Buradan Devam....
Printable View
Buradan Devam....
https://scontent.fsaw1-4.fna.fbcdn.n...ed&oe=5979A635
Şairlere duyurulur...:)
Brokerüstad'a da...
Edebiyat dünyası bu festivalde buluşuyor
İstanbul Tanpınar Edebiyat Festivali dokuzuncu yılında da yayın dünyasında uluslararası başarı yakalamış pek çok yazarı 6 - 11 Mayıs tarihlerinde ağırlamaya hazırlanıyor
http://www.milliyet.com.tr/edebiyat-...undem-2432700/
İzmir Kitap Fuarı 22-30 Nisan Aralığında...Fuar'da...
Meraklısı için.
Ünlü yazarların ilham yerleri
Evler, sadece duvarlardan oluşan yapılar değil; kişiliğimizi yansıtan ve hayata kapılarını kapattığımız kişisel sığınaklardır. İnsanın yaşadığı ev, mutlaka onun kişiliğinden ve ruhundan izler taşır. Peki yazdıklarıyla yolumuza ışık tutan ve cümleleriyle bizi derinlemesine etkileyen yazarların evlerini hiç merak ettiniz mi? Çünkü o eserleri yazarken ilham aldıkları yerler de, muhakkak onların ruhlarından izler taşıyor. Hatta çoğu zaman yaşadıkları yerler, onların eserlerine ilham kaynağı olabiliyor... İşte ölmeden önce mutlaka ziyaret etmeniz gereken ve ünlü yazarları daha iyi anlamanıza neden olacak evleri...
http://www.hurriyet.com.tr/unlu-yaza...rleri-40549579
Bunlara, çok sevdiğim yazar Ernest Hemingway'in Key West'teki ünlü evini de katmak olası...
http://www.edebiyathaber.net/wp-cont...09787_free.jpg
https://pbs.twimg.com/media/DLXoJgNXcAEY_KU.jpg
Nobel Edebiyat ödülü Kazuo Ishiguro'ya verildi...
Bugün, çok sevdiğim yazar Selahattin Duman, Hürriyet'ten kovulduktan sonra acaba ne yapıyor diye araştırdım...
Geçen sene yayınlanmaya başlanan TUHAF dergisinde yazmaya başladığı ekşisözlükten öğrendim...
TUHAF'tan doğrusu haberim bile yoktu.
Her ay bir yazarı kapak resmine alıp konu ediyorlarmış...
Yazı kadrosu baya geniş...
http://www.felsefehayat.net/wp-conte...tos-sayisi.jpg
Aynen ekşisözlükten aşırdım...
javier bardem-ara güler-ilber ortaylı-zülfü livaneli-özdemir erdoğan-selim ileri-mazhar alanson-etgar keret-hıfzı topuz-ülkü tamer-ahmet mümtaz taylan-tülay german-cevat çapan-hamdi koç-tarık tufan-ali nesin-levent kazak-yekta kopan-mehmet güreli-selahattin duman-tayfun pirselimoğlu-ebru ceylan-barış pirhasan-alberto manguel-mercan dede-mehmet yaşin-gündüz vassaf-nebil özgentürk-mehmet turgut-kalben-ahmet inam-ırmak zileli-ayça örer-selin tunç-ömür iklim demir-egemen alper-nando salva-armağan yılmaz-muhsin topyıldız-nurhak kaya
Meraklısına...:)
Virginia Woolf ve Leonard Woolf’un İngiltere, Sussex’teki kır evi Monk’s House yıllarından kalma altı fotoğraf albümünden biri, Harvard’a bağlı Houghton Library tarafından dijitalleştirilerek erişime açıldı. Albümler (bit.ly/2t51r84), Woolf çifti, aile üyeleri ve Bloomsbury topluluğundan dostlarının fotoğraflarının yanı sıra gezi, manzara, bahçe ve evcil hayvan fotoğrafları ile muhtelif dergi ve gazete kupürlerini içeriyor. Külleri Monk’s House bahçesindeki bir karaağacın dibine gömülü olan yazarın 1939 tarihli albümünü sayfa sayfa incelemek için: http://bit.ly/2E9ETUT
(Salt Online Facebook)
Erhan Bener, Ölümünün 10. doğumunun 90. yılında edebi kişiliği temelinde anılacak.
