...::: Beyaz Yaka İçin Tasarruf ve Yatırım Koçluğu-2 :::...

[nosfecagri]

Yaşamak nedir? Ben şimdi evde otursam ya hanıma sararım ( o da calisiyor gerçi de ben bıraksam o herhalde hayli hayli bırakır) ya çocuğa ya bilgisayara koda. Üniversiteyi kazandığım sene 1 yıl İngilizce bilmeme rağmen hazırlık okuyup gezmiştim hayattaki son aylak senem oldu. Askerden geldiğimde 1 ay bi işsiz gezdim direk bunalıma girdim parasız filan da değildim. Şu an gündüz başka ( maaşlı işim ) gece başka ( borsa, sistem vb. ) işle uğraşıyorum, iş yerimde mevcut konumuma gelmeden önce haftada kesin 6 gün çalışırdım ve 5 gün çoğunlukla akşam mesaiye kalırdım en son ben çıkar ilk ben gelirdim. Arkadaş çevrem var buluşuruz mutlaka ayda 2 3 kez onlarla da hep bir şeyler yapma üzerine konuşmalar hatta bir tanesinin fabrikası var bazen buluşup beraber cnc filan çalıştırıyoruz terapi niyetine. Avrupada gezmediğim ülke kalmadı, abd de gitmediğim eyalet az, bir yerde en fazla 3 gün dayanabiliyorum 4. Gün gezecek görecek yer bitince aylak aylak hele iş için gittiysen teksen otel odası üstüne üstüne geliyor... Tatile bile aile yanı değilse 4 geceden fazla ayarlamiyoruz artık eşimle karar verdik.

Evde oturmayı hayal edemiyorum mutlaka bir kavga bir mücadele yapılacak bir şeyler oldu hayatımda hiç bir şey yapamayınca kendim şirket kurdum danışmanlık yaptım. Mesela k. Peder üst düzey bürokrat idi, emekli oldu, adam bunalıyor yanı görüyorum onu anlıyorum özellikle anılarını filan anlattiriyorum zaten hemen onlardan bahsetmeye başlar. Babam hakeza. Erkek için olay iştir işin yoksa da is uydurur bir şeyler yaparsın en kötü ahşaptan çardak filan yaparım gider bağ bahçe bakarım ama hayat bitti özgürüm diyip de bir meşgale olmadan duramam gibi geliyor.

Hayat yaşamaktır.
Çalışmak sadece yaşamı için gerekli getiriyi veya gıdayı sağlamaktan ibarettir. İnsan ömrü kısıtlı olduğuna göre neden özgür olmak varken başkasının emrinde veya işin kölesi olarak geçirelim.
Kendimizi kandırmaya gerek yok yapılan mesleklerin sadece bir kısmı keyif veriyor kalanlar angaryalar, çekişmeler saçma sapan olaylarla dolu.
Benim babam geç emekli oldu ona bakınca keşke erken emekli olsaydı diyorum.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

SM-N985F cihazımdan hisse.net mobile app kullanarak gönderildi.

[hkm]

İşi kutsallaştırmak çok saçma.Çok mükemmel bir kabiliyetin vardır,işin zevk olur ,herkesten çok daha üst düzeyde o işi yapmak insana tatmin verir anlarım.Misal messi sin futbol işin,veya mıcheal jordansın basket zevk verir ,ya da çok iyi bir cerrah,üst düzey bir mimarsın veya aşcı bunların hepsi yaratıcılığı beslediği için bir derece anlaşılabilir.E genelde herkes sevmediği bir işi ortalama düzeyde yapıyor ya da yapmak zorunda kalıyor,vaktini satıyorsun,karşılığında yeme içme ısınma barınma bunları karşılıyabiliyorsun.Bunun nesi güzel,ne kadar az yapılsa o kadar iyi.Yaptığın şey zaruretse olmaz,seçenekse sıkıntı yok,istediğin gün kapıyı çekip çıkıp gidebileceğin ortamlarda olma gücü çok güzel,para da buna yarıyor zaten,benim için anlamı hep buydu.

