pinky'nin yeri

Ben yaşdakiler genelde anılarıyla yaşarlar diye bilinir her halde doğrudur.Nitekim dün akşam tv de bir hanım kızlarıyla öğünürken gayri ihtiyari ben de maziye döndüm. Büyük kızım Özlem ilkokul 4 veya 5.ci sınıfta. Öğretmen güncel iki konu Hakkı'nda sınıfın görüşlerini öğrenmek ister. Özlem'in düşüncesi şudur Aya ilk defa ayak basan Neil Armstrong mu daha önemli iş yapmıştır yoksa Güney Afrika'da ilk kalp nakil ameliyatını gerçekleştiren Dr.Cristian Bernard mı ?Özlem Cristian Bernardın daha önemli iş başardığı kanısında olduğunu söyler.Çünkü Dr. Birçok kalp hastasını hayata döndürecek bir başarı sağlamıştır der. Gelelim küçük kızım Gamze'ye..üniversite giriş sınavlarında öğretmen Yüksel Balcı
Kızının cevap veremediği bir soruya o sıralarda ilkokul öğrencisi olan Gamze bile bu soruyu doğru cevaplandırılır der.Telefonla Gamze'yi arar,soruyu sorar ve doğru cevap alınca Gamze'yi hararetle tebrik eder ve kızına da söylediğinin doğru cevabını aldığını söyler..

1948 yılında Ödemiş Gölcük'te günde iki posta göle girenlerden bir gurubu görüşlerinize tekrar sünüyor hatırlayabildiğim kişileri sıralıyorum.
Üst sırada Tufan Uyguner,Uğur Bengisu(İTÜ de devre arkadaşım mimar Y. Mühendis)İlhan Sipahioğlu eski TBMM BAŞKANLARINDAN)Hüsamettin Tavaslıgil(Kabataş lisesinden arkadaşım manifaturacı)Faruk Sipahioğlu(Ziraatçı)Kaya Bengisu(CHP milletvekili avukat)Uğur İnan (Eski Kuşadası kaymakamı sonra vali oldu)Özdemir Bengisu(Can dostum makine Y.mühendisi profesör)Hasan Canses(Bengisuların eniştesi)Burada üst sıra bitti. İşin ilginç yanı hepsi merhum hepsi vefat etmiş. İkinci sıra bendenizle başlıyor. Nejat Kılınçoğlu(elk. Y. Mühendisi Ödemişlilerin deyimiyle tasvircinin oğlu)Halil Kocagöz(Sökeli avukat romancı Samim Kocagözün kardeşi)Ön sırada kardeşim Nezih Kılınçoğlu(kimya mühendisi)Coşan Uyguner(Tufan Uygunerin kardeşi)Deçkin Akyürek(merhum kuyumcu)Diğer Velet'leri çıkaramadım. Hepsi bu kadar. Otarihte gölde sazan ve çay balığı ve kerevit vardı. Yayın balığı sonradan rahmetli Kaya Bengisu tarafından getirildiCanabar balık olduğu için sazan ve çay balıklarını yedi.öpçu balıklar gidince gölün suyu bu günkü halini aldı. Suya girecek cesur yüzücü kalmadı.

Gölcük'ümüzden bir manzara. Ne zaman çektiğimi anımsamıyorum galiba 3-4!sene oluyor. Ne olur buranın doğallığını daha fazla bozmayalım. Seneler önce götürdüğüm Amerikalı bir dostum Gölcüğe hayran olmuş İsviçre'ye benzetmişti.

Gölcük resmime yorum yapılırken gözlerimde 1947 de ilk gelişimizi hatırladım. Boğaz'a giden yol adı SARAÇOĞLU CADDESİ idi. Burası ve futbol sahası diz boyuna yaklaşan yemyeşil çayır halindeydi. Boğaz yolunun iki yakası ulu söğüt ağaçlarıyla dizilmişti. Sonradan patates tarlalarına gölge yapıyor bahanesiyle hepsini kestiler. Yoldan da inşaatlarına ve tarlalarına toprakları taşıdılar. Ne yazık ki şimdi yolungüya yaptılar;fakat asfaltladılar. Ev inşaatları da doğaya uymayan şehir stilinde yapıldı. Gölcüğümüz 50-60 yıl önce böyleydi şimdi ise bildiğiniz gibi.

Bu gün Ödemiş'imizin çok kıymetli arkeoloji profesörlerimiz sayın Necla Sevin ve eşi Veli Sevin'in bulduğu ve gün yüzüne çıkarmağa çalıştığı antik Roma kalıntılarının kazı yerine gittim. Çalışma yoktu. Dönüşte ÖDEMİŞ MÜZESİ'ne gittim. İlginç bulduğum birçok heykel kalıntısından küçük bir kısmını fotoğrafladım. Görüşlerinize saygıyla sunuyorum.