Anma toplantısı 3 Nisan 2018'de 11.00-17.30 arasında Caddebostan Kültür Merkezi'nde gerçekleştirilecek.
Üstadı saygı ile anıyorum.
https://i.hizliresim.com/W73nv2.jpg
"Bu toprakta kalır adın
Tohumların arasında
Yeşilinde tarlaların
Başakların sarısında"
Güle güle Ülkü Tamer.
YAYINCILIK tarihinde örnek vaka olarak gösterilecek bir çalıntı olayını yazmıştım dün. Zülfü Livaneli’nin ‘Kardeşimin Hikâyesi’ adlı romanını satır satır kopyalayan Nurşen Karayanız, ‘Kıyamet Çiçeği’ adıyla yayınlatmıştı.
Kitabın yayıncısı Kariyer Yayınları ortaya çıkan durum üzerine bir bildiri yayınlayarak kamuoyundan özür diledi ve kitabı toplatma kararı aldığını duyurdu. Nurşen Karayanız ile sözleşmelerini iptal edip intihal olayına adları karıştırıldığı için dava açacaklarını da dile getiren yayınevi, kitabın yayınlanma sürecini şöyle açıkladı:
‘GÜVENİMİZİ KÖTÜYE KULLANDI’
“Nurşen Karayanız tarafından yayınevimize basılması talebiyle getirilen dosya, editörlerimiz tarafından incelendi. Metin edite edilirken Zülfü Livaneli’den alıntı olarak sosyal medyada paylaşılan bazı ifadeler dikkat çekmiş ve Karayanız’a bu durum baskı öncesi hatırlatılmıştır. Karayanız, buna rağmen tüm cümlelerin kendisine özgün olduğunu vurgulamıştır. Editörlerimiz yine de tespit ettiği alıntı cümleye ‘Zülfü Livaneli’den alıntıdır’ dipnotunu düşerek ‘Kıyamet Çiçeği’ isimli kitabı bu şekilde yayımlamıştır.
http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/...liyor-40804474
Bu kadar anlamsız ve ahlaksızca bir olay ancak bizim ülkemize yakışır.
Cahil ve düşük karakterli insanların ekmek yediği bir toplum haline geliverdik hiç gayret etmeden.
Tamam diyelim ki bir yazar bozuntusu intihal yaptı. (Aynı ülkede yayınlanmış tanınmış bir romanın intihali akla durgunluk veren bir davranış ama oldu diyelim).
Peki yayınevine ne demeli?
Bu yayınevinin editörleri ne iş yaparlar?
İleri sürdükleri mazeret yaptıkları kabahatten bile aptalca...
Zülfü Livanelinin intihale konu kitabını okumamışlar...:)
Peride Celal'in Delice Aşk kitabında yaptığı "yinelemelerle" ilgili bir yazı paylaştım blogumda...
Bu romanı öven bir çok blogda da ayrıca bu konuda yazı yazdım.
Bir tanesinden yanıt geldi..."Son derece ilginç bir hususu saptamışsınız. Bizim gözümüzden kaçmış. Teşekkür"..mealinde...
Ülkemizde Peride Celal üzerinde doktora tezi yazmış akademisyenler bile bu anlamsız yinelemeleri saptayamamışlar.
Nedeni son derece açık...
Çünkü dürüstçe, içtenlikle, bilimsel aşk ve sorumlulukla yapmıyoruz çalışmalarımızı.
Hemen o konuda daha önce yapılmış bir araştırma var mı ona bakıyoruz.
