün bilim adamlarınca tümüyle kabul görüyor...

Biz devam edelim

Mu kıtasında 4 ana grubun olduğu söyleniyor yazıtlarda

bu kıtadan çıkan diğer bir grup -ki kıtada en büyük çoğunluğu oluşturuyorlar-
Asya'ya göç eden Uygur'lar.
Uygur impratorluğunu kurup Avrupaya kadar uzanıyorlar.
Diğer grup (Koyu tenliler- Zenciler) Yucatan ve Güney Amerika üzerinden Afrikaya yerleşiyorlar
Diğer bir grup ise Hindistan'a ve Mezopotamya'ya doğru giden Naga'lar

Takvimleri de benzer
Mesela Asya'daki 12 hayvanlı Türk takvimiyle Amerika kıtasında ki yerlilerin takvimi tıpatıp aynı sadace hayvanlar değişik. Asyada olup da Amerika kıtasında olmayan hayvanların takvimdeki yeri boş.
Çok eski zamanlarda Asya'dan buraya bir istila olduğuna ait kanıtlar var.
Mesela sayın Mayatepek Meksikada araştırma yaparken kaldığı otelin oraya
"çapultepek" denildiğini öğreniyor.
Sorduğunda anlamının çapulcu tepesi olduğunu söylüyorlar.
Dilbiliciler farklı diller arasında benzer sözcüklerin olabileceğini ancak 2'li hele 3'li
tanımlamaların neredeyse imkansız olduğunu, bu tanımlamaları benzer olan toplulukların ya aynı kökenden geldiğini yada tarihte ciddi bir etkileşim içinde olduklarını söylüyorlar

Mu kıtasıyla ilgili esas bilgileri veren tam 50 yılını sırf bu işe adamış ve tüm bölgeyi, adaları ve yerlileri gezip araştırmış birisi. James Churchward
Araştırması yayınlanır yayınlanmaz
Atatürk 60 kişilik bir çeviri grubu kurup tüm yazılarını hemen Türkçeye çevirtiyor.
Ve Güneş Dil Teorisi geliyor ardından.

Eskiye ait belirli sembolleri var hepsininde (yazıları sembolik)
Aşağı yukarıda aynı
Hepsi aynı şeyi aşağı yukarı söylüyor
MÖ 25000 lere kadar tarihleniyor
Ve kayıtlar büyük bir felaketten bahsediyor.
kıta batıyor depremler, su baskınları ve yanardağ patlamaları oluyor
64 milyon insan ölüyör yaklaşık
Öyle bir felaket ki açlık nedeniyle insanlar birbirlerini yiyor.
Mu kıtası düz olduğundan çoğunluk ölüyor ve pasifikte neredeyse denizden birkaç metre yükseklikteki yüzlerce ada ve yamyamlık kalıyor geriye. Birde kimsenin nezaman ve kimin yaptığını bilmediği (hatta orada yaşayanların bile) 100'lerce kiloluk mermer/taş bloklar, eserler ve dini merkezler

Mesela Uygurların alt alta 3 yatay çizgisi var yazı dillerinde
Anlamı Şu
"Tanrı biri yarattı, bir iki oldu , iki üçü üretti, bu üçten insanlığın tümü türedi"
Yaklaşık 3000-3500 yıl önce yazılmış.!
Kuran' Kerim geldiğinde ise Araplar puta tapıyordu.

Kuran'ı Kerimin birçok yerinde diğerlerine(daha önce yok edilmiş milletler) ne oldu, gezip dünyayı bir görseler anlayacaklar şeklinde birkaç kez geçen bir vurgu var.

Kuran'ı Kerim'de geçen diğer cümleler de şunlar: (RA'D)
38 - Andolsun ki, biz senden önce de peygamberler gönderdik. Onlara da eşler ve çocuklar verdik. Allah'ın izni olmadan herhangi bir âyet getirmek ise hiçbir peygamberin haddi değildir. Her ecel için bir yazı vardır.

39 - Allah dilediğini imha eder, dilediğini de yerinde bırakır. Ana kitap O'nun katındadır.

40 - Onlara vaad ettiğimiz azabın bir kısmını sana göstersek, yahut seni, onu görmeden vefat ettirsek, yine de sana düşen sadece tebliğ etmek, bize düşen de hesaba çekmektir.

41 - Görmüyorlar mı ki, biz yeri etrafından eksiltip duruyoruz. Allah öyle hükmeder ki, O'nun hükmünü engelleyecek kimse yoktur. O çok hızlı hesap görür.

42 - Onlardan öncekiler de hileler yapmışlardı. Fakat sonuçta bütün hileler(in cezası) Allah'a aittir. Her nefsin ne kazandığını O bilir. Bu dünyanın akıbetinin kime ait olduğunu kâfirler de yakında bilecekler.

Bu küresel ısınma ve benzer olayların bir ifadesi olabilir mi bilmiyorum
Muhtemel ki benzer bir felaket gelecek
Sular yükseliyor.........

Üstelik yüzyıllardır ilk defa sibiryada buzullar eriyor
Grönland da geçen yıllara göre 3 katı bir çözülme başlamış durumda
Küresel ısınma devam ediyor

Mu kıtası araştırmaları
Yada eski uygarlıklara ait araştırmalar
Çok ilginç ve gizemli bir alan
Aptalca deyip geçmek yerine incelenmeye değer
Belki kafalarda ki birçok soru da apaçık açıklığa kavuşur o zaman, hemde varsa inancınız perçinlenir. Veya inanmassınız. Ama önce bilmek ve araştırmak gerekir.

josephboz

16-03-2006, 02:36

konuyu zevkle okuyordum ama kısa vadede dow iyi işler çıkartacak gibi görünüyor. o yüzden sessiz buralar sanırım. orta ve uzun vadede ne olur bakacaz göreceğiz.
saygılar.

temizlikçi

16-03-2006, 03:39

Biz devam edelim

Mu kıtasında 4 ana grubun olduğu söyleniyor yazıtlarda

bu kıtadan çıkan diğer bir grup -ki kıtada en büyük çoğunluğu oluşturuyorlar-
Asya'ya göç eden Uygur'lar.
Uygur impratorluğunu kurup Avrupaya kadar uzanıyorlar.
Diğer grup (Koyu tenliler- Zenciler) Yucatan ve Güney Amerika üzerinden Afrikaya yerleşiyorlar
Diğer bir grup ise Hindistan'a ve Mezopotamya'ya doğru giden Naga'lar

