-
Alman sair Johann Ludwig Uhland'in olum yildonumu (13 Kasim 1862)
http://media.dwds.de/dta/images/uhla...0048_800px.jpg
Oturdum, o ihlamur agacinin yanina,
O sevdigim kizla;
Oturdum, el ele onunla.
Tek yaprak kimildamadi ruzgarda;
Tatlilikla parildiyordu gunes,
Dingin kirsalda.
Sessizce oturduk,
Icten ve ozel bir hazla;
Kalp atislarini duyabiliyordu rahatlikla.
Ne gerek var sozlere,
Ne gerek var sorulara;
Bildiklerimiz yetiyordu bize,
Birbirimiz hakkinda.
Her seyimiz vardi,
Sarsamazdi bizi hicbir ozlem;
Ask, yanibasimizda olduktan sonra.
Sevgi dolu gozlerden bir selam,
O guzelim agizdan bir opucuk;
Seve seve veriyorduk birbirimize.
Burada dinlenecegim, agaclarin altinda!
Bayiliyorum kucuk kuslari dinlemeye,
Nasil dokunuyor kalbime sarkilariniz boyle;
Ne biliyorsunuz askimizla ilgili,
Bunca uzak bir yerde.
Burada dinlenecegim, derenin kiyisinda!
Hos kokulu cicekler acmis dort yanimda;
Kucuk cicekler, kim gonderdi sizi buraya?
Cok uzaklardaki sevgilimin;
Askinin, icten bir kaniti misiniz yoksa?
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
Will ruhen unter den Bäumen hier,
Die Vöglein hör ich so gerne.
Wie singet ihr so zum Herzen mir!
Von unsrer Liebe was wisset ihr
In dieser weiten Ferne?
Will ruhen hier an des Baches Rand,
Wo duftige Blümlein sprießen.
Wer hat euch, Blümlein, hieher gesandt?
Seid ihr ein herzliches Liebespfand
Aus der Ferne von meiner Süßen?
-
-
Italya dogumlu Arjantinli sair Antonio Porchia'nin dogum yildonumu (13 Kasim 1885)
https://www.azquotes.com/picture-quo...a-23-44-89.jpg
"Dolu bir kalpte her seye yer vardir; bos bir kalpte ise hicbir seye yer yoktur. / En un corazón lleno hay espacio para todo, y en un corazón vacío no hay espacio para nada."
http://3.bp.blogspot.com/-IPfcJDaJHt...nas-existe.png
"Aci cekmeyen insan, guclukle var olur. / Man, when he does not grieve, hardly exists."
-
Polonya asilli Ingiliz yazar (Józef Teodor Konrad Korzeniowski) Joseph Conrad, Karanligin Yuregi (Heart of Darkness - Cuore di tenebra) romani 13 Kasim 1902 tarihinde Edinburgh'da William Blackwood araciligiyla bir cilt halinde yayinladi.
“Aslinda pek oyle onemli adamlar da degillerdi bunlar. Somurgeci falan degildiler. Yonetimleri bir baski aracindan baska bir sey degildi, sanirim. Birer fatihtiler, bu da kaba gucten baska bir seyi gerektirmiyor. Ovunulecek bir sey de degil bu, cunku senin gucun yalnizca baskalarinin gucsuzlugunden dogan bir kazadir. Yalnizca elde etmis olmak ugruna, ellerine geceni kaptilar. Yaptiklari siddetli bir soygundan, genis capta bir kiyimdan baska bir sey degildi, ustelik gozu kapali yapiyorlardi bu isi. Karanlikla kapisanlarin boyle yapmalari da dogaldir.”
http://www.deepwoodpress.com/hod/hodtit.jpg
“But these chaps were not much account, really. They were no colonists; their administration was merely a squeeze, and nothing more, I suspect. They were conquerors, and for that you want only brute force—nothing to boast of, when you have it, since your strength is just an accident arising from the weakness of others. They grabbed what they could get for the sake of what was to be got. It was just robbery with violence, aggravated murder on a great scale, and men going at it blind—as is very proper for those who tackle a darkness.”
-
Danimarka asilli Fransiz ressam (Jacob Abraham) Camille Pissarro’nun olum yildonumu (13 Kasim 1903)
Raccolta delle mele a Eragny-Sur-Epte (Apple Picking at Eragny-sur-Epte, 1888)
http://lacapannadelsilenzio.it/wp-co...pissarro-4.jpg
[IMG]La Briqueterie Delafolie à Éragny (The Delafolie Brickyard at Éragny, 1886)[/IMG]
https://upload.wikimedia.org/wikiped...9ragny_826.jpg
-
Fransiz muhendis Paul Cornu, 13 Kasim 1907 tarihinde ilk motorlu helikopteri ucurmayi basardi.
https://pbs.twimg.com/media/Dr4ZbF6WoAABxYC.jpg
-
Amerikali yazar Hector Hugh Munro’nun (Saki) olum yildonumu (13 Kasim 1916)
"Sicak bir aksamustuydu, bu nedenle vagon fazlasiyla bunalticiydi ve siradaki istasyon Templecombe'a neredeyse bir saat vardi. Vagonda biri digerinden daha buyuk iki kiz, bir de oglan vardi. Cocuklarin teyzesi, kosedeki koltuga yerlesmisti, diger kosedeki koltukta da onlara yabanci olan yalniz bir adam oturuyordu, ama kucuk kizlarla kucuk oglan, kompartimani kesinlikle ele gecirmislerdi. Hem teyze hem de cocuklarin sohbeti sinirli, israrci bir sekilde suruyor, pes etmeyi reddeden bir karasinegin tacizleri misali, bitmek bilmiyordu. Teyzenin iki lafindan biri 'Yapma'yla basliyor gibiydi, cocuklarin laflari da “Neden?”le. Adam bir sey soylemiyordu. Kucuk oglan, koltugun minderlerine vurmaya, her vurdugunda da bir toz bulutu olusmaya baslayinca teyze, 'Yapma Cyril, yapma!' diye bagirdi.
