-
Ingiltere dogumlu Avustralyali ressam Julian Rossi Ashton'in olum yildonumu (27 Nisan 1942)
A Solitary Ramble, 1888 (Art Gallery of New South Wales)
https://upload.wikimedia.org/wikiped...amble_1888.jpg
Golden Willows, 1907 (New England Regional Art Museum)
https://upload.wikimedia.org/wikiped...en_Willows.jpg
-
Fransiz ressam Edmond Antoine Anne Tapissier'in olum yildonumu (27 Nisan 1943)
La Dentellière, 1889 (Château-musée de Nemours)
https://upload.wikimedia.org/wikiped...%A8re_1889.jpg
Bergère et son troupeau au repos, 1900
https://upload.wikimedia.org/wikiped...u_au_repos.jpg
-
Pulitzer ve Tony Odullu Amerikali oyun yazari August Wilson’in dogum yildonumu (27 Nisan 1945)
“Gencligimde arkadaslarimin cogu resimle ugrasirdi. Sanata cok deger verirlerdi. Onlarin atolyelerine gittigimde o resimleri incelerdim. Bir gun bir arkadasimi cok uzgun aglamakli bulunca sebebini sordum. ‘Sari boya alacak uc dolarim yok’ demisti. Ben de paletine bakmistim. Orada yeteri kadar sari boya vardi, hatta daha fazlasi vardi. ‘Iste burada yeteri kadar var’, dedim. Daha da uzulerek cevap verdi: ‘Hayir hayir... bana krom sarisi lazim.’ Iste o zaman ne kadar sansli oldugumu fark ettim; cunku benim araclarim cok basitti: kalem ve kagit. Bunlari bir yerden odunc alabilirdim, pecetelerin, karton paketlerin ustune yazabilirdim. Etrafta gezip yazacak bir seyler arayabilirdim.”
https://www-tc.pbs.org/wnet/american...zanine_259.jpg
“At that time many of my friends were painters and when I’d go visit them, I’d hear them complaining about needing money to buy paint. I recall visiting a painter friend of mine who was frustrated because he didn’t have the three dollars to buy a tube of yellow paint. When I pointed to some yellow paint on his pallet he said, ‘Naw, man, I’m talking about chrome yellow.’ Then I realized how lucky I was because my tools were simple—I could borrow a pencil or paper; I could write on napkins or paper bags. I’d walk around with a pen or pencil and I’d discover poems everywher.”
-
Isvicreli ressam Heinrich Altherr'in olum yildonumu (27 Nisan 1947)
Schiffbrüchige, 1929
https://upload.wikimedia.org/wikiped..._Rottweil.jpeg
Ekstatischer Tanz, 1929
https://upload.wikimedia.org/wikiped..._Tanz_1929.png
-
Japon yonetmen Akira Kurosawa’nin Sarhos Melek’ine (Yoidore tenshi - Drunken Angel) filmi 27 Nisan 1948 traihinde Japonya'da vizyona girdi.
https://upload.wikimedia.org/wikiped...shi_poster.jpg
https://media.giphy.com/media/GHUqNIoMSiFzi/giphy.gif
-
Kara Kurgulariyla taninan, Fransiz ve Belcika asilli roman yazari Didier Daeninckx'in dogum gunu (27 Nisan 1949)
“Her seyi kabul ediyorum, hayatim boyunca ustlendigim butun rolleri. La Belle Poule’un kapkara guvertesinde caylak mico, Sivastopol kusatmasi sirasinda sahneye konan oyunda aktor, Cezayir’de kepaze olmus bir asker, bir komedyen ve hatta neden olmasin bir soytari, imparatorlugun mezar kazicisi, Komun’un albayi, Louise Michel'in is arkadasi ve eserlerinin yoneticisi, Château-d'Eau barikatinda olume terkedilen kisi, hic destegi olmayan bir sakat, idam mahkumu, Kaledonya surgunu, Bouffes-du-Nord tiyatrosunun kostumsuz yaraticisi, ucuz lokanta isletmecisi, yayinlarina son verilen bir yigin gazetenin kurucusu, hatip, aslan terbiyecisi, milletvekili adayi, basarisizliga mahkum bir komisyoncu, sadik bir es ve candan bir baba, hepsi.” Aclarin Soleni
https://cannibaleslecteurs.files.wor...affamc3a9s.gif
"Je suis la somme de tous ceux dont j'ai, à distance, l'impression d'avoir endossé le costume. Je me reconnais en tous. Novice sur le pont noir de La Belle Poule, zouave d'opérette devant Sébastopol, soldat bafoué en Algérie, comédien et pourquoi pas saltimbanque, fossoyeur de l'empire, colonel des Turcos de la Commune, compagnon de Louise Michel et metteur en scène de ses œuvres, laissé pour mort sur la barricade du Château-d'Eau, estropié sans pension, condamné à mort, déporté en Calédonie, inventeur du théâtre déshabillé, directeur des Bouffes-du-Nord, gargotier, fondateur de journaux, orateur, dresseur de lions édentés, prétendant à la députation, buraliste en désespoir de cause, mari fidèle et père aimant."
