|
|
|
Bir roman kadar uzun bu tümce,
-Sonra işte yaşlandım.
(Gülten Akın)
"Ah! Güzel şeyler düşünmeme rağmen
Muttasıl ağlamak geliyor içimden."
Saksılar
Oktay Rifat, 102 yaşında!
Kırmızı ve parıltılı ve narin
Bir kiraz dalı
Irgalandı
Has bahçenin içinde
Döktü çiçeğini bir bir
Ve gazaba geldi
Eğinli Bekir :
"Yıkılsın İstanbul, dedi
Yıkılsın İzmir
Lan hani benim ekmeğim,
Bu ne bok kader
Toprağım yok, tarlam yok.
Ne kadar
Toprak var dünyada oysa
Ömrübillah herkese yeter"
...
/Enver GÖKÇE/
KİBAR HIRSIZIN TÜRKÜSÜ
Anamın ipiyle indim gökdelen damınızdan
Kelebek gibi girdim kelebek camınızdan
Taksinize mülkünüze dairenize...
Heceleyerek üzerinde ayak ve el uçlarımın
Belledim seyyarenizi ve kelimelerinizi...
Gözlerinize baktım, mukaddes ciltlerinize, büfelerinize
Vesairenize...
Şiir fenerimle de baktım, son çığlık!
Aşk yokmuş sizde beş paralık!
Gidiyorum ben boşçakallar
Sıçmışım ortalık yerinize
Kıçımın fosforuyla aydınlanın siz artık
Can YÜCEL
Burası dalyan kahvesi
Ortalık süt mavisi
Apostol bu ne biçim meyhane
Tabağımda bir bulut
Kadehimde gökyüzü....
Oktay RIFAT
Bir kum tanesinde dünyayı görmek
Vahşi Bir çiçekte cenneti.
Sığdırmak sonsuzluğu avucunuza,
Ve bir saate ebediyeti...
(William Blake)
Türkçeye çeviren Bora Yaşar
Gönderi Kuralları