Kendi özgün gayretimiz yok ortada...
https://external.fsaw1-4.fna.fbcdn.n...CvrMq2lVdPmQLi
Köy Enstitüleri mezunu ilk edebiyatçılarımızdan, 1950 yılında yazdığı "Bizim Köy" adlı eseriyle köy edebiyatı akımının öncüsü, edebiyatçı ve eğitimci Mahmut Makal bu sabah seksen sekiz yaşında hayata gözlerini yumdu. Ailesine, yakınlarına ve sevenlerine başsağlığı dileriz.
https://pbs.twimg.com/media/C3LUiXBWYAApDLG.jpg
Tarihi değeri çok yüksek bir fotoğraf:
Ayaktaki Şinasi.
Oturanlar: Namık Kemal ile Ziya Paşa.
Ayaktaki Ebuzziya Tevfik.
En sağdaki Recaizade Ekrem, Abdülhak Hâmit.
http://666kb.com/i/dz57wj1a8hhj79um7.jpg
PUSULA
Annemin öldüğü yaşı çoktan geçtim
suyun vefası ve acılar
-bir de gökyüzü
çocuklarım olsa da
Babamın öldüğü yaştayım artık
gurbeti sıla, sılası hicran
Bir de yalnızlık
arkadaşım olsa da
Rüzgârlar yazsın aşkımı
Ama gönlüm hâlâ
oğlumun âşık olduğu yaşta
-sevdanın pusulası
anılarım olsa da
İki güvercin ey ömrüm
yılların omuzuna tünemiş
biri hayat, öteki ölüm
yaşadığım olsa da
Biri Refik, öteki Durbaş aslında
Refik DURBAŞ
Güle güle Usta.
https://pbs.twimg.com/media/CKEIFkBXAAA0wOj.jpg
İnsanın çocuğuna gösterip "bak yavrum, Rus edebiyatı" diyeceği muhteşem bir fotoğraf.
Soldan sağa: Tolstoy, Gorki ve Çehov,,,
http://666kb.com/i/e0eqp0hnx2jwokczg.jpg
Nâzım Hikmet’in doğum günü ile ilgili olarak pek çok farklı tarih verilmektedir. Bunlardan biri Kemal Sülker’in Şair Nâzım Hikmet adlı incelemesinde ileri sürdüğü bir iddiaya dayanmaktadır: “Doğum yılı 1901’dir. Yakınlarının belirttiğine göre yılın kasım ayında dünyaya gelmiş, ancak 30-40 gün için bir yaş olmasın diye aile çevresinde doğumu 1902 olarak konuşulmuştur. Doğum günü kesin olarak bilinmemektedir. Ancak Nâzım Hikmet ilkokul sonlarına doğru yaş gününü merak etmiş, kendisine 20 Kasım tarihi söylenmiştir.” (Kemal Sülker, Şair Nâzım Hikmet, May Yayınları, İstanbul 1976).
İçlerinde Memet Fuat’ın da olduğu birçok yazar tarafından benimsenmiş olan bu iddianın iler tutar hiçbir yanı yoktur. 20 Kasım 1901 tarihinin o yıllarda resmî olarak kullanılan Rumî takvimdeki karşılığı 7 Teşrinisani 1317’dir. Teşrinisani bu takvime göre dokuzuncu aydır. 20 Ocak 1902 ise 7 Kânunusani 1317’dir. Kânunusani onbirinci aydır. Miladî takvime göre yıl değişse de Rumî takvime göre hâlâ 1317 yılı devam etmektedir. Dolayısıyla çocuğun yaşı devlet katında değişmiş olmaz. Görüldüğü gibi 20 Kasım ya da 20 Ocak tarihleri hiçbir belgeye veya kanıta dayanmamaktadır.
Birçok kaynakta 15 Ocak 1902 olarak geçen Nâzım Hikmet’in doğum günü, son yıllarda, 17 Ocak 1902 olarak kabul edilmeye başlandı. Bunun da çok haklı bir gerekçesi vardı: Nâzım Hikmet’in eniştesi Memduh Bey’in, çocuğu Celalettin Ezine için tuttuğu günlükte bir not yer almaktaydı. Bu notta aileye yeni bir bireyin katıldığı, Celile Hanım’ın doğum yaptığı yazılıydı. Doğum Memduh Bey’le Celalettin’in Hikmet Bey’in evlerine gittiği sırada olmuştu. Bebeğin adı da “Mehmed Nâzım” konulmuştu (Memduh Ezine, Aile Günlüğü, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul 2011, s. 59).
