1904 yilinda Nobel Edebiyat Odulunu kazanan; Ispanyol tiyatrosunun gelisimine buyuk katki saglayan, eserleri Avrupa capinda sahnelenen, Ispanyol oyun yazari ve politikaci Jose Echegaray y Eizaguirre'nin dogum yildonumu ( 19 Nisan 1832 )
" Sesine kulak veriyorum ve seni dinlerken bir anne, bir kardes ya da bir arkadas gibi konusmadigini fark ediyorum. Sanki seytanin ta kendisi sana ne konusacagini soyluyor, adeta dudaklarindan onun sesi cikiyor. Neden beni kocam icin olan askimin buyuk bir yalan olduguna, alevi ic eriten dusmanca bir ask besledigime ikna etmeye calisiyorsun ? Onu her zaman sevdigim gibi seviyorum. Beni ayirdiklari bu adamla bir hayat icin damarlarimda akan, beni ateslendiren kanimi son damlasina kadar veririm. Eger kocan bana izin verseydi su anda oraya giderdim. Ve oyle bir sevgiyle Julian'i kollarima alip, goz yaslarimla yikardim ki suruhlarimizin aleviyle yanip kul olurdu. Ama sirf Julian’i seviyorum diye, benim icin hayatlarini feda eden comert ve asil insanlara mutesekkir olmamali miyim ? Ve eger ondan nefret etmiyorsam, onu . . . sevmeli miyim ?
Tanrim bana yardim et! Butun dunya oyle seyler soyluyor ki, oyle garip hikayeler duyuyor ve oyle uzgun seyler goruyorum ki kendimden suphe etmeye basliyor ve korkuyla kendime soruyorum: Ben, gercekten, soyledikleri gibi biri miyim ? Beni fark ettirmeksizin yiyip bitiren yasak bir ask mi besliyorum icimde ? Ve bu yasak askin seytani atesi duygularimi ve irademi perdeliyor mu? Dinle, Mercedes . . .Seni nasil ikna edebilecegimi bilmiyorum. "
" Te escucho, y al escucharte, no mi madre, no mi hermana, no mi amiga, me parece, tal me suenan tus palabras, que Satanás por tus labios aconseja, inspira y habla. ¿ Por qué quieres convencerme, que mengua, y mengua en el alma, V el cariño de mi esposo, y que en ella impuro se alza otro cariño rival lo con fuego que quema y mancha? ¡ Si yo quiero como quise! Si yo diera, hasta agotarla, toda la sangre que corre por mis venas y me abrasa, por solo un punto de vida de **uél de quien me separan. Si yo entraría ahora mismo, si tu esposo me dejara, y en mis brazos á Julián, inundándole de lágrimas, con cariño tan entero y tal pasión estrechara, que se fundieran sus dudas al calor de nuestras almas! ¿Y porque á Julián adore he de aborrecer ingrata al que noble, generoso, por mí su vida arriesgaba? ¿ Y no aborrecerle es ya. . . amarle ?
¡ Jesús me valga! Tales cosas piensa el mundo, oigo historias tan extrañas, tan tristes sucesos miro, tales calumnias me amagan, que á veces dudo de mí y me pregunto espantada: ¿seré lo que dicen todos? ¿llevaré pasión bastarda en el fondo de mi ser, quemándome las entrañas, y sin saberlo yo misma, en hora triste y menguada, por potencias y sentido brotará la infame llama? ¿ Luego me dices verdad ? ¡ Si digo verdad ! . . . ¿No le amas?¡ Mira, Mercedes, que yo no sé como te persuada! "
Yer İmleri