Hisse.net ŞİİR

[asli28]

Hangi Yüzyılın Sevdası Bu..



Sevgi... denizlerde kaybolmuş bir yosun parçasıydı. okyanuslar değildi istediğim, can bulacak kadar denizdi... özlem, sevgi, umut, şevkat, destek, hepsi ama hepsini içinde barındıran bir yer olmalıydı...
bilmediğim yollara çıktım... keskin yol çizgilerine takıldım kimi zaman ama sevmek istiyordum.. umutsuzca sevmek.. bir uçurum kenarından kendimi boşluğa bırakacak kadar sevmek istiyordum. özlemek istedim... gelmeyeceğini bile bile beklemek yollarda... çalan her telefona sen diye açmak ve onun sonrasında yaşadığım sıkıntıyı bile sevmek istedim. kendimi sana gizlemiştim sanki.. sende olmak, sende kaybolmak, sende yaşamak ve tükenmek tüm sancısına rağmen güzeldi... yorgun düştüğüm zamanlarda oldu elbet.. ama senden gidemedim.. buna gücüm yetmedi.. defalarca yazılmış mektuplar, haykırışlar hiçbir zaman hayata geçmedi... hangi satırlar , hangi şiirler anlatırdı ki sana olan sevgimi.. kırgınlığımı... olmadı.

Hep sana yakın bir yerlerde olmak istedim.. iyi olduğunu bilmek bana yetiyordu... kimi zaman sesini özlerdim, o marur sesini.. gizliden gizliye duymak isterdim... işte oan vücudumun herhücresine kadar titrediğini hissederdim... ellerim buz gibi olurdu... belki ilk defa böyle çaresiz bir sevginin ortasındaydım... yaşadığım heran sen yanımdaydın. içimde bir yerde herkesden uzak bana yakın bir yerde... hep orda kalmanı nasıl da isterdim...
oysa bilirdim gelmeyeceğini....
sanki bu çaresiz yanım sana zevk veriyordu, belki haklıydın böylesi sevilmek güzel olmalıydı... hiç düşünmedin çekitiğim o dayanılmaz sancıları, uykusuz geceleri, adına yazılmış şiirleri, denizleri, yosunları... ne kolaydı kimbilir vazgeçmek tüm bunlardan... uzaktan beyaz dağları papatyaya benzetmek gibi olsa gerek...
benim savaşım devam ediyor sevgili....
Hangi yüzyılın sevdasıdır bu bilmiyorum ama, seni seviyorum..

Ayten Erdinç

[asli28]

Aşklara vurur bülbülüm / yuvalanır gönlümün gülüstanına
Gülüşün can sıcaklığımdır üşüdüğümde / soluğun ateş
Yak savur küllerimi çölüme döneyim

Orman fısıltıları kulağımda/ rüzgar ıslıkları
Yağmur tutuşmaları / sevgi buluşmaları
Aşkın düştüğü yer… yangın
Yalnızca nefesin dindirebilir volkanımı
Ve rüzgarın merhem olur yarama süründüğüm

Bilki derin kuyularında hasretimin suyu sensin
Ve nasılsan öylece gel salınışın rüzgarıyla
Irmakların sesiyle ay serenatları dökülsün kulağıma
Dudağıma işlesin meltem meltem seher yağmurları
Gözlerinin içinde sönmüş bir tutam yıldız gibi kalayım

Uçurumlara tutsak bir rüzgarım, yağmurlarla yaralı sesim
Fırtınalarda çırpınan suyum, hıçkıran ışık
Karlı dağlarda uzak bir ses gibi
Solgun bir anıyım şimdi bu uzak kentte
Kuşların göçüp gittiği mevsimlere benziyor yüzüm
Ömrümün bütün dallarını silkeledi hayat
Bütün bahçelerinden kovuldum umudun
Bir acıyı aşmak için, bin acıyı sırtıma vurdum

Uzak düştüm saçlarıma karanfil eken yıldızlardan
Sahipsiz mezarlıklar ülkesinde çıplak dolaşıyorum şimdi
İçinden kırılmış bir gölge
Başka hangi duvara yaslanabilirki aşktan öte
Ve nasıl dayanabilirki
Sevinçler yoksa terkisinde çekilen acıların

