-
Alman yazar Heinrich Theodor Fontane’in dogum yildonumu (30 Aralik 1819)
" 'Ben zarif bir sey istiyorum. Biliyor musun Lene, senin cok guzel uzun saclarin var; bir telini kopar ve buketi onunla bagla.'
'Hayir', dedi kararlilikla.
'Hayir? Neden olmaz? Neden hayir?'
'Cunku bir atasozu der ki: sac baglar. Ve ben onu buketin etrafina baglarsam sende baglanmis olacaksin.'
'Ahh, bu bir batil inanc.' " Cilginliklar, Karisikliklar
https://media1.jpc.de/image/w600/fro...3423145503.jpg
" 'Ich will was Feines. Weißt Du, Lene, Du hast so schönes langes Haar; reiß eins aus und flicht den Strauß damit zusammen.'
'Nein,' sagte sie bestimmt.
'Nein? warum nicht? warum nein?'
'Weil das Sprüchwort ſagt: 'Haar bindet.' Und wenn ich es um den Strauß binde, so biſt du mitgebunden.'
'Ach das ist Aberglauben.' "
-
Ingiliz gazeteci, sair, roman ve kisa oyku yazari Joseph Rudyard Kipling’in dogum yildonumu (30 Aralik 1865)
https://1.bp.blogspot.com/-1fNLyyhyz...w/s1600/Se.jpg
Eger, butun etrafindakiler panik icine dustugu
ve bunun sebebini senden bildikleri zaman
sen basini dik tutabilir ve sagduyunu kaybetmezsen;
Eger sana kimse guvenmezken sen kendine guvenir
ve onlarin guvenmemesini de hakli gorebilirsen;
Eger beklemesini bilir ve beklemekten de yorulmazsan
veya hakkinda yalan soylenir de sen yalanla is gormezsen,
ya da senden nefret edilir de kendini nefrete kaptirmazsan,
butun bunlarla beraber ne cok iyi ne de cok akilli gorunmezsen;
Eger hayal edebilir de hayallerine esir olmazsan,
Eger dusunebilip de dusuncelerini amac edinebilirsen,
Eger zafer ve yenilgi ile karsilasir
ve bu iki hokkabaza ayni sekilde davranabilirsen;
Eger agzindan cikan bir gercegin bazi alcaklar tarafindan
ahmaklara tuzak kurmak icin egilip bukulmesine katlanabilirsen,
ya da omrunu verdigin seylerin bir gun basina yikildigini gorur
ve egilip yipranmis aletlerle onlari yeniden yapabilirsen;
Eger butun kazancini bir yigin yapabilir
ve yazi-tura oyununda hepsini tehlikeye atabilirsen;
ve kaybedip yeniden baslayabilir
ve kaybin hakkinda bir kerecik olsun bir sey soylemezsen;
Eger kalp, sinir ve kaslarin eskidikten cok sonra bile
isine yaramaya zorlayabilirsen
ve kendinde 'dayan' diyen bir iradeden
baska bir guc kalmadigi zaman dayanabilirsen;
Eger kalabaliklarda konusup onurunu koruyabilirsen,
ya da krallarla gezip karakterini kaybetmezsen;
Eger ne dusmanlarin ne de sevgili dostlarin seni incitmezse;
Eger asiriya kacmadan tum insanlari sevebilirsen;
Eger bir daha donmeyecek olan dakikayi,
altmis saniyede kosarak doldurabilirsen;
Yeryuzu ve ustundekiler senindir
Ve dahasi
sen bir INSAN olursun oglum!
-
Kanadali ogretmen, siyaset bilimcisi, yazar ve mizahci Stephen Leacock’in dogum yildonumu (30 Aralik 1869)
“Hayatimizin bu kadar hizli adimlarla ilerlemesi ne kadar garip! Cocuklar, 'Ben buyuyunce' diyorlar. Buyuduklerinde, 'Ben evlenince' diye soze basliyorlar. Ardindan dusunceler, 'Ben emekli olunca'ya donusuyor. Emekli olduktan sonra insan sislerle kapli gecmisine bakiyor, o gunleri ozluyor ve bunlarin gecip gittigine yaniyor.Hayatin her gunu ve her saati yasamak oldugunu ne yazik ki cok gec ogreniyoruz.”
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
“How strange it is, our little procession of life! The child says, ‘When I am a big boy.’ But what is that? The big boy says, ‘When I grow up.’ And then, grown up, he says, "When I get married." But to be married, what is that after all? The thought changes to "When I'm able to retire." And then, when retirement comes, he looks back over the landscape traversed; a cold wind seems to sweep over it; somehow he has missed it all, and it is gone.”
