Sanat Mozaik

Atlantic Records’in kurucu kardeslerinden Nasuhi Ertegun’un dogum yildonumu (26 Kasim 1917)

https://upload.wikimedia.org/wikiped...cropped%29.jpg

https://media0.giphy.com/media/4xCX3cmCxFFjW/giphy.gif

Amerikali bilim kurgu yazari ve editor Frederik George Pohl’un dogum yildonumu (26 Kasim 1919)

Odadaki —yoksa orası bir park miydi?— herkesin uzerinde isik degisik bicimlerde renkler yansitiyordu. Incecik bir elbise giymis olan kizin bir an icin parildayan pembe gozleri vardi, hemen sonrasinda gumusi saclardan bir haresi olustu. Forrester'in yanindaki adamin teni altin rengiydi ve yuzue maske gibi bir golge dusuyordu. Dalga dalga belirsiz birtakim kokular —adacayi, hemen arkasindan gul goncasi— ucusuyordu. Derinden ama berrak bir muzigin nagmeleri ara ara duyuluyordu.

‘Zenginim!’ diye haykirdi, ‘ustelik hayattayim!’

Kimse ilgilenmemisti sanki. Forrester, Hara'nin onerdigi renksiz uzumden bir tane kopardi, dogruldu, ince elbiseli kiza hafifce bir saplak atti, sallanarak havuzda ciplak bir karmasa halinde eglenen gruba yaklasti. Yeni adetleri ogrendigi ve eski, luzumsuz bilgilerden kurtuldugu canlandirma sonrasi egitimine ragmen Forrester o eski adetinden vazgecememis oldugu icin, ciplakliga ilgi duyuyordu.

‘Iste zengin adam, Forrester!’ diye haykirdi birisi. Forrester gulumseyip el salladi. ‘Hadi ona bir sarki soyleyelim,’ dedi kizlardan biri. Ve hep bir agizdan sarkiya baslayip ona sular sicrattilar.” Pisiriklar Cagi

https://images-na.ssl-images-amazon....1Rdv-JBy7L.jpg

"Over everyone in the room —or perhaps it was a park— the lighting cast shapes and symbols of color. The girl in the filmy gown had at one moment glittering pink eyes and, at the next, an aura of silvery hair. The man next to Forrester had golden skin and a mask of shadow. Wisps of odor drifted past him— rosebuds following sage—There were snatches of a crystalline, far-off music.

‘I’m rich!’ he yelled. ‘And alive!’

No one seemed to mind. Forrester plucked one of the colorless grapes Hara had recommended to him, rose, patted the girl in the filmy dress, and walked unsteadily down to the pool where the revelers splashed and swam in a naked tangle. In spite of the long post-revival indoctrination that had given him so many new things and removed so much trash that was old, Forrester had not lost the habit of being a little dirty minded, and he was interested in nakedness.

‘It’s Forrester the rich man!’ one of them shouted. Forrester smiled and waved. A girl cried, ‘Sing him a song! A song!’ And they all splashed at him and sang.”




“Birisiyle, onun her hickirisini bilecek, her turlu kokusunu duyup, tenindeki her turlu cizgiyi taniyacak kadar yakin haftalar gecirince, ya sonunda birbirinizden nefret eder, ya da birbirinizden kurtulamayacak kadar ic ice olursunuz.” Cikis Kapisi

https://schicksalgemeinschaft.files....05/gateway.jpg

“When you spend weeks on end close to another person, so close that you know every hiccough, every smell and every scratch on the skin, you either come out of it hating each other or so deep in each other's gut that you can't find a way out.”

Ingiliz arkeolog Howard Carter, 26 Kasim 1922'de Misir'in Luksor kentindeki unlu Krallar Vadisi'nde firavun Tutankamon'un mezarini kesfetti.

https://pbs.twimg.com/media/Ds7E5YIWkAABHd_.jpg

Comic Strip serisi cizgi filmleri, Peanuts ve Snoopy 'nin yaraticisi Amerikali karikaturist Charles Monroe Schulz'un dogum yildonumu (26 Kasim 1922)

https://pbs.twimg.com/media/Enrlkl2X...jpg&name=small

https://pbs.twimg.com/media/EnrlkBvX...g&name=360x360

https://www.azquotes.com/picture-quo...z-35-49-08.jpg

"Uc seyi asla insanlaɾla taɾtismamayi ogɾendim... Dini, siyaseti ve isimi. / Ci sono tre cose di cui ho imparato a non discutere con la gente: la religione, la politica, e Halloween. / Hay tres cosas que he aprendido a no discutir con la gente: religión, política y la gran calabaza.”

https://media.giphy.com/media/157anh4ffDsSA/giphy.gif

https://3.bp.blogspot.com/-SPXxR2d4q...nter1music.gif

Yasaminin buyuk bir bolumunu Fransa'da geciren Italyan ressam Leonardo Cremonini'nin olum yildonumu (26 Kasim 1925)

Les écrans du soleil, 1967 – 1968

http://www.artslife.com/wp-content/u...7-x-273-cm.jpg


Les plafonds de la plage, 1968

https://www.artslife.com/wp-content/...1-x-147-cm.jpg

Fransiz ressam George-Daniel de Monfreid'nin olum yildonumu (26 Kasim 1929)

Intérieur d'atelier à la chatte siamoise, 1909

https://upload.wikimedia.org/wikiped...e_siamoise.jpg


Hommage à Gauguin, 1925

https://upload.wikimedia.org/wikiped...A0_Gauguin.jpg

Italyan sair, roman ve deneme yazari, cevirmen, elestirmen Cesare Pavese'nin 26 Kasim 1937 tarihli gınlugune yazdigi not:

https://pics.me.me/ma-la-grande-la-t...n-45428946.png

"Ama daha korkunc olan sudur: Hicbir ise yaramaz aci cekmek. / But the great, the terrible truth is this: suffering is useless."