Takvimleri de benzer
Mesela Asya'daki 12 hayvanlı Türk takvimiyle Amerika kıtasında ki yerlilerin takvimi tıpatıp aynı sadace hayvanlar değişik. Asyada olup da Amerika kıtasında olmayan hayvanların takvimdeki yeri boş.
Çok eski zamanlarda Asya'dan buraya bir istila olduğuna ait kanıtlar var.
Mesela sayın Mayatepek Meksikada araştırma yaparken kaldığı otelin oraya
"çapultepek" denildiğini öğreniyor.
Sorduğunda anlamının çapulcu tepesi olduğunu söylüyorlar.
Dilbiliciler farklı diller arasında benzer sözcüklerin olabileceğini ancak 2'li hele 3'li
tanımlamaların neredeyse imkansız olduğunu, bu tanımlamaları benzer olan toplulukların ya aynı kökenden geldiğini yada tarihte ciddi bir etkileşim içinde olduklarını söylüyorlar

Mu kıtasıyla ilgili esas bilgileri veren tam 50 yılını sırf bu işe adamış ve tüm bölgeyi, adaları ve yerlileri gezip araştırmış birisi. James Churchward
Araştırması yayınlanır yayınlanmaz
Atatürk 60 kişilik bir çeviri grubu kurup tüm yazılarını hemen Türkçeye çevirtiyor.
Ve Güneş Dil Teorisi geliyor ardından.

Eskiye ait belirli sembolleri var hepsininde (yazıları sembolik)
Aşağı yukarıda aynı
Hepsi aynı şeyi aşağı yukarı söylüyor
MÖ 25000 lere kadar tarihleniyor
Ve kayıtlar büyük bir felaketten bahsediyor.
kıta batıyor depremler, su baskınları ve yanardağ patlamaları oluyor
64 milyon insan ölüyör yaklaşık
Öyle bir felaket ki açlık nedeniyle insanlar birbirlerini yiyor.
Mu kıtası düz olduğundan çoğunluk ölüyor ve pasifikte neredeyse denizden birkaç metre yükseklikteki yüzlerce ada ve yamyamlık kalıyor geriye. Birde kimsenin nezaman ve kimin yaptığını bilmediği (hatta orada yaşayanların bile) 100'lerce kiloluk mermer/taş bloklar, eserler ve dini merkezler

Mesela Uygurların alt alta 3 yatay çizgisi var yazı dillerinde
Anlamı Şu
"Tanrı biri yarattı, bir iki oldu , iki üçü üretti, bu üçten insanlığın tümü türedi"
Yaklaşık 3000-3500 yıl önce yazılmış.!
Kuran' Kerim geldiğinde ise Araplar puta tapıyordu.

Kuran'ı Kerimin birçok yerinde diğerlerine(daha önce yok edilmiş milletler) ne oldu, gezip dünyayı bir görseler anlayacaklar şeklinde birkaç kez geçen bir vurgu var.

Kuran'ı Kerim'de geçen diğer cümleler de şunlar: (RA'D)
38 - Andolsun ki, biz senden önce de peygamberler gönderdik. Onlara da eşler ve çocuklar verdik. Allah'ın izni olmadan herhangi bir âyet getirmek ise hiçbir peygamberin haddi değildir. Her ecel için bir yazı vardır.

39 - Allah dilediğini imha eder, dilediğini de yerinde bırakır. Ana kitap O'nun katındadır.

40 - Onlara vaad ettiğimiz azabın bir kısmını sana göstersek, yahut seni, onu görmeden vefat ettirsek, yine de sana düşen sadece tebliğ etmek, bize düşen de hesaba çekmektir.

41 - Görmüyorlar mı ki, biz yeri etrafından eksiltip duruyoruz. Allah öyle hükmeder ki, O'nun hükmünü engelleyecek kimse yoktur. O çok hızlı hesap görür.

42 - Onlardan öncekiler de hileler yapmışlardı. Fakat sonuçta bütün hileler(in cezası) Allah'a aittir. Her nefsin ne kazandığını O bilir. Bu dünyanın akıbetinin kime ait olduğunu kâfirler de yakında bilecekler.

Bu küresel ısınma ve benzer olayların bir ifadesi olabilir mi bilmiyorum
Muhtemel ki benzer bir felaket gelecek
Sular yükseliyor.........

Üstelik yüzyıllardır ilk defa sibiryada buzullar eriyor
Grönland da geçen yıllara göre 3 katı bir çözülme başlamış durumda
Küresel ısınma devam ediyor

Mu kıtası araştırmaları
Yada eski uygarlıklara ait araştırmalar
Çok ilginç ve gizemli bir alan
Aptalca deyip geçmek yerine incelenmeye değer
Belki kafalarda ki birçok soru da apaçık açıklığa kavuşur o zaman, hemde varsa inancınız perçinlenir. Veya inanmassınız. Ama önce bilmek ve araştırmak gerekir.

dünyada genel olarak felaketler oluyor.her felaket(yabancıların-müslüman olmayanların başına gelen)böyle ayetlere,falanlara filanlara,hacı hoca doldurmalarına denk getiriliyor.anlamadığım şey bu dünyada felaketler herzaman vardı.ve bunun bu topicte işi ne.hele ki ayetlerle.ozaman en çok cezayı müslüman ülkeler çekiyor çünkü bugünkü durumları ortada.dinle yönetilen,din yönetimi olan hemen her ülke,para ile yönetilenlerin,ekonomi ve planlamayla yönetilenlerin sömürgesi olarak varlığını sürdürüyor..

ben sormazmıyım.NASIL OLUYOR BU?ne saçma bi mantık.ne şartlanmış bir mantık.ne kandırılmış bir mantık.neden depremler ençok ortadoğuya zarar veriyor?

.azçok ekonomiyle ilgileniyorsunuz yada öyle yapmaya çalışıyorsunuz.başa gelen birşey,muhakkak etki-tepki kanunundan yola çıkacaktır.gençliğinizde har vurup harman savurursanız,orta yaşınızda sürünürsünüz.yatırım yapmaz,düşünmeden yaşarsanız,sığınacak bir eviniz olmaz.evlerinizi tahta temeller üzerine kurarsanız,en ufak 1sarsıntıda yıkılır.petrolü aşırı kullanırsanız doğa ısınır,karbondioksit artar,küresel ısınma başlar.buzullar erir.su yükselir.

