Anneler Günü

[Dragon!]

Her sene Mayıs Ayı ikinci pazarı Anneler Günü olarak kutlanmaktadır. Haklarını asla ödeyemeyeceğimiz sevgili annelerimizin aslında her gününü kutlamalıyız ve onları canımızdan çok sevdiğimizi hissettirmeliyiz. Ana gibi yar olmaz derler ya kim demişse az bile demiş. Tüm Annelerin Anneler Gününü en içten dileklerimle kutlarım.

[ertan]

BU ŞİİRLE...

Zamanın gerisinden süzülen
Bir ışıksın sen yüreğime serpilen
Ağlasam da gülsem de hiç bitmeyen
Sönmeyen bir nursun sen...

Dokunabilsem keşke yeniden
O yanaklarından süzülen yaşlarına
Ya da anıların şahidi
Yüzündeki çizgilerin isyanına...

Sihirli değnek misali canlandırsam ruhunu
Aşklarını ya da aşksızlıklarını
Sevdiklerini ya da sevmediğini söyleyemediklerini
Bir çırpıda ödesem bedelini.

Şimdi ben ağlıyorum senin adına
Nedensiz kırdıklarıma
Kavgalarımıza barışmalarımıza
Her şey için ana, her şey için
Son kez bu şiirimle bağışla...



Sanırım zaman içerisinde sevginin kıymetini daha bir iyi anlıyoruz. Aslında bir bakıma da acı bir şey. Kaybettiklerimiz, hayatımızın katili zaman, yavaş yavaş içten içe yiyor bizi. İşte o süreçte hatalarımızı giderebilir, kaybedeceklerimizi önceden fark edebilirsek, işte o zaman şanslıyız.

Ben yukarıdaki şiirimi anneme, 20’li yaşlarımda bir Anneler Günü’nde vermiştim. Gardırobun en arkalarında eski fotoğraf albümünün içinde bulduğum sararmış genç kızlık fotoğrafını çerçeve yaptırıp, bu şiirle birlikte paketleyip O’na vermiştim. Boynuma sarılıp ağlarken kendimce neler hissedebildiğini anladığımı sanıyordum. Ama kendim anne olduktan sonra Ona ne kadar değerli bir hediye verdiğimi şimdi anlıyorum.

- Bunun dışında 20’li yaşlarımdayken bile karşıdan karşıya geçerken elimi tutmaya kalkmasını,

- Gece eğlencesine gittiğimde kaçta gelirsem geleyim O’nu camda bekler bulmamı,

- "Ölümü gör" sözünü asla ama asla neden söyletmediğini,

- Genç kızken korkulu bir rüya görüp de korkumdan yatağımda kıvranırken, annemin bunu hissedip, beni rahatlatmak için öksürme numaralarıyla uyumadığını fark ettirip beni rahatlatmaya çalışmasını,

- "Hastayım" dediğimde elini alnıma götürüp "ateşin yok... İyisin iyisin..." derken aslında kendi içindeki hasta olmama dayanamama duygularını bastırmasını,

Ve o zamanlar, anlam veremediğim bir çok yaşanılanı şimdi öyle iyi anlıyorum ki...

Biliyor musunuz, anneleri mutlu etmek o kadar kolay ki; çocuğunu mutlu, huzurlu gördüğü her gün aslında onun günü. Kendinizi iyi hissetmeniz, O’na iyi bir gün kazandıracaktır.

Annenizi seviyorsanız kendinize iyi bakın ve bunu görmesini, göremeyecek kadar uzaktaysanız da hissettirin. Çünkü onlar için yaşama bağlayan, paha biçilemez olan tek şey sizsiniz. Ve tabii sizin için değerli olanlar...

Anneler Gününüz Kutlu Olsun.

Nagehan Toprak

tüm annelerin anneler gününü kutluyorum...

[ertan]

Tavuk Suyuna Çorba'dan

ANNELER GÜNÜ


Askerlik arkadaşım Dan ile onun metalik mavi arabasına portatif soğutucumuzu, eski kotlardan keserek yaptığımız şortlarımızı ve tişörtlerimizi koyup, Fort McCellan askeri üssünün ana kapısından geçişimizden bu yana tam 26 yıl geçti. Elimizde hafta sonu izin belgelerimiz ve ordudan aldığımız asker harçlıklarımızla Florida'ya doğru yola koyulduk. Sahilde hoşça vakit geçirmeye karar vermiştik. Yediğimiz berbat karavanaları ve Alabama'nın korkunç sivrisineklerini ancak bu şekilde unutabilecektik.

Aylardan mayıstı ve hava çok güzeldi. Arabanın üstünü ve müziği sonuna kadar açtık. Birmingham'a varınca mola verip Anneler Günü'nü kutlamak için annelerimize telefon etmek istedik.

Annem alışverişten yeni dönmüştü. Sesinden bu özel günü ailemle geçiremeyeceğim için mutsuz olduğunu anladım. "İyi yolculuklar, dikkatli olun. Seni çok özleyeceğiz" dedi.

Arabaya döndüğümde, Dan'in yüzündeki ifadeden onun da benim gibi suçluluk duygusu içinde olduğunu anladım. Oturduk, düşündük ve annelerimize çiçek göndermeye karar verdik.

