Printable View
Avusturyali ressam (Franz Josef Karl Edler von Matsch) Franz Matsch'in olum yildonumu (5 Ekim 1942)
The Triumph of Achilles, 1892
https://upload.wikimedia.org/wikiped...8859760%29.jpg
Franziskus (In Die Kunst für alle, 1907)
https://upload.wikimedia.org/wikiped...Franziskus.jpg
Ingiliz roman ve oyun yazari, sair, librettist Sir Michael Andrew Bridge Morpurgo'nun dogum yildonumu (5 Ekim 1943)
https://pbs.twimg.com/media/EF0QGDIX...name=4096x4096
"Su koca alayda tek akli basinda adam benim. Aslinda deli olanlar digerleri ama bunun farkinda degiller. Savasiyorlar ama neden savastiklarini bilmiyorlar. Bu delilik degil mi? Bir insan nasil olur da baska bir insani oldurur, ama sebebini tam olarak bilmez? Farkli renk uniforma giymek ve farkli diller konusmak yeterli bir neden mi yani? Bir de bana deli diyorlar! Su karanlik savasta gordugum tek mantikli yaratiklar sizlersiniz ve tipki benim gibi, burada bulunmanizin sebebi zorla getirilmis olmak. Eger biraz cesaretim olsaydi -ama yok- bu yolda gitmeye devam eder ve bir daha arkamiza bakmazdik. Fakat o zaman beni yakalayip vururlar ve karim, cocuklarim, annem ve babam sonsuza dek bunun utanciyla yasardi. Bu yuzden ben de bu savasa 'yasli kacik Friedrich' olarak devam edecegim ki bir gun Schleiden'e geri donup icinde bulundugumuz bu kesmekes baslamadan once, herkesin tanidigi ve saygi duydugu Kasap Friedrich olabileyim."
https://imageserver.kitapyurdu.com/s...termarked=true
"I am the only sane man in the regiment. It’s the others that are mad, but they don’t know it. They fight a war and they don’t know what for. Isn’t that crazy? How can one man kill another and not really know the reason why he does it, except that the other man wears a different colour uniform and speaks a different language? And it’s me they call mad! You two are the only rational creatures I’ve met in this benighted war, and like me the onlyreason you’re here is because you were brought here. If I had the courage – and I haven’t – we’d takeoff down this road and never come back. But then they’d shoot me when they caught me and my wifeand my children and my mother and my father would have the shame of it on them for ever. As it is,I’m going to live out this war as “mad old Friedrich”, so that I can return again to Schleiden andbecome Butcher Friedrich that everyone knew and respected before all this mess began."
Avustralyali rock grubu AC/DC'nin solisti Ingiliz sarkici ve besteci Brian Francis Johnson'in dogum gunu (5 Ekim 1947)
https://pbs.twimg.com/media/DLYXVcRWAAAdlHy.jpg
https://media.giphy.com/media/kulANzupr1Nfi/giphy.gif
https://www.youtube.com/watch?v=v2AC41dglnM
Ingiliz biyografi yazari, roman yazari ve elestirmen Peter Ackroyd’un dogum 1952 (5 Ekim 1949)
“Ben kafasiz Platon'um. Bana artik boyle sesleniyorlar. Biraz hak vermek lazim belki de. Size her zaman kendinizi bilmeniz gerektigini ogrettim. Ben de bu yuzden kendi icime baktim ve her zaman hakli olmadigimin farkina vardim. Hatalar yapiyorum. Hakikate dogru tokezleyerek gidiyorum. Bakin. Iste takilip tokezledigim taslardan biri. Yine de benim gibi tas kafali degil. Etrafa sacilmis taslardan biri degil. Akilli bir tas. Yanlarina kazinmis isaretleri goruyor musunuz? Eski insanlar bunun gibi taslara zar derdi. Bunu gelirken yanimda getirdim -nereden oldugunu biliyorsunuz. - Atalarimizin yaptigi gibi yapalim mi? Tasi atin. Simdi tekrar atin. Neden farkli yanlarin ustte kaldigini bana soyleyebilecek olaniniz var mi? Ucuncu atista hangi yaninin gizli kalacaginiý ongorebilen var mi? Elbette yok. Iste bu yuzden tokezliyorum. Iste bu yuzden durup dusunuyorum. Diyelim ki yuz, hatta bin atistan sonra bile hangi tarafin ustte kalacagindan emin olamiyoruz. Bu endisenin bizim kendi hayatlarimizi etkilemeye baslayacagindan suphe edebilir miyiz? Bu kucuk tas her seferinde ayagimizi celecekken, insana ait kesinlikten neden bahsederiz? Belki yine kafasizlik ediyorumdur. Belki de etmiyorumdur.” Platon Gunlukleri
https://images-na.ssl-images-amazon....1WwSo6ky5L.jpg
“I am Plato the witless. That is What they call me now. Perhaps there Is some justice there. I have always taught that you must know yourself. That is why I have looked into myself, too, and I realise I am not always right. I make mistakes. I stumble towards the truth. Look. Here is one of the stones I stumbled upon. It is not a witless Stone like me, however. It is not one of the Stones scattered around us. It is a witty stone. Do you see the marks carved upon its sides? Stones such as this were known to the ancients as dice. I brought it back with me from—you know where. Shall we follow the pattern of our ancestors? Roll the Stone. Now roll it again. Can any of you tell me why different sides appeared? Can anyone predict which side will be hidden on the third roll? Of course you cannot. That is why I stumble. That is why I stop and think. Let us suppose that after a hundred, or even a thousand, throws we could still not be sure which side it would turn upon. Can we doubt that the anxiety would begin to affect our own lives? Why do we speak of human certainty, when this little stone will always trip us up? Perhaps I am being witless again. Perhaps not.”
