Sanat Mozaik

[Terraluna]

Alman yazar Theodor Plievier'in dogum yildonumu (12 Mart 1892)

" 'Bağırmaya devam et'

Ayaginin derisi ve eti bir corap gibi cikarilmis ve ciplak kemiklerinin etrafina sadece bir battaniye parcasi sarilmis ,acidan kavrulan adam soylemisti bunu .Odundan mi yapilmisti insan?"



" 'Heulen Sie'

Der Mann, dem man den Fuß wie einen schmutzigen und verschlammten Strumpf ausgezogen hatte und der, einen Halsschal und einen Fetzen Decke um das Skelett gewickelt, an seinem Platz saß und Schmerzen und den bis zum Knie hochfressenden Brand vergaß, sagte das. Und ist der Mensch Holz?"

[Terraluna]

Coca Cola, ilk kez 12 Mart 1894'de Vicksburg, Mississippi'de siselenip satisa sunuldu.

[Terraluna]

1934 - 1981 yillari arasinda 200 filmde rol alan Japon aktor Takashi Shimura'nin dogum yildonumu (12 Mart 1905)

"Olmeden, hic olmazsa tek bir gun senin gibi olabilsem keske. / If I could be like you for just one day before I died.”



Yasamak (Ikiru, 1952) Akira Kurosava

[Terraluna]

Romanya dogumlu Kanadali sair Irving Peter Layton'in dogum yildonumu (12 Mart 1912)

Ben siir yazinca mutlu oluyorum en cok.
Ask, iktidar, zafer cigliklari da
bir sey, hem de bir hayli;
ama bir siir, tipki bir havuz gibi
suyu da iceriyor, yansimayi da.
Dogada bolunmus ne varsa benim cimdedir,
agac da agacin kufu de
bende kivama varir;
ben caneviyim onlarin. Degissinler,
atissinlar, saga sola sapsinlar alev gibi
ben onlarin agziyim, hizmetindeyim onlarin.

Iyice goruyorum, kosnulu pervaneler
kokuyla ve gunes aydinligiyla kocaman
daliyorlar tehlikeli caliliklarin icine
ya da gelip duran golgelerini dusuruyorlar
yillardan bir yil, dort basi mamur tanrilar
ayaklarini koysunlar diye,
ciceklerden yaptigim bahcenin ustune:
o tanrilar, yukselen duzenlerin dostudurlar,
onlar destekler bu coskulu dusunceleri
ve ta oralardan bagisladiklarini bildirirler
baskaldiran kanlari.

Ben sessiz bir deliyim, gozyaslarinin yanibasinda,
canina kiyilmis bir sey gibi yatiyorum
agaclarin evi olan
yesil havada ya da yaslanmisim carcabuk alev alan
havanin nice ardiclarin kanatlariyla
ustune devrildigi bir iskemleye;
biliyorum, tam mevsimi,
yapraklarla tomurcuklar fiskiriyor
ve canli ne varsa hazirliyor kendi olumunu
bir yandan da ta uzaklarda bir yerden
gelmis birisi sonduruyor dunyanın dogum gunu mumlarini.



And me happiest when I compose poems.
Love, power, the huzza of battle
Are something, are much;
yet a poem includes them like a pool
water and reflection.
In me, nature’s divided things—
tree, mould on tree—
have their fruition;
I am their core. Let them swap,
bandy, like a flame swerve
I am their mouth; as a mouth I serve.

And I observe how the sensual moths
big with odour and sunshine
dart into the perilous shrubbery;
or drop their visiting shadows
upon the garden I one year made
of flowering stone to be a footstool
for the perfect gods:
who, friends to the ascending orders,
sustain all passionate meditations
and call down pardons
for the insurgent blood.

A quiet madman, never far from tears,
I lie like a slain thing
under the green air the trees
inhabit, or rest upon a chair
towards which the inflammable air
tumbles on many robins’ wings;
noting how seasonably
leaf and blossom uncurl
and living things arrange their death,
while someone from afar off
blows birthday candles for the world.

[Terraluna]

Mehmet Akif Ersoy tarafindan yazilan Istiklal Marsi, Modern Cumhuriyet kurulmadan iki yil once 12 Mart 1921 tarihinde kabul edildi. / Il İstiklal Marsi (Marcia di indipendenza) è l'inno nazionale Turco, ufficialmente adottato il 12 marzo 1921, due anni prima della fondazione della moderna Repubblica turca il 29 ottobre 1923



Non temere! La bandiera rosso cremisi che fieramente ondeggia nella luce del crepuscolo e mai sbiadirà,
È l'ultimo focolare acceso che veglia sulla mia Patria.
Lei che è la stella della mia nazione, e per sempre splenderà;
È mia; e appartiene soltanto al mio popolo coraggioso.

