-
“Eski zamanlarda Polikrat adinda birinin mutlulugu oylesine buyukmus ki, basina bir sey gelmesinden korkarak, Tanrilari yumusatmak icin yuzugunu adak vermis. Boyle bir soylence biliyor musun? Tipki Polikrat gibi bende mutlulugumun buyuklugunden korkuyorum. Garip degil mi? Sabahtan aksama dek yuregimi, tum benligimi sevinc dolduruyor yalnizca, sanki icimde baska duyguya yer kalmiyor. Huzun, uzuntu, can sikintisi nedir bilmiyorum hayli zamandir. Cok ciddiyim. Anlamiyorum bir turlu.”
“Bunda anlamayacak ne var? Sevinc olagandisi bir duygu degil ki. Sevinc de oteki duygular gibi normal insanlarin tadabilecekleri bir duygu. Insanoglu akil ve ahlak yonunden gelisip yuceldikce daha bir ozgurlesir, yasamdan alacagi zevk artar. Sokrates, Diyojen, Marcus Aurelius elem nedir bilmezlerdi, onlar yalniz sevinc duyarlardi. Havarilerden biri ne demis? ‘ Sevincin surekli olsun.’ Sende sevincli ve mutlu ol.”
http://anton-chekhov.com/wp-content/...1909175570.jpg
"In ancient times a happy man grew at last frightened of his happiness ¬¬it was so great!¬¬ and to propitiate the gods he brought as a sacrifice his favourite ring. Do you know, I, too, like Polykrates, begin to be uneasy of my happiness. It seems strange to me that from morning to night I feel nothing but joy; it fills my whole being and smothers all other feelings. I don't know what sadness, grief, or boredom is. Here I am not asleep; I suffer from sleeplessness, but I am not dull. I say it in earnest; I begin to feel perplexed."
"But why?" the monk asked in wonder. "Is joy a supernatural feeling? Ought it not to be the normal state of man? The more highly a man is developed on the intellectual and moral side, the more independent he is, the more pleasure life gives him. Socrates, Diogenes, and Marcus Aurelius, were joyful, not sorrowful. And the Apostle tells us: 'Rejoice continually'; 'Rejoice and be glad.'"
-
Gulmeyen Kadin (Ninotchka, 1939), Yonetmen: Ernst Lubitsch
https://78.media.tumblr.com/7b3ca92c...m4tlo1_500.gif
-
"Opucuk, sozler gereksizlesince konusmayi kesmek icin doga tarafindan yaratilmis hos bir hiledir. / Un bacio è un bel trucco progettato dalla natura per fermare il discorso quando le parole diventano superflue. / A kiss is a lovely trick designed by nature to stop speech when words become superfluous." Ingrid Bergman
https://pbs.twimg.com/media/DUlK-uBWsAEjKzm.jpg
Ingrid Bergman, Cary Grant ile Hitchcock'un Asktan da Ustun (Notorious, 1946) filminde
-
https://kultguyskeep.files.wordpress...ne-femme_4.gif
Jean-Paul Belmondo ve Anna Karina, Godard’in Kadin Kadindir (Une Femme Est Une Femme - A Woman Is a Woman, 1961) filminde
-
Sanirim seni ozluyorum / Non so se mi manchi
Sanirim seni affediyorum / non so se ti perdono
Yoluma ciktigin icin mutluyum / Sono lieto che tu abbia preso il mio posto
https://pbs.twimg.com/media/DUuPDshXcAA4154.jpg
https://www.youtube.com/watch?v=tAmQ...ature=youtu.be
-
Italyan sehir peyzaj ressami ve ressam Canaletto'nun yegeni Bernardo Bellotto’nun dogum yildonumu (30 Ocak 1721)
Vista dell'entrata dell'Arsenale (View of the Entrance to the Arsenal, 1732)
http://www.settemuse.it/pittori_scul...he_arsenal.jpg
-
Ingiliz yazar ve sair Walter Savage Landor’un dogum yildonumu (30 Ocak 1775)
https://www.poemhunter.com/i/poem_im...d-my-wheel.jpg
Anacigim,kirmanimi ceviremem
Parmaklarim durdu,dudaklarim kurudu
Demek sen de duydun ayni duyguyu;
Ama kim benim gibi duyabilir bunu.
Artik ondan nasil kuskulanabilirim
Butun erkekler yalanci olsa bile
O her zaman benim mavi gozlum derdi
Dudaklarimin tatli olduguna yemin ederdi.
http://www.azquotes.com/picture-quot...r-37-33-18.jpg
Hickimseyle ugrasmadim, cunku hickimse deymezdi ugrasmaya.
Dogaya asik oldum, ve, Dogadan sonra, Sanata:
her iki eli isittim yasamin atesi onunde;
o batar; ve ben hazirim gitmeye.
-
Ingiliz sair John Keats, When I Have Fears sonesini 30 Ocak 1818’de tamamladi.
https://www.poemhunter.com/i/poem_im...have-fears.jpg
Sona erebilecegimin korkulari ellerine gecirince beni
Kalemim kaynasan beynimden bilgiyi azar azar toplamazdan once,
Ustuste yuksekce yigilmis kitaplarin onunde dizilmis karakterlerde,
Iyice olgunlasmis tahili tutan zengin bugday ambarlari gibi;
Farkina vardigim zaman gecenin yildizli yuzunun uzerinde,
Yuce bir ask oykusunun dev gibi bulutlu sembollerini,
Ve dusundugum zaman asla yasamayabilecegimi izinden gitmeye
Onlarin golgelerinin, rastlantinin buyulu eliyle;
Ve hissettigim zaman, bir zamanin guzel yaratigi,
Senin ustune bir daha bakmayacagimi,
Asla keyfini cikarmayacagimi perilerle ilgili guclulugunun icersinde
Isigi yansitmayan askin;-- o zaman sahilinin ustunde
Engin dunyanin tek basina durur, ve dusunurum
Yoklugun icine batip kayboluncaya dek ask ve un.
