Printable View
Aynen katılıyorum. Ama olabiliyorsa, çocuklara birer ev bırakmak da onları hayata 3-0 önde başlatacaktır. 20 li yaşlarda kira derdi olmadan iş hayatına başlamak, pek çok konuda daha özgür ve idealleri doğrultusunda ilerlemelerinde yardımcı olacaktır.Alıntı:
Originally Posted by freesky
20 sene önce iyi bir işte çalışan rahatlıkla 5-10 sene birikimle tek başına ev alabiliyordu. Şimdi birikim yapmak çok zorlaştı, belki karı-koca en az 15 yıl birikim yapmak lazım bir ev için.
bırak kendileri yapsınlar. çok ideal düşünüyorsun, ev alacaksan da evin tapusu senin üstünde kalsın. şimdiki gençler sıkıntıya gelemiyor, ayrılık durumunda evin yarısı gidebilir. ev almak yerine kirasını karşılamak daha mantıklı olur.Alıntı:
Originally Posted by Cautionary
Aksekili avukat bir komşum vardı...(Kayselilerden bir gömlek üstün!)
Anlatıyor , ''oğlum, Robert'i bitir sana ödül olarak araba alıcam dedim''
Çocuk bitiriyor, '' hadi baba diyor''...
Baba caymak istiyor ama nasıl yapıcak ?
Bir müvekiline konuyu açıyor..
'' sakın ha alma ... herşeyini sen alırsan; o , kendi başarısı ile kendine alacak birşey bırakmıyorsun!''
ve almıyor... çocuk küsüyor falan.
Şimdi çocuk ABD'de bankacı ve babasına ''o gün yaptığın doğruydu'' diyor
Kötü niyetle mücadele edemezsiniz. Gelin veya damat evi beğenmez. Mevcut ev yerine krediye sokup yeni ev aldırır.Alıntı:
Originally Posted by şef
Ama imkan olsa kuzey ülkelerindeki gibi çocuğun kendinden ödün vermeden, hayatı pas geçmeden yaşamasını sağlayabilmek gerekiyor. Bunu devlet yapamıyorsa imkanınız varsa siz yapacaksınız.
bunun için ya geri ödenmek üzere borç vereceksiniz. Bu hoşunuza gitmiyorsa ev kredisinin ana para değil ama faiz kısmına aylık destek olacaksınız. Benim aklıma gelen yegane çözüm bu.
Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi
Ben olabiliyorsa böyle bir güzellik yapılabilir diyorum. Tapu vs tabii ki vermem, buna güvenmemesi için önceden de bir imada bulunmam.Alıntı:
Originally Posted by şef
Şu an büyük oğlum lgs ye hazırlanıyor, yeri geliyor bire bir bir şeyler anlatıyorum. Çalışma programını takip ediyorum, beraber vakit geçirmeye çalışıyoruz. Verebileceğim en büyük hediye, bırakabileceğim en büyük miras bunlar bence...kurumsal hayata erken veda etmemin en büyük motivasyonlarından biriydi bu...çocuklarla, daha yakından ilgilenebilmek, özellikle eğitimleri ile daha yakından ilgilenebilmek.
Bu arada 3,5 yıl oldu vedam...işten ayrıldım, hemen sonra annemde romatizmal bir hastalık baş gösterdi. Aylarca çocuk bakar gibi ilgilendim, iş hayatım devam etseydi bu şekilde ilgilenemezdim.
Büyük çocuğa sabah sordum, nasıl gidiyor, memnun musun benden dedim...3 yıldır çok iyi dedi...işten ayrıldıktan sonra ilişkimiz düzelmiş yani...ayrılma öncesi daha agresiftim, ister istemez eve çocuklara yansıtıyordum stresi...şimdi küçük çocukla ilgilenişimi görüyor, büyük çocuk “baba, kardeşimle bir haftada ilgilendiğin kadar benimle bir dönemde ancak o kadar ilgilenirdin†dedi.
Neyse, geriye dönüp baktığımda, pek çok açıdan çok iyi bir karar olmuş diyorum.
Sayın fresky, aslında dogal düşünülürse çocuklara gelecek bırakmak kavramı saçma. bizi buna mecbur eden, dünyanın parsellenmiş oldugu ve dünyada parsele sahip olanların gelecek kaygısının olmadıgı, ancak dünyada herhangi bir parsele sahip olmayanların çocuklarının gelecegi endişesi taşıdığıdır. Aslında şehirleşme, insanların kimseye muhtaç olmadan yaşamını idame ettirebilme yetenegine sahip parsellerini terkedip, şehirlerdeki parsel sahiplerinin kucagına düşmesi olarak özetlenebilir. özellikle kucagına düşmek diyiyorum, çünkü şehirlerde parselere sahip olanlar yeni gelenlerin ömürleri boyunca ya kiracı ya da borç ödeyerek kendilerini beslemelerini saglamışlardır. bu gün aylık ortama maaşlarla bir kişi şehirde bir parsel sahibine bir ömür boyu çalışarak ancak ancak barınacak bir yer sahibi olabilmektedir. oysa şimdi hemen tersine göç tetiklense şehirlerdeki toprak fiyatları bir anda satın alınabilir fiyatlara düşer. tabi bu arada kırsalda para etmeyen arazi fiyatları da yukarıya roketler. Nitekim pandemi etkisi ile kırsala dönüşte kıpırdama olunca, tarım arazisinin dönümü 2-5bintl aralığından 15-50bin tl aralığına yükseldi. O zaman soru şu? her ne olursa olsun uyanıklar bir şekilde diğer insanların sırtından hiç inmeyecektir ta ki, insan nüfüsunun düşüp toprak degersizleşinceye kadar.Alıntı:
Originally Posted by freesky
Herkesin beklentisi, planı gelir seviyesi ve hayata bakışına göredir.
Şahsen benim yatırım kısmında iki temel yaklaşımım var.
Öncelikli olarak temel felsefem "devletten birşey bekleme" olduğundan çalışamayacak duruma gelirsem geçimimi sağlayacak bir gelirim olsun.
İkinci olarak da çocuklara iyi bir eğitim aldıra bilirsem ne mutlu bana.
Belki yurtdışında bi üniversite, master falan... İyi eğitim onlar için iyi bir sermaye olur zaten.SM-A715F cihazımdan hisse.net mobile app kullanarak gönderildi.Alıntı:
Originally Posted by Cautionary