Printable View
Vatandaşı olmasan eğlenceli ülke deniliyor ya ... portföyün bir bölümü Try'ye endeksli olmasa çekirdek cıtleterek seyredilir...kabahat bizde yerine 2 parol ve bir bardak soğuk su ... baraj çatladı bugün yarın çökme görüntüsü veriyor ... tarihe altın harflerle ismini yazmış ekonomistin dediği gibi Allah Sonumuzu hayreylesin..
Dayı nereeee...yeter da..
https://www.tradingview.com/x/usQIx5Ha/
Bu nasıl devasa bir obruktur, adam kazmayı vurunca çökerek oluşsa canından olur...
Sinkholes fill Turkey's breadbasket in drought
https://www.yahoo.com/news/sinkholes...064412517.html
64+64 Milyar dolar olayı Financial Times'a bile çıkmış, bütün dünyaya rezil oluyorlar...
Turks chase missing billions in foreign exchange reserves
https://finance.yahoo.com/m/128157fc...-billions.html
Olur mu mb nin faiz konusunda eski Ayasofya imamı görevli...:oleyo:Alıntı:
Originally Posted by ayhan53
konya ovasının 50 yıl içerisinde içine çökmesini bekliyorum yeraltı sularını yok ettiler yer katmanı ile aşağısı arasında büyük boşluklar oluşmuş durumda yakında kilometrelerce geniklikte oruklar olursa kimse şaşırmasınAlıntı:
Originally Posted by turali
bi anda 36 dan 41 e zıpladı 1 dakişkada
1. Dünya savaşından en karlı çıkan ülke ABD olmuştur. Savaştan önce birçok ülkeye borcu olan ABD yaptığı hamleler ile dünya ekonomisinin %40�ını oluşturur hale gelmişti. 1920�li yıllar ekonominin canlandığı piyasanın hareketlendiği her bahçede arabanın her tencerede tavuğun olduğu yıllardı. Bankalardaki hisseler yüklesen borsa ile değerlerine değer katarken halk lüks hayatın sarhoşluğunda idi.
1929�un yaz aylarında ABD�nin �güçlü� ekonomisinin dümenini birkaç şirket tutuyordu. O tarihte başkanlık koltuğunda oturan Herbert C. Hoover,vatandaşlarına daha fazla mülk almasını, mesai saatleri dışında da çalışmasını, ürettikleri kadar tüketmesini �öğütlüyor� ve 1929�un �refah yılı� olacağını müjdeliyordu. Hoover�ın önüne konan rakamlar ve toplantılarda danışmanlarının yaptığı açıklamalara göre �ABD�nin ivme kazanan büyümesi, 1929 ve sonrasında da devam edecekti.� Hisse senedi piyasası uzmanları ise elindeki rakamlar gerçeği yansıtmayan Hoover�ın aldatıldığını söylediği için �vatan haini� olarak nitelenmişti. Bu �hainler�, piyasalar çökerse spekülatörlerle birlikte ABD�nin tamamının, hatta Avrupa ve Asya ülkelerinin de durumdan etkileneceğini ısrarla savunuyordu. Hisse senetleriyle oynama çılgınlığı büyük ölçüde aracıların verdiği borçlarla destekleniyordu, çünkü herkes durmadan yükselen değerlerin, yatırımlarını güvenceye alacağına yürekten inanıyordu. on yıl sonuna yaklaşırken ağır bir bedel ödeneceği artık açık seçik ortaya çıkmıştı.
