Printable View
William Shakespeare'in romantik komedisi Firtina (The Tempest), ilk kez 1 Kasim 1611 tarihinde Londra, Whitehall Palace’da sahnelendi.
http://slideplayer.com/3058796/11/im...Whitehall..jpg
https://cdn.someecards.com/someecard...pest-1c485.png
"Cehennem bosalmis, seytanlarin hepsi burada!"
https://www.coppadicitazioni.it/citazioni/7243.jpg
Fransiz sair ve elestirmen Nicolas Boileau-Despréaux'nun dogum yildonumu (1 Kasim 1636)
Sadik bir dostlugun sarhosluklarý arasinda,
Mutlu gunlerim akip gidiyordu Iris'in yaninda:
Iris'i hala severim ve hep de sevecegim,
O da ayni atesten yaniyordu benim icin:
Ne zaman gogun emriyle, bir acimasiz tutku
Guzel asklarimin icinde benden bu askiý ucurdu;
Ve, butu zevklerimin akisini keserek,
Pismanliklardan bana, sonsuz bir keder birakti,
Ah ! Siddetli bir darbe aklimi basimdan aldi!
Cok gozyasi döktüm ! Cok ciglik attim!
Acimi daha sonra ne acilar izledi !
Iris, benden daha az acinacak haldeydi :
Ve, uzucu bir kaderle hayati kaybetse de,
Heyhat ! Daha cok ben kaybettim, onu kaybetmekle.
https://i.ytimg.com/vi/e28rIyXvpoA/maxresdefault.jpg
Parmi les doux transports d’une amitié fidèle,
Je voyais près d’Iris couler mes heureux jours.
Iris que j’aime encore, et que j’aimerai toujours,
Brûlait des mêmes feux dont je brûlais pour elle.
Quand, par l’ordre du Ciel, une fièvre cruelle
M’enleva cet objet de mes tendres amours ;
Et, de tous mes plaisirs interrompant le cours,
Me laissa de regrets une suite éternelle.
Ah ! qu’un si rude coup étonna mes esprits !
Que je versai de pleurs ! que je poussai de cris !
De combien de douleurs ma douleur fut suivie !
Iris, tu fus alors moins à plaindre que moi.
Et, bien qu’un triste sort t’ait fait perdre la vie,
Hélas ! en te perdant j’ai perdu plus que toi.
Nu vucutlari nazikce betimleyen mermer heykelleriyle taninan Italyan heykeltiras Antonio Canova’nin dogum yildonumu (1 Kasim 1757)
Le Tre Grazie (The Three Graces, 1813-1816) mermer, 182 cm, Ermitaj Muzesi, St. Petersburg
https://dueminutidiarte.files.wordpr...ti-di-arte.jpg
Amore e Psiche (Psyche Revived by Cupid's Kiss, 1793)
https://pbs.twimg.com/media/Dq2OjhRX4AA-_Rl.jpg
Amerikali sair, roman ve kýsa oyku yazari Stephen Crane’nin dogum yildonumu (1 Kasim 1871)
https://media.poetryfoundation.org/m...h=1200&fit=max
https://www.poemhunter.com/i/poem_im...e-desert-2.jpg
Bir yaratik gordum, ciplak, hayvana benzeyen,
O, comelerek yerin uzerinde,
Kalbini ellerinin arasinda tuttu,
Ve ondan yedi.
Dedim, “Arkadasim, o iyi mi?”
“Aci- aci,” diye cevap verdi;
“Fakat ben severim onu,
Aci oldugu icin,
Ve cunku o benim kalbim.”
"Yasadigi mezbelelerde insan dogasini inceledi ve tipki dusundugu gibi inanacak bir sey bulamadi. Dunyaya karsi herhangi bir saygisi yoktu. Cunku zaten baslarken yikilacak umutlari olmamisti."
