Geçim sıkıntısı insanları istihdam ve iyi kazanç olan alanlara sevk ediyor gibi. Öğretmen, polis, asker, doktor, hukukçu, yönetici her zaman ihtiyaç olan alanlar. Tıp alanında kaliteli insanlar oluyor. Bilgisayar, endüstri, elektrik, makina, kimya vb mühendisliği de nispeten risksiz, o alanlarda da zeki insanlar var.
Öte yandan spor, sanat, felsefe, tarih, edebiyat ile fizik, matematik, biyoloji, fizik, astronomi vb hazır işi olan yerler değil, aile imkanı iyi olanlar veya içindeki sesi dinleyenler talep ediyor. Bir şekilde oraya girip de işsiz kalanlar sonradan öğretmenlik vs kamudan talepde bulunuyor. Üniversiteler de biz işçi yetiştirmiyoruz deyip geçiştiriyor.
1980 lerden önce Nükleer Mühendisliği ve Uçak Mühendisliği diye afilli programlar vardı, sonradan oradan mezunların iş bulamadığı ortaya çıkınca puanları düştü. Birisi oradan mezun olmuş tekrar üniversite okuyordu diye hatırlıyorum. Mühendislik Mühendisliği diye de bir bölüm sonradan kapatılmış öğrencilere seçme hakkı verilmiş başka bölüm için.
Her kişinin yeteneği aynı değil, kişinin yeteneği ve içinden gelen arzularını dengeleyici optimum model zor. Eskiden komünizm sistemi olan ülkelerden bu alanlarda daha çok insan çıkıyordu, serbest sisteme geçince insanlar öncelikle kendi hayatta kalma ihtiyacını öne almak durumunda kaldı belki.
Son dönemde girişimciliğin eksik kaldığı anlaşıldı bu sefer potansiyel girişimci olarak yetiştirilmeye başlandı gibi. Benim zamanında izcilik vardı, izcilik takımları vs vardı, Hababam filminde de vardı.
Tüm yorumlarım asla/zinhar alım veya satım tavsiyesi değildir.
"Zayif devamli adalet ister, halbuki bu kuvvetlinin umurunda bile değildir."
Yer İmleri