SARKY - Sarkuysan

[behzat]

Behzat kardeşim nasılsın? Nasıl oldun, herşey yolunda mı?

Zar zor da olsa ancak yazabilmeye başladım.Ben 67 yaşımdayım.
27 Nisan'da Süreyyapaşa Göğüs hastalıkları Hastanesinde Beş gün içinde aldığım Plaquenil (Hidroksiklorokin) ile yanında başka alternatifi olmayan bir antibiyotik olan Azitromisin kullandım.3 kez çok miktar kan alınarak tahliller yapıldı. İlk çekilen BT ile sonra çekilen 2 kez Akciğer röntgeni'ni takiben uygun gördüler ve evde kullanmam için 1 kutu Avelox400 yazarak evime gönderdiler.
Hastanede 4 kişilik bir odada tek kişi olarak tecrit edildim.5 gün boyunca Çıkan ve doktroların da iğrenç olarak tabir ettikleri yemeklerden hepsini toplasan 1 öğün yemek yiyebildim.Doktorlar da evden getiriyorlarmış. Kahraman ilan ettikleri sağlık personelimize reva görülen bu idi.Çünkü yemekleri ihale ile veriyorlar ve en ucuz verene veriyorlar.
5 gün boyunca ateşle boğuştum.Hemşirelere ne olur parol verin ateşimi düşürün yalvarmalarım sonuçsuz kaldı.Bir yerde herkes kahraman değil.Ateşimi düşük hangi amaçla düşük göstemek için bilemem ama önce ölçüp sonra git alnını soğuk suyla yıka gel diyen hemşire kız yıkayıp geldikten sonra ölçtüğü değeri esas alıyordu.O hemşirenin nöbet değişmesi için dua ediyordum.
Souçta 22 Nisanda yatıp 27 Nisan'da evime geldim.Aldığım ağır ilaçların, artan ciğer iltihabının ve vücudun virüsle mücadelesi ile 38,38,5 derecelerde seyreden ateşim evde daha da azdı.Ölmeyi gerçek anlamda istedim.Vücüdümun bana ihanetine kızıp,şimdi de ben sana ihanet edeyim de gör dedim.Ama ölmedim.
Şimdi insanlar sanıyorlar ki,bu hastalık da grip gibi geçecek...Asla.Büyük bir kasırga geldi.Şehri yarım saatte yıktı geçti.Ama fırtına bitince o şehir eski haline hemen gelir mi?
Burada ısrarla vurgulamak istediğim bir husus da; Yüce Allah öyle bir yaratmış ki,en büyük güçleri en zor zamanda veriyor.Buna inanın. Şu an iyileşme aşamasındayım.Eşim ayrı odada ve o da covitli.İkimiz de binalarında birçok covitli aile bulunan kayınpederi mecbur hissedip evimize alınca meğer o da covitliymiş ve biz ondan kaptık.83 yaşındaki kayınpederim 30 Nisan'da hakkın rahmetine kavuştu.Dünya üzerinde eşi benzeri görülmemiş babaya ve anneye hayırlı bir evlat olan eşim henüz öldüğünü bilmiyor. Bu aşamalarda Dr.Uzman Klinik Psikolog olan kızımın da psikologluğunun kendi işine hiç yaramadığını gördüm.Bizi kaybedecek korkusuyla çocuk terapiye muhtaç hale geldi.
Daha yazarım elbet.. Şimdilik değerli kardeşimin nezdinde beni okuyan tüm kardeşlerime Allah bu hastalığı yaşatmasın.Selam ve sevgi ile...

[Mestan25]

Geçmiş olsun Behzat Abi, kayınpederinizin vefatına üzüldüm. Başınız sağ olsun, Allah rahmetiyle muamele etsin.

Lenovo K33a48 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

[arpaci55]

Behzat abi içim titreyerek okudum. ne diyeceğimi bilemiyorum. önce başınız sağolsun kayınpederinizin mekanı cennet olsun. anladığım kadarıyla kavganız henüz bitmemiş. Eşinize size ve ailenize Allah yardım etsin. Dualarımız sizinle inşallah hayatınız tez zamanda normale döner. Allah yardımcınız olsun.

