-
Amerikali yazar, sair ve aktivist (Everett Leroi Jones) Amiri Baraka’nin olum yildonumu (9 Ocak 2014)
Kostum giymis
Belsoguklugu degildi
Siyahlari katleden
Beyaz carsaf hastaliklari
Insanligin cogu hosnut oldukca
Akil ve akil sagligi terorize oldu
Onlar diyor ki (kim diyor?)
Kime soyluyorlar
Paralarinikim oduyor
Yalanlari kim soyluyor
Kim tebdili
Kimin koleleri var
Starbucks’tan dolarlari kim topluyor
Ciftliklerin yagini kim cikartiyor
Kim kuruttu Kizilderililerin soyunu
Siyah ulusunu kim telef etmeye calisti
Kim yasiyor Wall Street’te
O tasaklarini kesen
Anana tecavuz eden
Babani linc eden ilk ciftlik
Zift kimde, tuyleri kim aldi
Kibrit kimde, kim atese verdi
Kim oldurdu kim kiraladi
Kim Tanri oldugunu soyledi
Kim Seytan hala
Kim en buyuk
Kim en iyi
Kim benziyor Isa’ya
Her seyi kim yaratti
En akilli kim
En buyuk kim
En zengin kim
Kim senin cirkin kendisinin en yakiisikli oldugunu soyleyen
Sanati kim tanimiyor
Bilimi kim tanimliyor…
https://static01.nyt.com/images/2014...ticleLarge.jpg
It wasn't
The gonorrhea in costume
The white sheet diseases
That have murdered black people
Terrorized reason and sanity
Most of humanity, as they pleases
They say (who say?)
Who do the saying
Who is them paying
Who tell the lies
Who in disguise
Who had the slaves
Who got the bux out the Bucks
Who got fat from plantations
Who genocided Indians
Tried to waste the Black nation
Who live on Wall Street
The first plantation
Who cut your nuts off
Who rape your ma
Who lynched your pa
Who got the tar, who got the feathers
Who had the match, who set the fires
Who killed and hired
Who say they God & still be the Devil
Who the biggest only
Who the most goodest
Who do Jesus resemble
Who created everything
Who the smartest
Who the greatest
Who the richest
Who say you ugly and they the goodlookingest
Who define art
Who define science…
-
Polonyali sosyolog ve filozof Zygmunt Bauman’in olum yildonumu (9 Ocak 2017)
“Kendi becerimiz, adanmisligimiz ve zor kazanilan marifetlerimiz sayesinde bir zamanlar elde edilmis sonuclar yalnizca havali bir kredi karti ve bir tusa basmayi gerektiren bir cihazda 'taseronlastirildiginda', bircok insani eskiden mutlu kilan ve muhtemelen herkesin mutlulugu acisindan yasamsal olan sey 'basariyla kotarilmis is', ustalik, maharet ve beceri karsisinda, yildirici bir gorevin yerine getirilmesi, inatci bir engelin ustesinden gelinmesi karsisinda duyulan gurur zamanla yitirilir. Daha uzun vadede, bir zamanlar elde edilen beceriler ve yeni beceriler kazanma ve uzmanlasma huneri de yitip gider ve bunlarla beraber, ozsayginin aciga cikardigi mutlulugun yani sira, yerine baska bir sey koymasi cok guc olan izzetinefsin yasamsal sarti, yani ustalik yetenegini tatmin etme zevki de yitip gider.” Yasama Sanati
https://images-na.ssl-images-amazon....1QalgGHhLL.jpg
“The pleasures of relaxation are not the only ones to have been laid at the altar of a life hurried for the sake of saving time to chase other things. When the effects that were once attained thanks to our own ingenuity, dedication and hard-learned skills are ‘outsourced’ to a gadget requiring only a swish of a credit card and a push of a button, something that used to make many people happy and was probably vital for everybody’s happiness is lost on the way: pride in ‘work well done’, in dexterity, smartness and skill, in a daunting task performed, an indomitable obstacle over- Introduction come. In the longer run, skills once obtained, and the very ability to learn and master new skills, are forgotten and lost, and with them goes the joy of gratifying the workmanship instinct, that vital condition of self-esteem, so diffi cult to replace, along with the happiness offered by self-respect.”
