-
Ingiliz Restorasyon donemi oyun-kurgu yazari, sair ve cevirmen Aphra Behn'in dogum yildonumu (14 Aralik 1640)
"Gururlu adam dunyanin hakaret ve ayiplamalari karsisinda her an aci ceker. Tum yasamindan degerli olan sohretiyle her gun namussuzca olur. Aslinda niyetim gururunu hice sayan bir kimsenin Tanrilarina olan sozunu tutacagini dusunmekle ne kadar yanildiginizi gostermektir."
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
"While the man of no honour suffers every moment the scorn and contempt of the honester world, and dies every day ignominiously in his fame, which is more valuable than life. I speak not this to move belief, but to shew you how you mistake, when you imagine."
-
Meksikali sair ve yazar (Salvador Antonio Edmundo Espiridión y Francisco de Paula Díaz Ibáñez) Salvador Díaz Mirón'un dogum yildonumu (14 Aralik 1853)
Orada, aciklikta, ormanliga yakin,
golgelik olan incirin altinda,
bir kulube vardi, artik olmayan
bir ailenin yasadigi.
Baba, oldu: anne, oldu;
olduler dort cocuk da:
baba, yorgunluktan; anne, kederden;
cocuklar, soguktan, acliktan, susuzluktan.
Cok zaman oldu, kulubeye son gideli
ve oyle geliyor ki bana, dunmus gibi.
Bahtsizlar! Bur'da cekerlerdi aciyi,
araliksiz, vahsi iskenceyi.
Ve bosuna kaldirarak bulanik gozlerini,
sordular onlar bana, Beyim, ne icin?
ve yer yoktu siginacak, yuce affindan baska
dagiticisi tum iyiliklerin.
Ah Tanrim! Tapiyor siradan insanlar
ismine senin ve gucune:
senden iyilik ister yoksullar,
uzgunler, senden diler merhamet;
ise yaramadigi anlasilan niyazlar gibi
dusunuyorum bir gun -bir hayli yakin-
olmayacak, diz cokturen izdiraplar,
olmayacak, inandiklari tum o acilar!
Proleterya dikiyor butun o duvarlari,
kaziyor tuneli, isletiyor atolyeyi,
ekip biciyor tarlayi, isitiyor firini,
oduyor tum vergiyi, sirtlaniyor tufegi;
ve kanli carpismada ve buyuk,
savuruyor silahi, vatan ya da Kral icin,
gosteriyor ondere soylu gururlari ile
nasil borc odenir, vazife ile.
Ama, ah, ne elde eder kahramanlikla?
Nedir odulu onun; sani, serefi nedir?
Isirganlar topluyor bahtsizlar
ve supuruyorlar tabagi, son kirintisina degin.
Cuzamli, solgun, bicimsiz, sefih,
katlanir degismez yasaya guclukle
ve gectiler mi bi', gormeden gogu
titrer yeryuzu, ayaklari altinda!
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
Allá en el claro, cerca del monte
bajo una higuera como un dosel,
hubo una choza donde habitaba
una familia que ya no es.
El padre, muerto; la madre, muerta;
los cuatro niños muertos también:
él, de fatiga; ella de angustia;
¡ellos de frío, de hambre y de sed!
Ha mucho tiempo que fui al bohío
y me parece que ha sido ayer.
¡Desventurados! Allí sufrían
ansia sin tregua, tortura cruel.
Y en vano alzando los turbios ojos,
te preguntaban, Señor, ¿por qué?
¡Y recurrían a tu alta gracia
dispensadora de todo bien!
¡Oh Dios! Las gentes sencillas rinden
culto a tu nombre y a tu poder:
a ti demandan favores lo pobres,
a ti los tristes piden merced;
mas como el ruego resulta inútil
pienso que un día —pronto tal vez—
no habrá miserias que se arrodillen,
¡no habrá dolores que tengan fe!
Rota la brida, tenaz la fusta,
libre el espacio ¿qué hará el corcel?
La inopia vive sin un halago,
sin un consuelo, sin un placer.
¡Sobre los fangos y los abrojos
en que revuelca su desnudez,
cría querubes para el presidio
y serafines para el burdel!