-
Ingiliz roman ve kisa oyku yazari L. P. Hartley'in dogum yildonumu (30 Aralik 1895)
https://pbs.twimg.com/media/ENCJT48W...jpg&name=small
"Gecmis yabanci bir ulkedir. Orada her seyi degisik yaparlar. / l passato è un paese straniero. Lì, tutto si svolge in modo diverso. / Le passé est un pays étranger, on y fait les choses différemment là-bas. / El pasado es un país extranjero: allí las cosas se hacen de manera distinta."
-
Filipinli bagimsizlik mucadelesinin lideri, sair ve yazar José Rizal’in olum yildonumu (30 Aralik 1896)
Elveda, hayran olunasi Ulkem, gunesin oksadigi yurt;
Dogu Denizi'nin incisi, kayip cennetimiz,
Sevincle veriyorum sana hayatimi, uzgun ve ezilmis,
Ve daha taze ve daha aydinlik olsaydi dahi,
Yine onu senin yolunda verirdim, senin refahin ugrunda.
https://myhero.com/content/images/th...jose-rizal.png
Adios, Patria adorada, region del sol querida,
Perla del Mar de Oriente, nuestro perdido Eden!
A darte voy alegre la triste mustia vida,
Y fuera más brillante más fresca, más florida,
Tambien por tí la diera, la diera por tu bien.
https://img13.deviantart.net/084b/i/...ve-d3j85h7.jpg
Farewell, my adored land, region of the sun caressed,
Pearl of the orient sea, our eden lost,
With gladness i give you my life, sad and repressed;
And were it more brilliant, more fresh and at its best,
I would still give it to you for your welfare at most.
-
Surrealist ve absurdist Rus sair, yazar ve oyun yazari Daniil Kharms'in dogum yildonumu (30 Aralik 1905)
"Simdi uykum geldi ama uyumayacagim. Kagit kalem alip yazacagim. Icimde muthis bir guc hissediyorum. Bunu dune kadar hep dusundum. Hikaye gunumuzde yasayan,mucizeler yaratabilen ancak mucize gostermeyen bir isci hakkinda olacak. Mucizeler yaratan ve herhangi bir mucize gosterebilecek bir isci oldugunu biliyor ama mucize gostermiyor. Oturdugu apartman dairesinden atiliyor ve parmaginin tek hareketiyle dairenin kendisinin olabilecegini biliyor, ama bunu yapmiyor; boynunu bukerek daireden cikiyor ve sehrin disinda bir barakada yasiyor. Bu barakayi guzel tugla bir eve donusturebilir, ama bunu yapmiyor; barakada yasamayi surduruyor ve sonunda omru boyunca tek bir mucize bile gostermeden oluyor."
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
"Now I feel sleepy but I am not going to sleep. I get hold of a piece of paper and a pen and I am going to write. I feel within me a terrible power. I thought it all over as long ago as yesterday. It will be the story about a miracle worker who is living in our time and who doesn't work any miracles. He knows that he is a miracle worker and that he can perform any miracle, but he doesn't do so. He is thrown out of his flat and he knows that he only has to wave a finger and the flat will remain his, but he doesn't do this; he submissively moves out of the flat and lives out of town in a shed. He is capable of turning this shed into a fine brick house, but he doesn't do this; he carries on living in the shed and eventually dies, without having done a single miracle in the whole of his life."
