Printable View
https://pbs.twimg.com/media/DESQQXzWsAM5sr1.jpg
"Mutlu olmak icin gereken bir tek sey vardi: Sevmek.Ozveriyle sevmek.Her seyi, herkesi sevmek, sevgiyi bir orumcek agi gibi cevreye yayarak bu agin icine her geleni almak."
https://encrypted-tbn0.gstatic.com/i...sTnxHFbeqswD0V
"Kendini ele verecek olani kendi ellerimle oldurdum, dedi. Neden, diye sordular hep birlikte. Cunku cehennem icinde cehenneme cevirdigimiz bu yerde utanc sozcugunun hala bir anlami kaldiysa bu, o sirtlani gidip kendi ininde oldurmeyi goze alabilmis olan o yurekli kisi sayesinde oldu. Buna bir diyecegim yok ama tabaklarimizi da utanc sozcuguyle dolduramayiz. Kim olursan ol, sen haklisin, kursaklarini yeterince utanma duygusu tasimadiklari icin doldurabilen insanlar simdiye kadar her zaman cikmistir. Ama bizlerin, su ana kadar hak etmedigimiz o son onurdan baska elimizde hicbir sey kalmamis olan bizlerin, iste hakkimiz olan o onuru kurtarmak icin hala savasabilecegimizi kanitlamamiz gerekir." José Saramago, Korluk
https://pbs.twimg.com/media/DESM4irW0AAUyh9.jpg
"In quel momento qualcuno le afferrò e strinse il braccio, lei guardò, era il vecchio dalla benda nera, che disse, Ammazzerei con le mie stesse mani chi si denunciasse da solo, Perché, domandarono gli altri, Perché se la vergogna ha ancora un significato in questo inferno in cui ci hanno messo a vivere e che noi abbiamo reso più infernale dell'inferno, è solo grazie a chi ha avuto il coraggio di andare ad ammazzare la iena nella sua tana, Sì, sì, ma non sarà la vergogna a riempirci il piatto, Chiunque tu sia, hai ragione, c'è sempre stato chi si è riempito la pancia con la mancanza di vergogna, ma noi, cui non resta più niente se non quest'ultima e immeritata dignità, dimostriamoci almeno capaci di lottare per quanto ci appartiene di diritto."
"Var olan yalnizca kapali bir pencere Ve de pencere acilsaydý gorulebileceklerin dusu. / C'è solo una finestra chiusa E un sogno di ciò che Potrebbe esser visto Se la finestra si aprisse." Fernando Pessoa
https://pbs.twimg.com/media/DER6vdmW0AEOHb2.jpg
"Telefonsuz yasanirken ne kadar guvensizdi. Uzun zaman hic birsey bilinmiyordu. Ama yine de insan icin tedirginlik azalmadi. Belki de artti bile, cunku her bos yere telefona cagirilmakla artirildi. Olum, bir telefon kadar hizli. Baglantinin hizi her zaman olumu hatirlatiyor. Insani sakinlestirmesi gereken sey once korkutuyor." Elias Canetti, Olum Uzerine
https://pbs.twimg.com/media/DEC6as4WsAEeP7Z.jpg
"Che incertezza quando si viveva senza telefono.Passava tanto tempo, e non si sapeva nulla. Eppure la paura per le persone non è diminuita. Forse è addirittura più grande, perché ogni telefonata andata a vuoto la accresce. La morte è veloce come una telefonata. La repentinità della comunicazione ricorda costantemente la morte."
5 Iyi imparatorun ucuncusu Roma Impatatoru Publius Aelius Hadrianus'un olum yil donumu (10 Temmuz 138)
"Ask tanrilarin en akillisi...Ancak, bir akarsunun tasidigi altinin kumla karisik olusu gibi ask da tutkuya, umursamazliga, sertlige, duyarsizliga ve kendi kendisini aldatan yasli adamin lafta kalan mutluluguna karisir; bundan sorumlu tutulamaz ask."
http://2.bp.blogspot.com/-ncDEIqdFro...Y/s1600/19.jpg
"L'Amore, il più saggio degli dei...Ma l'amore non era responsabile di quella negligenza, di quelle asprezze, di quella indifferenza, mescolate alla passione come la sabbia all'oro trascinato da un fiume, di quell'accecamento grossolano d'un uomo troppo felice, e che invecchia."
Fransiz Empresyonist ressam Camille Pissarro'nun dogum yil donumu (10 Temmuz 1830)
https://pbs.twimg.com/media/DET2lT8XYAA1x_u.jpg
https://youtu.be/zisrTiEhSYU?t=2
Sirp asilli Amerikali mucit, fizikci ve elektrofizik uzmani Nikola Tesla'nin dogum yil donumu (10 Temmuz 1856)
"Bireyler arasindaki kavgalar, tipki devletlerle milletler arasindakiler gibi, kelimenin en genis anlamiyla, daima yanlis anlasmalardan; bir baskasinin gorus acisini takdir etme kabiliyetsizliginden kaynaklanir. Bu da cehaletten, kendi alanlarinda degil ama karsilikli alanlardaki cehaletlerinden dolayidir. Ihtilaf tehlikesi, her insanda bulunan mucadelecilik ozelliginin baskinligina bagli olarak artiyor. Dogustan gelen bu savascilik temayullerine direnmek icin en iyi yol, baskalarinin faaliyetlerinden yana cehaletin, genel kulturun sistemli bir sekilde arttirilmasi yoluyla defedilmesidir. Bu amaci gozardi etmeden fikir teatisinin ve karsilikli iliskilerin desteklenmesi cok onemlidir." Varolmanin Dayanilmaz Agirligi
https://pbs.twimg.com/media/DEXO815WAAA-0Ox.jpg
"Fights between individuals, as well as governments and nations, invariably result from misunderstandings in the broadest interpretation of this term. Misunderstandings are always caused by the inability of appreciating one another's point of view. This again is due to the ignorance of those concerned, not so much in their own, as in their mutual fields. The peril of a clash is aggravated by a more or less predominant sense of combativeness, posed by every human being. To resist this inherent fighting tendency the best way is to dispel ignorance of the doings of others by a systematic spread of general knowledge. With this object in view, it is most important to aid exchange of thought and intercourse."
