...:::Beyaz Yaka için Yatırım Koçluğu...:::

Alıntı:

---

Originally Posted by thron

malum yatırımın ,ilk koşulu tasarruf yapmak, birkaç basit tedbir ile (evden kahvaltı getirmek, öğlen yemekhaneye gitmek, haftada sadece birgün dışarı çıkmak gibi) ayda 300 tl gibi ek bir tasarruf imkanı keşfettim.

herkese arada bir masraflarına detaylı bakmasını öneririm.

---

GERÇEKTEN tasarruf yapmak, HER İNSANIN akıllıca davranış biçimi siz basit bir örnekle açıklamaya çalışmışsınız ağzınıza sağlık
sizin yaptığınızın benzerini ben de yaparım zaman zaman hatta yaz geldiğinde çalıştığım yerle ev arası 10 km ben hem spor hemde basit bir katkı diyeyim bu yolu bisikletimle gelir giderim
bu gibi örnekleri çoğaltıp BORSADA YAPABİLDİĞİMİZ işlemlerde örneklendirilebilir ..

geçmişteki bir veri olasılık mı desek


https://i.hizliresim.com/m2XWQ2.png

Alıntı:

---

Originally Posted by thron

malum yatırımın ,ilk koşulu tasarruf yapmak, haftasonu işyerinde ve dışarıda yemek konusunda biraz açıldığımı hissettiğim için dışarıda yemek masraflarına bir bakayım dedin ve hayatımın şoklarından birini yaşadım.

250 tl şirkette ( ki şirkette yemekhane var) 400 tl de dışarıda olmak üzere ayda 650 tl para harcamışım.

birkaç basit tedbir ile (evden kahvaltı getirmek, öğlen yemekhaneye gitmek, haftada sadece birgün dışarı çıkmak gibi) ayda 300 tl gibi ek bir tasarruf imkanı keşfettim.

herkese arada bir masraflarına detaylı bakmasını öneririm.

---

Tasarruf iyidir, güzeldir hatta şarttır ama ipin ucunu da bir yerden sonra kaçırmamak gerekir. Bazıları dışarıda bir kahve ile tatlı yemeyi sever, bazıları tiyatro&sinema vs. gitmeyi bazıları ara sıra dışarıda yemeyi bazıları gezmeyi sever. her şeyi kısıp tatile de gitmeyip,canı istediği halde bir iskender yemek yerine yemeyip 5-10 dolar köşeye ayırayım tarzına iş döndüğü vakit insan psikolojik olarak hastalandı demektir.Elbette hepsini de aynı anda yapalım demiyorum o ayrı bir konu.

Arkadaşım var bir tane tasarruf ile yola çıkmıştı en sonunda maaşını 70-80 tl sini zorunlu sadece ekmek alımı için ayırıp kalanı en yüksek vadeliden hatta bankaların hoşgeldin faizlerinide araştırıp ona göre direk bankaya yatırıyor du. sırf para gider diye benden çok daha zengin biri karşıma çıkmazsa evlenmem diyordu , sonunda kendiside itiraf etti ben bu kadar biriktiriyorum&yatırım yapıyorum ama ben yiyemeyeceğim başkaları yiyecek diyordu ama bu hastalığıda bir türlü yenemedi, yenemiyorda. bu şekile gelecek olursak milyon dolarlar biriktirmişiz çok mu önemli?

Not: Bu yazıyı yazan kişi maaşının yüzde 30 unu eline geçer geçmez yatırıma yönlendiren biridir. bende yılda 1-2 kere tatile çıkmayıp haftada 2 gün dışarda yemeyip o paralarında peşine düşşem en az yarısını ayırırım ama gerek olmadığı gibi böyle birşey bence insanı hasta eder.

Alinteri değil copy paste :)

Bir tüccar mutluluğun gizini öğrenmesi için oğlunu insanların en bilgesinin yanına yollamış.

Delikanlı bir çölde kırk gün yürüdükten sonra, sonunda bir tepenin üzerinde bulunan güzel şatoya varmış. Söz konusu bilge burada yaşıyormuş.

Bir ermişle karşılaşmayı bekleyen bizim kahraman, girdiği salonda hummalı bir manzarayla karşılaşmış.

Tüccarlar girip çıkıyor, insanlar bir köşede sohbet ediyor, bir orkestra tatlı ezgiler çalıyormuş. Dünyanın dört bir yanından gelmiş lezzetli yiyeceklerle dolu bir masa da . varmış.

Bilge sırayla bu insanlarla konuşuyormuş ve bizim delikanlı kendi sırasının gelmesi için iki saat beklemek zorunda kalmış.