Ah Destina yaralı kızım, utangaç yıldızım
Yaslı gelinim, anadolum, sarı sızım, sorma beni
Baktığım her pencerede doğulu ezikliğim
Yurdundan kovulmuş bir coğrafyasızım
Çıktığım her yolculukta türküler tutuşur içimde

Şimdi uzak bir sızıda nar ile közlenip
Çoğalan yalnızlıklarla yeryüzüne dağılıyor kalbim.
Kalbimki, zemherinin ortasında kanatları üşümüş yavru bir kuş
Nereye uçsun, umutlar yoksa kanadında esen yellerin

Bırak bende başlasın bu ateş sende bitsin
Aşktan öte ne varsa kalbimde savur gitsin
Gecelerin uzun kirpiklerine yalnızlığımı iliştirip ağlayayım

Ey göğsümde nar sıcağı, çığlığıma sinen duman
İçime soğurmuş küllerini bırak kızıl bir sabahın
Bırak ki dağılsın ıstırap yüklü bulutlar
Ateş oflayan ormanında bu ahın

Gün ışığıyla işlenmiş bir çiçeği
Koparıp göğsümün üstüne bastırıyorum her akşam
Dindirsin diye yüreğimdeki sızıyı
Tam da usumun ortasına düşerken gülbaharülkem

Ah Destina’m, kara kızım, uzun saçlı hasretim
Kül rengi kirpiklerinde nehirler yürüyenim
Gelirsen sevdiğim çiçekleri getir
Gönlünün güneşli bahçelerinden / nilüferlerin zülüflerinden
Ve derin kuyularından hasretin, su getir

Koca İstanbulu getir bana gelirken
Mis sokağını, karanfil konağı, kitapçı dükkanlarını
Üç beş dergi, diline dolanan bir şarkıyı, bir çınar altını
Mor salkımlı düşlerini getir
İstiklal caddesinde el ele dolaşan yeniyetme sevdalıları

Düşsüzüm düşlerine al beni / soluksuz sevişmelerine sakla
Dudaklarınla kapat dudaklarımı / soluduğumda
Uyuduğumda / alnımdan öperek uyandır beni
Ki, denizlerin sevgiyle köpürdüğü saatlerde
Şiirin yedirenk çakılları vursun kıyılarıma
Aşk bir yanımı alıp götürsün / özlem bir yanımı
Bir ömür sevgi yağmurunla ıslanayım

Şimdi ayışığıyla süslenmiş penceremde
Sen gecegözlü güvercinimsin, özlem yüklü şiir’im
Bırak güllere vursun gülüşün / harelensin denizlerin yüreğine
Yanaklarında aşkın solmayan rengi
Saklayıp gecelere gizini / yıldızlara uzansın mavi düşlerin

Bense çevire çevire dört duvarımı / bir ömür aşkınla böyle yanar kalayım


nurı CAN

[melVin]

Sn asli28 ( asliege mi demeliydim )
ben de güzel paylaşımlarınıza burada ne zaman başlayacaksınız diye merak ediyordum doğrusu...
devamını bekliyoruz.

tekrar hoşgeldiniz.

[asli28]

Tesekkurler ıyı gunler melVın

aslıege de desenız farketmez aslısı varya

burada da basladım artık

gorusmek uzere

[marea]

YAĞMUR YAĞIYORDU

Yağmur yağıyordu Paris kaldırımlarına
Seni düşünüyordum penceremde
(Penceremiz olabilirdi!)
Yağmuru sevmediğin geldi aklıma
Bulutlarda hatırlamış olacak ki
Yağmurda üzüldüğünü
Sağnak durdu birdenbire;
Güneş açtı.
Yüzün güldü mü bilmem
İstanbul daki pencerende

Cahit SITKI TARANCI

[marea]