-
David Niven, Gregory Peck ve Anthony Quinn’in basrollerini paylastigi Navaron'un Toplari (The Guns of Navarone), 27 Nisan 1961’de Londra’da vizyona girdi.
https://ia.media-imdb.com/images/M/M...3NDc@._V1_.jpg
https://78.media.tumblr.com/abfed0ee...2wc1qju3o3.gif
-
Dominique Aury ve Pauline Réage takma isimleriyle yazan Fransiz roman yazari ve gazeteci Anne Cécile Desclos'nun olum yildonumu (27 Nisan 1998)
"Sevgilisi bir gun O’yu daha once hic gitmedikleri bir semtteki Montsouris Parki’na dolasmaya goturdu. Parkin cikisina yakin, hicbir zaman bir taksi duragi bulunmamis bir sokagin kiyisinda dolastilar ve cimenlerin uzerinde otururken taksimetresiyle taksiye benzeyen bir araba gorduler. 'Bin' dedi adam. Kadin bindi. Aksam uzak degildi ve sonbahardi. Kadin her zamanki gibi giyinmisti: Yuksek topuklu ayakkabilar, plili etegiyle bir tayyor, ipek bir bluz; sapka takmamisti. Tayyorunun kollarindan yukari uzayan eldivenleri vardi ve deri cantasinda kimligini, pudrasini ve dudak boyasini tasiyordu. Taksi, adam sofore tek soz etmeden sessizce hareket etti. Adam hem sag hem sol camdaki surmeli perdeleri cekti; kadin kendisini opmek ya da oksamak istedigini dusunerek eldivenlerini cikartti. Ama adam soyle dedi: 'SIKILMISSINDIR, cantani bana ver.' Kadin verdi; adam cantayi ulasamayacagi bir yere koydu ve ekledi: 'Cok fazla giyinmissin. Corap baglarini coz, coraplarini dizlerinin ustune kadar indir: Simdi de jartiyerler.' Kadin biraz tereddut etti; taksi daha hizli gitmeye baslamisti ve kadin soforun arkasina bakmasindan korkuyordu. Sonunda, coraplar da indi ve kadin bacaklarini kombinezonunun uzerinde, ciplak ve acikta hissetmekten rahatsizdi. 'Kemerini coz,' dedi adam 've kulotunu cikar.' Bu hic de zor degildi, ellerini belinin arkasina goturmesi ve biraz dogrulmasi yeterli oldu. Adam kemeri ve kulotu elinden aldi, cantayi acti ve icine koydu, sonra soyle dedi: 'Kombinezonunun ve eteginin uzerine oturmamalisin, onlari kaldirman ve dogrudan koltugun uzerine oturman gerekiyor.' Arabanin koltugu suni deriydi, kaygan ve soguktu, bacaklarina yapismalarini hissetmek irkilticiydi..." O'nun Hikayesi
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
"Son amant emmène un jour O se promener dans un quartier où ils ne vont jamais, le parc Montsouris, le parc Monceau. À l’angle du parc, au coin d’une rue où il n’y a jamais de station de taxis, après qu’ils se sont promenés dans le parc, et assis côte à côte au bord d’une pelouse, ils aperçoivent une voiture, avec un compteur, qui ressemble à un taxi. 'Monte', dit-il. Elle monte. Ce n’est pas loin du soir, et c’est l’automne. Elle est vêtue comme elle l’est toujours : des souliers avec de hauts talons, un tailleur à jupe plissée, une blouse de soie, et pas de chapeau. Mais de grands gants qui montent sur les manches de son tailleur, et elle porte dans son sac de cuir ses papiers, sa poudre et son rouge. Le taxi part doucement, sans que l'homme ait dit un mot au chauffeur. Mais il ferme, à droite et à gauche, les volets à glissière sur les vitres et à l'arrière ; elle a retiré ses gants, pensant qu'il veut l'embrasser, ou qu'elle le caresse. Mais il dit : 'Tu es embarrassée, donne ton sac.' Défais tes jarretelles, roule tes bas au-dessus de tes genoux : voici des jarretières.' Elle a un peu de peine, le taxi roule plus vite, et elle a peur que le chauffeur ne se retourne. Enfin, les bas sont roulés, et elle est gênée de sentir ses jambes nues et libres sous la soie de sa combinaison. Aussi, les jarretelles défaites glissent. 'Défais ta ceinture, dit-il, et ôte ton slip.' Cela, c'est facile, il suffit de passer les mains derrière les reins et de se soulever un peu. Il lui prend des mains la ceinture et le slip, ouvre le sac et les y enferme, puis dit : 'Il ne faut pas t'asseoir sur ta combinaison et ta jupe, il faut les relever et t'asseoir directement sur la banquette.' La banquette est en moleskine, glissante et froide, c’est saisissant de la sentir coller aux cuisses..."