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
"He studied human nature in the gutter, and found it no worse than he thought he had reason to believe it. He never conceived a respect for the world, because he had begun with no idols that it had smashed."
http://www.loyalbooks.com/image/deta...he-Streets.jpg
Avusturyali yazar ve buyuk Modernistlerden Hermann Broch’un dogum yildonumu (1 Kasim 1886)
“Tanri’dan yansiyan flut ezgileri; butun bunlar Vergilius icin, yeryuzunu saran gok kubbe gibi, onu sonsuzluga goturmek uzere kucaklamaya neredeyse hazir bir goruntuden daha ileri bir anlam tasimis miydi? Dogustan topragin adamiydi, yeryuzu hayatinin huzurunu seven biriydi; topraga bagli bir toplumda gececek, sade ve guven dolu bir omre uygun bir insan; kokleri geregi yerlesip kalmasina izin verilmis, dahasi yerlesmeye zorlanmis biri; ayni zamanda da, daha yuce bir kader geregi, yurdundan ne kopabilmis ne de orada kalabilmis biri; bu kader, onu otelere, toplumun disina suruklemis, kalabaliklar icersinde dusunulebilecek en ciplak, en kotu, en vahsi yalnizligin icine atmisti; onu kokeninin yalinligindan koparmis, ucsuz bucaksizliga, gittikce buyuyen bir cesitlilige dogru kovalamisti; boylece buyuyen, sinirsizliga acilan, sadece gercek hayat ile arasindaki uzaklik olmustu; evet, gercekten de yalnizca bu uzaklikti buyuyen: Vergilius, hep kendi tarlalarinin sinirlarinda gezinmis, her zaman kendi hayatinin sinirboylarinda kalmisti; huzur nedir bilmeyen bir insan; olumden kacarken olumu arayan, eser vermek isterken eserden kacan biri; bir asik, ama yine de hep kovalanmaya yargili, gerek ic gerekse dis dunyanin tutkulari arasinda yolunu kaybetmis, kendi hayatina sadece konuk olabilmis biri.”
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
"Hatte der Flötenton des Gottes ihm je etwas anderes bedeutet alsein Geschehnis, das wie ein Gefäß der Sphären ihnbald aufnehmen sollte, um ihn ins Unendliche zutragen? Ein Landmann war er von Geburt, einer, derden Frieden des irdischen Seins liebt, einer, dem einschlichtes und gefestigtes Leben in der ländlichenGemeinschaft getaugt hätte, einer, dem es seiner Abstammung nach beschieden gewesen wäre, bleibenzu dürfen, bleiben zu müssen, und den es, einemhöheren Schicksal gemäß, von der Heimat nichtlosgelassen, dennoch nicht in ihr belassen hatte; eshatte ihnhinausgetrieben, hinaus aus derGemeinschaft, hinein in die nackteste, böseste, wildeste Einsamkeit des Menschengewühles, es hatte ihnweggejagt von der Einfachheit seines Ursprunges, gejagt ins Weite zu immer größer werdender Viel falt,und wenn hierdurch irgend etwas größer oder weitergeworden war, so war es lediglich der Abstand vomeigentlichen Leben, denn wahrlich, der allein wargewachsen: bloß am Rande seiner Felder war ergeschritten, bloß am Rande seines Lebens hatte ergelebt; er war zu einem Ruhelosen geworden, den Todfliehend, den Tod suchend, das Werk suchend, das Werk fliehend, ein Liebender und dabei doch ein Gehetzter, ein Irrender durch die Leidenschaften des Innen und Außen, ein Gast seines Lebens."