Günlükteki bu notun 4 Kânunusani 1317 tarihli güne ait olduğu görülünce bunun karşılığı olan 17 Ocak 1902 Nâzım Hikmet’in doğum günü ilan edildi. Ayrıca günlükte 2 Mart 1902 tarihli notun altında Nâzım Hikmet’in bebeklik resmi vardı. Hikmet Bey oğlunun ağzından fotoğrafın altına şöyle yazmıştı: “Muhterem Enişte Beyim ile Muazzez Hanım Halama elli üç günlük resmimi takdim ederim. 27 Şubat 317 Mehmed Nâzım” (A.g.e., s. 61).
Fotoğrafın altındaki tarih 27 Şubat 1317, yani 12 Mart 1902’dir. 17 Ocak’tan 54 gün sonra. Ama acaba Hikmet Bey bu notu yazdığı tarihi mi kaydetmişti, fotoğrafın çekildiği tarihi mi?
Yine günlükte, 28 Ocak 1903 tarihli notun üstünde Nâzım ile Celalettin’in birlikte çektirdikleri bir fotoğraf daha vardır. Memduh Bey bu fotoğrafın Nâzım bir yaşına bastığı zaman çekildiğini yazar (A.g.e., s.75). Bu farklı tarihlerde kaydedilmiş notların tümü göz önüne alındığında, tek başına Memduh Ezine’nin günlüğünden yola çıkarak kesin bir tarih belirlemenin güç olduğu görülmektedir. Ancak yakın zamanda bu durum değişmiştir.
Yeşim Bilge ve arkadaşları Piraye Koleksiyonu’ndan Nâzım Hikmet’in not defterlerini (Nâzım’ın Cep Defterlerinde Kavga, Aşk ve Şiir Notları (1937-1942), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul 2018) hazırlarken bazı mektup ve fotoğrafları da ortaya çıkardılar. Bunlar arasında Nâzım Paşa tarafından oğlu Hikmet Bey’e gönderilen bir telgraf ve bir mektup vardır. Telgraf 15 Ocak 1902’de Paşa’nın mutasarrıf olarak görev yaptığı Kayseri’den Selanik’e çekilmiştir. Mektup ise ertesi gün, yani 16 Ocak tarihlidir. Telgraf şudur:
“Selanik Mesâlih-i Ecnebiye Müdiriyetine
Cenâb-ı Hak maa-aile mes’ûd ve muammer eyleye bilutfihi’l-kerîm oğlumun ismi Mehmed Nâzım olacaktır.
Mehmed Nâzım”
Bu telgraf ertesi gün Selanik’e ulaştığında (3 Kânunusani 1317) Nâzım Paşa aşağıdaki mektubu yazar:
“Oğlum cenâb-ı vâcibü’l-vücûd maa-aile mes’ûd ve muammer buyursun Mehmed Nâzım için tensip edeceğiniz bir şey alınmak üzere on adet Osmanlı lirası posta ile gönderildi. Bileti melfûftur. Nâzım’ın benim tarafımdan öpülmesini ve eltâf-ı celîle-i hazret-i risâlet-penâhîye tevdî olunarak her hidmetinin besmele ve salât ve selâm ile görülmesini rica ederim.