Ülke Tarih Ölü Sayısı
Türkiye 17.08.1999 15.000-30.000
Türkiye 27.06.1998 108
Endonezya 12.12.1992 2.000
Afganistan 1.2.1991 1.500
Afganistan 4.2.1998 3.500
Afganistan 30.5.1998 +3.000
Iran 21.6.1990 40.000
Iran 28.2.1997 1.100
Iran 10.5.1997 2.000
MIsIr 12.10.1992 552
Cezayir 18.8.1994 171
Türkiye 13.3.1992 653

bunlar depremler ve ölenler.hepside "inançlı" kabul edilen ülkeler.yani gayrimüslim diye hitap edilen ülkelerden değil.nedenide basit:cahillikleri,yobazlıkları,geri kalmışlıkları,yalancılıkları,hazıra kaçmaları,dolandırıcılıkları,kadercilikleri...-leri,-leri..

benimde bazı kehanetlerim var..geçsin yazıtlara..çünkü 1000 değil 10.000 yıl sonrada tekrarlanacak:
ortalık karıştıkça,bunu gerçekleştirenlerde sorunlarla başbaşa kalacaklardır.abd bir savaşa giriyor.o insanları bir tehdit olarak görüyor.doğudan bahsediyorum ki bencede öyle.korkulacak derecede cehalet hakim o topraklarda.ve ellerine geçirseler tüm dünyayı kendileri gibi yapacaklar.oraya o yönetim şekilleri nasıl geldi,o da ayrı bir tartışma konusu.ama hakettikleri kesin.türkiyede neden ortaçağa özgü 1yönetim yok,çünkü zamanında eğitimli ve tam aksi şekilde düşünen bir zat tarafından daha modern bir yönetim şekli kuruldu.yani kısacası,her halk hakettiğini bulacaktır.dikkatsizliğinin,geleceği planlamamasının cezasını çekecektir.buna türklerde,müslümanlarda,gayrımüslümlerde,ateistler de,hristiyanlarda,yahudilerde,orta görüşlülerde dahil.yani bu,aslında din veya kültür değil tamamen bilgi-birikim-planlama işi.sen dünyadaki değişimi gözönüne almadan 1500yıl öncesine göre yaşamaya kalkarsan sonun afganistan olur.ırak iran olur.eğer sen teröre destek verirsen,o eninde sonunda senin başına patlayacaktır.bazı avrupa ülkeleri gibi.eğer sen ekonominin geleceğini iyi planlamaz,sana her güzel laf sunana oylarını sunarsan,dini-manevi duygularını sömürmesine izin verirsen durumun türkiye gibi olacaktır.eğer sen tüm dünyaya karışıklığı yayar,kontrolsüzce ezici bir güçle dünyaya saldırırsan,gözünü daha çok hırs ve kontrol gücü bürümüşse sonun amerika gibi olur.durumun onun kadar güç olur.bunu şimdi söylüyorum.bu durumlar 1000yıl sonrada geçerli olacaktır.şimdi ne oldu?ben geleceği nerden biliyorum?ben kutsal kitaptan alıntıda yapmıyorum.aman aklınıza mukayyet olun..bana inanmanızı,her dediğimi doğru kabul etmenizi istemiyorum.ama eleştirmenizi,gözönüne almanızı istiyorum.olayları bilimsel yönden inceleyin.ekonomi bir bilimdir.siyaset bir bilimdir.savaş bir bilimdir.deprem bir bilimdir.yaşam bir bilimdir.bir an olsun bunların sizin kontrolünüzde olmayan,kaderinizde olan,elinizde olmayıp değiştiremeyeceğiniz şeylerden oluştuğunu düşünüyorsanız kaybedersiniz.

amerika,savaşlarını iyi planlarsa birşey olmaz.eğer küresel ısınmanın önü alınmaz,aynı büyüme ölçüsünde devam ederse dünyada 200yıl içinde insan soyu tükeniyor.bu bir bilimsel gerçek.bu etki-tepkidir.bu kader değildir.kader geçmiştir.çünkü değiştirilemez.gelecek bambaşkadır.asıl sorunu,kendilerini geliştirmeyip,eğitimden yüzyıllar boyu bihaber olarak yaşamış,umudunu göklerde ve çaresizlikte aramış halklar düşünsünler.amerika 300küsür yıllık bir medeniyettir.şuanki durumuna bakın.

iran veya tüm ortadoğu toprakları binlerce yıllık bir medeniyettir.ve ben buraya yazıyorum.değil bin yıl,10binlerce yılda geçse o topraklar aynı kalacaktır.değişme imkanı-ihtimali,kafalar değişmedikçe mevcut bulunmamaktadır.

hepinizin manevi duyguları var.saygım var.ama herşey dine yorulunca doğru sonuç alınmıyor,olmuyor gördüğünüz gibi.gelecekten bir kehanet daha: Olmayacakta..

shorunmu

16-03-2006, 07:51

Araya girip teknik bir not düşmek istiyorum :)

S&P 500 1300 seviyesini geçti ve dün kapanışa doğru yaptığı küçük atakla teknik yönden oldukça olumlu hale geldi.

muker17

16-03-2006, 10:08

Dow Jones endeksinin yükselişinden bahsedilmişki,bu zaten beklenen bir yükselişti,hatta Sn Devir bu konuyla ilgili güzel yorumlar yapmıştı.

Maya takviminden bahsedilmiş,bunla ilgili birkaç şey söylemek istiyorum.Şuanki maya bilimcileri dünya yok olacak demiyor.Dedikleri tek şey 2012 yılında dengeler değişecek.