-
“Asiklar guvensizlik hissettiklerinde, yapici olmayan sekilde davranma egilimi gosterirler, ya hosa gitmeye calisirlar, ya denetimi almaya calisirlar, hatta fiziksel olarak kavga ettikleri de olur. Butun bunlar buyuk ihtimalle partneri kaciracaktir. Guvensizlik bir kez isin icine karistiginda, serinkanli, akliselim ve sakin davranmak imkansiz olur. Akintiya kapilan iliskinin dumensiz, dayaniksiz sandali, bir cok iliskinin batma tehlikesi gecirdigi, adi kotuye cikmis iki kaya arasinda yalpalar durur: tam boyun egme ve tam iktidar, uysalca riza gosterme ve kustah fetih, kendi ozerkligini ortadan kaldirma ve partnerinkini zapt etme. Bu kayalardan birine carpmak, yedek parca caginda buyumus ve tamir sanatini ogrenme firsati bulamamis yeni yetme bir gemiciyi tasiyan bir sal soyle dursun, gayet iyi giden ve deneyimli bir murettebata sahip bir teknenin bile parcalanmasina yeter. Hicbir modern denizci, denizde yol alacak durumda olmayan bir ogeyi tamir etmek icin bir dakika bile kaybetmez: Yedegiyle onu hemen degistirmek ister. Ama iliskilerin salinda yedek parca bulunmaz.” Akiskan Ask
https://images-na.ssl-images-amazon....1y9qZjBvIL.jpg
“When lovers feel insecure, they tend to behave unconstructively, either trying to please or trying to control perhaps even lashing out physically — all are likely to drive the lover away. Once insecurity creeps in, navigation is never confident, thoughtful and steady. Rudderless, the frail raft of relationship sways between one and the other of the two ill-famed rocks on which many a partnership flounders: total submission and total power, meek acceptance and arrogant conquest, effacing one's own autonomy and stifling the autonomy of the partner. Hitting either of the two rocks would wreck even a shipshape boat with a seasoned crew — let alone a raft carrying an inexperienced sailor who, having been brought up in the spare-parts era, never had a chance to learn the art of damage repair. None of the up-to-date sailors would waste time on repairing the part that is no longer seaworthy and would rather put a spare in its place.But on the raft of relationship, spares are not available.”
-
"Ben hic cocuk olmadim. Cocuklugum olmadi. Cocuksu esrimenin sicak ve gunesli gunleri; safligin engin huzuru; evrenin gundelik kesfindeki surprizler: Nedir bunlar? Bilmiyor ya da animsamiyorum. Sonradan kitaplardan ogrendim bunlari; simdi ise genclere bakarak tahminde bulunuyorum. Bu duygulari ilk kez yirmi yasindan sonra, birkac mutlu ateskes ya da bos vermislik aninda hissettim ve yasadim. Cocukluk asktir, nesedir, kaygisizliktir ancak ben gecmisteki kendimi hep ayrik, mahzun, dusunceli goruyorum. Cocuklugumdan beri kendimi, nedendir bilmem, korkunc derecede yalniz ve farkli hissettim. Bizimkilerin yoksullugundan midir, yoksa baskalari gibi dogmamis oldugumdan midir acaba? Bilmiyorum. Tek hatirladigim, genc bir teyzenin bana alti yedi yaslarimdayken ihtiyar adini takmis ve butun akrabalarimin bunu kabullenmis oldugu. Gercekten de cogu zaman ciddi ve catik kasliydim. Baska cocuklarla dahi cok az konusurdum; iltifatlardan SIKILIR, yalakaliklardan rahatsiz olurdum ve en guzel cagdaki arkadaslarin dizginsiz gurultu patirtisina minicik, yoksul ve karanlik evimizin en korunakli koselerindeki yalnizligi yeglerdim. Kisacasi sapkali hanimlarin ‘huysuz cocuk’, saclari acik kadinlarin da ‘kara kurbagasi’ adini verdigi turde biriydim." Bitik Adam