Delikanlının ziyaret nedenini açıklamasını dikkatle dinlemiş bilge, ama mutluluğun gizini açıklayacak zamanı olmadığını söylemiş ona. Gidip sarayda dolaşmasını, kendisini iki saat sonra görmeye gelmesini salık vermiş.

“Ama, sizden bir ricada bulunacağım,” diye eklemiş, delikanlının eline bir kaşık verip, sonra bu kaşığa iki damla sıvı yağ koymuş. “Sarayı dolaşırken bu kaşığı elinizde tutacak ve yağı dökmeyeceksiniz.”

Delikanlı sarayın merdivenlerini inip çıkmaya başlamış, gözünü kaşıktan ayırmıyormuş. İki saat sonra bilgenin huzuruna çıkmış.

“Güzel” demiş bilge, “Peki, yemek salonumdaki Acem halılarını gördünüz mü? Bahçıvanbaşının yaratmak için on yıl çalıştığı bahçeyi gördünüz mü? Kütüphanemdeki güzel parşömenleri fark ettiniz mi?”

Utanan delikanlı hiçbir şey göremediğini itiraf etmek zorunda kalmış. Çünkü bilgenin kendisine verdiği iki damla yağı dökmemeye çabalamış, başka bir şeye dikkat edememiş.

“Öyleyse git, evrenin harikalarını tanı.” demiş ona bilge. “Oturduğu evi tanımadan bir insana güvenemezsin.”

İçi rahatlayan delikanlı kaşığı alıp sarayı gezmeye çıkmış. Bu kez, duvarlara asılmış, tavanları süsleyen sanat yapıtlarına dikkat ediyormuş. Bahçeleri, çevredeki dağları, çiçeklerin güzelliğini, bulundukları yerlere yakışan sanat yapıtlarının zarafetini görmüş.

Bilgenin yanına dönünce, gördüklerini tüm ayrıntılarıyla anlatmış. “Peki sana emanet ettiğim iki damla yağ nerede?” diye sormuş bilge.

Kaşığa bakan delikanlı, iki damla yağın dökülmüş olduğunu görmüş.

“Peki” demiş bunun üzerine bilgeler bilgesi, “Sana verebileceğim tek öğüt . var.
Mutluluğun gizi dünyanın tüm harikalarını görmektir, ama kaşıktaki iki damla yağı unutmadan...

(Paulo Coelho - Simyacı - syf:42)

Sanırım burdaki ölçüyü yatırıma da uygulamak gerek



SM-A320F cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

Alıntı:

---

Originally Posted by Fishon

SODA ve BRISA aldım 1000'er liralık.

---

Yeni baslayan birisi icin bence cok guzel secimler.

Hayirli ve bereketli olsun.

Ben de Hekts'i bitirdim, peynir gibi olgunlasmaya biraktim simdi de Brisa'ya basladim.
Burada yol uzun 3 seneden once pek bir sey beklemiyorum.
Syg,

Alıntı:

---

Originally Posted by ibrahim

Tasarruf iyidir, güzeldir hatta şarttır ama ipin ucunu da bir yerden sonra kaçırmamak gerekir. Bazıları dışarıda bir kahve ile tatlı yemeyi sever, bazıları tiyatro&sinema vs. gitmeyi bazıları ara sıra dışarıda yemeyi bazıları gezmeyi sever. her şeyi kısıp tatile de gitmeyip,canı istediği halde bir iskender yemek yerine yemeyip 5-10 dolar köşeye ayırayım tarzına iş döndüğü vakit insan psikolojik olarak hastalandı demektir.Elbette hepsini de aynı anda yapalım demiyorum o ayrı bir konu.

Arkadaşım var bir tane tasarruf ile yola çıkmıştı en sonunda maaşını 70-80 tl sini zorunlu sadece ekmek alımı için ayırıp kalanı en yüksek vadeliden hatta bankaların hoşgeldin faizlerinide araştırıp ona göre direk bankaya yatırıyor du. sırf para gider diye benden çok daha zengin biri karşıma çıkmazsa evlenmem diyordu , sonunda kendiside itiraf etti ben bu kadar biriktiriyorum&yatırım yapıyorum ama ben yiyemeyeceğim başkaları yiyecek diyordu ama bu hastalığıda bir türlü yenemedi, yenemiyorda. bu şekile gelecek olursak milyon dolarlar biriktirmişiz çok mu önemli?

Not: Bu yazıyı yazan kişi maaşının yüzde 30 unu eline geçer geçmez yatırıma yönlendiren biridir. bende yılda 1-2 kere tatile çıkmayıp haftada 2 gün dışarda yemeyip o paralarında peşine düşşem en az yarısını ayırırım ama gerek olmadığı gibi böyle birşey bence insanı hasta eder.