Ekonomi tarihine baktıysanız her sistem belli bir noktadan sonra çökmüş.Şuan dünya üzerinde kapitalizm hakim.Ancak bu sisteminde boşlukları oluşmaya çoktan başladı.Bende bu yüzden dünya dengelerinin değişeceğine inanıyorum.Bunu illa bir yerlere bağlamak şart değil.Ama hiçbir ekonomi sistemi tüm insanlığı mutlu edememiş ve bir yerde son bulmuş.Buda bulacaktır.

observer

16-03-2006, 11:56

Kapitalizm onu destekleyen yapı taşları ile (rekabet avantajları, büyük paranın yönlendirdiği eğilimler gibi) özünde küçük dere, çay ve ırmakları sonunda büyük denizlere kavuşmasına benzer şekilde küçük birikim ve sermayelerin büyük sermayeye doğru akışını sağlayan bir sistem.
Bu sistemin bu genel özelliğini bana göre arada yırtıp geçen tek istisna var: Orijinal yenilik içeren üretim.
Çünkü bu tür bir üretimde rekabet avantajı büyük sermaye avantajının önüne çıkıyor.
Kapitalizmin babaları bunu çok iyi bildikleri için gelişmekte olan ülkelerin bu avantajı farketmeleri veya kullanmalarını hiç istemediler, istemezler.
Bu yüzden örneğin Türkiye, Atatürk sonrası Cumhuriyet döneminde batının bilinçli yönlendirmeleri ile tarım, tekstil, turizm üçgeninin dışına çıkamayan (ya da nadiren çıkan ama başarılı olamayan) bir ekonomiye sahip olmuştur.
Kapitalizmde avantajı elde etmenin tek yolu -gelişmekte olan ülkeler için- teknoloji üretmek, yenilik üretmek ve bunları pratik hayatta büyük pazarlara hitap edecek kalite ve özellikte ürüne dönüştürmekten geçer...
Şimdi bakıyorum bizim ülkemizde özelleştirme ile elde edilen gelirlerle batı üretimine pazar yaratılıyor ve bu basit döngü bir yönetim başarısı gibi anlatılıyor. Daha kötüsü çoğunluk da bunu bir başarı olarak kabul ediyor...

Kapitalizm biter mi?
Bitebilir... Eğer kısır döngü yukarıda belirttiğim uyanış ile gelişmekte olan ülkelerce delinmez ise bir gün bitecektir.
Ama kapitalizmin babaları bunu ister mi?
Sanmıyorum..
Çünkü onların milliyetleri dinleri imanları herşeyleri kapitalleridir. Yani çok büyük sermaye sahiplerinin öyle vatan millet gibi kavramları hiç yoktur. Kendi sahip oldukları maddenin büyüklüğü kadar büyüktürler, ya da öyle algılarlar.
Ve ben onların bu kısır döngünün sonunda birşeyler yapılmazsa bir çıkmaza girileceğini gördüklerine eminim.
Ben onların yerinde olsam yıllarca gelişmekte olan ülkelerin cebini boşalttıktan sonra (Bu sürecin bana göre son 10-15 yılı yaşanıyor) safımı gelişmekte olan ülkelerden yana kurar ve döngüyü terse çevirirdim.
Bence ya kapitalizm bitecek ya da güneş tersten doğup batacak.
Tıpkı kehanetlerde ve kutsal metinlerde belirtildiği gibi :)

Saxofon

16-03-2006, 12:03

Maya takviminden bahsedilmiş,bunla ilgili birkaç şey söylemek istiyorum.Şuanki maya bilimcileri dünya yok olacak demiyor.Dedikleri tek şey 2012 yılında dengeler değişecek.Gönderilen yazılar maya takvimi ile ilgili ise pek okumuyordum, fakat 2012 yılında dengeler değişecek ifadesi ilginç. Tesadüf bu ya 2012 yılı muhtemelen petrol krizlerinin ağırlaştığı ve enerji yetersizliğinin çözümsüz olduğunun kesin olarak anlaşıldığı yılların başlangıcı olarak kayda geçebilir ve bu durum maya takvimcilerine biz zaten biliyorduk dedirtebilir.

Aslında şu anda Irak haricindeki üreticilerde 2 milyon barrel/gün düzeyinde henüz talep edilmemiş bir üretim kapasitesi fazlası var. Günlük rakamları yaklaşık olarak 84 milyon bbl tüketim ve 86 milyon bbl üretim kapasitesi olarak biliyorum. O fazla kapasite o kadar zayıf ki, birkaç basit olay o kapasitenin devreye alınmasına sebep olabilir.

Ayrıca ilerleyen zamanla birlikte bazı kuyuların üretim kapasitesi aşağı düşmekte olduğu için 86 milyon barrel üretimi daha yükseltmek mümkün olmayabilir. Yani bazı yerlerde yeni sondajlarla ekstra kapasite yaratılabilir, ancak başka bölgelerde de kuyuların kapasitesi düşmeye devam edeceği için bu yükselen talep karşılanamayacaktır.

Tek ümidim Kanada'nın petrol içeren kumları. Üretimi oldukça pahalı, ama hiç olmamasından iyidir.

muker17

16-03-2006, 14:52

Gönderilen yazılar maya takvimi ile ilgili ise pek okumuyordum, fakat 2012 yılında dengeler değişecek ifadesi ilginç. Tesadüf bu ya 2012 yılı muhtemelen petrol krizlerinin ağırlaştığı ve enerji yetersizliğinin çözümsüz olduğunun kesin olarak anlaşıldığı yılların başlangıcı olarak kayda geçebilir ve bu durum maya takvimcilerine biz zaten biliyorduk dedirtebilir.

Sn Saxofon ilginç bir olayda R.N.Elliot'un 1929 yılların Dalga boylarında yaptığı çalışmalardan sonra 2012 yılında ABD ekonomisinin çökmeside aynı tarihe gelmesi ayrı bir ilginç olaydır.

kumralada

16-03-2006, 18:22

Finansal fırtına

Yaşar Erdinç

Dünya piyasalarında gerçekten de kaotik bir durum söz konusu. ABD’nin cari denge açığı 2005 yılı bazında 805 milyar dolar olarak gerçekleşti. Petrol fiyatları 60 dolar seviyesine geriliyor ve buradan daha aşağı inmek istemiyor. Altın fiyatları yükselen trendini devam ettiriyor. Bu arada dünyadaki serseri para bir canavar gibi nerede yüksek getiri görürse oraya doğru koşuyor. Risk algılamaları hiç bu kadar değişken olmamıştı. ABD’nin şu andaki ekonomik durumu eğer gelişmekte olan bir ülkenin ekonomik durumu olsaydı, çoktan kriz çıkmıştı bile.