[Cautionary]

Milyonlar havada uçuşmuş asgari ücretin 2350 TL olduğunu düşünürsek müthiş rakamlar. O rakamlara ulaşabilen ulaşsın, hangi para piyasalarında ulaşacaksa artık !
Finansal bağımsızlık ilk önce giderlerini disipline etmekten, tasarruf etmekten geçer. Kimi kendini 5.000 TL/ay ile bağımsız ilan eder kimi milyon ile.
Finansal bağımsızlık, tek başına işinden ayrılıp boş durmak değildir, bilakis sevdiğin, zevk aldığın şeylerle gününü doldurabilmek, bunlardan da imkan varsa kazanç da elde edebilmektir. Bu kazancı elde ederken, 3.şahıslar ve/veya sistemin kölesi olmamaktır finansal bağımsızlık.
Çok büyük, iddalı, hırslı hedefler koymak ve buna göre işlem yapmak bi anda ciddi zararlar, hatta yıllar öncesine dönmeye neden olabilir.
Agresif kazançlar olabilen dönemler olsa bile bunun büyük kısmını mutlaka defansif yatırımlara çeviremiyenler bir süre sonra bu kazançları mutlaka geri verirler. Vegasta da böyledir. Çok kazanan kumarbazları kumarhane ne yapar ne eder tekrar masaya oturtur. Bunlardan olmayın.
Geriye dönmemek için agresif hedeflerden ziyade sürdürülebilir hedefler koymak lazım.
Bol kazançlar

Güzel toparlamışsın. Ben de paralel şeyler düşünüyorum.

[dobra]

Bana mı öyle geliyor ben mi abartıyorum?
benim mesleğim kitapçılık
dünyanın en güzel işi diye düşünüyordum
hala öyle
Bir kitabevi açabilme hayalim hep oldu, olmadı gitti.
kitap bundan böyle para kazandıramaz
şöyle merkezi bir yerde beşiktaş vb.bir yerde 300 metrekare bir dükkanın mülk sahibi olsam
kira vermeden dükkan elemanlarına bakar
profu bile tezgahtar olarak çalıştırırsın severek yapar
çalışırken bende oluşan kanaat o
kendi yerim olacak patron kahrı çekemem
90 yaşına gelsemde çalışırım

[Egeli]

Yaşamak nedir? Ben şimdi evde otursam ya hanıma sararım ( o da calisiyor gerçi de ben bıraksam o herhalde hayli hayli bırakır) ya çocuğa ya bilgisayara koda. Üniversiteyi kazandığım sene 1 yıl İngilizce bilmeme rağmen hazırlık okuyup gezmiştim hayattaki son aylak senem oldu. Askerden geldiğimde 1 ay bi işsiz gezdim direk bunalıma girdim parasız filan da değildim. Şu an gündüz başka ( maaşlı işim ) gece başka ( borsa, sistem vb. ) işle uğraşıyorum, iş yerimde mevcut konumuma gelmeden önce haftada kesin 6 gün çalışırdım ve 5 gün çoğunlukla akşam mesaiye kalırdım en son ben çıkar ilk ben gelirdim. Arkadaş çevrem var buluşuruz mutlaka ayda 2 3 kez onlarla da hep bir şeyler yapma üzerine konuşmalar hatta bir tanesinin fabrikası var bazen buluşup beraber cnc filan çalıştırıyoruz terapi niyetine. Avrupada gezmediğim ülke kalmadı, abd de gitmediğim eyalet az, bir yerde en fazla 3 gün dayanabiliyorum 4. Gün gezecek görecek yer bitince aylak aylak hele iş için gittiysen teksen otel odası üstüne üstüne geliyor... Tatile bile aile yanı değilse 4 geceden fazla ayarlamiyoruz artık eşimle karar verdik.

Evde oturmayı hayal edemiyorum mutlaka bir kavga bir mücadele yapılacak bir şeyler oldu hayatımda hiç bir şey yapamayınca kendim şirket kurdum danışmanlık yaptım. Mesela k. Peder üst düzey bürokrat idi, emekli oldu, adam bunalıyor yanı görüyorum onu anlıyorum özellikle anılarını filan anlattiriyorum zaten hemen onlardan bahsetmeye başlar. Babam hakeza. Erkek için olay iştir işin yoksa da is uydurur bir şeyler yaparsın en kötü ahşaptan çardak filan yaparım gider bağ bahçe bakarım ama hayat bitti özgürüm diyip de bir meşgale olmadan duramam gibi geliyor.

SM-N985F cihazımdan hisse.net mobile app kullanarak gönderildi.

