Printable View
Buyuk Italyan sair Francesco Petrarca, Roma, Campidoglio'da Kral Roberto D'Angiò'nun huzurunda 3 gun suren sinavdan gectikten sonra 8 Nisan 1341'de gorkemli bir torenle Bassairlik tacini giydi. (Kendisine, bir tac toreni Paris’te, digeri Roma’da olmak uzere iki davetiye gonderilmisti. Pertrarca Roma’yi tercih etti.)
https://pbs.twimg.com/media/C80wQX2XsAQaAnh.jpg
https://1.bp.blogspot.com/-hKnZOO9fq...2BPetrarca.JPG
Italyan opera bestecisi Domenico Gaetano Maria Donizetti'nin olum yildonumu (8 Nisan 1848)
https://cps-static.rovicorp.com/3/JP...er=allrovi.com
En unlu eseri: Ask Iksiri
https://pbs.twimg.com/media/C80VpB4XgAAKqcn.jpg
https://www.youtube.com/watch?v=qVqLBCs1_BM
Alman filozof ve Fenomenolojinin Babasi Edmund Gustav Husserl'in dogum yildonumu (8 Nisan 1859)
"Modern psikolojinin gercek ve tam bilimsel bir anlam kazanmasini engelleyen temel hatasi, fenomenolojik yontemi tanimamis ve kullanmamis olmasidir. O, tarihsel onyargilarla, aciklayici kavram analizleriyle yapilan yaklasimlardan yontem olarak yararlanmaktan sakindi. Cogu psikologun fenomenolojinin artik ortaya cikmis olan baslangiclarini anlamamalari, hatta cok kez saf sezgisel bir tutumla yapilan oz arastirmalarini metafizik-skolastik bir cikarim olarak gormeleri bununla ilgilidir. Goren goru ile kavranan ve betimlenen seyler, ancak goren goruye dayanan bir tutumla anlasilabilir ve yoklanabilir." Kesin Bir Bilim Olarak Felsefe
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
"Der Grundfehler der modernen Psychologie, der sie hindert Psychologie im wahren, voll-wissenschaftlichen Sinn zu sein, ist, daß sie diese phänomenologische Methode nicht erkannt und ausgebildet hat. Sie ließ sich durch historische Vorurteile davon abhalten, die in aller klärenden Begriffsanalyse gelegenen Ansätze zu einer solchen Methode zu nützen. Damit hängt es zusammen, daß die meisten Psychologen die schon vorliegenden Anfänge der Phänomenologie nicht verstanden, ja öfters sogar die in rein intuitiver Einstellung vollzogene Wesensforschung für - metaphysische-scholastische Substraktion gehalten haben. In der schauenden Haltung Erfaßtes und Beschriebenes kann aber nur in schauender Haltung verstanden und nachgeprüft werden."
"Cesitli hata ve yanilma olasiliklarini dusunerek, oyle bir kuskucu caresizlik icine dusebilirim ki, sonunda hicbir seyden emin olmadigimi, benim icin her seyin kuskulu oldugunu soylerim. Ancak her seyden kusku duyamiyacagim da apaciktir; cunku ben her seyin kuskulu oldugu yargisinda bulunuyorsam, benim boyle bir yargida bulundugum kusku tasimaz; bu nedenle evrensel bir kuskuyu surdurmek istemek anlamsiz olacaktir. Her kuskulanma durumunda kuskulanmakta oldugum, kuskusuz kesindir. Ayni sekilde her cogitatio'da bu boyledir. Nasil algilamada, tasarimlamada, yargilamada ya da cikarimda bulunursam bulunayim, bu edimler ister nesneli ister nesnesiz olsun, ister emin olarak ister emin olmadan yapilsin, algilamayla ilgili olarak, benim sunu ya da bunu algiladigim; yargiya iliskin olarak, su ya da bu yargida bulundugum mutlak olarak acik ve kesindir.’’
