Originally Posted by
Terraluna
Afgan sair Nadia Anjuman'in olum yildonumu ( 4 Kasim 2005 )
Iste bu kafeste koseye SIKISTIM
Melankoli ve huzunle dolu
Kanatlarim kapali ve ucamiyorum
Madem bir Afgan kadiniym
Feryad etmeliyim.
Bertaraf edildim her yanda, ruhumdaki siirli fisilti oldu
Icimde nesenin anlamini aramayin, butun nese oldu
Eger gozlerimde yildizlari ariyorsaniz, onlar artik var olmayan bir masaldan ibarettir.
Gece ve bu sozcukler bana gelir
Sesimin cagrisiyla sozcukler bana gelir
Hangi ates icimde yanan, hangi suya sahibim
Bedenimden, ruhumun rayihasi bana gelir
Bu engin sozcukler nerden gelir bilmiyorum
meltem yalnizligimi benden uzaklara tasir
bulutlarin isigindan gelir bu isik
baska hicbir arzu yoktur bana gelen
Yuregimin cigligi bir yildiz gibi parildar
ucusumun kusu goge dokunur
cilginligi bu kitapta bulunabilir,
soyleme, pirim, bana bir kez bak
sanki hesap gunu gibi
kiyamet gunu gibi sessizligim bana gelir
Mutluyum ki bagislayan bana ipek verir
ve gece boyu, bu misralar bana gelir.