Bu gençler yurt dışına gittiğinde, en büyük sıkıntıyı mesleksizlikten çekiyor.
1991 de gittim. 30 seneye yakın.
Bu süre içinde gelen hiç bir genç mesleğinde iş bulamadı.
Çünkü mesleği yok, ya da para eder bir becerisi.
Koca Kanada'da, 1.2 Milyon İtalyan, 800.000 Yunan, 50.000 Türk.
Neden 50.000 ?
Diyoruz ki, prodüktivitesi yüksek ülkeler de, işçilik zordur, bizimkiler çalışmayı sevmez.
Aslında bunun türkçesi, bizimkinin mesleği yok, düz işçilik çok ağır, zaten göreceli olarak el bebek gül bebek yetiştirilmiş, yapamıyor.
Kaldı kı, ABD ve Kanada'da işçi olmak için süpermen olmak gerek.Çok zor iş bedenen çalışmak.
Günlerden bir gün K.Maraş'tan kara bi oğlan geldi. İnşaat kalfasıymış.
Blue print okuyor, inşaatı biliyor.
Şu an gerçi emekli olmuştur ya, en büyük parayı o kazandı.
Sabahları, doktor,öğretmen, hukukçu ne kadar boşta gezer eleman varsa, alır inşaata götürür iş verirdi.
Sonra doktorlar işi öğrendi, taksicilik yapmaya başladılar, diğer iyi eğitimliler pizza delivery filan.
Meslek sahibi olmak lazım.
Ya da ülkeden hiç çıkmamak.