[Cover13]

Zar zor da olsa ancak yazabilmeye başladım.Ben 67 yaşımdayım.
27 Nisan'da Süreyyapaşa Göğüs hastalıkları Hastanesinde Beş gün içinde aldığım Plaquenil (Hidroksiklorokin) ile yanında başka alternatifi olmayan bir antibiyotik olan Azitromisin kullandım.3 kez çok miktar kan alınarak tahliller yapıldı. İlk çekilen BT ile sonra çekilen 2 kez Akciğer röntgeni'ni takiben uygun gördüler ve evde kullanmam için 1 kutu Avelox400 yazarak evime gönderdiler.
Hastanede 4 kişilik bir odada tek kişi olarak tecrit edildim.5 gün boyunca Çıkan ve doktroların da iğrenç olarak tabir ettikleri yemeklerden hepsini toplasan 1 öğün yemek yiyebildim.Doktorlar da evden getiriyorlarmış. Kahraman ilan ettikleri sağlık personelimize reva görülen bu idi.Çünkü yemekleri ihale ile veriyorlar ve en ucuz verene veriyorlar.
5 gün boyunca ateşle boğuştum.Hemşirelere ne olur parol verin ateşimi düşürün yalvarmalarım sonuçsuz kaldı.Bir yerde herkes kahraman değil.Ateşimi düşük hangi amaçla düşük göstemek için bilemem ama önce ölçüp sonra git alnını soğuk suyla yıka gel diyen hemşire kız yıkayıp geldikten sonra ölçtüğü değeri esas alıyordu.O hemşirenin nöbet değişmesi için dua ediyordum.
Souçta 22 Nisanda yatıp 27 Nisan'da evime geldim.Aldığım ağır ilaçların, artan ciğer iltihabının ve vücudun virüsle mücadelesi ile 38,38,5 derecelerde seyreden ateşim evde daha da azdı.Ölmeyi gerçek anlamda istedim.Vücüdümun bana ihanetine kızıp,şimdi de ben sana ihanet edeyim de gör dedim.Ama ölmedim.
Şimdi insanlar sanıyorlar ki,bu hastalık da grip gibi geçecek...Asla.Büyük bir kasırga geldi.Şehri yarım saatte yıktı geçti.Ama fırtına bitince o şehir eski haline hemen gelir mi?
Burada ısrarla vurgulamak istediğim bir husus da; Yüce Allah öyle bir yaratmış ki,en büyük güçleri en zor zamanda veriyor.Buna inanın. Şu an iyileşme aşamasındayım.Eşim ayrı odada ve o da covitli.İkimiz de binalarında birçok covitli aile bulunan kayınpederi mecbur hissedip evimize alınca meğer o da covitliymiş ve biz ondan kaptık.83 yaşındaki kayınpederim 30 Nisan'da hakkın rahmetine kavuştu.Dünya üzerinde eşi benzeri görülmemiş babaya ve anneye hayırlı bir evlat olan eşim henüz öldüğünü bilmiyor. Bu aşamalarda Dr.Uzman Klinik Psikolog olan kızımın da psikologluğunun kendi işine hiç yaramadığını gördüm.Bizi kaybedecek korkusuyla çocuk terapiye muhtaç hale geldi.
Daha yazarım elbet.. Şimdilik değerli kardeşimin nezdinde beni okuyan tüm kardeşlerime Allah bu hastalığı yaşatmasın.Selam ve sevgi ile...

Geçmiş olsun Behzat abi, sizden yaşça küçüğüm ve bu olgunluğunuzu bana yazılarınızda hep hissettirdiniz sizi biraz abi gibi gördüm. Zor zamanlar geçirmişsiniz, inşallah eski sağlığınıza kavuşursunuz.

[hayrii]

Behzat bey çok geçmiş olsun. Allah bütün hastalara açık şifalar versin

Redmi Note 4 cihazımdan hisse.net mobile app kullanarak gönderildi.

[behzat]

Geçmiş olsun dileklerini sunup şifa dileyen tüm kardeşlerime şu an gözyaşlarım içinde en derin sevgi ve selamlarımı sunuyorum. Rabbim hepinizi sadece bu meret hastalıktan değil tüm hastalık, kaza ve kederden uzak tutsun.Korusun kollasın.
Hepinizden tek istirhamın asla kimseyle nefes mesafesine gelmemeniz ve sosyal mesafede bile kimseyle uzun süre karşı karşıya kalmamanızdır.
Bulaşının ana sebebi nefese maruz kalmaktır.Uzun süre maruz kalınan virüs yükü kolay atlatılamıyor.En küçük bir öksürük ve ateşte derhal hastaneye gidip erkenden tedbir alınırsa hiç bir problem olmuyor. Tekrar sevgiler kardeşlerime...

[Jason Bourne]

Behzat bey yazılarınızla bizleri bir çok konuda aydınlattığınız için sonsuz teşekkürler. Öncelikle kayınpederiniz için Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun. Sizin ve eşinizin bu zorlu süreci atlatacağınızdan eminim, Allah şifalar versin...

[behzat]

Behzat bey yazılarınızla bizleri bir çok konuda aydınlattığınız için sonsuz teşekkürler. Öncelikle kayınpederiniz için Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun. Sizin ve eşinizin bu zorlu süreci atlatacağınızdan eminim, Allah şifalar versin...

Dilek ve temennilerinizden dolayı Allah sizlerden razı olsun değerli kardeşim.Sağolun,varolun.Sevgi ve selamlarımla..