Dünya piyasalarında daha önce pek görmediğimiz türden gelişmeler oluyor. Daha önceleri, gelişmiş ülkelerin tasarrufları gelişmekte olan ülkeleri finanse ederdi, şimdi ise gelişmekte olan ülkelerdeki tasarruflar gelişmiş ülkeleri finanse ediyor. Asya krizi sonrasında, kriz geçiren her ülkede görüldüğü üzere tasarruf oranları hızla arttı. Japonya’daki hızlı tasarruf artışı ekonomiyi çok uzunca bir süre durma noktasına getirdi. Çin kara bir delik gibi direkt yabancı sermayeyi içine çekerken, bu ülkenin anormal düzeylere ulaşan rezervleri dünya finansal piyasalarında gittikçe önemli bir güç ve aynı zamanda tehdit oluşturmaya başlıyor.

ABD’nin ikiz açığı (bütçe ve cari açık), Avrupa’da artan işsizlik ve aynı zamanda düşük performanslı büyüme rakamları gitgide bir yerlerde basıncın birikmesine sebep oluyor. Bu döngünün bu şekilde devam etmesi çok zor. Bir gün birisinin kral çıplak demesiyle büyük bir fırtına kopabilir. Dünya ekonomisinin geçmişine bakarsanız belirli bir para sisteminin sonuçta çöktüğünü ve bunun hiç de yavaş bir süreç olmadığını ve ortalığı tarumar ettiğini görürsünüz. Altın sistemi böyle büyük bir işsizlik ve büyüme yaratarak çökmüştü. Ardından altına bağlı para sisteminin çöküşü yüksek devalüasyonlar ve yüksek enflasyonla oldu. Bretton Woods olarak bilinen para sistemi 1970’li yıllarda çöktükten sonra her ülkenin parası kendi ekonomik gücüne göre belirlenmeye başladı. Dünyanın itibar ettiği rezerv para ABD Doları oldu ve dünya ekonomisini bugünlere getirdi. Eğer dünyanın kullandığı parayı siz basıyorsanız sorun yoktur veya sorunları uzunca bir süre açığa çıkartmadan erteleyebilirsiniz.

1970’li yıllar sonrasında finansal araçlardaki inanılmaz buluşlar ile paradan para kazanma dönemine geçildi. İşte bu dönemde, finansal teröristler hayat buldu ve yeşerdi. Gelişmekte olan ülkelerde kriz çıkartıp, bu krizlerde varlıkları ucuza kapatarak şimdilere kadar gelindi. Ama sonuçta, gelişmekte olan ülkeler de bu işi öğrendiler. İki büyük kriz geçiren Şili, daha sonra bu oyuna gelmedi. Latin Amerika ülkeleri dayak yiye yiye akıllandı. Asya ülkeleri, 1998’de geçirdikleri kriz sonrasında uykudan uyandı. Ülkelerine akan sermayenin kendi paraları olmadığının ve kaçabileceğini ve ortalığı darmadağın edebileceğinin farkına vardılar. Bunun üzerine para biriktirdiler ve onlar da gelişmiş ülkelerin oyununu oynamaya başladılar. Kural şu; paranızı satarak para kazancaksınız. Brezilya’ya akan paranın yüzde 70’i Japonya’dan sıfır faiz ile borç alınmış paradır.

İşte bu yüzden yabancı bankalar deli gibi Türkiye’ye geliyorlar. Doyurulmamış bir kredi pazarı var. Kolayca satabilecekleri tek ürün paradır. Bunu satmak için uygun ortam gerekli ve bu uygun ortam da zaten yaratıldı. Ama ya parayı satın alanlar bu ürünü nasıl kullanacaklarını bilmiyorlarsa ne olacak? Bu sorular çoğaltılabilir. Fakat herkes paradan para kazanmayı öğrenmişse, kimse kazanamamaya başlar. O zaman sistem yine kendi kendini çökertecek ve silbaştan yepyeni bir para sitemine geçilecektir. Artık bu olgu sesli bir şekilde akademik dünyada dillendirillmektedir. Altın’ın dünya piyasalarında son iki yıldaki yükselişini açıklayan bir teori yoktur. Dolar aşırı değerlidir. Dolara olan güven her geçen gün azalmaktadır. Eğer dolar yerine Euro rezerv para olmaya daday bir para birimi olsaydı, şu an en azından 1.60-1.70 seviyesinde olması gerekiyordu. Ama dünya görüyor ki ileride Avrupa Birliği diye bir birlikten bahsetmek mümkün olmayabilir. O zaman en güvenli liman altındır. Sonraki yazılarımda bu konudaki akademik açlışmalara da değineceğim. Kısaca söylemek gerekirse, birkaç yıl içinde dünya para sitemini sarsacak bir finansal fırtına hiç de düşük bir olasılık değildir.

http://www.aksam.com.tr/yazar.asp?a=32313,10,24

ATAK

16-03-2006, 19:50

dünyada genel olarak felaketler oluyor.her felaket(yabancıların-müslüman olmayanların başına gelen)böyle ayetlere,falanlara filanlara,hacı hoca doldurmalarına denk getiriliyor.anlamadığım şey bu dünyada felaketler herzaman vardı.ve bunun bu topicte işi ne.hele ki ayetlerle.ozaman en çok cezayı müslüman ülkeler çekiyor çünkü bugünkü durumları ortada.dinle yönetilen,din yönetimi olan hemen her ülke,para ile yönetilenlerin,ekonomi ve planlamayla yönetilenlerin sömürgesi olarak varlığını sürdürüyor..

ben sormazmıyım.NASIL OLUYOR BU?ne saçma bi mantık.ne şartlanmış bir mantık.ne kandırılmış bir mantık.neden depremler ençok ortadoğuya zarar veriyor?

.azçok ekonomiyle ilgileniyorsunuz yada öyle yapmaya çalışıyorsunuz.başa gelen birşey,muhakkak etki-tepki kanunundan yola çıkacaktır.gençliğinizde har vurup harman savurursanız,orta yaşınızda sürünürsünüz.yatırım yapmaz,düşünmeden yaşarsanız,sığınacak bir eviniz olmaz.evlerinizi tahta temeller üzerine kurarsanız,en ufak 1sarsıntıda yıkılır.petrolü aşırı kullanırsanız doğa ısınır,karbondioksit artar,küresel ısınma başlar.buzullar erir.su yükselir.

