Printable View
Alıntı:
Originally Posted by rACE
Amin Maalouf, Doğu'dan uzakta adlı kitabında bu konuyu çok güzel işlemiş idi. Lübnan iç savaşında ülkesini terk ederek Fransa'ya yerleşen roman kahramanı savaştan sonra ülkesine döner ve eski arkadaşları ile yüzleşir, geçmişiyle hesaplaşır.
Kitaptaki "Her insanın gitmeye hakkı vardır, onu kalmak için ikna etmesi gereken ülkesidir" cümlesi ise romanın özeti gibi aklımın bir köşesinde yerini almıştı.
maalesef o kadar haklısınız ki.Alıntı:
Originally Posted by rACE
liyakatsizlik artık standart, torpil ve yolsuzluk bir tartışılmaz hak olmuş bu ülkede.
yaşa bakılmaksızın kendine ve yeteneklerine güvenenler bu konuyu kendine hedef edinmeli.
5.5 bin TL'ye primler de dahilse ulkenin en buyuk bankalarindan birinde 10 yillik uzman icin skandal denilebilecek bir seviye.. :(Alıntı:
Originally Posted by Trade Shark
Yuksek lisanstan yakinda mezun olacak bir ogrenci olarak beyaz yakalarin cok kotu bir ekonomik cikmazda oldugunu dusunuyorum..
Kerem Rota’nın yazısındaki dönemde çalışıyordum, halen çalışmaya devam. Yaş 47. O dönemdeki birikim ve kariyerin faydasını görüyorum. Özel sektörde üst düzey yöneticiyim. 35 hatta 40 yaş altı beyaz yaka için hayat çok zor maalesef.
Amma moral bozduk yahu...ülkemiz de borsamız gibi...git gellerimiz çok. Enseyi karartmamak lazım. Genç arkadaşlara düşen, çok çalışıp alanında en iyilerden olmak. Yapabildiğinde tasarruf, bir de makul reel getiri elde etmeye çalışmak.
Ülkemiz 10 yıl sonra çok daha iyi bir durumda olabilir, o zaman geldiğinde biz hem işimiz ile, hem de birikimlerimizle hazır olmalıyız.
2007-2008 yıllarıydı ülkenin en büyük holdinglerinden birinin şirketinde çalışıyorum.Kıdemli uzman pozisyonundayım. Maaşım gayet tatminkardı ama benden o yıllarda 13-14 yaş büyük olan müdürüm benim aldığım maaşın 4 katını alıyordu. 2009 yılında emekli olduğunda o yıl vakıf sandık, özel primler, tazminat vb ile eline 800.000 TL geçmişti. 2009 yılı için muazzam bir paraydı. Zaten çalışırken 3-4 dairesi ve bodrumda yazlığı vardı kendine ait. Ona bakıp ne şanslı derdim. Şimdi sanırım bizden 13-14 yaş küçük olanlar bizlere aynını diyorlardır.
Şuan maalesef birçok beyaz yakanın hayali yurt dışına çalışmaya gitmektir. Bizim çoğumuzda o hissiyat oluşmamıştı. Krizlerde çıksa sonrasında mutlaka toparlanma olup maaşlar vs olması gerektiği yerlere geliyordu. Günümüzdeki erozyon yoktu. Ancak şuanki bu erozyon sadece ekonominin bozulmasından değil ülke kaynaklarının adilce dağıtılmamasından da kaynaklanmakta.
Ama birgün düzelir umudunu yitirmeden çalışmak hiç düzelmez beklentisi ile de tasarruflu yaşamak, birikitrmek lazım
Bu adamın 3 kitabını okudum. Derin etkiler bıraktı bende. Anlatım dilini çok sevdim. Semerkant zaten şaheser bence. Okumayan varsa şiddetle tavsiye ederim.Alıntı:
Originally Posted by Andrei28