Originally Posted by
selimtogrul
Merhaba başlık takipçisi değerli arkadaşlarım..
Uzun uzun tartıştık, fikir beyan ettik şöyle de olabilir böyle olursa daha mı iyi olur diye diye en sonunda seçimi de yaptık. Olacaklar olanları da göreceğiz.
Göreceğiz....
Umuyorum görürüz...
Ama daha dün işyerimin kapısı önünde oturup çay ikram ettiğim, belediyeden emekli inşaat mühendisi komşumuzu gülerek sohbet ettiğimiz değerli bir abimizin vefat haberini aldım. Çok konuşurduk. Memleketi kurtarmak için ne yapmak gerektiğini.Ama kendi hayatımızı uzatmak için bile kudretimiz yokken, sahip çıkamıyorken...
"Allah rahmet eylesin"
Rabbim rahmetinden esirgemesin. Tüm ölmüş büyüklerimize mekanlarını cennet ihsan eylesin.
Hayat biz burda yazıp çizerken, akıp gidiyor. Ömrümüz bitiyor. Bunu sorgulamıyoruz, bunu tartışmıyoruz bile.
Sevdiklerimizle daha çok zaman geçirmek gerek.
Sevdiklerimizi kucaklamak, onları doya doya yaşamak gerek.
Başka bir boyutta düşünmek için, ölümleri yaşamak, görmek, birlikte olduğumuz insanları o toprağa teslim etmek...
Bu olmadan düşünmek lazım
Sevdiklerinizle bir ömür mutlu olmanız dileğiyle
Aradan 10 dakika geçmedi.
Hayat ne garip.
Karşı lokantada çalışan personel elinde tatlı kutusuyla geldi. "Abi. oğlum oldu" dedi. Tatlı ikram etti.
