|
|
|
Aşkımı dağlara taşlara yazmak istedim,
Şelale gibi çağlayan yüreğimin derinliklerinden.
Karşı koyulmaz bir istek, bir arzu, özleyiş.
Izdırap verse de yokluğun, özlemin yetiyor,
Mazideki günlerimizin avuntusuyla yaşıyorum...
Ağlamak Yok Yüreğim
Bir anda bırakıp gitti
Ardına bakmadan terketti
Hain bir pusuda vurdu ikimizi
Yalnızlığıma hapsetti
Bu gönül oyununu beceremedik biz seninle
Bizi yaktı kahretti
Ağlamak yok yüreğim
Sızlamak yok yüreğim
Ne acılar yaşadık biz seninle
Haykırmak yok yüreğim
Yalvarmak yok yüreğim
Bu acıyada katlanırız seninle
Hakan Altun
Aşklar Eskir
Sevdim seni gizlisi saklısı yok
Sevdim seni başkası yok
Bir savaştır sürüp gider aramızda, haklısı yok
Ne bu aşk bir kedi ne de sen bir kuşsun
Ne hayat bir hamal ne de sen yokuşsun
Ne yalnızlık peçete ne de aşk leke
Dökülmüş üstüne hadi sil
Hadi sil sararıp solan aşkımızı
Güller ve hayaller
İsimler ve resimler silinir
Aşklar da bir gün eskir
İster sev ister sevil
Hiçbir şey olması gerektiği gibi değil.
Nadir Göktürk
Fakirliğin Sevdası
sen var ya hani şu sabah ezanında
halk ekmek sıralarında beklediğim
hani şu apti bakkalın kireç gibi peynirini yediğim
gecenin bir vakti aylardan da temmuz ya
teybe bir ferdi baba koyup da
sonra bir sigara efkar dağıttığım zamanların aşkısın
sen benim fakirliğimin sevdasısın
zengin olunca terk ettiğim
ama ben zengin olunca duygularımı kaybettim
sen var ya hani şu sabahın kör karanlığında
işe gitmek için ayaklandığım
beklerken gençliğimi eskittiğim
yirmidört numaranın
ve yine işe geç kalıp da patrondan tekdir aldığım
zamanların aşkısın
sen benim fakirliğimin sevdasısın
zengin olunca terk ettiğim
ama ben zengin olunca duygularımı kaybettim
sen var ya hani şu pazar günleri
hasan abilerle top oynadığım
sonra kahvede pişpiriğe daldığım
ve hep ağladığım zamanların aşkısın
sen benim fakirliğimin sevdasısın
sen var ya hani şu senin için
mahallenin demir başlarıyla kavga ettiğim
lisenin önünde gelişini beklediğim
hani şu kadir abiden alıp da
ümit yaşarın şiirlerini ezberlediğim
ve her gece sana söylediğim zamanların aşkısın
sen benim fakirliğimin sevdasısın
zengin olunca terk ettiğim
ama ben zengin olunca duygularımı kaybettim
sen var ya hani şu bir pantolon bir gömlek
yabanlığımın olduğu
hani şu giyerken yamalı yamalı
gözlerime yaş dolduğu
ve sonra utancımdan o yaşların hep kuruduğu
zamanların aşkısın
sen benim fakirliğimin sevdasısın
sen var ya hani şu stada girdiğimiz son onbeş dakika
ve sonra elimizde bayrak gezdiğimiz sokaklarda
ve bağırdığımız rerere rarara
sen, sen benim o takımı tuttuğum zamanların aşkısın
sen benim fakirliğimin sevdasısın
zengin olunca terk ettiğim
ama ben zengin olunca duygularımı kaybettim.
Fatih Çınar
DİNLE ÇOCUĞUM
Gayretim büyütmek, mutlu etmek seni,
Geldin dünyaya , bin bir emekle çocuğum.
Gülücüğün mutlu etmeğe yeter beni,
Haydi az daha gayret, emekle çocuğum.
Sen tok olunca, ben razıyım gezsem de aç.
Kuru ekmek de yerim, tek sen ye bulamaç.
Sorma benden, sorma , özel doktor ve ilâç,
Hasta olsan tedavin sülükle çocuğum.
Mutluluk kervanından geri kalma sakın.
