ne zaman darlansam sibel'in yanına gidiyorum, onun dalgalı kestane rengi saçları bana eski günleri hatırlatıyor. eskisi gibi sohbet ediyoruz, onu zamanında üzdüğüm konusunu hiç açmıyor. yani beni üzmemek için onu üzdüğümü gündeme getirmiyor. kahvelerimizi içiyoruz, vedalaşırken saçını kokluyorum çaktırmadan, o koku ne hatıralar canlandırıyor. saçını kokladığımı anlıyor ama anlamamış gibi yapıyor. cebinden bir tükenmez kalem çıkartıyor, eskisi gbi isimlerimizin baş harflerini koluma yazmak ister misin diyor. yine anılar canlanıyor. olur ama sonra silmeyi unutma diyorum, baş harflerimizi koluna yazıyorum. onun gözleri doluyor. benim içim doluyor. bu kadar hatıra yeter diyorum içimden. tekrar veda edip hızlıca uzaklaşıyorum.
https://i.hizliresim.com/3l37atp.jpg
yatırım tavsiyesi değildir.