'Gel de pencereden disari bak,' diye ekledi.
Cocuk, pencereye isteksizce yanasti. 'O koyunlari neden tarladan disari cikariyorlar?' diye sordu.
'Daha fazla ot olan baska bir tarlaya goturulduklerini zannediyorum,' dedi teyze belirsizce.
'Ama o tarlada bir suru ot var,' diye diretti cocuk; 'orada ottan baska bir sey yok ki. Teyze, o tarlada bir suru ot var.'
'Muhtemelen diger arazideki ot daha iyi,' diye one surdu teyze caresizce.
'Neden daha iyi?' diye ani, kacinilmaz soru geldi.
'Ah, su ineklere bakin!' diye bagirdi teyze. Yol boyunca neredeyse her tarlada inek veya okuz vardi ama teyze, ender bir seye dikkat cekiyormuscasina konusmustu.
'Neden diger tarladaki ot daha iyi?' diye usteledi Cyril."
https://lh4.googleusercontent.com/pr...h630-p-k-no-nu
“It was a hot afternoon, and the railway carriage was correspondingly sultry, and the next stop was at Templecombe, nearly an hour ahead. The occupants of the carriage were a small girl, and a smaller girl, and a small boy. An aunt belonging to the children occupied one corner seat, and the further corner seat on the opposite side was occupied by a bachelor who was a stranger to their party, but the small girls and the small boy emphatically occupied the compartment. Both the aunt and the children were conversational in a limited, persistent way, reminding one of the attentions of a housefly that refuses to be discouraged. Most of the aunt's remarks seemed to begin with "'Don't,' and nearly all of the children's remarks began with "Why?" The bachelor said nothing out loud. 'Don't, Cyril, don't,' exclaimed the aunt, as the small boy began smacking the cushions of the seat, producing a cloud of dust at each blow.
'Come and look out of the window,' she added.
The child moved reluctantly to the window. 'Why are those sheep being driven out of that field?' he asked.
'I expect they are being driven to another field where there is more grass,' said the aunt weakly.
'But there is lots of grass in that field," protested the boy; "there's nothing else but grass there. Aunt, there's lots of grass in that field.'
'Perhaps the grass in the other field is better,' suggested the aunt fatuously.
'Why is it better?' came the swift, inevitable question.
'Oh, look at those cows!' exclaimed the aunt. Nearly every field along the line had contained cows or bullocks, but she spoke as though she were drawing attention to a rarity.
'Why is the grass in the other field better?' persisted Cyril."
-
Italyan yazar, sair, deneme, oyun ve senaryo yazari Dacia Maraini’nin dogum gunu (13 Kasim 1936)
http://www.mangialibri.com/sites/def...i-speciale.jpg
“Ardina kadar acik bir kapi, onunde ozenle yan yana konulmus bir cift mavi tenis ayakkabisi ve keskin bir dezenfektan kokusu. Ozel bir radyoda calisan gazeteci Michela Canova'nin kisa bir yolculuktan sonra evine dondugunde karsilastigi boyle bir manzaraydi iste. Ustelik komsusu Angela Bari'nin oldurulmesiyle ilgili en onemli ipuclariydi bunlar. Birkac gun sonra direktoru, Michela'dan ozellikle kadinlara yonelik cinayetler hakkinda bir radyo programi hazýrlamasini istedi. Cogu zaman katilleri bulunamayan bu olaylari incelerken kendi komsusunun cinayetini de cozmeye calisan genc gazeteci kadinin kafasýnda kolay kolay yanitlayamadigi sorular vardi: Neden bu kadar cok kadin tecavuze ugrayip olduruluyordu? Neden suclular bir turlu bulunamiyordu? Ve neden bu kadinlarin cogu katillerine kapilarini kendileri aciyorlardi?” Sesler
http://www.paperstreet.it/wp-content...f832a0f3-1.jpg
“Una porta spalancata, un paio di scarpe da tennis azzurre appaiate, un acuto odore di disinfettante accolgono, al suo ritorno nella casa romana dopo una breve assenza, la giornalista di una radio privata, Michela Canova. Apparentemente questi segni non sembrano indicare nulla di particolare, in realtà sono le tracce, le uniche, di un delitto - l'assassinio di Angela Bari, una vicina di casa di Michela - un delitto che rivela, all'improvviso, come dietro l'apparente normalità si nascondano il mistero e la violenza. Incaricata dal direttore della radio di condurre un'inchiesta sulla criminalità urbana, la giornalista mette progressivamente a fuoco episodi che la conducono a ricostruire in un sorprendente mosaico la verità. Perché, infatti, tante donne sono violentate e uccise? Perché, così spesso, aprono volontariamente la porta a chi poi le assale?”