Saf gözlerinle güzel yarınlarda bakın,
Az sabır, güzel günlerin gelmesi yakın,
Dur hele, büyüme daha, bekle çocuğum.
Elalem gül dererken sen diken dereceksin.
Nice büyük sıkıntıya göğüs gereceksin,
Bir zaman gelecek ve bana hak vereceksin.
Günlerce doymayı bil, bir günlükle çocuğum.
Kalkmak istersin ayağa, başına vurulur,
Gün gelir yapmadığın işten hesap sorulur,
Senin kemiklerin naziktir çabuk kırılır,
Yerine çekeyim derdini, yükle çocuğum.
Yan yatar, gam denizinde bindiğin sallar,
Çıkmaza götürür, gittiğin bütün yollar.
Elinde kalır , güvendiğin nice dallar,
Ayırmalı, sağlamı çürükle çocuğum.
Vasıl olmak istersen Allah rızasına;
Tevekkül eyle, kaderine , kazasına.
Yöneleyim deme hiç makam sevdasına,
Küçükle küçük, büyük ol büyükle çocuğum.
Sedat YILMAZ
çocuğum
sen çocuğum yıllar oldu
nerede ne haldesin
üzüldün mü unuttun mu
sana can dışında hiçbir şey vermemiş birini
ne yüzün var bende ne kokun...
okullu oldun yazıyorsun kelimeleri
baba yazarken zor geldi kalemin
acıdı parmakların küçük yüreğin
nerden bilirsin ismini söylemediğimi
kalemin kör benim dilsiz olduğumu
sende yok musun annen gibi...
kim bilir neleri tükettim yıllardır
sen sanarak kaç çocuğa dokundum
ne oyuncaklarını kırdım sana veremeden
bir gün benden bisiklet istersin diye
bir kutu içinde ne paralar biriktirdim.
şimdi dokunamıyorum okşayamıyorum
sensiz fotoğrafları oysa oradaydın
yanı başımıza oturmuş gülüyordun.
bu hallere düşürenlere lanet okur gibiydin
küçücük ellerinle annenin saçlarını okşuyordun
kim bilir...tek fotoğrafımız olmayacaktı bu
sen çocuğum yıllar oldu
nerede ne haldesin...
**alıntı**
ölmüş annenin çocuğuna şiiri
birgün çevirecek etrafını toprak yığınlarından oluşmuş küçük kareler,
ÖYlece durup seyredeceksin telaşsız arayışlarla..
Farketmeyebilirsin ;bir esintiye karıştığımı yanağına dokunarak..
Dipsiz bir hüzün olacak gözlerinde,yüzünse soluk.
Hiçbirşey duymacaksın üşümeye dair o an..
Gözlerinden geçeceğim sımsıcak kucağımı anımsatarak..
Hissetmeyebilirsin bir kaç damla gözyaşın akarken yanaklarından usulca öptüğümü
Tıpkı anne rahminde olduğun günkü kadar ılık bir su yumuşaklığında olabilirim..
Olabilirim her elementinde yaşamın,
Havada,suda,ateşte yada toprakda..
Çocuğum getirdiğin gülleri üstüme bırak
Yakışır toprağa güle kavuşmak...
Dinlen Biraz
Çakıl taşları dökülüyor ceplerinden
nasıl biriktirdin
nasıl taşıdın bunca zaman
açtığı yaralar nerede?
Bırak bu gece şiirlerimi yakayım
Isın biraz...
Bakışlarında bu ateşi
nasıl yaktın
nasıl dayandın bunca zaman
yanıkların bıraktığı izler nerede?
Bırak bu gece zamanı dondurayım
Soluklan biraz...
Pişman bir söylenmemişlik dudağında
nasıl sustun
nasıl ağlamadın bunca zaman
içindeki isyan nerede?
Bırak bu gece elinden tutayım
Dinlen biraz...
Biraz otur,
bu geceyi sabahıma bağışla
yorgunsun.
Bırak da omzum destek olsun sana
yaralarına bakayım, acıtmam seni...
Seni kim üzdü bu kadar
uğrunda yanmayanın kaşığı kırılsın!
(08.02.2006) Beyoğlu
Barış Aluk
--alıntı--
Gönderi Kuralları