Celîleciğin kemâl-i afiyetle kurtulduğundan dolayı eltâf-ı sübhâniyyeye azîm teşekkür ederiz. Celîle’nin mübarek kalbi ve cenâb-ı hakka i’tisâmı ve nebî-i kerîm ve azîm efendimiz hazretlerine olan ubûdiyeti kendisine her işi hayırlı ve kolay edeceğinde şüphe yoktur. Kemâl-i hürmetle gözlerinden öperim. Dün akşam telgrafı alınca validenizin döktüğü mesrûriyyet yaşları görülecek şeylerden idi. Güzide’nin sevincinden sıçraması dahi pek hoş idi. Bilmem Celâlettin kıskanacak mı Nâzım’ın ağabeyisi cümlemizin gözümüzün bebeği olan Celâlettin elbette kardeşini kıskanmaz. Böylece kendisine anlatınız. Mediha’ya mufassal mektup yazıyorum gözlerinden öperim. Memduh biraz yalnız kalır sanırım. Elbette Mediha Celîle’yi yalnız bırakmaz. Nâzım için sıfat-ı pîr-i destgîr efendimizin nüsha-i kebirini ısmarlamıştım gelince gönderirim. Nâzım’ın tarihi şudur:
Mehmed Nâzım ism ü mahlasın koydum âna Nâzım
Hafîdim doğdu üç yüz on dokuz Şevvali dördünde
Bunu bir levhaya ipekle yazdıracağız. Celâlettin’in tarihini dahi öyle yaptıracağız. Mufassal mektup bekliyoruz. Baki var olunuz oğlum.
Fi 3 Kânunusani 317
Mehmed Nâzım
[üst tarafta] Posta olmadığından poliçe aldık melfûfdur.”
Bu mektuptaki en dikkat çekici yer Paşa’nın düştüğü tarihtir: Nâzım’ın Hicrî tarihle 4 Şevvâl 1319’da doğduğunu söylüyor. Bu tarih 14 Ocak 1902’dir. Bu tarihi Paşa bir karta “Celileciğe” ithafıyla yazıp göndermiştir. Bu kart Nâzım Hikmet’in 1921’de Moskova’da çekilmiş olan bir fotoğrafının altına yapıştırılmış olarak Piraye Koleksiyonu’nda bulunmaktadır.
Bu, Nâzım Paşa’nın torunlarına isim vermesi ve onların tarihini yazmasının ilk örneği değildir. Celâlettin Ezine’nin adını da o koymuştur. Onun için yazdığı tarih de şöyledir:
“Celâleddin Mehmed koydum ism ü mahlâsın Nâzım
Hafîdim doğdu Nisan on yedide üç yüz on beşte”
Özetlersek; 14 Ocak’ta Hikmet Bey Selânik’ten Kayseri’ye, babası Nâzım Paşa’ya, doğumu telgrafla haber verir. 15 Ocak’ta Paşa doğan çocuğa “Mehmed Nâzım” adı verilmesini telgrafla bildirir, 16 Ocak’ta da uzun bir mektup yazar. 17 Ocak’ta Memduh Bey günlüğüne Mehmed Nâzım’ın doğduğunu kaydeder, ama bugün doğdu demez. Zaten 20 gündür günlüğüne bir şey yazmamıştır.
Bunların dışında Nâzım Hikmet’in doğum gününün 15 Ocak olma ihtimali de vardır. Bu ihtimal Nâzım’ın Piraye Koleksiyonu’nda bulunan bir yaşındaki bir fotoğrafının arkasında yer alan nottan ileri gelmektedir. Fotoğrafın arkasına Hikmet Bey tarafından “Oğlum Nâzım’ın bir yaşlık resmidir. 2 Kânunusani 318” yazılmıştır. Bu tarihin karşılığı Miladî takvimde 15 Ocak 1903’tür. Ancak bu tarih fotoğrafın çekildiği tarih midir, Hikmet Bey’in fotoğraf eline geçtiğinde yazdığı tarih midir, ya da fotoğraf tam gününde çekilmiş midir, bunu bilmek mümkün değildir.