Amerikali roman ve kisa oyku yazari Edward Paul Jones’un dogum gunu (5 Ekim 1950)
“Henry Townsend ayakkabicilikla gecimini saglayan bir koleyken, eski sahibi Robbins’in ona ogrettiklerinin isiginda, Virginia'da kole sahibi zenci bir ciftci olmustur. Henry’nin ölümüyle dul esi Caldonia derin bir kedere yenik dusuyor ve ciftlik dagilmaya baslar. Koleler gecenin ortusune burunerek birbiri ardýna firar ederler. Towsend ciftliginin otesindeki malum dunyanin çivileri teker teker dokulmektedir.”
https://content.babil.com/urun/0f0c4...cbfe/Front/Big
“Henry Townsend, a farmer, boot maker, and former slave, through the surprising twists and unforeseen turns of life in antebellum Virginia, becomes proprietor of his own plantation―as well his own slaves. When he dies, his widow Caldonia succumbs to profound grief, and things begin to fall apart at their plantation.”
Irlandali sarkici-soz yazari, yazar, politik aktivist ve aktor (Sir Robert Frederick Zenon Geldof) Bob Geldof'un dogum gunu (5 Ekim 1951)
https://upload.wikimedia.org/wikiped...ldof2014_1.jpg
Ingiliz yazar, yonetmen, ressam ve yapimci Clive Barker’in dogum gunu (5 Ekim 1952)
— Yalnizca senin istemedigin gunleri aldim ben,’ diye karsi cikti Hood. ‘Yagmurlu gunleri. Gri gunleri. Gecip gitmesini diledigin gunleri. Suc bunun neresinde?’
— Neler kaybettigimin farkinda degildim,’ diye karsi cikti Harvey de.
— Ah!’ dedi Hood, yumusak bir sesle. ‘Hep boyle olmaz mi zaten? Elimizdekilerin degerini ancak onlari yitirdikten sonra anlariz. Ama giden gitmistir, Harvey Swick!’ Zamanin Hirsizi
https://i.dr.com.tr/cache/600x600-0/...00069858-1.jpg
— I only took the days you didn’t want,’ Hood protested. ‘The rainy days. The gray days. The days you wished away. Where’s the crime in that?’
— I didn’t know what I was losing,’ Harvey protested.
— Ah,’ said Hood softly, ‘but isn’t that always the way of it? Things slip from your fingers and when they're gone you regret it. But gone is gone, Harvey Swick.’
“Cehennem, her kusak tarafindan farkli bicimde hayal edilir. Arazisinde tuhafliklar aranir ve taze bir kalipla yeniden bicimlendirilir; dehsetleri incelenir ve gerekiyorsa, gunun vahset ortamina uydurulur, mimarisi modern lanetlileri soke etmek icin tekrar tasarimlanir. Daha eski bir cagda Pandemonium -Cehennem'in ilk sehri- bir lav daginin tepesinde dururdu ve surlarinda dusmus melekleri cagirmak icin isaret isiklari yanardi. Simdiyse boyle sahneler Hollywood'a ait. Cehennem baska bir yerde duruyor. Simsegin, alev cukurlarinin bulunmadigi bir yerde.”
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
“Hell is reimagined by each generation. Its terrain is surveyed for absurdities and remade and, if necessary, reinvented to suit the current climate of atrocity; its architecture is redesigned to appall the eye of the modern damned. In an earlier age Pandemonium - the first city of Hell - stood on a lava mountain while lighting tore the clouds above it and beacons burned on its walls to summon the fallen angels. Now, such spectacle belongs to Hollywood. Hell stands transposed. No lightning, no pits of fire."
Truman Capote'nin ayni isimli romanindan uyarlanan, Audrey Hepburn, George Peppard, Patricia Neal'in rol aldigi Tiffany'de Kahvalti (Breakfast at Tiffany's - Colazione da Tiffany) 5 Ekim 1961 tarihinde New York’ta gosterime girdi.
"Bu hayatta zengin ve unlu bir kisi olmayi istemezdim demiyorum. Bu benim planlarimda var ve gunun birinde bunu basaracagimi da umuyorum. Fakat oyle olsa bile, benligimin pesim sira gelmesini isterdim. Guzel bir sabah uyanip da Tiffany'de kahvalti ettigim zaman bile yine kendim olmak isterdim."
https://media.giphy.com/media/3ZmkCUNDVet8s/giphy.gif
"I don't mean I'd mind being rich and famous. That's very much on my schedule, and someday I'll try to get around to it; but if it happens, I'd like to have my ego tagging along. I want to still be me when I wake up one fine morning and have breakfast at Tiffany's."
https://media.giphy.com/media/qeMbj4CjaRgf6/giphy.gif