Tarihte Bugün

[metin]

Hitler'in İtalya'ya gerçekleştirdiği ziyaret sırasında Napoli şehri - 1938.

[metin]

Kral V.George'dan sadaka almaya çalışan dilenci 1920 İngiltere

[metin]

Çin'deki Kültür Devrimi sırasında idam için götürülen bir kurban 1967 Mançurya

[metin]

Muhammed Ali'nin Cooper ile yaptığı maç sonrası elleri. 1966
Fotoğraf Gordon Parks tarafından çekilmiş.

[metin]

Osmanlı döneminde hazırlanmış Amerika haritası 1803
O dönem mevcut yerli kabilelerde isimleriyle bölgelerinde gösterilmiş.

[metin]

Hilali Ahmer yani şimdiki Kızılay'ın kurucusu Dikran Peştemelciyan 1838-1894

Peştemalciyan,1861'de Paris Üniversitesi Tıp Fakültesi'ne girerek,1867'de doktorluk payesini almıştır.Müteakiben İstanbul'a dönerek,1869'da Beyoğlu'na yerleşmiştir. 12 Şubat 1869'da Cemiyet-i Tıbbiye-i Şahane'ye aza seçilmiştir.

1880-1881 yıllarında Yedikule Surp Pırgiç Ermeni Hastanesi'nin başhekimlik görevinde bulunmuştur. 1884'te Sultan Abdülhamid'in tıbbi müsteşarlığına atanmış ve aynı yıl Société Française d'Hygiéne'e aza seçilmiştir. 1892'de miri miran (paşalık) rütbesine yükselmiştir.

Dr. Dikran Paşa,Kızılhaç'la Hilal-i Ahmer'in aralarında ilişki kurmalarında başlıca rol oynamıştır.Uluslararası Kızılhaç Teşkilatı 1864'te Napoli'den Dr. Palaciano'nun,Paris'ten Henry Arnault'nun ve Cenevre'den Henry Dunant'ın teşebbüsleri ile meydana gelmiştir.

1863 yılı Ekim ayında,La Société Genevoise d'Utilité Publixue cemiyetinin başkanı Gustave Moynier,bir sirkülerle yapılan teşebbüsleri ve çalışmaları açıklayarak,istişare için Cenevre'ye heyetler gönderilmesini gelişmiş devletlerden rica etmiştir.Cenevre'deki ilk istişare kongresinde,bütün hükümetlere,harp esnasında tıbbi ve sıhhi hizmet teşkilatlarının ve heyetlerinin tarafsızlıklarını korumalarının teklif edilmesi kararlaştırılmıştır.
Bu maksatla,bakımla yükümlü teşkilatların hususi bir nişan kullanmaları ve kollarının üzerinde bir şerit bağlamaları,keza,tüm seyyar ve seyyar olmayan hastaneleri için tek bir bayrak kabul etmeleri önerilmiştir. İsviçre'nin Birleşik Şurası (Le Conseil Fédéral Suisse) Avrupa'daki ve Amerika'daki devletlerden,kati çarelere başvurmak ve nihai bir karara varmak için,heyetler gönderilmesini rica etmiştir.

8 Ağustos 1864'te İsviçre Genelkurmay Başkanı General G.H. Dufour'un başkanlığında ve 16 devletin temsilcilerinin katkısıyla ilk uluslararası resmi toplantı (Convention de Genéve) Cenevre'de yapılmıştır.

5 Temmuz 1865'te Osmanlı Devleti de anlaşmayı imzalamıştır.
Peştemalciyan'dan müteşekkil bir komisyon,Sadrazam Mehmed Rüşdü Paşa'ya (1811-1882) müracaat eder. İrade-i seniye ile komisyon onaylanır ve Sadrazam tarafından,Mecruhin ve Zuafa-i Askeriyeye İmdad ve Muavenet Cemiyeti'nin (Yaralı ve Hasta Askerlere Yardım Cemiyeti) teessüsüne müsaade olunur.

12 Ağustos 1876'da ilk istişare toplantısı Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane Müdürü Marko Paşa'nın başkanlığında yapılır.