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
"Die vielfältigen Möglichkeiten des Irrtums und der Täuschung bedenkend, mag ich in solch eine skeptische Verzweiflung geraten, daß ich damit ende zu sagen: nichts steht mir sicher, alles ist mir zweifelhaft. Aber alsbald ist evident, daß mir doch nicht alles zweifelhaft sein kann, denn indem ich so urteile, alles ist mir zweifelhaft, ist das unzweifelhaft, daß ich so urteile, und so wäre es widersinnig einen universellen Zweifel festhalten zu wollen. Und in jedem Falle eines bestimmten Zweifels ist es zweifellos gewiß, daß ich so zweifle. Und ebenso bei jeder cogitatio. Wie immer ich wahrnehme, vorstelle, urteile, schließe, wie immer es dabei mit der Sicherheit oder Unsicherheit, der Gegenständlichkeit oder Gegenstandslosigkeit dieser Akte sich verhalten mag, im Hinblick auf das Wahrnehmen ist es absolut klar und gewiß, daß ich das und das wahrnehme, im Hinblick auf das Urteil, daß ich das und das urteile."
Librettosu Arrigo Boito tarafindan yazilan, Italyan besteci Amilcare Ponchielli’nin besteledigi 4 perdelik La Gioconda operasi, ilk kez 8 Nisan 1876’da Milano, Teatro alla Scala’da sahnelendi.
http://lideamagazine.com//wp-content...da-512x666.jpg
Duvarci ustasi bir Italyanin oglu, Amerikali romanci, kisa hikaye yazari, senarist John Fante'nin dogum yildonumu (8 Nisan 1909)
http://www.nndb.com/people/176/00011...hn%20fante.jpg
"Dislerinin beyazligini hesaba katmazsan cok guzel oldugu soylenemezdi. Ama o anda yasli musterilerden birine gulumsemisti ve dudaklarinin arasinda bir beyazlik belirip kaybolmustu. Burnunun delikleri genis. Dudaklari asiri rujlu ve siyahi bir kadinin dudaklari gibi dolgun. Irkinin tum ozelliklerini tasiyordu ve o sekilde degerledendirdiginizde harikuladeydi, ama fazla tuhafti benim icin. Gozleri hayli cekik, teni koyuydu, ama siyah degildi. Yurudugunde gogusleri diriliklerini belli eder sekilde sallaniyorlardi. Ilk isaretimi gormezden gelmisti. Bara gitti, suzgun barmene siparisi verip biralari doldurmasini bekledi. Beklerken islik caliyordu. Ben isaret etmekten vazgecmistim ama yanima gelmesini istedigimi de yeterince belli etmistim. Birden agzini tavana dogru kaldirip cok garip bir kahkaha atti, barmenin bile dikkatini cekmisti kahkahasi. Sonra masalarin arasindan dans eder gibi gecerek arka tarafta oturan bir gruba dogru gitti. Elindeki tepsiyi muthis bir zerafetle tasiyordu. Barmen de onu izliyordu, kahkahasina anlam verememisti hala. Ben vermistim ama. Benim icin atilmisti o kahkaha. Gorunumumde bir tuhaflik olmaliydi. Yuzumde, durusumda, orda oturuyor olmamda onu eglendiren bir sey vardi. Bunlari dusunurken yumruklarimi SIKMIS, asagilanmis olmanin ofkesi ile gorunumumu gozden geciriyordum. Sacimi elledim, taraliydi. Gomlegimin yakasini ve boyun bagimi kontrol ettim: yerli yerinde ve temizdiler. Kendimi barin aynasinda gorebilecek kadar one egildim. Gordugum yuz kesinlikle endiseli ve solgundu ama komik degildi. Cok kizmistim. Gozumu ona diktim, her hareketini izliyor, gozumu ustunden ayirmiyordum. Masama gelmedi. Yaklasti, bir keresinde