-
Akademi Odullu Ingiliz yonetmen Sir Carol Reed'in dogum yildonumu (30 Aralik 1906)
http://www.oliver1968.co.uk/CR03.jpg
https://pbs.twimg.com/media/Dvp2VVLWsAAYVHD.jpg
-
Amerikali yazar, besteci ve gezgin Paul (Frederic) Bowles’un dogum yildonumu (30 Aralik 1910)
“Yine aylar gecmis, Col'e gidebilecek parayi hala biriktirememisler. Gumus liralari saklamislar, cunku ucu de Targui'ye asikmis. Huzunleri de surup gidiyormus. Gunun birinde, 'Bizim sonumuz boyle gelecek,' demisler. 'Hep uzgun kalacagiz ve Col'de cay icemeyecegiz. Demek ki hemen gitmeliyiz oraya. Paramiz olmasa da'. Ellerindeki butun paralari birlestirmis, gumus liralari bile katmis, bir caydanlik, bir tepsi ve uc bardak satin almislar, kalaniyla da El Golea'ya otobus bileti almislar. Pek az paralari kalmis. Onu da son kurusuna kadar, kervaniyla guneye giden bir bakamar'a vermisler. Adam buna karsilik onlarin kervanina katilip develere binmelerine izin vermis. Bir aksam, gunesin batmasina yakin, kocaman kumullarin oraya varmislar. 'Iste Col'e geldik,' diye dusunmusler. 'Cayi yapalim.' Ay dogmus, butun erkekler uykuya yatmis, bir tek nobetci kalmis. O da develerin yaninda oturuyor, kavalini caliyormus." Ismail parmaklarini agzina goturup oynatti. Utka, Mimuna ve Aysa, ellerinde tepsi, caydanlik ve bardaklarla, sessizce kervandan uzaklasmislar. Col'un tumunu gorebilmek icin en yuksek kumulu arayacaklarmis. Caylarini da o zaman yapacaklarmis. Uzun sure yurumusler. Utka, 'Yuksek bir kumul goruyorum,' demis. Oraya yuruyup tepesine tirmanmislar. Mimuna, 'Ben surada bir kumul goruyorum, o bizimkinden cok daha yuksek.Oradan ta In Salah'a kadar olan alani gorebiliriz.' demis. Oraya gitmisler ama tepeye tirmandiklarinda Aysa, 'Bakin!' demis, 'Iste en yuksek kumul. Tamanrasseti'i bile gorebiliriz oradan. Targui'nin yasadigi yer orasi!' Gunes dogmus, onlar yurumeyi surdurmusler. Ogle oldugunda ortalik cok fazla sicak olmus ama kumula varmislar, tepeye dogru tirmanmislar, tirmanmislar. Doruga varinca, cok yorgun olduklarini hissetmisler. 'Once biraz dinlenelim, sonra cayi yapariz,' demisler. Uyumadan once tepsiyi caydanligi ve bardaklari ortaya cikarip hazirlamislar. Sonra uzanip uyumuslar. Daha sonra. ‘Ismail susup Port'a bakti. Gunler sonra oradan baska kervan geciyormus, adamin biri en yuksek kumulun tepesinde bir seyler gormus. Ne olduguna bakmak icin oraya tirmanmis. Utka, Mimuna ve Aysa’yi bulmus. Hala orada, uykuya daldiklari andakinden farksiz bicimde yatiyorlarmis. Her uc bardak da.’ Ismail kendi Cay bardagini havaya kaldirip gosterdi. ‘kumlarla doluymus. Iste boyle icmisler Col’de caylarini.” Esirgeyen Gokyuzu
https://images-na.ssl-images-amazon....18joV3LWhL.jpg
“Many months go by, and still they can’t earn enough money to go to the Sahara. They have kept the silver pieces, because all three are in love with the Targui. And they are always sad. One day they say: ‘We are going to finish like this-always sad, without ever having tea in the Sahara-so now we must go anyway, even without money.’ And they put all their money together, even the three silver pieces, and they buy a teapot and a tray and three glasses, and they buy bus tickets to El Golea.And there they have only a little money left, and they give it all to a bachhamar who is taking his caravan south to the Sahara. So he lets them ride with his caravan. And one night, when the sun is going to go down, they come to the great dunes of sand, and they think: ‘Ah, now we are in the Sahara; we are going to make tea.’ The moon comes up, all the men are asleep except the guard. He is sitting with the camels playing his flute.” Smail wriggled his fingers in front of his mouth. “Outka, Mimouna and Aicha go away from the caravan quietly with their tray and their teapot and their glasses. They are going to look for the highest dune so they can see all the Sahara. Then they are going to make tea. They walk a long time. Outka says: ‘I see a high dune,’ and they go to it and climb up to the top. Then Mimouna says: ‘I see a dune over there. It’s much higher and we can see all the way to In Salah from it.’ So they go to it, and it is much higher. But when they get to the top, Aicha says: ‘Look! There’s the highest dune of all. We can see to Tamanrasset. That’s where the Targui lives.’ The sun came up and they kept walking. At noon they were very hot. But they came to the dune and they climbed and climbed. When they got to the top they were very tired and they said: ‘We’ll rest a little and then make tea.’ But first they set out the tray and the teapot and the glasses. Then they lay down and slept. And then” -Smail paused and looked at Port- “Many days later another caravan was passing and a man saw something on top of the highest dune there. And when they went up to see, they found Outka, Mimouna and Aicha; they were still there, lying the same way as when they had gone to sleep.And all three of the glasses,” he held up his own little tea glass, “were full of sand. That was how they had their tea in the Sahara.”
