Alıntı:
2/ Bir: Rusya’da Türkiye ile ilgili düşünce kuruluşlarının ve uzmanların güncel siyasi görüşleri çoğunlukla ciddiye almaya değmeyecek kadar öngörüsüzdür. Bunların gayet sağlam tarih bilgisine rağmen Türkiye siyaseti karşısında bu derece cahil ve çokbilmiş olmaları yeni değil.
3/ Bu ta Hruşçov döneminin ortalarına tarihlenebilir. Türkiye ile ilgili siyasi öngörüsü doğrulanan pek az uzman görüşü hatırlıyorum.
İki: ne var ki bütünüyle pragmatizmin yön verdiği Kremlin siyaseti bu uzman görüşlerinden etkilenmez.
4/ Rusya’da adı sanı çok duyulmuş kuruluşlar dahil Türkiye’ye dair Kremlin’e izafe edilen beklentiler hemen her defasında yanlışlanmıştır. Bu yüzden ben, Türkiye ile ilgili “uzman” görüşlerini çevirmekten genellikle kaçınırım.
5/ Bunlara ancak Kremlin'in siyaseti, açıklamaları, eylemleriyle örtüştüğü ve doğrulandığı ölçüde önem veririm.
Devam. Kremlin seçim ilanından bu yana Ankara hükümetine psikolojik destek anlamına gelebilecek, Ankara hükümetinin oya çevirebileceği hiçbir girişimde bulunmadı.
6/ Rusya basınında ifade edilen endişelerin bir bölüğünü Kremlin’in de paylaştığı kabul edilebilir; buna rağmen pragmatist yaklaşımını sürdürdü ve hatta mevcut hükümet için değil seçim sonrası kurulacak hükümet için avantaja çevrilebilecek tavizler de verdi.
7/ Doğalgaz borçlarının ertelenmesi, bunun son örneği.
Dolayısıyla, Kremlin’in herhangi bir fake video veya haberin arkasında olması mantıklı değil, dolayısıyla doğru olamaz.
8/ Eğer muhalefet bloğu tıpkı The Wall Street Journal mülakatında olduğu gibi birilerinin gazına gelmediyse, en makul açıklama, fake videoların Rusya’da bir bilişim şirketinde para karşılığı yaptırıldığı olabilir. Ne var ki bu “Rusya’nın müdahalesi” demek değildir.
9/ Dahası, bu, eğer durum böyleyse, ancak Kremlin’e rağmen, arzusu hilafına, onun bilgisi dışında yapılmış olabilir.