Birmingham'ın güneyinde bir otoparka arabamızı park ettikten sonra en yakın çiçekçiye gittik. Göndereceğimiz çiçeklere birer not yazıp, hafta sonunu annemiz yerine, sahilde geçireceğimiz için kapıldığımız suçluluk duygusunu hafifletmeye çalıştık.

Çiçekçi küçük bir erkek çocuğunun belli ki annesine çiçek seçmesinde yardımcı oluyordu. Bir kenarda çiçeklere eklenecek notlarımızı yazarak bekledik. Denize ve kızlara biran önce kavuşmak için sabırsızlanıyorduk.

"Annemin bu çiçekleri çok seveceğinden eminim" dedi, küçük çocuk "Annem karanfilleri çok severdi."

"Mezarlığa gitmeden önce" diye sözlerini sürdürdü, "bahçemizden kopardığım çiçekleri de ekleyeceğim."

Dan'e baktım. Küçük çocuğun elinde çiçeklerle gururla dükkandan çıkmasını ve babasının arabasına binmesini izledik birlikte.

Çiçekçi "Siz nasıl bir şey istiyorsunuz?" diye sordu.. Küçük çocuk onu da çok duygulandırmıştı. Sesi titriyordu..

"Sanırım istemiyoruz" dedi Dan. Yazdığımız notları çöp kutusuna attık ve dükkandan çıkıp arabaya bindik.

Dan "Pazar akşamı saat beşte alırım seni" dedi ve beni annemin evine bıraktı.

Arabadan tatil çantamı çıkarmaya çalışırken, "Tamam" dedim.

Florida'ya başka bir sefer gidebilirdik...

[hakanen]

Dünyanın en kutsal varlıkları ,anneler.....
365 gün sizin hakkınız......
Kutlu olsun...

[chem73]

Tüm ANNE lere

[pej]

[mantrader]

Mübarek, Hakkı ödenmez Anne lerin Anneler günü kutlu, kalpleri umutlu, yüzleri mutlu olsun.

[varyemez]

SOL YANIM ACIYOR ANNE


Merhaba anne,
Yine ben geldim.
Merak etme okuldan çıktımda geldim.
Annelerde babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama
Ali "Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder" demişti de
Onun için söylüyorum.Geçen hafta öğretmen,
Sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte
Öğretti sağımı solumu.

Ben biliyorum artık anne sağım neresi, solum neresi
Ağrıyan yanımın neresi olduğunu
Şimdi iyi biliyorum anne.
Hani geçen geldiğimde
Şuram acıyor işte şuram demiştim de
Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne
Bak şimdi söylüyorum
Şuram işte,
Sol yanım çok acıyor anne.

Hem de her gün acıyor anne her gün.
Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü.
Elinden tutup okula getirdi.
Yakası da danteldi.
Zil çalınca öptü, hadi yavrum sınıfa dedi.
Bende ağladım,
Ağladım hiç de utanmadım.
Öğretmen ne oldu dedi.
Düştüm dizim çok acıyor dedim.
Yalan söyledim anne..
Dizim acımıyordu ama sol yanım çok acıyordu anne.

Bugün bende saçım örülsün istedim.
Babam ördü ama onunki gibi olmadı.
Dantel yaka istedim.
Babam "Ben bilmem ki kızım" dedi.
Bari okula sen götür dedim.
"kızım, iş" dedi.
Bende banane dedim, ağladım.
"kızım, ekmek" dedi babam.
Sustum ama okula giderken yine ağladım anne.
Ha bide sol yanım yine çok acıdı anne.

Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi.
Zeynep "annem beyazlara renkli çamaşır katmadan
yıkıyormuş" dedi.
Babam hepsini birlikte yıkıyor.
Babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?
Uff babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme.
Üzülmesin diye söylemiyorum ama
Arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor

Biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne.
Hava kararıyor, ben gideyim anne.
Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi.
Duyarsa kızmaz ama çok üzülür biliyorum.
Kim bozuyor toprağını,
Çiçeklerini kim koparıyor.
İzin verme anne ne olur toprağına el sürdürme.


Eve gidince aklıma geliyor bide bunun için ağlıyorum anne.
Bak kavanoz yanımda, toprağından bir avuç daha alayım.
Biliyor musun anne her gelişimde aldığım topraklarını
Şu kavanozda biriktirdim.
Üzerine de resmini yapıştırıp başucuma koydum.
Her sabah onu öpüyor kokluyorum.
Kimseye söyleme ama anne
Bazen de konuşuyorum onunla.
Ne yapayım seni çok özlüyorum anne.


Ha unutmadan,
Öğretmen yarın anneyi anlatan bir yazı yazacaksınız dedi.
Ben babama yazdıracağım.
Öğretmen anlarsa çok kızar ama banane kızarsa kızsın.
Ben seni hiç görmedim ki neyi, nasıl anlatacağım anne.
Senin adın geçince sol yanım acıyor anne.

Hiç bir şey yutamıyorum.
Bazen de dayanamayıp ağlıyorum.
Kağıda da böyle yazamam ya anne.
Ben gidiyorum anne,
Toprağını öpeyim, sende rüyama gel beni öp.
Mutlaka gel anne,
Sen rüyama gelmeyince sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne.
Sol yanım acıyor anne..
İşte tam şurası,
Sol yanım çok acıyor anne.
Seni çok özledim,
Anne çook...


(Bedirhan Gökçe'nin Şiir Albumünden)