Çocukları Koruyalım...

[BORA YAŞAR]

Kan donduran iğrençlik! 5 yaşındaki kız çocuğuna otelde...

Olay, Kocaeli Maşukiye'de bulunan bir otelde meydana geldi. Otelde çalışan Ü.T., iddiaya göre, 5 yaşındaki kız çocuğuna cinsel istismarda bulundu. Aile, otel çalışanı Ü.T. hakkında şikayette bulundu.

Operasyon başlatan jandarma ekipleri, Ü.T.'yi otelde bulamayınca otogara gidebileceğini düşünerek, hareket etti. Kaçmaya çalışan Ü.T., operasyonu sonucu yakalandı.

Gözaltına alınan Ü.T., jandarmadaki işlemlerin ardından adliyeye sevk edildi. Ü.T., çıkarıldığı mahkemece tutuklanarak, cezaevine gönderildi.

http://www.milliyet.com.tr/kan-dondu...undem-2699935/

Toplumsal ahlaki ve kültürel çöküntü...

Aile, din ve eğitim kurumlarının bitmişliği.

Hayvan içgüdüleriyle davranır. Safiyet bundandır.

İnsan hemen her şeyi öğrenir..

Bu sapkınların toplum ve kurumlarından öğrendikleri bu demek ki...

[Objektif]

Ailen olmasa da, dinsiz de olsan, cahil de olsan böyle bir şey yapamazsın. Bu nasıl bir şeydir düşünüyorum düşünüyorum bulamıyorum.

[MR&MRS]

Ailen olmasa da, dinsiz de olsan, cahil de olsan böyle bir şey yapamazsın. Bu nasıl bir şeydir düşünüyorum düşünüyorum bulamıyorum.

sn Objektif ben bu kişilerin dinsiz, inançsız, şer**** olarak tanımlıyorum.. hiç bir din bunları yapın diye fetva vermez,tam tersine sakınmamız için bizlere belirli nasihatlar ve cezalar ön görür....herhangi bir dine tabi olanlar ondan üstün bir güç olduğuna inanır korkar ve kendini sınırlar....lakin dinsiz inançsız bir kişi hiçbir şeyden korkmaz sakınmaz çünkü en büyük güç kendisidir,öldükten sonra bir bok böceğinin yuvarladığı bir bok olacakları düşüncesidir...bütün varlıklar ondan aşşağıdır ve onu kullanması bozması normaldir....nedendir bilmem ama çoğu insanlar çok çok zor bir duruma düştüğünde bir üstün güce sığınma ihtiyacı duyar acaba dinsiz bir insan neye sığınır çok merak ediyorum...???? kaybolan bütün iyi niyetliliğin bulunması dileği ile

[BORA YAŞAR]

Çocuk kaçırma ve istismarı suçlarını işleyenler hangi psikolojiyle hareket ediyor?

Haberturk.com / Demet Demirkır

Türkiye, peş peşe çıkan kayıp çocuk haberleriyle sarsılıyor. Minik Leyla’nın kaybolduktan 18 gün sonra cansız bedeninin bulunmasıyla derin bir yas ve öfke bulutu çevreyi kapladı. Leyla yalnızca 4 yaşındaydı ve annesi “Sütten başka bir şey yemez içmez, ne olur ona süt verin” demişti. Öyle ya, Leyla daha bir süt kuzusuydu ve ilk tespitlere göre açlıktan hayatını kaybetmişti.

Çok değil, Leyla’nın acı haberini almadan birkaç gün önce 29 Haziran’da ateş Ankara’ya düştü ve bir haftadır kayıp olan 8 yaşındaki Eylül Yağlıkara’nın cansız bedenine ulaşıldığı açıklandı. Tüm Türkiye yüreği kanarken, gözler son birkaç gün içinde kaybolan çocuklarda: Hatay’da 6 yaşındaki Ufuk Tatar, Diyarbakır’da 14 yaşındaki Yusuf Yılmaz, Siirt’te 15 yaşındaki Salih Oral…

Peki ne oluyor da çocuklarımız birer birer kayboluyor, üstelik umutla bekleyen yüreklere birer birer acı düşüyor… Çocukların kaçırılmasına sebep olan etkenler neler? Haberturk.com olarak işi tüm boyutlarıyla ele aldık. Çocukları kaçıranların psikolojisinden yola çıktık, ailelerin çocukları nasıl koruması gerektiğine uzanan bir dosya konusu hazırladık.

[alyel]

" Bu sapkınlıklar hep vardı belki, ama sanki son yıllarda bu sapkınlik, vahşet daha da arttı...

Gün geçmiyor ki bir sapkınlık haberi duymayalım...
Ve failler çoğunlukla tanıdık ve umulmayan kişiler;
Komşusu,
Amcası,
Öğretmeni,
Evinin anahtarı verilecek kadar güvenilen kapıcısı...
Dinini öğretsin diye emanet edilen Kuran kursu hocası...
Annenin sevgilisi....

