Originally Posted by
Emirgan
Merhaba. Böyle bir başlık açan başta Cautionary beye ve verdiği değerli bilgiler içinde diğer bütün forum sakinlerine teşekkür ederim. Başlık sahibinin teşviki ile bende kısaca hikayemi anlatmaya çalışmak istiyorum.
Yaşım 35, beyaz yaka değilim asgari ücretin biraz üstünde çalışan bir işçiyim. 2012 yılında evlendiğimde evliliğimin ilk bir yılı sefalet içinde geçti. Ayrıntıya girmicem çok karışık tı durumlar. Az da olsa borcum vardı ve de işsizdim. Günü birlik işlerde çalışıyordum. Kazandığım para kiraya ve faturalara anca yetiyordu. Haftalarca hergün makarna yediğimiz bile oldu desem abartmış olmam. Eşe dosta yemek yemeye giderdik ziyaret ayağına. Ne günlerdi. Eşimin geceleri mutfakta ağladığına çok şahit oldum, aklıma geldikçe kalbim titrer hala. Onun hakkını ödeyemem yinede bana üzüldüğünü belli etmemeye çalışırdı. Hem evliliğimizin ilk yılı hemde eşimin hamileliği ve maddi sıkıntılar. Bela geldimi üstüste gelir derler ya, asgari ücretli bir iş dahi bulamadığım o 1 yıl sonunda asgari ücretin biraz üstünde bir iş bulmuştum nihayet. İşe girdikten 2 ay sonra kızım dünyaya geldi. Bereketiyle gelmişti kızım. Zorlu geçen o 1 yıl; eşim ve benim bekarlığımızda ki başı boş harcama alışkanlığımızı ezmişti adeta. Sıkıntılarımız son bulmuştu bulmasına ama bir gariplik vardı. Artık para harcayamıyorduk. İhtiyaçlarımızı karşılarken bile harcadığımız paraya üzülür hale gelmiştik. Para harcarken sevinirken artık para harcamaya üzülür olmuştuk. Bir musibetin bin nasihattan iyi olduğunu tecrübe ettik. Eşim rahatsızlığından ötürü çalışamıyor olmasına rağmen aylık gelirimizin neredeyse yarısını kenara koyuyorduk. Hafta sonları beraber apart temizliği yaparak mutfak masrafımızı çıkarıyorduk. Tabi bu arada okadar sıkıntıya rağmen eşimin düğünde takılan altınlarına kesinlikle dokunmamıştık 2015 in sonlarında yanlış hatırlamıyorsam 25 bin lira değerindeki altınları bozdurup bir okadarda biriktirdiğimiz parayıda üstüne koyup 10 bin lira borçlanıp 60 bin tlye 1+1 apart aldık. Apartın kirası ile oturduğumuz evin kirasını karşıladık 2 yıl boyunca. 85 bine müşteri çıkınca sattık 3 ay önce. O para şuan mevduatta. Bu arada biriktirdiğimiz 30 bin lira ile 10 hisseden oluşan sağlam şirketlerden oluşan bir portföy e yatırım yapalı 2 ay oldu ve düzenli olarak maaşımın yarısıyla yakşaşık 1.500 lira aylık alım yapmayı planlıyorum. Mevduattaki parayı portföyün verimene göre kademeli olarak portföye sokabilirim. Yada kelepir bir apart bulabilirsem o şekilde de değerlendirebilirim. Duruma göre artık.
8-10 yıl sonra kendimi emekli edebilirmiyim bilmiyorum. Ama en azından ailemin yaşam standartlarını yükseltmek istiyorum.
Ayrıca Portföy biraz zararda. Acemilikten olsa gerek. Ben alıyorum hisse düşüyor, düşüyor alıyorum yine düşüyor ;))
Bu işin sırrı sabretmek okuduğum kadarıyla, oda bende fazlasıyla var. Ama borsa garip bir dünya ne olacak zaman gösterecek.
Bu güzel faydalı konuya nacizane dahil olmak istedim. Başınızı ağrttıysam özür dilerim. Herşey gönlünüzce olsun. saygılar.