Nâzım Hikmet’in 53 günlük fotoğrafına gelince, Memduh Ezine’nin günlüğünde yer alan bu fotoğrafın, yine Piraye Koleksiyonu’nda bulunan iki kopyası her şeyi açıklamaktadır. Fotoğraftan bir kopyayı babasına gönderen Hikmet Bey oğlunun ağzından şöyle yazmıştır:
“Muhterem büyük pederim ve büyük validemin ayaklarını öperim. Elli üç günlük resmi takdim ederim. Şubat 317 Mehmed Nâzım”
Fotoğrafta gün belirtilmediği için ne zaman gönderildiğini bilmiyoruz. Ancak Hikmet Bey’in elinde tuttuğu ikinci bir kopyada fotoğrafın çekildiği tarih vardır: “23 Şubat 317’de aldırılmıştır.” Bu tarihin karşılığı 8 Mart 1902’dir, yani 14 Ocak’tan 53 gün sonra. Fotoğrafın üzerindeki tarih, Nâzım Paşa’nın 16 Ocak’ta yazdığı mektupta kaydettiği 14 Ocak tarihini doğrulamaktadır. Yakın zamanda ortaya çıkan bu iki önemli belge Nâzım Hikmet’in doğum tarihi konusundaki belirsizliğin giderilmesine ve kesin bir tarih açıklanabilmesine imkân vermiştir. Bu iki belgeye dayanarak Nâzım Hikmet’in gerçek doğum tarihinin 14 Ocak 1902 olduğunu söyleyebiliriz.
Yücel DEMİREL
http://www.tustav.org/2019/01/14/iyi-ki-dogdun-nazim/
Dahi yazar Tolstoy'un ölmeden önceki son hallerinin ve ölüm döşeğini gösteren video.
Giderken insana son sözleri kendi sesinden...
https://www.facebook.com/benceyadase...8011586601013/
Kitapsever için bir alım fırsatı...
İdefix'te yirminci yıl kampanyası.
https://www.idefix.com/?gclid=EAIaIQ...SAAEgLR5fD_BwE
https://i.postimg.cc/RCjhLb9Y/5d1c44...0a786cfd4c.jpg
Küçük İskender adıyla tanınan, gerçek adı Derman İskender Över olan ünlü şair, 55 yaşında hayata veda etti.
Alıntı:
lütfi bergen
@BergenLutfi
Ülkemizde entelektüellik başka entelektüeller tarafından "görünülürlüğü onaylanmışlık" esası ile tescillenir.
Burada çalışan mekanizma "bak aslanım benim edebi kamuda pozisyonumu kabul edersen kitabını tanıtırım, TV'ye çıkarırım" şeklindedir. Yoksa düşüncede yetkinlik değildir.
Alıntı:
Entelektüellerin büyük kısmı daha önce "entelektüel" sayılmaya hak kazanmışlarla fotoğraf verebildikleri, yanlarında görünebildikleri oranda "edebi kamuya" dahil edilir.
Dolayısıyla kimse kimsenin metnine bir sanat eylemi olan KRİTİK (eleştiri) ile yaklaşmaz.
Alıntı:
Türkiye'de kadın öykücülerin yazdıklarını komşu İran'da yaşayan 25 milyon Türk okuyucuya sunduğunuzda ortaya bir duygudaşlık çıkmayacağını göreceksiniz.
Çünkü Türkçe konuşan İran-Türk kadını, bu öykülerde kendi acılarını/kederlerini bulamayacaktır.
Alıntı:
Türk entelektüeli Balkan-Türkistan arasında ortak duyguları yazamıyor.
Özellikle kadın öykücülerin yazdıklarının bu coğrafik aksta bir karşılığı yok.
Alıntı:
Edebiyat dergilerimizde "bak arkadaş bu metin şu şu kriterlerle kusurlu" şeklinde bir yazıya çok az rastlıyorum.
Bu ise eleştiri (kritik) yazarının hemen dışlanmasına ve "karşı kampa sürülmek" cezasıyla hüküm giymesine neden oluyor.
Alıntı:
Özellikle muhafazakâr kesimde edebiyat metinlerinde ele alınan konuların 100 yıl sonrayı hesap edilmeden yazıya geçirildiği söylenebilecektir.
Oysa o metni kaleme alan yazar sabretse, metnini bir yıl daha bekletse, demlese, edebi kamuda güvendiği yazarlardan görüş alsa..
Alıntı:
+++ sabretse, metnini bir yıl daha bekletse, demlese, edebi kamuda güvendiği yazarlardan görüş alsa.. daha hayırlı ve uzun ömürlü bir "eser" bırakabilecekti.