1929 yılı ekim ayının ortalarına gelindiğinde fiyatlar birdenbire öylesine düştü ki servetleri sadece kağıt üzerinde olan binlerce hisse senedi sahibi yatırımlarını satmak zorunda kaldılar Tarihe "Kara Perşembe" olarak geçecek o gün, paniğe kapılan yatırımcıların satma çılgınlığı ABD borsasının temellerini iyice sarstı. 24 Ekim Perşembe günü saat 11'de, açılış saatinden tam bir saat sonra panik borsayı sardı Yatırımcılar, aracılarına satış talimatı vermişlerdi; kaça olursa olsun, hatta bazen de yok pahasına�
New York Times heyecanla bildiriyordu: "Korku vurdu� İnsanlar hisse senetlerini, ne getirdiğine bakmadan borsanın gayya kuyusuna attılar.". Balonun patladığı sabah kağıt üzerinde servet sahibi olan yatırımcılar, parasal açıdan üzerlerine sünger çekilmiş gibi silinip gittiler. Borsa katında herkes satmak için çılgınca savaşıyordu. Önde gelen banker ve yatırımcılardan bir topluluk hisse senetlerini ve değerli kağıtları satın almak için bir havuzda 20-30 milyon dolar kaynak toplamaya razı olmuşlardı. Basına verdikleri bir demeçte "satışta biraz gerginlik olduğunu" kabul ettilerse de, dengesizliği düzeltmeye ve piyasaya destek olmaya karar verdiklerini eklediler.
Ama sonuç kısa ömürlü oldu. Kayıt cihazları hala alım satım işlemlerinin hızına erişemez durumda olduğundan piyasa bu gözü pek kurtarma girişimine yanıt olarak toparlandığında bile kara haberler geçmeyi sürdürdü. Ve hisse senetleri çılgınca satılmaya devam etti.
Dizlerine kadar satış talimatına ve kayıt şeritlerine batmış olan borsacılar müşterilerinin dakikası dakikasına ne kadar para kaybetmekte olduğunu umutsuzca izliyorlardı Sonuçta o gün durmadan düşen fiyatlardan 12.894.650 hisse satılmıştı. Bir önceki ayın günlük ortalamasıysa 4 milyondu. Cuma ve cumartesi günleri de fiyatlar durmadan düştü. Pazar günü gazeteler sarsıntının en kötü anlarının atlatıldığını ve bir sonraki hafta işlerin düzeleceğini haber verdiler. Bununla birlikte pazartesi hisseler yine düşmeye başladı ve salı günü anlaşıldı ki en kötüsü henüz yaşanmamıştı. "Dehşetli Salı" günü yaklaşık 16,5 milyon hisse satıldı. Hisse satılacak kimse kalmamıştı ve tek günde kağıt üzerindeki kazançtan 14 milyon dolar silinip gitmişti.
Wall Street'in çöküşünden önceki aylarda ABD bir hisse senedi satın alma çılgınlığındaydı . Ülkenin her yerinde mantar gibi bitiveren borsa aracısı kurumların yazıhanelerini her gün hevesli insanlar dolduruyorum. İhtiyat payı yatırarak satın alma sistemi sıradan insanların da krediyle hisse senedi almasına olanak veriyordu. Satın alan sadece, mesela asıl değerin yüzde 10'u kadar küçük bir meblağ yatırıyordu, yani ihtiyat payını; değerin geri kalanı ise hisse senetlerini güvence olarak elinde tutan aracıdan ödünç alınmış oluyordu. Hisselerin değeri yükselince onları satıyor, aracının parasını ödüyor ve karı cebine atıyordu. 5 Eylül'de Roger W. Babson adında bir ekonomist herkesi uyardı. "Er veya geç, bir çöküş geliyor."
Bu tarihten itibaren güven azalmaya başladı. Çöküş, Amerikan halkına "Her tencerede bir tavuk, her garajda bir araba" sözünü vermiş olan Hoover'ın başkanlığı döneminde oldu. Başkan söz verdikleri yerine kendini, çelik ve otomobil üretiminin büyük darbe aldığı,navlun bedellerinin tehlikeli biçimde gerilediği ve inşaat sektörünün hemen hemen tamamen durduğu dönemle, Büyük Buhran'la karşı karşıya buluverdi. Hoover'ın büyük zorluklarla baş etmekte yetersiz kalması, 1933 başkanlık yarışını Franklin D. Roosevelt'in kazanmasına neden oldu.Wall Street çöküntüsünün sarstığı ilk yerlerden biri İngiltere oldu. İngiltere'de Amerika'nın 1920'lerde yaşadığı ekonomik patlama yaşanmamıştı ve daha şimdiden, işsizlik sorunu vardı. 1929 sonuna gelindiğinde "dengesiz" ekonomik durum orada da karmaşaya dönüşmüştü. Ertesi ay İngiltere, temel para biriminin belirli bir altın miktarına eşit olduğu para standardı olan altın standardını terk ederek sterlin devalüasyona gitti. Bu da uluslararası yankıya yol açtı. Avrupa'daysa banka iflasları birbirini kovaladı. Almanya çöküş sonrası, en kötü etkilenen ülkeler arasındaydı.