Non aggrottare le ciglia, io ti imploro, oh tu timida mezzaluna,
Ma sorridi alla mia razza eroica! Perché la rabbia, perché l'ira?
Il nostro sangue che noi versammo per te non sarà altrimenti degno;
Per la libertà che è il diritto incondizionato del mio popolo che adora l'Assoluto. L'Indipendenza!

[Terraluna]

Rus mizah yazari Arkadiy Timofeyevic Avercenko'nun olum yildonumu (12 Mart 1925)

"Tum Rusya Kirim’dan Konstantinopolis’e goc etmek zorunda kaldiginda herkes bir sekilde Ruslara yardım etti : Turkler, Ermeniler, Fransizlar, Ingilizler. Rumlar haric . Rumlar yapacagini yapti ve Ruslara kiralanan oda fiyatlarini iki katina cikardi."



“When all Russia is transferred from Crimea to Istanbul, everyone help Russia (Turks, Armenians, French, English people, everyone…) except the Greeks… Only the Greeks did what they could do: they increase the price of their rooms in their homes twice and rent them to the Russians"

[Terraluna]

Amerikali bilim kurgu yazari Harry Harrison’in dogum yildonumu (12 Mart 1925)

“Hayir, ben insan irkindan umudu kesmedim. Onlara hic anlatilmadi ki, cogu hayvan gibi dogup hayvan gibi oldu. Ben essekkafali politikacilari ve sozde halk liderlerini sucluyorum; bu konudan devamli kacindilar, ortbas ettiler cunku tartismali bir konuydu - cani cehenneme dediler, etkisini gosterene kadar yillar gecer, benden sonra gelecekler dusunsun.

Boylece insanoglu bir asir icinde, birikmesi milyonlarca yil suren yeryuzu kaynaklarini sildi supurdu ve ust kademede hic kimse buna aldiris etmedi, onlari uyarmaya calisan sesleri dinlemedi, biraktilar fazla uretelim ve fazla tuketelim; simdi de petrol bitti, topragin humus tabakasi eridi gitti, agaclar kesildi, hayvanlarin soyu tukendi, yeryuzu zehirlendi, butun bunlarin karsiliginda elimizde ne var, geri kalan kirintilar icin savas eden yedi milyar insan, sefil bir hayat suren ve hala kontrolsuz bir sekilde ureyen insanlar. Onun icin ayaga kalkip bir seyler soyleme zamani geldi bence.” Yer Acin! Yer Acin!



“No— I think better of the human race. They’ve just never been told, they've been born animals and died animals, too many of them. I blame the stinking politicians and so-called public leaders who have avoided the issue and covered it up because it was controversial and what the hell, it will be years before it matters and I'm going to get mine now.

So mankind gobbled in a century all the world’s resources that had taken millions of years to store up, and no one on the top gave a damn or listened to all the voices that were trying to warn them, they just let us overproduce and overconsume until now the oil is gone, the topsoil depleted and washed away, the trees chopped down, the animals extinct, the earth poisoned, and all we have to show for this is seven billion people fighting over the scraps that are left, living a miserable existence—and still breeding without control. So I say the time has come to stand up and be counted.”

[Terraluna]

Amerikali oyun yazari Edward (Franklin) Albee'nin dogum yildonumu (12 Mart 1928)

GEORGE : Dur sana bir sir vereyim canim. Dunyada daha kolay seyler var, eger bir universitede ders vereceksen, o universitenin rektorunun kiziyla evlenmekten daha kolay seyler var. Bu dunyada daha kolay seyler var.

MARTHA : Olaganustu bir fırsatti bu. Bazilari icin bu hayatlarinin sansi olurdu!

GEORGE : (NICK'e ... ciddiyetle goz kirparak): Inan bana, bu dunyada daha kolay seyler var.

NICK : Sey, anliyorum tabii biraz ... tuhaf, belki ... anlasilir bir sey, ama ...

MARTHA : Bazi erkekler boyle bir sans icin sag kollarini verirlerdi!

GEORGE : Maalesef Martha, gercekte kurban edilen sey anatominin biraz daha ozel bir kismi oluyor genellikle.

(Kim Korkar Virginia Woolf'tan?)



GEORGE : Let me tell you a secret, baby — there are easier things in this world, if you, uh… happen to be teaching at a university, there are easier things than being married to the daughter of the president of that university. There are easier things in this world.

MARTHA : It should be an extraordinary opportunity. For some men, it would be the chance of a lifetime.

GEORGE : [To Nick… a solemn wink]: There are, believe me, easier things in this world.

NICK: I can understand how it might make for some… awkwardness, perhaps… conceivably, but…

MARTHA : Some men would give their right arm for the chance!

GEORGE : Alas, Martha, in reality, it works out that the sacrifice is of a somewhat more private portion of the anatomy