Kulağa Küpe Olacak Bir Dram!
Altay’ı anlatmaya gerek yok. Altay, Altay’dır. Bilinen ismiyle Büyük Altay... Dahası var mı?
Türk futbolunun bu ulu çınarı, 2002 yılında kapandı kapanacak kapısına kilit vuruldu vurulacaktı. Kimsesiz, sahipsiz, tek başına kala kalmıştı.
Çünkü 2002’deki kongrede; ne yönetim kurulu üyeliği, ne de başkanlık için tek aday bile çıkmamıştı. Evet, kongre için toplanılmıştı ama kimse elini taşın altına koymuyordu. Divan Başkanlığı’na başvuran olmadı.Hükümet komiseri şaşkın ve üzüntülüydü. Çünkü bu durum devam ederse, yani kimse yönetime talip olmazsa; zabıt tutup durumu işleme koyması gerekirdi. Bu işlemin arkasından gelecek felaket de, kulübün kapanmasıydı. Durum gerçekten vahimdi...
2002’nin 12 Haziran’ındaki bu kongreye; 600 kişi gelmesi gerekirken, sadece 65’i gelmişti. Onun da yarısından fazlası, ortadaki başıboşluk nedeniyle, salonu terk edip gitmişti. Genel kurul 30 kişiye kaldı.Kongreyi takip eden gazetecilerin sayısı, salonda kalan üyelerden fazlaydı. Zaten artık hiçbir şeyin önemi yoktu. Yönetime ve başkanlığa aday olmadığına ve listeler verilmediğine göre, zabıt tutulup kapatma işleminin başlaması gerekiyordu.
Ama hükümet komiserinin gönlü buna elvermedi. Dedi ki salonda bulunan 30 kişiden 13 kişinin adını bana verin. Onları aday diye gösterelim. Seçilmiş olsunlar. Eğer böyle yapmazsak, yarın sabah bu kulüp tamamen tarihe gömülmüş olur. Yazık.Hükümet komiserinin dedikleri yapıldı. Salondakilerden rastgele isimler alındı, göstermelik oylar atıldı ve kongre yapılmış oldu.Bu arada, başka bir vahim tablo daha vardı. Kulübün teknik direktör, yardımcıları, masörü, kaleci antrenörü dahil; teknik ekipten hiç kimse bulunmuyordu. Hepsi kulübü terk etmişti.
Kulüp kapanmasın diye, kongrede yönetime isimleri usulen yazılan kişiler; bu görevi fiilen üstlenmeyi kabul etmemişti. Dolayısıyla kulüple hiçbir alakaları olmadı. Sadece kulübü kapanmaktan kurtarmak için isimleri yazılmıştı.Ortada resmi olarak bir yönetim listesi belki vardı ama fiilen gene başıboş kalmışlardı. İşleri çekip çevirecek bir Allah’ın kulu yoktu.
Ortaya Tahir çıktı.
Tahir, takımın kaptanıydı. 12 yıldır Altay’da forma giyiyordu. Kaptan, ortada kalan arkadaşlarını topladı. Zaten topu topu 13 kişi kalmışlardı. Diğerleri kaçmış, sağa-sola dağılmışlardı.Tahir; “Arkadaşlar durum vahim. Ortada kaldık. Kulüp kapanmaktan son anda kurtuldu. Ne olacağımız belli değil ama hep birlikte antrenman yapmak zorundayız. Boş verirsek olmaz. Biz fizik olarak kendimizi hazır tutmalıyız ve şartlar ne olursa olsun idman yapmak zorundayız. Yakında lig başlayacak, hazır olmalıyız” dedi.
Hepsi onay verdi... Bunun üzerine, Ödemiş’te kendi başlarına kamp yapmaya karar verdiler. Otelde kalamazlardı. En ucuz pansiyonu bulup yerleştiler. Kaptan Tahir’in süt ve süt mamulleri satan bir dükkanı vardı. Kahvaltılıkları oradan getirtti.Başlarında hoca olmadığı için, Ödemişspor’un teknik direktöründen çalışma programı aldılar. Kendi başlarına antrenman yaptılar.Digitürk’ten yayın parası da dahil; tüm gelirlerine temlik konulduğu için, tek kuruş dahi gelir yoktu. Bu yüzden lisans işlemleri için yatırılması gereken parayı bulamıyorlardı. Ligin başlamasına bir saat kala, zor bela bulunan borçla lisanslarını alabildiler.
Ricayla, minnetle, zorla, kulüp kapatılmaktan kurtulsun diye göreve getirilen yeni yönetim; futbolculara aynı uygulanmak üzere 2 yıl için sadece ve sadece 75 milyar lira transfer ücreti belirledi. Tüm eski sözleşmeler rafa kaldırıldı.Olayın daha da vahim tarafı; o dönemde 3. lig kulüp futbolcularının bile almadığı, almayacağı bu bedelden, tek kuruş dahi ödeme yapılmadı. Çünkü para yoktu.
İşte bu durumda Türkiye Süper Ligi’ne başlayan Altay; ilk hafta Diyarbakır deplasmanından bir puanla döndü. Göztepe’ye 4 çekti. Sonraki haftalarda da şaşılacak derecede başarılı oldular. F.Bahçe’nin 2 sıra, Trabzonspor’un ise 8 sıra önüne geçtiler. Altay mucize yaratıyordu. Bu olayı niçin yazdım? Koşullar ne kadar zor olursa olsun, bütün kurtuluş yollarının tıkalı olduğu sanılan anlarda bile, düzlüğe çıkmak mümkündür. Yeter ki inancınız olsun.
Kaptan Tahir yönetimindeki Altaylı futbolcuların gösterdiği direnç, dayanışma ve olabilecek en kötü koşullarda bile hayata umutla bakma yeteneği onları düzlüğe çıkardı. Tarih yazdılar.Kulüp ve futbol sevgisinin alt edemeyeceği hiçbir engel yoktur. Yeter ki bu sevgi hamurumuzda ve ruhumuzda olsun.Altay tarihten silinecekken, tarih yazmaya yeniden devam etti. Zümrüd-ü Anka gibi kendi küllerinden kendini yeniden yarattı. Bugün Bank Asya 1. Lig’de ikinci sırada ama liderle aynı puanı taşıyor. Süper Lig’in süper adaylarından biri...
Bu yazı; Altay gibi “Yıkılmayanlara” ithaf edilmiştir.
Her şeyin bittiği anda, her şeyin yeniden başlayabileceğini anlayan herkese, her kulübe, her camiaya örnek olsun. Umut kaybolmaz, gizlenir...Bulup açığa çıkarmak elinizde...
Originally Posted by VOLVO
ayrıca alsancağa taraftar derneği açıldı.