https://media.giphy.com/media/WicEI5OTMGI24/giphy.gif
https://pbs.twimg.com/media/DEWpbq0XsAA0ZVN.jpg
"Bugun onlarin olsun; ama ugrunda calistigim gelecek benimdir."
https://pbs.twimg.com/media/DEVAlJ7XsAIw3-t.jpg
"Bugunun bilim insanlari matematigi ve deneyleri dallandirdi ve denklem uzerine denklemlere saptilar ve sonunda gerceklikle alakasi olmayan bir yapi olusturdular."
Fransiz roman ve deneme yazari, edebi elestirmen Marcel Proust'un dogum yil donumu (10 Temmuz 1871)
"Tiyatro sanatcilari benim gozumde uslup ve oyunlariyla bir sanatsal gercegin tek temsilcileri olmaktan ciktigindan beri, onlarin kendileriyle ilgilenir olmustum; eski bir komik romanin kahramanlarini seyreder gibi, oyundaki saf genc kizin, salona yeni giren genc bir soylunun cehresini gorunce, oyunda kendisine askini itiraf eden yakisikli delikanliyi dalgin dalgin dinleyisini, ote yandan delikanlinin, sevda tiradinin yaylim atesinin ortasinda, yan taraftaki locada oturan yasli hanima, muhtesem incilerine carpilarak atesli bir bakis firlatisini gormekten hoslaniyordum; boylece, ozellikle de sanatcilarin ozel hayatlari hakkinda Saint-Loup'nun verdigi bilgiler sayesinde, sozlu oyunun ardinda sessiz ve anlamlý ikinci bir oyunun oynanisini seyrediyordum; aslinda siradan olmakla birlikte sozlu oyun da ilgimi cekiyordu; cunku sahne isiklarinin altinda, oyuncunun yuzune makyaj ve kartondan bir baska yuzun, ruhuna bir rolun repliklerinin yapismasiyla, bir oyunun kahramanlari olan o gecici ve canli kisiliklerin bir saatligine filizlenip gelistigini hissediyordum; bu kisilikler de cekicidir, onlari sever, takdir eder, kendilerine acir, tiyatrodan ciktigimizda tekrar bulmak isteriz, ama onlar artýk dagilip oyundaki formuna sahip olmayan bir oyuncuya, oyuncunun yuzunu gostermeyen bir metne, mendille silinen renkli bir pudraya donusmusler, kisacasi, kendilerinden hicbir iz tasimayan unsurlar olmuslardir yeniden; temsilin sona ermesiyle hic vakit gecirmeden cozulmeleri, tipki sevdigimiz bir kisinin yok olmasi gibi, bizi benligin gercekliginden supheye dusurup olum konusunda dusundurur." Guermantes Tarafi
http://www.modernlib.com/authors/pAu...guer.8.big.jpg
"Ever since I had ceased to see actors solely as the depositories, in their diction and acting ability, of an artistic truth, the had begun to interest me in their own right; with the feeling that I was watching the characters from some old comic novel, I was amused to see the naïve heroine of a play, he attention drawn to the new face of some young duke who has just taken his seat in the theater, listen abstractedly to the declaration of love the juvenile lead was addressing to her, while he, through the rolling passion of this declaration, was in turn directing an enamored eye at an old lady seated in a stage box, whose magnificent pearls had caught his interest; and in this way, largely owing to what Saint-Loup had told me about the private lives of actors, I saw another drama, silent but telling, being played out beneath the words of the play that was being performed, yet the play itself, however uninspired, was still something that interested me, too; for within it I could feel germinating and blossoming for an hour in the glare of the footlights--created out of the agglutination on the face of an actor of another face of greasepaint and pasteboard, and on his individual soul the words of a part--the ephemeral and spirited personalities, captivating, too, who form the cast of a play, whom one loves, admires, pities, whom one would like to met again after the play is over, but who by that time have already disintegrated into the actors, who are no longer what they were in their roles. into a script that no longer shows the actors' faces, into a colored powder that can be wiped off by a handkerchief, who have reverted, in a word, to elements that contain nothing of them, because their dissolution is complete as soon as the play has ended, and this, like the dissolution of a loved one, causes one to doubt the reality of the self and to meditate on the mystery of death."
https://pbs.twimg.com/media/DEXhCyiWAAE9FYp.jpg
"Ask, kalbin zaman ve mekana duyarlilik kazanmasidir."
https://pbs.twimg.com/media/DEXlb7xW0AAvcLN.jpg
"Gercek bir kesif yolculugu icin yeni yerlere ulasmak gerekmez, yeni gozlere sahip olmak da yeterlidir."