O yıllarda
Hayatı bireysel değil çekirdek aileden başlayarak, geniş aile, geniş aileden mahalleye, mahalleden köye yardımlaşarak, hayatı paylaşarak yaşıyor, akşam oturmalarında gaz lambası ışığında bir büyüğümüzün anlattığı hikayeyi can kulağımızla dinliyor fırında pişirilen patatesi yiyip çayı içtiğimizde ziyafetmiş gibi tat ve keyif alıyorduk
refah artınca hayat bireyselleşince çekirdek ailede bile hayata tek başımıza takılır olduk.
Özlediğimiz şey odur bence.
Yer İmleri