El proletario levanta el muro,
practica el túnel, mueve el taller;
cultiva el campo, calienta el horno,
paga el tributo, carga el broquel;
y en la batalla sangrienta y grande,
blandiendo el hierro por patria o rey,
enseña al prócer con noble orgullo
¡cómo se cumple con el deber!
Mas, ¡ay! ¿qué logra con su heroísmo?
¿Cuál es el premio, cuál su laurel?
El desdichado recoge ortigas
y apura el cáliz hasta la hez.
Leproso, mustio, deforme, airado
soporta apenas la dura ley,
y cuando pasa sin ver al cielo
¡la tierra tiembla bajo sus pies!
-
Italyan yazar Errico Malatesta'nin dogum yildonumu (14 Aralik 1853)
"Kimin hakli kimin haksiz olduguna, kimin gercege daha yakin durduguna hic kimse kesin olarak karar veremez.Ozgurluk iyiyi bulmak icin yegane aractir ve yanilma ozgurlugunun olmadigi yerde ozgurluk yoktur"
https://robertgraham.files.wordpress...-malatesta.jpg
"Nessuno può giudicare in modo sicuro chi ha ragione o torto, chi è più vicino alla verità. La libertà è il solo mezzo per arrivare, mediante l'esperienza, al vero ed al meglio: e non vi è libertà se non vi è libertà nell'errore."
-
Fransiz sair (Eugène Grindel) Paul Èluard'in dogum yildonumu (14 Aralik 1895)
Dinlenmekten kaciyoruz,
uykudan kaciyoruz,
gunleri ve mevsimleri,
duslerimize gore
yeniden yaratacagiz.
https://www.cartoline.it/pics_diario...-5-60-5341.jpg
Nous fuirons le repos nous fuirons le sommeil
Nous prendrons de vitesse l'aube et le printemps
Et nous préparerons des jours et des saisons
A la mesure de nos rêves.
Tanimadigim butun kadinlar adina seviyorum seni
Yasamadigim butun caglar adina seviyorum seni
Enginlerin kokusu sicak ekmegin kokusu adina
Ilk cicekler adina eriyen kar adina
Insanýn urkmediði temiz kalpli hayvanlar adina
Sevmek adina seviyorum seni
Sevmedigim butun kadþinlar adina seviyorum seni
Kim yansiyor bana sen degilsen ben kendimi pek az goruyorum
Sensiz uzayip giden bir col gorurum yalniz
Gecmis ile bugýun arasinda
Butun bu oluler vardi atlayip gectigim samanin uzerinde
Delemedim aynamin duvarini
Yasami sozcuk sozcuk ogrenmem gerekti bana
Unutur gibi
Benimki olmayan bilgeligin adina seviyorum seni
Saglik adina
Yalniz kuruntu olan her seye karsi seviyorum seni
Zorla tutmadigim bu olumsu yurek adina
Sen kusku saniyorsun kendini oysa akilsin
Sen basimda yukselen gunessin
Guvendigim zaman kendime.
https://pbs.twimg.com/media/CPrXQAwWcAAAOQd.jpg
Ti amo per tutte le donne che non ho conosciuto
Ti amo per tutti i tempi che non ho vissuto
Per l’odore del mare aperto e l’odore del pane fresco
Per la neve che si scioglie per i primi fiori
Per gli animali puri che l’uomo non spaventa
Ti amo per amare
Ti amo per tutte le donne che non amo
Chi mi riflette se non tu stessa io mi vedo così poco
Senza di te non vedo che un vasto deserto
Tra il passato e il presente
Ci sono state tutte queste morti superate in silenzio
Non ho potuto attraversare il muro del mio specchio
Ho dovuto imparare parola per parola la vita
Come si dimentica
Ti amo per la tua saggezza che non è la mia
Per la salute
Ti amo contro tutto quello che è illusione
Per questo cuore immortale che io non possiedo
Tu credi di essere il dubbio e non sei che ragione
Tu sei il sole forte che dà alla testa
Quando sono sicuro di me.