Diyelim ki balıkmışım ben, sen de bir balıkçı..
İkimiz de biliriz, sineğe bile kıyamazsın.
Öyle boş oltayı atarsın denize.
Bilirsin salak olmadığımı,
Ama aşık olduğumu bilmezsin.
Ben sana inat yakalanırım.
Şaşırırsın, nereden çıktı bu diye..
İstediğin balık değil ki,
Oturmak iskelede..
Mecbur çekersin yukarıya,
Acı çekiyorum ne de olsa.
Dedim ya kıyamazsın,
Uzanırım avuçlarına,
Bilirim senin yanında yaşayamayacağımı,
Sen de bilirsin,
Öldürmeye kıyamazsın.
Bakarsın avuçlarındaki aptal balığa,
Ben de sana,
Sonra beni kurtarmayı seçersin,
Ben avuçlarında ölmeyi seçmiştim oysa..
Bırakırsın denize,
Yüzünde kahraman gülümseme,
Hayat kurtardın ya biraz önce,
Sessizce boğulurken mavilerde.
Son kez bakarım iskeleye,
İskeledeki aptal balıkçıya,
Sen de kurtadığın balığına.

Yazar:Bilinmiyor

[asli28]

Susmak ve söylemek

Soran olursa söyle...
Söyleyen olursa sus!..
.....
Bu ne demek, biliyor musun?..
Şu demek:
Sana gelip, seni bulup, ama besbelli ki öğrenmek için soran olursa söyle ona; çünkü bilmediği için sormuştur.
*
Şimdi söyle.
Çünkü vereceğin cevabı merak edip soran kişi; odasının kapısını sana o an açmıştır, belki bir daha almaz seni içeri!..
Sadece doğru bildiğini söyle...
Çünkü bu odanın içinde bulunan ve üzerine bu soru yapıştırılmış olan çekmece; senin şu an vereceğin cevap konduktan sonra kapanacaktır...
Sadece cevabı söyle...
Çünkü lafının önünde ve arasında söylediğin uzun ve anlamsız sözlerle belki çekmece dolacak, ve bu soruya cevap olacak olan asıl lüzumlu bilgileri taşıyan kelime ve cümleler sığmayıp belki de dışarıda kalacaktır!..
.....
Kimin çekmecesi ve hangi sorunun cevabı için ayrılmış olan çekmece hangi büyüklüktedir, bunu fark edebilmek pek mümkün olmuyor...
Yıllar sonra yaptığı işlerden veya söylediği sözlerden anlıyoruz o gün bizi anlamadığını veya yanlış anladığını, ama o zaman da çoktaan iş işten geçmiş oluyor!..
*
Soran olursa söyle, söyleyen olursa sus, niye dedik?..
Soran olursa söyle;
Çünkü bilmediği için sorana doğru bildiğimizi öğretmemiz lazımdır...
Yanlış söyleyen olursa da, sus ve sabırla bekle onun sana dönmesini, öğrenmek için sormasını...
Çünkü yanlış söyleyen de, bilmediğinden söylemiştir!.. İnsan bile bile kendi başını yakacak söz söyler mi?..
*
Marangoz olsaydın; işin kolaydı odunla, ahşapla uğraştığın için. Ve yanlışın da keyfe kederdi...
Demirci olsaydın da, işin kolaydı; madenle uğraştığın için. Yanlışını düzeltme imkanın vardı...
.....
Evladım;
Sen, insanla uğraşıyorsun!..
Her harfin insana çakılıyor; ve her satırın insana mıhlanıyor!..
Korkmuyor musun?..
.....
İşte bu yüzden, önce düşün... Bazı insanların bilmediğini düşün, ve doğru bildiklerini iyi düşün... Soran olursa söyle... Söyleyen olursa sus!
Ki, bu; erdemdir, fazilettir...
...diye yazmış dedem.
Ama kime yazdığını bulamadım, bilmiyorum...


MUAMMER ERKUL

[ayhanozgul]

Hekimoğlu derler benim aslıma
Aynalı martin yaptırdım da Narinim kendi neslime
Hekimoğlu derler ufak bir uşak
Bir omuzdan bir omuza Narinim on arma fişek
Konaklar yaptırdım mermer direkli
Hekimoğlu dediğin de Narinim aslan yürekli
Konaklar yaptırdım döşeyemedim
ünye Fatsa bir oldu da Narinim baş edemedim
ünye Fatsa arası ordu da kuruldu
Hekimoğlu dediğin Narinim o da vuruldu