Değerli yorumlarınız ve paylasılan tecrübeleriniz icin çok tesekkurler saygılar :)
Printable View
Değerli yorumlarınız ve paylasılan tecrübeleriniz icin çok tesekkurler saygılar :)
özyegin ünv diyiyorsanız elektrik mühendisliği idi. ben yönlendirdim. ancak büyük hata oldu. çünkü hiç sevmedi mühendisliği. o yüzden bırakıp arapça mütercim tercumanlık okudu.Alıntı:
Originally Posted by Tasarrufcu
Hayırlısı olsun.
Umarım istediği gibi olur herşeyAlıntı:
Originally Posted by emekli2
Merhaba,
Uzun zamandır iş hayatını bırakma planları yapıyordum. 15 seneden fazla emek verdim. Çok kısa sürede yükseldim. Belirli bir konuma geldim, ama iş hayatında - son dönem- mutsuz olmaya başladım. Artan vergiler, çalışma şartlarının zorlaşması, özgür alanın kalmaması, şımarık YK üyeleri, beyaz yaka stresi v.s. Maddi imkanımız el verdiği için, önce eşim bıraktı. 2 senedir çalışmıyordu. Ben de 1-2 senedir , ileriyi düşünmeden, gamsız bir şekilde çalışmaya başladım. Her an iş hayatını bırakacağım gibi...
Hayat görüşüm buna uygun. Çok az para harcıyorum. Hatta temel giderleri kenara bırakırsak (Faturalar v.s.) , çok az giderim vardı. 2-3 yaşlarında bir oğlumuz var. Onun geleceğini de -kabaca- garanti altına almış durumdayız. (Allah sağlığımızı bozmaz ve büyük bir kaza bela yaşamaz isek). Ben bu düşünceler ile, bir kaç iş adamının özel portfoyune danışmanlık yaparım, bir kaç şirkete danışmanlık veririm, v.s. diyip iş hayatını bırakmaya hazırlanıyordum.
Hatta bir kaç arkadaşımla da ihracat şirketi kurmak üzereydik. Eşim de ihracat danışmanlığına başladı v.s.
2 ay önce halka açık bir şirketten güzel bir teklif geldi. Stresi v.s. az görünüyordu. 1 aydır da işe başladım. İş hayatına bakışım farklılaştı. İnsana değer veren bir şirkette çalışıyor gibiyim şu anda. Gayette keyifli gidiyor. Şirkette ortalama çalışma süreleri çok uzun, yönetim kadrosu 25-30 sene ortalama ile çalışıyor. Düşündüğüm gibi olursa, erken emekli olmaktan vazgeçebilirim.
Bunu neden yazdım? Bu konunun ana fikri, çalışmak zorunda olmadan, kendi özgür irademiz ve kendi mutluluğumuz için çalışalım ya da başaramıyorsak emekli olalım. Ben sanırım (umarım yanılmam) başardım gibi, gayet keyifli gidiyor her şey.
Ama gitmez ise de sorun değil. Kendimi 2-3 senedir, zihnen iş hayatını bırakmaya hazırlamıştım.
Teşekkürler.
"Bunu neden yazdım? Bu konunun ana fikri, çalışmak zorunda olmadan, kendi özgür irademiz ve kendi mutluluğumuz için çalışalım ya da başaramıyorsak emekli olalım. Ben sanırım (umarım yanılmam) başardım gibi, gayet keyifli gidiyor her şey.
Ama gitmez ise de sorun değil. Kendimi 2-3 senedir, zihnen iş hayatını bırakmaya hazırlamıştım."
Bunlar cok kolay seyler degil Sn. Hocam, hele de Turkiye sartlarinda. Bunca belirsizlik vs icerisinde, insanlarin Beyaz Yaka da olsa, kendilerini garantiye almalari ve gelecek kaygisi olmadan, emekli olabilmeleri yada serbest yasama gecebilmeleri cok az sayida calisan icin mumkun olabilmektedir.
Rasgele...
Aslında birazda şans lazım sanırım. Fırsat çıkması ve bunu değerlendirmeyi düşünmeniz üzerine de beklemediğiniz seviyede bir oluşum...Alıntı:
Originally Posted by freesky
Umarım hep böyle şanslı olursunuz.
Darısı başımıza
Erken emeklilik ile kastettiğimiz bu zaten. Güzel bir örnek oluşturmuşsunuz. Benim süreç de benzer şekilde ilerledi. Önemli olan kendimizi bir kafese hapsetmemek. Bu kafa yapısı ile hareket edince, hem kurumsal hayatta, hem de sivil yaşantıda pek çok zorluk kendiliğinden aşılıyor. Burada kritik konu, bizi tutsak eden bağlardan kurtulmak(lüks yaşam özentisi, çocukları pahalı okullara gönderme mecburiyeti hissedilmesi vs).Alıntı:
Originally Posted by varsayım
Tabii ki, ister şans deyin, ister kader deyin, bazı şeyler yolunda gidebilir. Bazıları için de genelde ters gider. Bunu da herkes kendi yaşamında deneyimleyecek.
Zaten, bahse konu kişiler olarak, çalışkan, azimli, üretken insanlarız...aynı zamanda istikrarlıyız. 18 yıl aynı kurumda çalıştım, bir gün bile kaytarmadım..yoksa, bugün biraz kötü hissediyorum desem, gelemeyeceğim desem, kimse bir şey demezdi. Buna rağmen 18 yılda 1 gün bile böyle bir bahane ile kaytarmadım.
Neyse, gerek kurumsal, gerekse kurumsal hayat dışında, çalışma ve üretmeye devam etmek lazım. Bunu da mecbur olduğumuz için değil, zevk aldığımız, öyle mutlu olduğumuz için yapmak lazım.
Pandemi konusu son 20 yılda ülkemizde beyaz yaka adına çalışma şartlarının iyileşmesine vesile olan yagane olay oldu belki de(sosyla hayatımızdaki pek çok olumsuz etkisini bir tarafa bırakıyorum)...Özellikle bazı sektörler ve bazı poziyonlar için uzaktan çalışma hayatın bir gerçeği olacak.. Bu da baskıyı ve stesi bir nebze azaltacaktır.
Hocam bu pandeminin beyaz yaka calisma sartlarini iyilestirme durumu biraz goz boyama biraz da cicim aylari.Alıntı:
Originally Posted by Cautionary
Aksine beyaz yakalilarin zaten az olan is guvencesini tamamen bitirecek bu uzaktan calisma sekli.. yakinda kisa sureli sozlesmeler, proje bazli anlasmalar gundeme gelecek. Proje bittiginde hadi eyvallah diyecek sirket.
Nasilsa ofise gelmiyoruz diyerek yan haklari da tirpanlamaya baslayacaklar ( saglik sigortasi, ekstra izin, telefon vs)
Basi sonu belli olmayan mesai saatleri, wcdeyken bile callconf atan calisma arkadaslari, hsonu calismanin normallestirilmesi.
Masraflarin calisana kitlenmesi, asosyallik calisma hayati disinda hic bir seyin kalmamasi gibi seyleri saymiyorum.
Resmen ev hapsinin guze bir sey diye yutturulmasi home ofis calisma