Ülke Tarih Ölü Sayısı
Türkiye 17.08.1999 15.000-30.000
Türkiye 27.06.1998 108
Endonezya 12.12.1992 2.000
Afganistan 1.2.1991 1.500
Afganistan 4.2.1998 3.500
Afganistan 30.5.1998 +3.000
Iran 21.6.1990 40.000
Iran 28.2.1997 1.100
Iran 10.5.1997 2.000
MIsIr 12.10.1992 552
Cezayir 18.8.1994 171
Türkiye 13.3.1992 653

bunlar depremler ve ölenler.hepside "inançlı" kabul edilen ülkeler.yani gayrimüslim diye hitap edilen ülkelerden değil.nedenide basit:cahillikleri,yobazlıkları,geri kalmışlıkları,yalancılıkları,hazıra kaçmaları,dolandırıcılıkları,kadercilikleri...-leri,-leri..

benimde bazı kehanetlerim var..geçsin yazıtlara..çünkü 1000 değil 10.000 yıl sonrada tekrarlanacak:
ortalık karıştıkça,bunu gerçekleştirenlerde sorunlarla başbaşa kalacaklardır.abd bir savaşa giriyor.o insanları bir tehdit olarak görüyor.doğudan bahsediyorum ki bencede öyle.korkulacak derecede cehalet hakim o topraklarda.ve ellerine geçirseler tüm dünyayı kendileri gibi yapacaklar.oraya o yönetim şekilleri nasıl geldi,o da ayrı bir tartışma konusu.ama hakettikleri kesin.türkiyede neden ortaçağa özgü 1yönetim yok,çünkü zamanında eğitimli ve tam aksi şekilde düşünen bir zat tarafından daha modern bir yönetim şekli kuruldu.yani kısacası,her halk hakettiğini bulacaktır.dikkatsizliğinin,geleceği planlamamasının cezasını çekecektir.buna türklerde,müslümanlarda,gayrımüslümlerde,ateistler de,hristiyanlarda,yahudilerde,orta görüşlülerde dahil.yani bu,aslında din veya kültür değil tamamen bilgi-birikim-planlama işi.sen dünyadaki değişimi gözönüne almadan 1500yıl öncesine göre yaşamaya kalkarsan sonun afganistan olur.ırak iran olur.eğer sen teröre destek verirsen,o eninde sonunda senin başına patlayacaktır.bazı avrupa ülkeleri gibi.eğer sen ekonominin geleceğini iyi planlamaz,sana her güzel laf sunana oylarını sunarsan,dini-manevi duygularını sömürmesine izin verirsen durumun türkiye gibi olacaktır.eğer sen tüm dünyaya karışıklığı yayar,kontrolsüzce ezici bir güçle dünyaya saldırırsan,gözünü daha çok hırs ve kontrol gücü bürümüşse sonun amerika gibi olur.durumun onun kadar güç olur.bunu şimdi söylüyorum.bu durumlar 1000yıl sonrada geçerli olacaktır.şimdi ne oldu?ben geleceği nerden biliyorum?ben kutsal kitaptan alıntıda yapmıyorum.aman aklınıza mukayyet olun..bana inanmanızı,her dediğimi doğru kabul etmenizi istemiyorum.ama eleştirmenizi,gözönüne almanızı istiyorum.olayları bilimsel yönden inceleyin.ekonomi bir bilimdir.siyaset bir bilimdir.savaş bir bilimdir.deprem bir bilimdir.yaşam bir bilimdir.bir an olsun bunların sizin kontrolünüzde olmayan,kaderinizde olan,elinizde olmayıp değiştiremeyeceğiniz şeylerden oluştuğunu düşünüyorsanız kaybedersiniz.

amerika,savaşlarını iyi planlarsa birşey olmaz.eğer küresel ısınmanın önü alınmaz,aynı büyüme ölçüsünde devam ederse dünyada 200yıl içinde insan soyu tükeniyor.bu bir bilimsel gerçek.bu etki-tepkidir.bu kader değildir.kader geçmiştir.çünkü değiştirilemez.gelecek bambaşkadır.asıl sorunu,kendilerini geliştirmeyip,eğitimden yüzyıllar boyu bihaber olarak yaşamış,umudunu göklerde ve çaresizlikte aramış halklar düşünsünler.amerika 300küsür yıllık bir medeniyettir.şuanki durumuna bakın.

iran veya tüm ortadoğu toprakları binlerce yıllık bir medeniyettir.ve ben buraya yazıyorum.değil bin yıl,10binlerce yılda geçse o topraklar aynı kalacaktır.değişme imkanı-ihtimali,kafalar değişmedikçe mevcut bulunmamaktadır.

hepinizin manevi duyguları var.saygım var.ama herşey dine yorulunca doğru sonuç alınmıyor,olmuyor gördüğünüz gibi.gelecekten bir kehanet daha: Olmayacakta..

Sayın temizlikçi
uzun bir çevap yazmışsınız elinize sağlık
ancak yazıyı hiç anlamamışsınız...

mystified

17-03-2006, 12:50

haftalık bazda Nasdaq grafiği ve haftalık Nasdaq Advance/Decline line

temizlikçi

22-03-2006, 22:43

Sayın temizlikçi
uzun bir çevap yazmışsınız elinize sağlık
ancak yazıyı hiç anlamamışsınız...

sadece o yazıyı baz alan bir yazı değil benimkisi.genelede yorum var.

Saxofon

25-04-2006, 00:35

An Anatomy of Bear Markets (http://www.gloomboomdoom.com/marketcoms/mcdownloads/060412.pdf)
Marc Faber

istanbul 000

25-04-2006, 11:53

An Anatomy of Bear Markets (http://www.gloomboomdoom.com/marketcoms/mcdownloads/060412.pdf)
Marc Faber

Sn. Saxofon, böyle bir durumda sizce nasıl bir strateji doğru olur? Hangi aytırım aracına göre kendimizi değerlendirmeliyiz gelecek 10 sene için? Altın mı? Euro mu yoksa JPY mi uzun vadede daha akıllıca bir yatırım olur? Yoksa Tokyo endeksinin uzun vadeli kontratlarından almak mı?