Arjantinli roman ve kisa oyku yazari Luisa Valenzuela’nin dogum gunu (26 Kasim 1938)

"Dogru, elini kicima yasladi, ramak kalmisti ciyak ciyak bagirmama. O sirada otobus bir kilisenin onunden gecti de adam istavroz cikardi. Iyi biri ne de olsa, dedim kendime. Belki kasitli yapmamistir, sag elinin sol elinden haberi yoktur. Otobuste arkaya dogru ilerlemeye calistim -aciklama bulmaya ugrasmakla biri tarafindan pandiklenmek ayri ayri seyler- derken iceri baska yolcular da binmeye basladi, artik mumkunu yok yapamazdim. Elinden kurtulmak icin kimildanip durmam sadece onun isine yaramisti, simdi elinin altindaydim, beni oksamaya baslamisti. Tedirgin olmustum, sonunda biraz ilerleyebildim. O da ilerledi. Bir kilisenin daha yanindan gectik ama adam fark etmedi. Elini cektiginde ise bunu alninda biriken teri silmek icin yapmisti. Gozumun ucuyla onu izledim, hicbir sey olmuyormus gibi davrandim, daha dogrusu bundan hoslandigimi sanacak bir davranista bulunmadim. Daha fazla ilerlemek imkansizdi, adam beni hafif hafif sallamaya baslamisti. Bari odeselim deyip ben de elimi adamin arkasina koydum. Bir kac sokak gectikten sonra araya giren insanlar yuzunden ondan ayri dustum. Sonra otobusten inenler oldu, iyice uzaga suruklendim. Artik onu yitirdigim icin uzgunum, cunku cebinden sadece 7.400 peso cikti, yalniz olsaydik daha fazlasini carpardim. Sefkatli birine benziyordu. Ayrica fazlasiyla eli acikti." Sansurculer

https://images-na.ssl-images-amazon....1ESlbKDNHL.jpg

"La verdá, la verdá, me plantó la mano en el culo y yo estaba ya a punto de pegarle cuatro gritos cuando el colectivo pasó frente a una iglesia y lo vi persignarse. Buen muchacho después de todo, me dije. Quizá no lo esté haciendo a propósito o quizá su mano derecha ignore lo que su izquierda hace. Traté de correrme al interior del coche -porque una cosa es justificar y otra muy distinta es dejarse manosear- pero cada vez subían más pasajeros y no había forma. Mis esguinces sólo sirvieron para que él meta mejor la mano y hasta me acaricie. Yo me movía nerviosa. Él también. Pasamos frente a otra iglesia pero ni se dio cuenta y se llevó la mano a la cara sólo para secarse el sudor. Yo lo empecé a mirar de reojo haciéndome la disimulada, no fuera a creer que me estaba gustando. Imposible correrme y eso que me sacudía. Decidí entonces tomarme la revancha y a mi vez le planté la mano en el culo a él. Pocas cuadras después una oleada de gente me sacó de su lado a empujones. Los que bajaban me arrancaron del colectivo y ahora lamento haberlo perdido así de golpe porque en su billetera sólo había 7.400 pesos de los viejos y más hubiera podido sacarle en un encuentro a solas. Parecía cariñoso. Y muy desprendido."




“Zavalli Juan! O gun bos bulunmustu. Talihin kendisine guldugunu sanmis ama felegin sillesini yemisti. Dikkat etmezsen olur boyle seyler, inanin hem de cok SIK olur. Gariban Juan guvenilir bir kaynaktan simdi Paris’te bulunan Mariana’nin adresini eline gecirdiginde, onu unutmadigini anlamis, mutlulukla –ki yoklugu da bir yaradir- kendinden gecmisti. Dusunmeye bile firsat bulamadan bir mektup kaleme aldi. Bir mektup! Gunduzleri isini yapmasina geceleri uykularina engel olan bir mektup. (Ne yazmisti o mektuba, Mariana’ya yolladigi kagit parcasina?)”

https://underthevolcano.org/wp-conte...la-900_600.jpg

"¡Pobre Juan! **uel día lo agarraron con la guardia baja y no pudo darse cuenta de que lo que él creyó ser un guiño de la suerte era en cambio, un maldito llamado de la fatalidad. Cuando por un conducto inconfesable le llegó la nueva dirección de Mariana, ahora en París, y pudo creer así que ella no lo había olvidado. Entonces se sentó ante la mesa sin pensarlo dos veces y escribió una carta. La carta. Esa misma que ahora le impide concentrarse en su trabajo durante el día y no lo deja dormir cuando llega la noche (¿qué habrá puesto en esa carta, qué habrá quedado adherido a esa hoja de papel que le envió a Mariana?)"