Bir metin, insandan uzun yaşamaya aday bir varlıktır. Fakat "meta" olarak üretilmişse, yazarından kısa bir ömür sürer.
Alıntı:
Edebiyatta/denemede kritiğin amacı sektöre çıkan kitapların tanıtımı değildir.
Kritik, uzun ömürlü varlık olarak "güzel sanatlar" ile "piyasa yapan meta"ları birbirinden ayırmamızı sağlayan bir mahkemedir.
Alıntı:
lütfi bergen
@BergenLutfi
Walter Benjamin'in doçentlik tezi huzuruna çıktığı jüri tarafından reddedilmiş.
Bu hadisenin önünde eziliyorum.
Türk edebi kamusunun ezildiğini düşünmüyorum.
Alıntı:
Muhafazakâr kesimde hep aynı konuları, hikâyeleri yazıyorlar. Bu hadise yazarları "bu hafta şehir hakkında bir kompozisyon yazmanızı istiyorum" komutuna uyan "öğrenciler"e dönüştürüyor. Haftaya başka bir konu gelecek ve yeni bir yazı yazılacak.
Alıntı:
Yazarların "kendi" gündemleri olmadığını düşünüyorum. Değerleri/hikmetleri hedefleyerek yazmadıklarını yani. Çoğu yazar gerçekte mağduriyetleri ve mağduriyetini yazıyor.
Dolayısıyla bu metinler ne bir iç arınış ne de başkasının hayatına bir ışık..
Alıntı:
Dede Korkut hikâyelerinin içinde dahi kendine acıyan bir "anlatıcı" ya da kahraman göremezsiniz.
Modern muhafazakâr öykücü, metnin altında sürekli kendisine ağlıyor. Üstelik bu ağlayışına sizin de ortak olmanızı istiyor.
lütfi bergenAlıntı:
Türkiye'de KRİTİK olsaydı, "bak kardeş, bu yazdıklarını daha önce şu şu yazarlar şu bağlamda yazdı. Senin tekrara düşmen edebiyat hayatına bir katkı değil külfet" denilebilirdi.
Türkiye'de edebi kamu, "patlat bir kitap, filan yazar hoşuma gitmiyor, seni parlatalım" anlayışında.
@BergenLutfi
KRİTİK, "nereden buldun" sorusu sormak zorundadır.
KRİTİK, "metnin düşünsel, örgüsel, fikrî tutarlılığı"nı sorgulamak zorundadır.
Türkiye'de bu anlamıyla bir KRİTİK olsa "yazarlık" sigaya çekilirdi.
"derviş yunus bu sözü eğri büğrü söyleme seni sigaya çeker bir molla."
Edebiyat dünyasının en prestijli ödüllerinden Booker Ödülü'nün aday listesi açıklandı. Elif Şafak'ın geçtiğimiz günlerde Türkçede de yayımlanan 'On Dakika Otuz Sekiz Saniye' romanı da 13 adaydan biri imiş...
Şaşırdım mı?
Uzunca bir zamandır eserlerini İngilizce olarak yazan birinin Booker Ödülü adayı olması bir Türk olarak beni gururlandırmıyor.
Bunun nedeni milliyetçi yaklaşımım falan değil.
Türk halkının anadili Türkçe'dir.
Bana göre temel eserlerini, dünyaya seslenişini de Türkçe olarak yapar.
Elif Şafak'ın Türkçe yazdıklarını da beğenmem zaten.
Ama Halide Edip gibi kendi anadilinde değil de, kendinden menkul nedenlerle başka bir dilde yazmaya karar veren birini, Türk romancısı olarak kabul etmem mümkün değil. Bir Türk okur olarak da bundan heyecan duymam beklenmesin.
Bir soru: Mevlana bizden midir?
El cevap: Yunus bizimdir..Bizdendir...
https://i.postimg.cc/4N9J3sg2/fft371-mf32981831.jpg
Çağdaş dünya edebiyatının efsanelerinden Toni Morrison 88 yaşında hayatını kaybetti.