https://images.gr-assets.com/books/1...2l/9654528.jpg
"Per lui la voce flautata del Dio aveva mai avuto altro significatose non di un evento che dovesse presto accoglierloin un abbraccio delle sfere celesti per trasportarlonell'immensità? Dalla nascita era stato un uomodella terra, un uomo che ama la pace dell'essereterreno, uno cui sarebbe bastata una vita sobria eancorata nella comunità agricola, uno a cui per suapropria origine sarebbe stato assegnato di poterrestare, di dover restare e, secondo un più altodestino, di non staccarsi dalla patria, pur nonrestandoci; era stato scacciato, fuori dallacomunità, dentro la più nuda, crudele, selvaggiasolitudine dell'inquietudine umana, era statoscacciato via dalla semplicità della sua origine,cacciato verso l'ampiezza di una molteplicitàsempre più dilatantesi, e se qualcosa era diventatopiù grande e più ampio, quello era statosemplicemente la distanza dalla sua vita vera, sì,solo quella distanza era cresciuta: lui,semplicemente, aveva camminato ai confini deipropri campi, aveva vissuto al margine della vita;era diventato un inquieto che fugge la morte ecerca la morte, che cerca il lavoro e fugge illavoro, un amante e insieme un affannato, un errabondo attraverso le passioni interne ed esterne,un ospite della propria vita."
Ingiliz ressam Laurence Stephen Lowry’nin dogum yil donumu (1 Kasim 1887)
Piccadilly Circus, London, 1960
http://www.penccil.com/files/table/U...es_limited.jpg
Ingiliz yazar ve sair Thomas Hardy, Adsiz Sansiz Bir Jude (Jude The Obscure - Jude l'Oscuro) romanini 1 Kasim 1895 tarihinde Osgood, McIlvaine, & Co. araciligiyla yayimladi.
“Olum onlari ayirana dek hayatlarinin her aninda, bundan onceki haftalarda hissettikleri ve arzuladiklari gibi, bundan sonra da aynen boyle kalacaklarina, hissedeceklerine ve arzulayacaklarina yemin ettiler. Dikkate deger olan, kimsenin onlarin yemin ettigi seye sasirmamasiydi.”
http://img.photobucket.com/albums/v6...r/33/58490.jpg
“The two swore that at every other time of their lives till death took them, they would assuredly believe, feel, and desire precisely as they had believed, felt, and desired during the few preceding weeks. What was as remarkable as the undertaking itself was the fact that nobody seemed at all surprised at what they swore.”
1902 yilinda Nobel Edebiyat Odulunu kazanan Alman tarihci (Christian Matthias) Theodor Mommsen'in olum yildonumu (1 Kasim 1903)
"Akil yoluyla herhangi bir seye erisilebilecegini kabul ediyorsaniz yaniliyorsunuz. Gecmis yillarda buna bizzat ben de inanmistim ve anti-semitizmin korkunc alcakligini protesto etmeyi surdurup durdum. ama yarasizdir bu, tamamen yararsiz. Benim veya baska herhangi birisinin soyleyecekleri, son kertede birtakim savlardan ibarettir; mantiki ve etik savlardir ve hicbir anti-semit bunlara kulak asmaz. onlar sadece kendi nefret ve kiskancliklarini, en asagi gudulerini isitirler. baska her sey, gecersizdir onlarin nezdinde. Akýl, hukuk ve ahlak karsisinda sagirdirlar. Onlara tesir edemezsininz... Korkun. bir salgindir bu, kolera gibi. Ne izah ne tedavi edebilirsiniz. Sabirla beklemek zorundasiniz, zehir kendi kendini yiyip bitirene ve bulasiciligini kaybedene dek."
http://www.lvz.de/var/storage/images...er_article.jpg
“Sie täuschen sich, wenn Sie glauben, daß ich da was richten kann. Sie täuschen sich, wenn Sie glauben, daß man da überhaupt mit Vernunft etwas machen kann. Es ist alles umsonst. Was ich Ihnen sagen könnte …, das sind doch immer nur Gründe, logische und sittliche Argumente. Darauf hört doch kein Antisemit. Die hören nur auf den eigenen Haß und den eigenen Neid, auf die schändlichsten Instinkte … gegen den Pöbel gibt es keinen Schutz – ob es nun der Pöbel auf der Straße oder der Pöbel im Salon ist, das macht keinen Unterschied. Kanaille bleibt Kanaille, und der Antisemitismus ist die Gesinnung der Kanaille. Er ist wie eine schauerliche Epidemie, wie die Cholera – man kann ihn weder erklären noch heilen, Man muß geduldig warten, bis sich das Gift von selber auflöst und seine Kraft verliert.”