"Sen gulumsuyorsan daha kusatman icindir beni , Sen gulumsuyorsan gorurum butun dunyayi. / Se tu sorridi è per colmarmi di te , Se tu sorridi io vedo il mondo intero."
https://pbs.twimg.com/media/C6wb5zjXAAE82p7.jpg
Icinde uctugum gozlerin
Yollarin gidisine
Dunyanin disinda bir anlam verdi.
https://pbs.twimg.com/media/DLTu-u5X0AAT1qO.jpg
I tuoi occhi dove viaggio
hanno offerto ai gesti delle strade
un senso tolto alla terra
-
Korku ve gizem romanlariyla taninan Amerikali yazar Shirley (Hardie) Jackson’in dogum yildonumu (14 Aralik 1916)
“Mevsimleri yiyip bitiriyoruz. Bahari, yazi ve sonbahari yiyoruz. Bir seylerin yetismesini bekleyip sonra onu yiyoruz.”
https://assets.forwardcdn.com/images...1475007993.jpg
"We eat the year away. We eat the spring and the summer and the fall. We wait for something to grow and then we eat it.”
“Disarida gun binbir renge burunuyordu; Jonas beni takip ederken golgelere gire cika dans etti. Ben kosunca Jonas da kostu, ben kimildamadan durunca o da durup bana bakti, sonra, sanki birbirimizi tanimiyormusuz gibi hizla baska bir tarafa yoneldi, ardindan oturdu ve tekrar kosmami bekledi. Genis cayira gidiyorduk, ben hic okyanus gormemistim ama bugun burasi bir okyanusu andiriyordu; cimler esintiyle titresiyor, bulutlarin golgeleri ileri geri gidip geliyor ve uzaklardaki agaclar egilip bukuluyordu. Jonas cimlerin arasinda kayboldu; yururken dokunabilecegim kadar uzundu cimler ve Jonas kisa, yampiri hareketler yapiyor, cimler bazen ruzgarla bir yana egilince Jonas’in kostugu yerde hizla degisen bir sekil olusuyordu. Bir koseden karsi koseye dogru caprazlamasina yurumeye basladim ve tam ortada, bebegi gomdugum yerin ustunde duran tasa ulastim; definelerimin cogu sonsuza dek kaybolmus olsa da bunu hep bulabiliyordum. Tas yerinden oynatilmamisti, demek ki bebek guvendeydi. Definelerimin uzerinde yuruyorum, diye dusundum, cimler ellerime degiyor ve etrafimda sadece uzayip giden cayir, cayirin sonunda da cam ormani var. Arkamda ev vardi; sol tarafimda, cok uzakta, agaclarin arkasinda, neredeyse gorunmeyecek bir noktada ise babamizin insanlari disarida tutmak icin diktigi tel cit.” Biz Hep satoda Yasadik
https://theprettybooks.files.wordpre...ways.png?w=682
"The day outside was full of changing light, and Jonas danced in and out of the shadows as he followed me. When I ran Jonas ran, and when I stopped and stood still he stopped and glanced at me and then went briskly off in another direction, as though we were not acquainted, and then he sat down and waited for me to run again. We were going to the long field which today looked like an ocean, although I had never seen an ocean; the grass was moving in the breeze and the cloud shadows passed back and forth and the trees in the distance moved. Jonas disappeared into the grass, which was tall enough for me to touch with my hands while I walked, and he made small crooked movements of his own; for a minute the grass would all bend together under the breeze and then there would be a hurrying pattern across it where Jonas was running. I started at one corner and walked diagonally across the long field toward the opposite corner, and in the middle I came directly to the rock covering the spot where the doll was buried; I could always find it although much of my buried treasure was forever lost. The rock was undisturbed and so the doll was safe. I am walking on buried treasure, I thought, with the grass brushing against my hands and nothing around me but the reach of the long field with grass blowing and the pine woods at the end; behind me was the house, and far off to my left, hidden by trees and almost out of sight, was the wire fence our father had built to keep people out."
https://images.8tracks.com/cover/i/0...ax&w=960&h=960
-
Italyan besteci Giacomo (Antonio Domenico Michele Secondo Maria) Puccini'nin Il tabarro, Suor Angelica ve Gianni Schicchi koleksiyonunundan olusan Uclu Eser (Il Trittico - The Triptych) operasi dunya promiyerini 14 Aralil 1918'de New York, Metropolitan Opera'da gerceklestirdi.
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
http://www.nkfu.com/wp-content/uploa...l-trittico.jpg
-
-