Saxofon

25-04-2006, 13:11

10 yıl sonra en çok kazandırmış yatırımın enerji olması muhtemeldir. Mümkün olmayan tek şey enerji fiyatlarının düşmesi olacaktır. Geri çekilmeler alım fırsatı olabilir.

Dünya ekonomik yavaşlamaya girerse enerji talebi düşer fiyatlar geriler zannediyor olabilirsiniz. Kesinlikle hayır. İhtiyaç azalır gibi olursa mutlaka arz kısılarak eski ucuz fiyatlara gelinmesi engellenecektir.

Eğer fiyatlar biraz ucuzlayacak olursa bazı ülkelerin savaş çıkarmak için nefesleri genişleyecek ve sonuçta fiyatlar yine uçuşa geçecektir.

Gelecekte enerji tüketimine dayalı pek çok sektörü zor günler bekliyor.

Şeker, ethanol, doğalgaz, uranyum ve petrol kontratları ve üreticileri ön plana çıkabilir.

Yine de yatırım konusunda kişisel yatırım danışmanınz kadar yardımcı olamam.

ghetto

25-04-2006, 13:33

Ben Tarihe üstünkörü baktığımda mali anlamdaki kazançların başında emlak ticaretini ve stokçuluk/karaborsacılığı görüyorum (Sn Saxofonun enerji ve şeker öngörüsüyle bağdaştırıyorum)

Birzamanlar demiryolu yatırımları dünyanın enzenginlerini oluşturuyordu , sanırım artık yeni zenginler Enerji ve Enerji hatlarıyla oluşuyor.......

shorunmu

28-04-2006, 14:48

Shares of Microsoft Corp. tumbled more than 8% in pre-open trading Friday after the company reported quarterly profit that rose 16%, but issued an outlook that fell short of Wall Street expectations.

KUTERO

29-04-2006, 14:14

ABD'de büyüme son 2.5 yılın zirvesinde

28 Nisan, 2006 16:15:00 (TSİ)

ABD'deki büyüme beklentiler paralelinde gerçekleşti

ABD ekonomisi yılın ilk çeyreğinde son 2.5 senenin en yüksek seviyesinde büyüdü.

İlk çeyrekte dünyanın en büyük ekonomisi, geçtiğimiz yılın aynı dönemine göre yüzde 4.8 oranında büyürken, dördüncü çeyrekteki yüzde 1.7'lik büyümeyi de neredeyse üçe katlamış oldu.

İlk çeyreğe ilişkin büyüme beklentileri ise yüzde 4.9 düzeyindeydi.

ABD ekonomisi yüzde 4.8'in üzerindeki büyümeyi en son 2003 yılında görmüştü. Ekonomi, 2003 yılının üçüncü çeyreğinde yüzde 7.2 oranında büyümüştü.
ABD'de yiyecek ve enerji hariç tüketici harcamaları ilk çeyrekte yüzde 2 arttı. Bu rakam 2005 dördüncü çeyrekte yüzde 2.4 düzeyindeydi.

İlk çeyrekteki büyüme rakamında, hükümetin geçen sene kasırgalar nedeniyle zarar gören petrol rafinerilerine yaptığı yatırım harcamaları önemli rol oynadı.
Hükümetin harcama kalemi yüzde 10.8 artarken, dördüncü çeyrekteki yüzde 2.6'lık düşüşe göre önemli bir artış kaydetmiş oldu

neuromancer

02-05-2006, 15:33

DÜNYA EKONOMİSİNE BAKIŞ / ERGİN YILDIZOĞLU LONDRA

[email protected]

Piyasalarda Parti Havası Var Ama...
Uluslararası piyasalarda parti havası var. New York, Londra borsalarında endeksler 2000 yılındaki kriz öncesi düzeylerine geri döndüler. Dünya ekonomisi güçlü bir büyüme sergiliyor. Ama bildiğiniz gibi partiler sonsuza kadar sürmez. Nitekim, birbirinin tersi yönde hareket etmesi gereken hisse senetleri, bono getirileri ve emtia fiyatları (metaller, altın, petrol vb..) gibi üç farklı piyasanın, aynı yönde hareket ediyor olması hayra alamet değil.

Oyun bozan adayları

Hiç kimse oyunbozanlık etmese bile, dünya ekonomisinin, özellikle ''küreselleşme'' başladıktan sonraki devrevi hareketlerine bakınca (1990'ların ortasında, bu yöntemle yaptığımız öngörüler daha sonra doğrulanmıştı) bu partinin 2007 veya 2008 gibi sona ermesi beklenebilir.

Oyun bozanlık yapacaklara gelince, halen dünya ekonomisindeki dengesizlikleri göz önüne aldığımızda karşımızda, en az iki aday var: Petrol fiyatları ve siyasi risk. Üstelik bunlar birbiriyle yakından ilişkili etkenler. Biri devreye girince diğerlerinin de, hemen devreye girerek bir tür ''mükemmel fırtına'' oluşturma olasılığı yüksek. Daha da kötüsü, Türkiye, bu etkenlerin kesiştiği kavşakta duruyor, fırtınaya hazırlanmak bir yana, korunma araçlarını giderek elinden kaçırıyor.

Geçen haftalarda siyasi riskleri çok tartıştık. Burada, yalnızca, İran'ın dünya petrol talebinin yüzde 5'ini karşıladığını, günde 2.5 milyon varil petrol ihraç ettiğini, dünya petrol ihracatının yüzde 30'unun Hürmüz Boğazı'ndan geçtiğini anımsayalım yeter. Hürmüz Boğazı'nı kapatmasa bile, İran'ın ham petrol ihracatını durdurması halinde oluşacak açığı kapatacak kapasite piyasalarda yok. Suudi kapasitesi günde en fazla 1.5 milyon varil, o da piyasaların istemediği cinsten, ağır/acı petrolden oluşuyor ( Danske Bank, Research , 21/04). Kısacası İran, petrolleri devreden çıkarırsa, siyasi/jeopolitik gelişmeler bir yana dünya petrol fiyatlarının bugünden öngörülmesi olanaksız düzeylere çıkmasını bekleyebiliriz. Dünya ekonomisi bu maliyetin ve getireceği enflasyonist baskının altından kalkamaz. Slate 'de Daniel Gross 'un vurguladığı gibi, daha şimdiden her yerde enflasyon belirtileri var (26/04).