Hedef ise aynı; korumasız, saf, temiz, güzeller güzeli çocuklar.....

Kimler mi kusurlu;
Olayları küçümseyen, "münferit olay" diye tanımlayan, "bir kere ile birey olmaz" düzeysizliği ile olayları tanımlayan, "çocuk da istemiştir" diyerek utanmazlığın zirvesine çıkan, hâla kalıcı bir tedbir almak için gayret göstermeyen yetkililer...
Sapıklara iyi hal indirimi uygulayan yargıçlar...
Wikipedi'ye, pekçok STK'nın sitesine engellemeler getiren, ancak bu tür sapkınlıkları özendiren porno sitelerini kapatmakta çok geç kalan BTK....
Önleyici tedbirler alamayan kolluk güçleri
Çocuklarını baskıcı bir tarzda yetiştiren, onların söylediklerine inanmayan, bu yöndeki tehlikeyi sezmeyen ebeveynler...
Şüphelendikleri durumlarda, koruma, kollama, ihbar mükellefiyetini yerine getirmeyerek, üç maymunu oynayan sıradan vatandaşlar...
Gerekli tepkiyi göstermeyen, Siyasi Partiler, STK'lar...
Kısacası az veya çok hepimiz...

O güzel gözlü, güzel yüzlü çocukların başına birşey gelmesini istemiyorsak birşeyler yapmamız lazım...

Öncelikle; İyi siyasetçi, görevine müdrik yönetici, sorumlu yurttaş, önleyici tedbirler alan kolluk, öz denetimini yapabilen bir medya, iyi ebeveyn olmak zorundayız...

Ve de andımızın şuurunda; "Yasam, küçüklerimi korumaktır..." diyebilmeliyiz..."

Alıntıdır

[BORA YAŞAR]

KAÇIRILMA VAKALARI NEDEN BU KADAR ARTTI?

Dr. Öğr. Üyesi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Herdem Aslan Genç, çocuk kaçıranların psikolojisiyle ilgili önemli ipuçları veriyor:
“Kayıp çocuk” ihbarlarının ilkbahar-yaz aylarında artış gösterdiğini biliyoruz; ancak son yıllarda hem ülkemizde hem de dünyada çocuk kaçırılma vakaları arttı. TÜİK verilerine göre 2008’den bu yana ülkemizde 100.000’den fazla çocuk kayıp olarak bildirildi. Çocuk kaçırılmaları en çok cinsel istismar, cinsel sömürü, yasa dışı evlat edinme, fidye amaçlı ve aileler arası ya da aile içi husumet nedeniyle oluyor. Nedenlerine gelince; tüm dünyada şiddet arttı, insanlar hem ekranlarda hem de gerçek yaşamlarında şiddetle daha iç içe yaşıyor. Her türlü şiddet ve istismar cezalarının caydırıcılık durumu da çok önemli. Her şiddet davranışının, bir sonrakinin habercisi olduğu unutulmamalı.


ÇOCUK KAÇIRMANIN PSİKOLOJİSİ NEDİR?

Çocuk kaçırma olaylarına karışan kişilerin profillerine bakıldığında, çoğu orta yaş ya da altında ve erkekler. Önemli bir kısmının daha önce suç kaydı bulunmakta, özellikle çocuk kaçırma suçu işleyenlerin tekrar bu suçu işleme olasılığı yüksek. Ancak çocuk kaçırmanın, çocuk istismarının bir hastalık değil, çocuğun bedensel ve ruhsal dokunulmazlığına karşı işlenen bir suç olduğu unutulmamalıdır. Çocuklar sadece yabancılar tarafından değil, tanıdıkları kişiler tarafından da kaçırılmakta.

Saldırganların normal insanlardan farklı, ruh hastası, alkolik, serseri olduğunu düşünmek bu suçluların toplum arasında daha kolay gizlenmesine neden olmakta. Oysaki saldırganların çoğu bunun bir suç olduğunu bilir ve uygun önlemleri alabilecek kapasiteye sahiptirler. Çocuklara nasıl yaklaşması gerektiğini planlarlar. Çocuklar kolayca güven duydukları, korkutulabildikleri ve kandırılabildikleri için bu saldırganlar tarafından daha çok seçiliyorlar.

[BORA YAŞAR]

ÇOCUĞU KORKUTARAK KORUMAYA ÇALIŞMAK YANLIŞ!

