Dolarda Yükseliş Kaçınılmaz V

Amerikalı bir generalin japon imparatoru ile savaş sonunda ilişkisini anlatan bir film izlemiştim.Japonlar aslında yenilmiş güçsüz,imparator generalle görüşmek istiyor.General kabul diyor,önce generale kuralla anlatılıyor.İmparatorla karşı karşıya kaldığında yere bak asla gözünün içine bakma o konuşmadan konuşma el teması yapma falan.General hepsine tamam diyor.Neyse imparator maiyetiyle beraber generalin odaya giriyor,generalin ilk işi selam majesteleri deyip gözünün içine bakarak elini sıkmak için uzatmak oluyor.Hemen maiyeti önlem almak için davranıyor.İmparator elini kaldırıyor yanındakileri susturuyor,hepsini dışarı çıkarıyor generalin elini sıkıyor ve oturup barış şartlarını konuşuyorlar.Japon imparatoru bu,harakiri yapan adamlar bunlar.Devlet işleri ulusal çıkarlar sözkonusu olduğunda sonuç güce dayanıyor.

Ha Atatürk el falan sıkmamış başta.Ona da zaten gavurlar saygı duymuş Atatürkün ayağına ingiltere kralı gelmiş.O da güç işte.İnanmanın,rasyonalitenin ,aklın gücü.

Amerikanın savunma bütçesi 716 milyar dolarmış,bizimki 8.6 milyar dolar.

Alıntı:

---

Originally Posted by hkm

Amerikanın savunma bütçesi 716 milyar dolarmış,bizimki 8.6 milyar dolar.

---

Milli Savunma bütçemize imanımızın gücünü de katmak lazım.

Ya da illa ölçülebilir bir şey olsun isterseniz Diyanetin bütçesini de ilave etmek gerekir...

Gene de bir şey değilmiş diyorsak o zaman yöneticimizin hırsları bütçemize uygun olmalı.

Rus analistlerden tasarov tek sorun erdoğanı düştüğü zor durumdan daha fazla rencide edilmeden çıkarılması ve putinin bunu yapıp yapmayacağı demiş.6 martda da erdoğan galiba moskovaya gidecekmiş.Putin ilk daveti başka işlerim var diye geri çevirmişti.Sanırım moskovaya erdoğan gelirse onla da konuşabilirim demeye getirmiş.Malum rusyada başka işleri var onları da halletmesi lazımdır doğal olarak.Şimdi uçağa bin başka ülkeye git falan demek putinin o kadar zamanı yok,çok meşgul adam tabi.

Son dakika: Rusya: Ankara'da gerçekleştirilen görüşmelerde bölgede tansiyonun düşürülmesi konusunda mutabık kalındı.

'' GERÇEĞİN AYNASI

1877-78 Osmanlı-Rusya Savaşı sırasında Serasker Redif Paşa, Damad Mahmud Paşa başta olmak üzere yerleşik düzenin elden gitmemesine çalışan, yeni kurulan Meclis-i Mebusan’ın kendi düzenlerine müdahalesinden ödleri patlayan Osmanlı devlet adamları, kötü yönetilen savaşın kayıplarından sorumlu tutulacakları ve mutlaka cezalandırılacakları endişesiyle karşı hamlelere giriştiler. Bu hamleler neticesinde ilk Osmanlı Parlamentosu tatil edildi, Anayasa askıya alındı ve II. Abdülhamid otuz yıl sürecek istibdad idaresinin temelini attı. Mahmud Celaleddin Paşa “Mir’at-i Hakikat” adlı eserinde, Ardahan’ın kaybından sonraki gelişmeleri şöyle aktarıyor:

«Harbin ilânından hemen yirmi gün sonra Anadolu sınırında, en belli başlı dayanak noktası olan öyle mühim bir mevki'in bu sûretle düşman istilâsına uğramış olması, devlet erkânı ve mebuslara son derece ağır geldiğinden, o esnâda toplanan Osmanlı Mebusan Meclisi’nde büyük dedikodular çıktı. Bu hezimeti, Seraskerlik Makamı’nın savaş için gerekli tedbirleri almaktaki dikkatsizliğine hamlederek; "Ardahan elden gitti, Serasker Redif Paşa'ya güvenimiz yoktur, vükelâ mes’uldür” diye bağrıştılar ve bu meâlde bir mazbata hazırlayıp Bâbıalî'ye gönderdiler. Mebusların bu kararı ise, İstanbul halkının hamiyet duygularını kabartıp, her ağızdan uluorta sözler çıkmaktaydı. İşte böyle bir anda, talebelerden büyük bir grup Ayasofya Meydanı'nda toplanarak, Mebusan Meclisi binasını sardılar ve “Vatan, millet mahvoluyor; millet, Serasker Redif Paşa ve Tophane Müşiri Dâmâd Mahmud Paşa’nın azledilip, cezâlandırılmalarını istemektedir." diye nâra attılar. Mebusan Meclisi Reisi Ahmed Vefik Efendi, talebe topluluğunu yumuşak sözlerle dağıtıp, olup bitenleri Pâdişâh’a arzetti.

Ancak Redif ve Mahmud Paşaların can başlarına sıçrayıp Sadrâzam Edhem Paşa ise onların ikbâl pençeleri altında ezildiğinden, Mebusan Meclisi'ni Pâdişâh Hazretlerine fesad yuvası olarak tanıttılar. Bu sebeple, “İstanbul'da ihtilâl yapılması kararlaştırılmıştır” diyerek, Abdülaziz Hân’ın tahttan indirilme vak’asından ötürü yerleşmiş olan dehşet eserlerini büyütmeye ve bununla da ikballerini koruma tedbirini yürütmeye yol buldular. Şöyle ki: “Harp zamanında şiddet lâzımdır, kanun ile hareket etmek tehlikelidir" diye İstanbul’da örfî idâre ilân ettiler. Tam selâhiyetle askerî bir hükümet divânı teşkil edip o vâsıta ile ahâliden haklarında en ufak bir şüphe sezilenlerin evlerinin basılıp yakalanmaları ve Divân-ı Harb’de alelusûl sorguya çekildikten sonra, idâma kadar cezâlandırılabilmeleri için özel kararnâme çıkardılar. İlkönce Mebusan Meclisi’ne başvurmuş olan talebeleri birer ikişer medreselerinde bastırıp memleketlerine sürgün ettiler ve içlerinden çekindikleri adamları, sürgün yerlerine götürmeye tahsis olunan vapurlarda boğdurup denize attırdılar.»

(Mahmud Celaleddin Paşa, Mir'at-i Hakikat, İsmet Miroğlu neşri, sf. 339-340) ''

Sinan Çuluk'tan alıntıdır

Valla büyüklerimiz daha iyi bilir tabi de bence tek çözüm suriyeden çıkıp sınırı kapamamız.Yahu koca dünyada bir bizmiyiz suriyelilerin derdine düşen.Aldık işte 5 milyon kişiyi.Esaddan bunları kurtaralım ne demek anlıyamıyorum ki.Kurtulmak isteyen varsa gitsin esada ayaklansın,biz ne demeye savaşıyoruz adamların yanında.Memleketimizde derdimiz mi yok anlıyamıyorum ki.Libya diyoruz,suriye diyoruz,uygur türkleri diyoruz yahu bir de türkiyede yaşayanları dinleyin nasılsınız derdiniz var mı yok mu.Hoş seçimlerde soruyorlar bizimkiler memnunuz çok şükür diyorlar ,orda haklarını yiyemem adamlar soruyorlar vatandaşa doğru mu yaptıklarımız diye, vatandaş aynen devam diyor orda haklılar.