komsu masaya geldi ama o kadar. Esmer yuzunu, alayci gulumseme dolu siyah gozlerini her gordugumde dudak bukup pis pis bakiyordum. Bir oyuna donustu. Kahve sogudu, buz gibi oldu, ustunde sut tabakasi olustu ama elimi bile surmedim. Masalar arasinda dans eder gibi yuruyor, yipranmis ayakkabilari mermerin ustunde kayarken guclu ipek bacaklarina talas bulasiyordu. Ust kismi deri orguden yapilmis Meksikali'lara ozgu cariklardan vardi ayaginda, deri orgu yer yer yipranmisti." Toza Sor
http://image.anobii.com/anobi/image_...6&time=&type=6
"A parte il contorno del viso e il candore dei denti, non erra bella. I denti li notai quando si voltò a sorridere a uno degli avventori, rivelando una striscia bianca tra le labbra dischiuse. Aveva il naso degli indios, piatto, con le narici larghe. Le labbra, spesse come quelle di una negra, erano cariche di rossetto. Apparteneva a un'altra razza, e forse ne era un esemplare pregevole, ma era troppo strana per me. Aveva gli occhi a mandorla, la carnagione scura, anche se non nera, e quando camminava i seni si muovevano rivelando la loro sodezza.Dopo quella prima occhiata, mi ignorò. Proseguì verso il bar, dove ordinò delle altre birre e aspettò che il barista, un tipo smilzo, riempisse i bicchieri. Nell'attesa si mise a fischiettare, lanciandomi un'occhiata distratta. Decisi di smetterla con i cenni, ma la guardai in modo tale da non lasciarle dubbi sul fatto che volevo che si avvicinasse. Improvvisamente gettò indietro la testa e scoppiò in una risata incomprensibile, che lasciò perplesso anche il barista. Poi si allontanò quasi danzando, facendo dondolare con grazia il vassoio, diretta verso un gruppo seduto all'estremità opposta del locale. Il barista la seguì con gli occhi, ancora stupito per il suo scoppio di risa. Ma io sapevo che cosa l'aveva provocato. Ero stato io. C'era qualcosa nel mio aspetto, forse il mio viso o il modo in cui me ne stavo lì seduto che l'aveva divertita e, al solo pensiero, strinsi i pugni e mi esaminai con irosa umiliazione. Mi toccai i capelli, erano pettinati. Passai le dita sul colletto e sulla cravatta, tutto a posto. Mi allungai fino a specchiarmi nello specchio che stava dietro il bancone, dove vidi riflessa la mia faccia, sicuramente pallida e preoccupata, ma non certo buffa, e mi adirai.Cominciai a sogghignare; la guardai attentamente e sogghignai. Ma lei non venne. Arrivava vicino, persino al tavolo accanto al mio, ma non si avventurava oltre. Ogni volta che vedevo il suo viso scuro e i grandi occhi neri che mandavano lampi di ilarità, piegavo le labbra in un sogghigno. Diventò un gioco. Il caffè si raffreddò, continuò a raffreddarsi, la panna si raggrumò in una specie dio schiuma sulla superficie, ma io non lo toccai. La ragazza si muoveva come se danzasse e le gambe lisce e forti sollevavano vortici di segatura ogni volta che le scarpe consunte scivolavano sul pavimento di marmo.Erano "huarachas", quelle scarpe, ed erano trattenute da lunghi lacci di cuoio attorno alle caviglie. Erano ridotte in uno stato pietoso, la fascetta era tutta sfilacciata."
