Originally Posted by
varsayım
Ben işçi anne, memur babanın oğluyum. Eşim de memur anne babanın kızı. Sülalede ticaret yapan yok. Babam 40 sene, aynı devlet dairesinde çalıştı. Kariyer odaklı da değil. Zamanında altında olan personel, vergi dairesi müdürü olmuş. Babam sıfır riskle, işinin hakkını vererek çalışmış. Arkadaşları doğu görevine falan gidip yükselmiş. Babam "ben yapamam, beceremem" diyerek aynı görevde kalmış.
Annem de ilkokul mezunu ve işçi emeklisi. Alın teriyle kazanmışlar v.s. Tek bildikleri ev yapmak ve garantide olmak. Anne babam fakir ailelerde gelmiş. Annem ayakkabısı olmadığı için, okula gitmemiş utancından. 1 sene sonra kaymakamın verdiği ayakkabı ile gitmiş v.s. Babam, Doktor olmamı istiyordu.. Tıp fak kazanmama rağmen, iktisat okudum. Baktı olmadı formasyon aldırdı, öğretmen ol dedi. Öğretmenlik kazandım gitmedim. Maliye Bakanlığında uzmanlık kazandım gitmedim. İş hayatına başladım, hala babam gir öss ye, tıp oku diyordu. 29 yasında belkide ülkenin en genc cfo larından oldum, babam hala KPSS sınavına gir dedi. Allah'tan son 5-10 senedir karışmıyor. Geçen oglana öğrettim (3 yasında) "dede ben doktor olucam" dedi. Babam ağladı. Adam o derece memuriyet seviyor.
Geçenlerde babam, istersen borsaya gir dedi. 5-10bin liralık hisse al falan dedi. (Adamın hayatındaki risk algısı bu 5.000 TL'lik hisse almak). Demedim baba zaten uzun zamandır hissedeyim, o parayı saatlik kazanıp kaybediyoruz. Desem, adamı uyku tutmaz.
Bunları neden anlattım? Aileden tamamen, garantide ol, memur ol, etliye sütlüye karışma, riske girme, siyaset yapma, öne atılma v.b. şekilde büyümüş bir karı kocayız. .
Yer İmleri