---

Kesinlikle size katılıyorum ipin ucunu kaçırmamak lazım.

farkındaysanız şirket yemekhanesini kullanmak ve evden kahvaltı getirmek gibi uygulaması kolay şeylerden bahsediyorum.

yoksa hiç dışarıda yemek yemeyeceğim veya aylık gelirimin 70% ini biriktireceğim bunlar kolay şeyler değil, hele benim gibi evli ve çocuklu kişiler için.

çocuğunuz sizin yerinize masraf yapıyor :) hedef aylık 15% değil 25% tasarruf yapmak fazlası değil...

Alıntı:

---

Originally Posted by thron

malum yatırımın ,ilk koşulu tasarruf yapmak, haftasonu işyerinde ve dışarıda yemek konusunda biraz açıldığımı hissettiğim için dışarıda yemek masraflarına bir bakayım dedin ve hayatımın şoklarından birini yaşadım.

250 tl şirkette ( ki şirkette yemekhane var) 400 tl de dışarıda olmak üzere ayda 650 tl para harcamışım.

birkaç basit tedbir ile (evden kahvaltı getirmek, öğlen yemekhaneye gitmek, haftada sadece birgün dışarı çıkmak gibi) ayda 300 tl gibi ek bir tasarruf imkanı keşfettim.

herkese arada bir masraflarına detaylı bakmasını öneririm.

---

2014 yili sonuna kadar Istanbul'da Levent'te plaza beyaz yakasi idim. Birakin oglen yemekleri icin evden yemek getirmeyi, bunu aklimin ucundan bile gecirmedim. Istanbul Levent'i bilenler eminim biliyorlardir. Kanyon, Namli restaurant vs. Ayda min 4 kez buralarda yenirdi. Geri kalan zamanlarda ya cevredeki tostcu, yemekci ya da yemekhanede yerdik. Tostcu, yemekci dedigime bakmayin, gayet pahali yerlerdi.

Devran dondu Bruksel'e yerlestim 2015 basinda. Burada da beyaz yaka olarak basladim. Ise baslamadan, yemek kartim vs basilip gonderilmisti. Ilk gun ofise gittim, en sik kiyafetlerimle. Sabah ilk dikkatimi ceken, herkes cantasindan evden getirdigi oglen yemegini cikariyor, mutfaga goturuyordu ve herkes gayet mutevazi giyinmisti. marka vs soz konusu degil. Ikinci elden giyinen insanlar tanidim. Ogle yemegi zamani geldi ve sormak zorunda kaldim. nereden yemek alabilirim? Asagida yemekhane vardi. Oraya gittim ve yemegimi alip is arkadaslarimin arasina katildim. O gun bugundur evden yemek getiriyorum. Ayda 1-2 defa hep beraber cikip disarda yedigimiz de oluyor.

Sonra baska bir sirkette beyaz yaka olarak basladim. Burda da durum ayni. Hem daha saglikli yiyecekleri tuketmis oluyorum hem de tasarruf etmis oluyorum. Bazen buradaki is arkadaslarima Istanbul'un calisma hayatini anlatiyorum. Sok icinde dinliyorlar.
Tasarruf etmek gercekten bir kultur. Bu kulturu zorla(benim ki oyle oldu biraz) ya da hayat tarzimizi degistirerek edinmeliyiz.

Bence masraflar üstünden hesap yapılıp gidilirse yukarda arkadaşın dediği gibi sadece ekmekle yetinme durumuna gelir insan. Insan doyumsuzdur. Bu onun yaratılışında vardır tasarruf ederken de kendini gösterebilir harcana yaparken de gösterebilir...
Her zaman her konuda makul olmaya çalışmalı bence..
Bunun için de gelir üstünden tasarrufu yapıp kalanı harcama yolu seçilmeli...
Misal gelirimin %20 sini tasarruf edeceğim diye karar alıp bundan hiç şaşmamak olabilir.
Önce tasarruf edeceğin kısmı ayır. Geri kalani da doyasıya harca...



SM-A710F cihazımdan hisse.net mobile app kullanarak gönderildi.

Bence su-i misal misal değildir. Yani tasarruf konusunu abartıp, hastalık noktasına getirenleri dikkate almaya gerek yok. Hem hastalık noktasından bakınca, harcama hastalığına tutulmuş olanlar, tasarruf hastalığına tutulmuş olanlardan çok daha fazladır.

Odağı kaybetmeden, harcama hastalığı ile mücadele ermeye devam, çünkü öncelikli sorun bu bence:)