ABD de 1929 yılının fiyatlarıyla 4.2 milyar dolar yok oldu. Bu süreçte 4.000 kadar banka batmış, binlerce insanın mal varlığı yok olmuştu. Bu insanlar açlığa sürüklendi ve sebze ve meyve yetiştirip satarak yaşamaya çalıştılar. Piyasadaki para bir anda yok olduğu için insanlar ihtiyaçlarını karşılamada takas yoluna giderek bir nevi değiş-tokuş ekonomisine geri döndüler. İnsanlar maddi varlıklarıyla beraber sosyal konumlarını ve ruh sağlıklarını da kaybettiler ABD�deki yersiz yurtsuz insanların sayısı 200.00�i aşmıştı 1932 yılında New York Times gazetesi ailelere �ucuz kalori, protein, mineral, tuzlar ve gerekli vitaminleri elde etmek için ekmek ve sütle yetinmelerini� öğütlüyor Du. Fakat ekmek ve süt elde etmek için de çalışmak zorunluydu. Oysa göğüslerine astıkları afişlere, �haftada 1 dolara çalışmaya hazırım� yazan işsizler bile iş bulmakta zorlanıyordu. 1929 krizinden en çok akılda kalan kareler ise kelli felli insanların geçinebilmek için elma satmaları, üç-beş kuruş için son derece onur kırıcı dans maratonlarına katılmak zorunda kalmaları ve binlerce işsizin belediyelerin verdiği bir tas çorba için sıraya girdikleri uzun kuyruklardı.
Çöküşün ardından insanlar, aracıların, borsada oynayanların ve iflas olasılığıyla yüz yüze gelme gücünü bulamayanların intihara sürüklenmesiyle çok acı olaylar yaşadılar. Haber kameraları oradaydı.
Bir yatırımcı kadın, kendini Equitable binasının 40. katından aşağı attı. Ortak banka hesabı olan iki adam da el ele tutuşup, bir otelin 10. kat penceresinden atladılar. Bu arada telgraf vericileri çöküş haberlerini tıklatırken kalp krizi geçirenler de çoktu.New York otellerinde resepsiyon görevlileri gelen konuklara soruyor: "Uyumak için mi yoksa atlamak için oda istiyorsunuz? Atlamak için pencere istiyorsanız kuyrukta beklemeniz gerekiyor. Bir dönem yüksek binaların en şık döşemelerle kaplanmış odalarında oturdukları deri koltuklarda milyarlarca doları yöneten Wall Street çalışanları ve yöneticileri, ne iş olsa yapmaya razı hale gelmişlerdi.
Şanslı olanlar sokakta açtıkları tezgahlarda sattıkları birkaç parça eşyadan ekmek parasını çıkarabiliyordu. Şanssız olanlar ise hem bankalarına ve müşterilerine verdikleri zararın ağırlığı hem de içinden çıkamadıkları ruhsal sorunlar yüzünden intihara kadar sürükleniyordu. Bunalım sona erdiğinde ve ekonomi normale döndüğünde, Amerika�da artık �kriz zenginleri, kriz milyarderleri� var. O sırada satın aldıkları şirketleri ya da bankaları bugüne kadar gelen ve dünya ekonomisinde etkileri bugün de süren dolar milyarderleri ve ortakları. Ekonomik kriz bütün bir halkı yoksulluğa iterken, çok küçük bir azınlık, inanılmaz bir zenginliğe kavuşuyor. Her ekonomik krizin değişmez kuralı!...
Karşılığı olmadan basılan Usd'lar sözkonusuyken ve kripto paralar çılgınca yükseliyorken O zamanları ibretle hatırlamak lazım! Ülkemizin temel dinamiklerinini oluşturan büyük şirketlerin (Bist30/50) ucuzluğu da ayrı bir paradoks tabi...