Son cümlede her şeyi yazmışsınız. Meşgale olmadan yaşayamam işte o meşgale iş olmak zorunda değil.
Açıkçası üniversiteyi kazandığım gün artık hafta sonları erken kalkmak zorunda olmadığım için mutlu olmuştum. Sonra iş hayatı geldi pazartesileri bir sorumluluğum olmadan pazar akşamı geçirmekten mutlu oldum. Üniversite biterken bir daha uzun tatillerim olmayacağını biliyordum. Sizin aksinize hazırlığı atladım zira bir an önce iş hayatına girmek istiyordum.
Gelinen noktadan mutlumuyum, değilim insanların olmadıkları gibi davrandıkları dünyadan hoşlanmıyorum. Peki pişman mıyım ? hayır değilim bugüne kadar güzel bir hayatım ve dostluklarım oldu. Tam yaşamam gerektiği gibi yaşadım. Bundan sonrada yaş olarak koyduğum hedefe kadar devam edeceğim. Ondan sonra spor olsun diye çalışmak istiyorum. Amerikayı gezmesemde avrupanın büyük bölümünü gezdim. Yavaş yaşanan şehirlerdeki çatık olmayan kaşları,
İnsanların rahatlığını, işin sadece istediği yaşamı finanse etmek için bir araç olduğunu hissettim.
Mezar taşında cv yazmayacak sonuçta ben steve jobs gibi dünyayıda değiştirmeyeceğim en fazla elimden gelen benim düştüğüm çukurların yerlerini göstermek düşmeye ısrar edenlere geçmiş olsun demek.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[Batakçı]

Bana mı öyle geliyor ben mi abartıyorum?
benim mesleğim kitapçılık
dünyanın en güzel işi diye düşünüyordum
hala öyle
Bir kitabevi açabilme hayalim hep oldu, olmadı gitti.
kitap bundan böyle para kazandıramaz
şöyle merkezi bir yerde beşiktaş vb.bir yerde 300 metrekare bir dükkanın mülk sahibi olsam
kira vermeden dükkan elemanlarına bakar
profu bile tezgahtar olarak çalıştırırsın severek yapar
çalışırken bende oluşan kanaat o
kendi yerim olacak patron kahrı çekemem
90 yaşına gelsemde çalışırım

Aa hocam siz miydiniz, rumuzu değiştirmişsiniz ondan tanıyamadım. Hayata dair herkesin beklentileri hayalleri farklı tabi. Mesela kalıcı yaz saati uygulamasından sonra, sabahları gün doğmadan uyanmak zorunda kalmamak müthiş bir nimet bence. Sırf bunun hayali için bile çaba gösterilir.

[Egeli]

Bana mı öyle geliyor ben mi abartıyorum?
benim mesleğim kitapçılık
dünyanın en güzel işi diye düşünüyordum
hala öyle
Bir kitabevi açabilme hayalim hep oldu, olmadı gitti.
kitap bundan böyle para kazandıramaz
şöyle merkezi bir yerde beşiktaş vb.bir yerde 300 metrekare bir dükkanın mülk sahibi olsam
kira vermeden dükkan elemanlarına bakar
profu bile tezgahtar olarak çalıştırırsın severek yapar
çalışırken bende oluşan kanaat o
kendi yerim olacak patron kahrı çekemem
90 yaşına gelsemde çalışırım

Bende müzede çalışsam uzun yıllar çalışırım. O eserlerin arasında olmak hikayelerin derinliklerine inmek insanlarla paylaşmak. Anlamaya çalışmak süper olurdu. Ama herkes müzede çalışmıyor.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[dobra]

Prof tezgahtar olmaktan memnun olur mu peki.O çalışma hayatı üstüne ne düşünürdü ki acaba ,severek yapmazdı bence .Prof u tezgahtar olarak çalıştırmak gibi bir patronluk evet 90 yaşına kadar yapılabilir.Ama bir prof u tezgahtar yapan sistemi de sorgulamak lazım,aslında düşünülmesi bile şaka olarak algılanmalıydı.

Çalıştığım kitabevinin atmosferi çok güzeldi, saat başı müşterilere çay sevisi olurdu, isteyen müşteri çaycımıza bir çay alabilirmiyim derdi
akşama kadar kitabevi yazar, öğretim görevlisi eski siyasetçi kaynıyordu
bir müşteri bir kitap sorduğunda yerlerini gösterip varsa kitap hakkında bigileri müşteriye ufak kısa bilgi veriyorlardı
zaman geçirmek içn ideal ortam vesselam.

Kitapçılığa hiç kimsenin birikimi fazla gelmez, hep bir eksiğiniz vardır prof bile olsa ki o ortamda iletişim (okur çalışan ilişkisi) çok nezihtir.