Finansal sistemin sağlığı için MB'lerin hepsinin son başvuru mercii (lender of last resort) görevi vardır. Tcmb 2001'de fiyat istikrarı gibi ana görevi olan bu görevi reddeterek demirbank ı ortada bırakmış ve banklar arasında bir domino yıkılışının fitilini ateşlemiştir.
Hazine bonosu ise o zaman danışıklı bir dövüştü. Demirbank topladığı mevduatı kredi olarak vermez, hepsini hazine bonosunu yatirirdi. Devleti fonlayan en büyük bankaydi ve oluşturduğu talep sayesinde devlet daha ucuza borclaniyordu. Demirbank ta elde ettiği yüksek faizle sağlam kârlar yazıp garanti, iş Bankası gibi bankaların hasetle kendini uzaktan izlemelerine sebebiyet veriyordu.
Hepsi bankalar arası piyasada tcmb ile demirbank a sırtlarını döndüğü için demirbank mecbur nakit bulmak için hazine bonosu satmaya çalıştı. Ancak piyasadaki bir numaralı alıcı her zaman kendisi olduğu için elindeki portföyü satmaya kalktığında hiçbir bankadan yeterli talebi göremedi ve ihtiyacı olan günlük nakiti bir türlü bulamadı.
Sonuç olarak 2001 krizi yaşanmayabilirdi ama birileri tarafından çok sağlam bir operasyon çekilerek Türkiye krizi sokuldu. Bu operasyonun en büyük ayagindakilerden biri de bugün herkesin gıpta ettiği iş Bankası, garanti ve Akbank gibi bankalardır.
Daha büyük resmi görmek isteyenler demirbank ı kimin aldığını araştırarak daha çok aydinlanabilir.
PRO 7 cihazımdan
hisse.net mobile app kullanarak gönderildi.