Nesiller boyu aşina olduğumuz bir durum vardır. Anne-babalar çocuklarına “Bak seni abiye veririm”, “Bak seni yabancılar alıp götürür” gibi korku senaryolarıyla öğüt verir, korkutur. Korkuyla çocuğu korumak konusunda Dr. Herdem Aslan Genç, ebeveynleri uyarıyor:
“Çocuğu güvenli bir ortamda yetiştirmek, tehlikeler konusunda yaşına uygun şekilde bilgilendirmek lazım. Bu noktada kaçınılması gereken tutum, çocuğu korkutarak korumaya çalışmaktır; korkak, tedirgin çocuk daha kolay kandırılabilir. Aşırı endişeli bir tutum takınırsanız, çocuk sizi endişelendirmemek için tehlikeli durumlarda sessiz kalabilir. Ailelerin çocuklarının ‘hayır’ demesine müsaade etmeleri, o istemiyorsa yakınları bile olsa başkalarını öpmesi, sarılması için ısrarcı olmamaları gerekir. Dışarıda taşkınlık yaptığında “Sokakta bağırılmaz” gibi söylemlerde bulunmamaları önemli.”

SOSYAL MEDYADA ÇOCUĞUNUZLA İLGİLİ PAYLAŞIMLARA DİKKAT!

Anne-babaların çocuklarına öğretmeleri gereken şey, yabancılara karşı nasıl davranılması gerektiği. Güvenli olan ve olmayan yetişkinler, güvenli olmayan mekânlar çocuğa anlatılmalı. Çocuğun ismi eşyalarının üzerinde görünür yerlerde yazılmamalı. Sosyal medyada çocukların resmi, okulu, ev adresi belli olmamalı. Kaybolma senaryoları uydurulup, “Böyle bir durumda ne yapardın?” sorusuna çocukla birlikte çözüm aramak, çocuğun sorun çözme becerisini arttırır. Bu senaryolarda çocuğa bağırmayı, çığlık atmayı, yardım istemeyi öğretmek faydalı olur.

“BENİM ÇOCUĞUMUN BAŞINA GELMEZ” DEMEYİN!

Anne babalar eğer çocuklarının fotoğraflarını paylaşmak istiyorsa, bu paylaşımların güvenliğini de sağlamaları gerekiyor. Kolaylıkla ulaşılabilen bir sosyal medya sayfasından çocuğunuzun görünümü, adı-soyadı, anne babasının adı, evinin nerelerde olduğu, hangi okula gittiği anlaşılabiliyorsa bu çocuğun güvenliği açısından riskli bir durum oluşturur. “Benim çocuğumun başına gelmez” ya da “Benim çocuğum akıllıdır, başının çaresine bakabilir” diye düşünmek hata olur.

[BORA YAŞAR]

ÇOCUĞUNUZA SOYADINIZI, TELEFON VE ADRESİNİZİ ÖĞRETİN!

Aileler çocuklarının nerede, ne zaman ve kimle olduğunu bilmeliler. Çocukların soyadını öğrenmesi, anne babasının isimlerini bilmesi gerekir. Çocuklarına acil telefon numaralarını, kabaca adresini öğretmeleri gerekir. Bir çocuğun fiziksel gücüyle bir yetişkini yenmesi mümkün olmayabilir ama ona tehlikede hissettiğinde ısırmayı, tekme atmayı öğretirseniz bu çevredeki güvenli yetişkinlerin dikkatini çekmesini sağlayabilir.

“CİNSEL EĞİTİME ÖNEM VE ZAMAN VERİLMELİ”

Psikolog Deniz Ergül ise cinsel eğitimin ne denli önemli olduğu konusuna dikkat çekiyor.
Son yıllardaki çocuk kaçırma ve istismar olaylarındaki artışın en önemli nedeni eğitimsizlik. Ayrıca medya iletişim araçlarının sorumsuz ve kontrolsüz bir şekilde yanlış bilgi yayması da eğitimsizliğin eyleme geçmesini cesaretlendiriyor, kolaylaştırıyor. Özellikle kendini din eğitimcisi olarak tanımlayan ve maalesef toplumu etkileyen kişilerin bu konuda verdikleri beyanlar artışa neden olan faktörlerden biri. Bu konuda özellikle siyasi kişilerin çocuk tecavüzü ile çocuk kaçırma olayları konusunda net ve kesin tavırlar içinde olması gerekli. Caydırıcı ve sert kanunlar çıkarılmalı. Cinsel eğitime önem ve zaman verilmeli. Özellikle erkeklerimizin çocukluktan yetişkinliğe geçen dönemde abartılı ve yanlış cinsel bilgilerle donatılması önlenmeli.
Aileler çocukları ile daha fazla zaman geçirmeli. Oyun çocuğa en fazla bilgiyi verebileceğimiz alan.2 yaşından itibaren çocuklara vücutlarının belirli bölgelerine kimsenin dokunamayacağı öğretilmeli. İyi ve kötü dokunmaları ayırt etmeleri sağlanmalı. Ayrıca en önemlisi böyle bir istismar karşısında ebeveynlerine şikayet edebilecek kadar güven içinde hissetmeliler. Bu konuda herkesin işbirliği içinde hareket etmesi gerekiyor. Hukukçular, pedagoglar, din eğitimcileri, siyasetçiler, aileler…