http://www.mondadoristore.it/img/Un-...iovanni+Papini
"Io non sono mai stato bambino. Non ho avuto fanciullezza. Calde e bionde giornate di ebbrezza puerile; lunghe serenità dell'innocenza; sorprese della scoperta quotidiana dell'universo: che son mai? Non le conosco o non le rammento. L'ho saputo dai libri, dopo; le indovino, ora, nei ragazzi che vedo; l'ho sentite e provate per la prima volta in me, passati i vent'anni, in qualche attimo felice di armistizio o di abbandono. Fanciullezza è amore, letizia, spensieratezza, ed io mi vedo, nel passato, sempre, separato, meditante. Fin da ragazzo mi son sentito tremendamente solo e diverso - né so il perché. Forse perché i miei eran poveri o perché non ero nato come gli altri? Non so: ricordo soltanto che una zia giovane mi diede il soprannome di vecchio a sei o sett'anni e che tutti i parenti l'accettarono. E difatti mene stavo il più del tempo serio e accigliato: discorrevo pochissimo, anche con gli altri ragazzi; i complimenti mi davan noia; i gesti mi facevan dispetto; e al chiasso sfrenato dei compagni dell'età più bella preferivo la solitudine dei cantucci più ritirati della nostra casa piccina, povera e buia. Ero, insomma, quel che le signore col cappello chiamano un bambino scontroso e le donne in capelli un rospo.”
-
20 Subat-1 Mart 2020 tarihleri arasinda duzenlenecek olan 70. Berlin Film Festivali’nin juri baskanligina usta oyuncu Jeremy Irons secildi.
“Bu kadar uzun zamandir hayran olduhum ve her zaman katilmaktan keyif aldigim bir festival olan Berlinale’de Uluslararasý Juri Baskani rolunu ustlenmek benim icin buyuk zevk. Festival icin Berlin’de olmak bana sadece o buyuk sehri hatirlatmakla kalmayip ayni zamanda festival tarafindan secilen bu yilki filmleri izleme ve ardindan da diger juri uyeleriyle kendi dusuncelerimi tartisma firsati sunacak.”
https://cdn1.thr.com/sites/default/f...llomontesi.jpg
"It is with feelings of great pleasure and not inconsiderable honor that I take on the role of president of the International Jury for the Berlinale 2020, a festival that I have admired for so long and that I have always enjoyed attending. Being in Berlin for the festival will be a treat giving me the opportunity not only to remind myself of that great city but also to watch this year’s crop of films chosen by the festival, followed by the opportunity to discuss their merits with my fellow jury members."
-
Warner Bros. Pictures, Margot Robbie'nin basrolunu ustlendigi ve Harley Quinn'in Gotham sehrinde sucla savaþan bir kanun savascisi olan Helena Bertinelli ve sucla savasan bir aileden gelen yakýn dovus ustasi Dinah Laurel guclerini birlestirip, kacirilan kizi kurtarmak icin Black Mask'a karsi zorlu bir mucadeleye girmesini anlatan Birds Of Prey'in yeni fragmanini yayinladi.
https://youtu.be/x3HbbzHK5Mc
-
"...ve korku yerini sessizce guvene terkeder-: Ey anlamsiz keder, ey ruya, ey safak, ey dipsiz irmak... / ...und Schrecken lautlos wechselnd mit Vertrauen-: O Trauer ohne Sinn, o Traum, o Grauen, o Tiefe ohne Grund... / ...and fear becoming trust turning fear-:Oh groundless grief, oh dream, oh weight to bear, oh depth, depth without ground." Rainer Maria Rilke, Cocukluk
https://i.pinimg.com/originals/d8/ef...b3a1b30bca.gif
Ivan'in Cocuklugu (Ivan's Childhood, 1962) Andrei Tarkovsky
-