Küresel dengesizlikler ABD'nin GSMH'sinin yüzde 7'sine ulaşan cari açığıyla ilişkili. Bu sorun, siyasi risk beklentisi ve petrol fiyatlarının etkisiyle, bir taraftan ABD'nin dünya ekonomisini de peşinden sürükleyen tüketici talebinin/ithalatının geleceği üzerine bir soru işareti koyuyor; diğer taraftan, doların geleceğine ilişkin bir endişeye de dönüşerek dolardan uzaklaşma eğilimini güçlendiriyor. Böylece, hem ABD'nin dünya ekonomisinde ''lokomotif'' (başat) olma konumu tehlikeye giriyor, hem de dolar karşısında kasımdan bu yana yüzde 6'dan fazla değer kazanan Avro, dünya ekonomisinde ilk kez bir ''sığınak para'' olarak önem kazanmaya başlıyor ( Johnson, Financial Times , 26/04). Bu dengesizliklerin, dünya ekonomisinde bir durgunluk; doların uluslararası konumunda bir zayıflama olasılığını güçlendirdiği kesin!

Hiçbir ABD yönetimi (FED) doların uluslararası konumunun zayıflamasına seyirci kalamaz. Ya FED faizleri arttırarak, tüketimi, ithalatı kısarak, dünya ekonomisini bir durgunluğa itme pahasına dış açığı azaltmaya, tasarrufları arttırmaya yönelecek. Ya da Bush yönetimi bir uluslararası siyasi krizi tetikleme pahasına yuanı revalüe etmesi için Çin'e baskı yapmaya, Çin'i dünya ekonomisinde girmeye başladığı bölgelerden çıkartmaya kalkacak. Siyasi etkenlerin partinin sonunu getirme olasılığı güçleniyor.

Süper-kontango ve marjinaller

Aklınıza Marlon Brando , Paris (...) gelmesin, ''kontango'' petrolün ''gelecek piyasalarına'' ilişkin bir deyim. Bir malın ''gelecek fiyatının'' bugünkü spot fiyatından daha yüksek olması durumuna ''kontango'' deniyor. ''Kontango'' petrol piyasaları için yeni bir durum. Petrol fiyatlarındaki daha önceki artışlar sırasında, yalnızca en kısa dönemli fiyatlar artıyor, orta ve uzun döneme ilişkin fiyatlar ise spot fiyatın gerisinde kalıyorlarmış.

Petrolün varil fiyatı artık 70-75 dolar aralığında dalgalanıyor. Buna karşılık, geçen hafta petrolün aralık teslim fiyatı 76, şubat teslim fiyatıysa 83 dolardı ( Econ Browser , 26/04). Diğer bir deyişle bugün şubat ayı için petrol satın alanlar, şubatta spot fiyatın 83 doların üzerinde, en azından 85 dolar civarında gerçekleşmesini bekliyorlar. Bu fiyatın içinde bir siyasi krizin olası etkileri henüz yok! Piyasalar da petrolün varil fiyatının gelecek beş yılda 70 doların üzerinde kalmasını bekliyorlar. Ancak, depolama kapasitesinin hızla tükenmekte olması, depolama maliyetlerinin tırmalanarak bir ''süper-kontango'' yaratabileceğini de düşündürüyor (Morrison, Financial Times , 24/04).

Petrol fiyatlarındaki artışın arkasındaki etkenleri geçmişte çok tartıştık. Ben bunlardan yalnızca ikisine değinmekle yetineceğim: Spekülasyon ve kapasite sorunu . Çünkü, bunlar küreselleşme (mali genişleme) ve neo-liberalizmle yakından ilgili. Talep artışının hızlanarak (Çin ve Hindistan) emtia piyasalarında fiyatları yukarı çekmeye başlamasıyla birlikte ''heç edilmiş'' fonların bu piyasalara ilgileri giderek arttı ve 120 milyar dolara ulaştı. Uzmanlar, enerji piyasalarına 2004'ten bu yana 60 milyar dolarlık spekülatif giriş olduğunu ( Econbowser ), bu ilginin de fiyatlara, varil başına 5-10 dolar eklediği düşünülüyor (Kevin Hall, Knight Ridder , 27/04). Depolama ve rafineri kapasitesi yetmezliğine gelince bunun kaynağında, devlet bu piyasadan çıktıktan sonra, gerekli yatırımların, özel sektör risk altına girmek istemediği için, yıllardır yapılamamış olması var. Geçen yıl Katrina fırtınasının bölgedeki rafineriler üzerindeki yıkıcı etkileri bu sorunu daha da ağırlaştırdı. Bu bağlamda en büyük sıkıntı esas olarak benzin ve dizel piyasalarında, diğer bir deyişle işlenmiş ürünlerde yaşanıyor. Dünyanın benzin ve dizel talebinin yüzde 10'unu yaratan ABD'de mayıs ayında yoğun oto kullanma sezonu başlayacak olması, fiyatları daha da yukarı çekecek.

Arz ve talep arasındaki yapısal ilişki, piyasalarda ''süper-kontango'' ve kapasite sorunu enerji piyasalarında çok büyük bir sıkışıklık oluştuğunu gösteriyor. İlginç olan şu ki, bu sıkışıklık, marjinal üreticiler ve rafineri sahipleri açısından çok olumlu bir ortam yarattı. Marjindeki üreticilerin sunduğu arzın önemi arttı, dolayısıyla bunların güçlü devletlerle yaptıkları pazarlıklarda elleri güçlendi ( ''Once marginal...'' New York Times , 23/04). İkincisi, var olan her rafineri kapasitesinin stratejik ve ekonomik önemi, özellikle petrol ithalatçısı ülkeler açısından çok arttı.

Bu koşullarda gelişmekte olan ülkelerde, devletin elindeki rafineri kapasitesini kıskançlıkla koruması ve hatta yeni kapasite oluşturması (özel sektör, uzun dönemli, büyük yatırım gerektiren bu yükü üstlenmek istemediği için), dünya dengeleri içindeki konumlarının geleceği açısından büyük önem kazanıyor. Partinin sonu yaklaşırken, tüm bu gelişmelerin bir yerlerinde bizim için de çıkarılacak bir dersler olsa gerek...