40 yaşıma geldim
tek öğrendiğim
borç yapan adam ın kazançlı çıktığı..
aman tasarruf edim diyen adam ın kaybettiği..
devamlı kredi kartı şişiren minimumu ödeyerek geçinip giden bir arkadaşım var..isterse öder..
umurunda bile değil..
eşyacı değil..
yiyici içici gezici..
neyimi alacaklar ki diyor..
ev kira
eşyalar dökülüyo..
canımı mı alacaklar..
ama en kral tatili yapar yüzde 20!!! karla çalışan caddenin en lüks restorant larında yer içer..
Bu kredi kartı işi en çok ona yarar walla..
1994 de böyle olsu 2001 de böyle oldu 2008 de bi vergi indirimi dediler zavallı beyaz eşyacılar yüzde 10 karla çalışıyorlardı biraz olsun nefes aldılar garipler..
Daha evvelden bir arkadaş 5 kişiyi işten çıkaracağını çok üzüldüğünü çok yakındığını yazmış ama el mecbur ciro düşmüşmüş..
O şirket için çok cüzi bir fon la bile bu işin altından nasıl kalkılacağı belli iken belli ki rabbena hepbana denmiş yıllarca..
Özel sektör böyledir..
Patron geçen sene nin karını 2 ye katlasın çıkıpda yıl sonu eyy asgari ücretliler...2 maaş ikramiye bu sene işler iyi gitti..
DEMEZ...
O kazandığı ile gider daha büyük işleri girim DAHA FAZLA kazanim peşinde koşar..
Daha fazla kredi çekim..
Daha fazla ihaleye fahiş fiyatla girim..
Bu iş modelinin batacağını anladığı anda da şirketin içini boşaltıp herkese NAH çekip konkondato der ..
Yer İmleri