"Hayalperestler, bir ev dolusu hayalperest. Babaannem Abruzzo'daki evinin hayallerini kuruyordu. Babam borclarini temizleyip ogluyla birlikte tas dizme hayalleri kuruyordu. Annem evden kacmayan neseli bir kocayla cennete gitme hayalleri kuruyordu. Kiz kardesim Clara rahibe olma hayalleri kuruyordu. Kucuk kardesim Frederic sabirsizlikla buyuyup kovboy olacagi gunu bekliyordu. Gozlerimi kapatip bu evin icinde yayilmis dus viziltisini dinledim."1933 Berbat Bir Yildi
http://www.sololibri.net/IMG/arton3024.jpg
"Sognatori, eravamo una casa piena di sognatori. La nonna sognava la sua casa nel lontano Abruzzo. Mio padre sognava di essere senza più debiti e di fare il muratore a fianco di suo figlio. Mia madre sognava la sua ricompensa celeste con un marito allegro che non scappava via. Mia sorella Clara sognava di fare la suora, e il mio fratellino Frederick non vedeva l'ora di crescere per diventare un cowboy. Se chiudevo gli occhi riuscivo a sentire il ronzio dei sogni per tutta la casa, poi mi addormentai."
Rumen filozof, deneme yazari Emil Michel Cioran’in dogum yildonumu (8 Nisan 1911)
"Tanri yalnizliktan korktugu icin yaratmistir dunyayi. Yaratilisin tek aciklamasý budur. Yaratiklar olarak varlik nedenimiz Yaratýci'yi eglendirmekten baska bir sey degildir. Zavalli soytarilar olarak bu dunyada alkislarini hic kimsenin duymadigi bir seyirciyi eglendirmek icin dramlar yasadigimizi unutuyoruz. Ve Tanri azizleri yarattiysa eger -diyalog gerekceleri olarak- nedeni yalnýzligini hafifletmektir. Bana gelince, benim asaletim onun karsisina baska yalnizliklar cikarmami gerektiriyor. Aksi takdirde ben de bir eglendiriciden baska bir sey olamam." Gozyaslari ve Azizler
https://3.bp.blogspot.com/-pfJHxv4pc...35356964_n.jpg
"Dio ha creato il mondo per paura della solitudine; è questa l'unica spiegazione possibile della Creazione. La sola ragion d'essere di noi creature è di distrarre il Creatore. Poveri buffoni, dimentichiamo che stiamo vivendo i nostri drammi per divertire uno spettatore di cui finora nessuno al mondo ha sentito gli applausi. E se Dio ha inventato i santi - come pretesti di dialogo - lo ha fatto per alleggerire un po' di più il peso del suo isolamento.Quanto a me, la mia dignità esige che io gli opponga altre solitudini, altrimenti non sarei che un giullare in più."
https://www.frasi-celebri.net/images...ac7a399579.jpg
"Aska, hirsa, topluma sirt cevirenlerden kendinizi sakininiz.Vazgecmis olmanin intikamini alacaklardir. / Beware of those who turn their backs on love, ambition, society. They will take their revenge for having renounced." Burukluk / Sillogismi dell'amarezza / Syllogism of the Bitterness
Italyan tenor Franco Corelli'nin dogum yildonumu (8 Nisan 1921)
https://pbs.twimg.com/media/C8z_H-aW0AAhHLt.jpg
Belcikali soz yazari, sarkici, muzisyen, aktor ve yonetmen Jacques Brel’in dogum yildonumu (8 Nisan 1929)
https://pbs.twimg.com/media/DBgVRbTXYAASD9v.jpg
Size, bitmeyen ruyalar ve
birkacini gerceklestirme istegini diliyorum
Size, ne sevmek gerekiyorsa sevmenizi
ve ne unutmak gerekiyorsa unutmanizi diliyorum
size,tutkular diliyorum
size, sessizlikler diliyorum
size,kuslarin civiltilariyla uyanmanizi
ve cocuk kahkahalarý diliyorum
size, ilgisizlige ve zorluklara
cagimizin olumsuz erdemlerine dayanmanizi diliyorum
Size, ozellikle siz olmanizi diliyorum.
https://pbs.twimg.com/media/CuFI533WYAAynjG.jpg
Foto: Brassaï, Paris de Nuit
"Beni birakma. Unutmak lazim. Hersey unutulur. / Ne me quitte pas. Il faut oublier. Tout peut s'oublier." Jacques Brel, Beni Birakma / Ne Me Quite Pas