Özetle:
11 Haziran 1868 tarihinde "Osmanlı Yaralı ve Hasta Askerlere Yardım Cemiyeti" adıyla kurulan Kızılay,
1877'de "Osmanlı Hilali Ahmer Cemiyeti",
1923'de "Türkiye Hilaliahmer Cemiyeti",
1935'te "Türkiye Kızılay Cemiyeti" ve
1947'de "Türkiye Kızılay Derneği" adını almıştır.
Kuruluşa "KIZILAY" adını Atatürk vermiştir.

Benim Notum: Ermeni olayları ve techirinden dolayı olsa gerek Dikran Peştemelciyan'ın hizmetleri ve kendisi hakkında çok az bilgi vardır. Nitekim şu anda bile Kızılayın resmi web sayfasında ismi dahi geçmez.

[metin]

Brest-Litovsk kalesi savunmasında bir Sovyet askerinin duvara kazıdığı yazı
"Ölüyorum ama teslim olmayacağım. Elveda anavatan" 20.07.1941

[metin]

Brest-Litovsk Muharebesi, 22 - 30 Haziran 1941

Barbarossa Harekâtı'nın ilk çatışmalarından biri olarak gerçekleşmiştir.
Brest müstahkem mevkileri ve özellikle Brest Kalesi, Kızılordu tarafından Wehrmacht kuvvetleri karşısında savunuldu. Savunma, beklenenden daha uzun bir süre dayanmayı başardı.
Hem Büyük Vatanseverlik Savaşı'nda, hem de Moskova'nın, Leningrad'ın ve Stalingrad'ın savunulmasında, Sovyet direncinin bir sembolü haline geldi.
Bu direnme azmi, Alman savaş makinesını sonunda yenilgiye götüren sürecin başlarında yer aldı.

Alman kuvvetleri 29 - 30 Haziran'da bir genel taarruz başlattılar. Taarruz, kalenin içlerine kadar ilerledi ve General Zubaçov'la siyasi komiseri General Yefim Fomin'in esir alınmasına yol açtı. General Zubaçov, Nazilerin Sovyet savaş esirlerini imha politikası doğrultusunda bir toplama kampına gönderildi ve orada öldü. Yefim Fomin ise hem bir siyasi komiser hem de bir Musevi olduğu için, Hitler'in Kommissarbefehl gereği ele geçirildiği yerde infaz edildi.

Çatışmalar sonrası 30 Haziran'da 45. Tümen raporu, yüzü subay olmak üzere 7 bin tutsak alındığını bildirmektedir. Alman kayıpları 32'si subay olmak üzere 482 ölü ve binin üzerinde yaralıdır. Doğu Cephesi'nde 30 Haziran itibarıyla toplam Alman kayıplarının 8.886 olduğu göz önüne alındığında bu rakamın büyüklüğü ortaya çıkmaktadır.

Brest tahkimatında yaşananlar Stalin'in ölümüne kadar kamuoyuna açıklanmadı. Araştırmacı gazeteci Sergey Smirnov, yaşanan olayları anlatan kitabı "Brestskaya krepost"'u 1957 yılında yayınladı. Smirnov, çatışmalarda ya da Nazi kamplarında ölen ve hayatta kalan Brest savunmasındaki insanların yaşadıkları hakkında araştırmalar yaptı. Nazi esir kamplarında savaşın sonuna kadar sağ kalmayı başaranlar savaştan sonra Sovyetler Birliği'ne geri döndü. Bu insanlar Sovyet yönetimi tarafından vatana ihanet ve düşmanla işbirliği şüphesiyle tutuklanmış ve GULAG çalışma kamplarına gönderilmişlerdir. Bu suçlama, Stalin'in 270 No'lu emriyle gerçekleşti.

Stalin sonrası dönemde hem tahkimatta restorasyona gidildi hem de bu tahkimatlarda savaşanların itibarları iade edildi. Brest tahkimatındaki kahramanca direnmenin, tüm Alman tümenlerinin ileri hareketini yaklaşık bir ay engellediği ileri sürüldü