İzlenimler

Foça güzel, çok güzel bir yerdir.. Doğa, hiçbir güzelliğini esirgememiştir ondan, bolca sunmuştur herşeyi, yeri gelmiş 17 ocak 2012'de yaptığı gibi gökkuşağını bile çift vermiştir..
http://www.bakircay.com/news_detail.php?id=7677
İki ayrı eğitim kışlasında ülkenin dört bir yerinden gelen çocukları eğitip Güneydoğu'ya gönderir Foça.. Güzellikleriyle besler ruhlarını.. Gidecekleri yerlerde onlara iyi davranmayacak şartlara hazırlamak için bazen sert yüzünü gösterir, güneşiyle kavurur, havasıyla zorlar onları, mecbur buna,daha fazlasına kıyamaz, hemen imbatıyla okşar yüzlerini, denizinin sesiyle eğler gönüllerini, kuşları, martılarıyla güzel sözler fısıldar kulaklarına..
O çocuklar, sırtlarında kilolarca yükleri, ellerinde ağır silahları ile arazi yürüyüşüne çıktığında onlara rastlayan halkının, çocuklarına gösterdiği ilgiye sevinir.. Hepsini ayrı birer paşa olarak görür Foça ve köylerinin halkı o çocukların.. Abartı yok, aynen öyle, hepsi birer kahramandır gözlerinde.. Bir araçla yanlarından geçiyorlarsa eğer muhakkak yavaşlarlar, uzun uzun korna selamı, yetmedi, el selamı verirler, yetmez.. Aslanlarım diye seslenirler arkalarından.. Hep öyledir.. Durup, aracından inip kendi piknik malzemelerini onlarla paylaşmak isteyenlerini görmüşlüğüm vardır, bıraksalar, alacak evine götürecek.. O kadar.. Çocukların başlarındaki komutan bunu yapanları nasıl uzaklaştıracağını, sıralı yürüyüşüne nasıl devam edeceğini şaşırır.. Yaşlı teyzeler onların yürüyüş kolunu görünce belki gurbetteki oğlunu hatırlar, belki o çocukların gurbetteki annelerinin yerine koyar kendini, ama çoğu her zaman ağlar, tıpkı Foça gibi..
Bazen atış sesleri gelir, toplar, tüfekler, hep ürkütücü sesler.. O zaman herkes biraz daha içine çekilir, biraz daha mahzunlaşır.. Çocukların gidecekleri yerdeki kaderlerine tekrar lanet okur.. Foça, belki terörün merkezine uzaktır, ama terörü ilk gününden bu yana bu boyutuyla hep yaşar..
Askerlerin bahsettiğim acemi birliklerine teslim olma dönemlerinde trafik hep yoğunlaşır Foça'da, 35 plakalı araçların yanında 36, 40, 52, 60 ,70 uzun lafın kısası, 1'den-81'e kadar her ilin plakasından araçlar belirir.. Oğullarını Foça'ya emanet etmeye gelen ailelerdir bunlar.. Şeref misafirlerimizdir.. "Oğullarınızı aldığım gibi aynen böyle sapasağlam, hatta daha da sağlam teslim etmeye söz veriyorum demek ister" Foça bu ailelere.. Diyemez.. Onun yerine "Elimden geldiğince hazır göndereceğim onları doğu'ya der ve sizi temin ederim, bunu yapar.. Bu çocuklar, dünyadaki en seçme askerler kadar güçlüdür, hazırdır, ama ne çare karşılarındaki düşman kalleştir.. Karşılarına çıkamaz, pusu kurar, dünyanın en hain silahı olan mayını kullanır.. Aslanlarla kalleş ve korkak çakalların çarpışmasıdır bu.. Adil değildir..
Gönderdiği çocuklarından gelen her şehit haberinde içten içe ağlardı, kimseye göstermek istemezdi gözyaşlarını, hala yanında olan çocuklarına güçlü görünmek isterdi.. Bugün gelen sesler, tatbikat atışlarının sesleri değil, gerçek mayın, gerçek tüfek, yani gerçek kalleşlik sesleriydi.. Bugün, Foça güneşiyle, deniziyle toprağıyla çok ağladı, kendi bağrında kalleşliğe kurban verdiği evlatlarına yandı..
Yaralı kurtulan çocuklarını annesine, yani İzmir'e yolladı hemen Foça.. Annesi, İzmir ki bir ulusun Türk Ulusunun kaderinin çizildiği yerdir, Hasan Tahsin'in, efelerin memleketidir, hemen aldı kucağına çocukları, kan lazım dedi vatandaşlarına, 20 dakikada 5000 kişi koştu, geldi düşünmeden.. Can dese yine bir o kadar, belki daha fazlası yine koşar gelirdi eminim.. Zamanında yüzlerce düşman askerinin içine, sonunun mutlak ölüm olacağını bildiği halde tek tabanca çıkıp işgalcilerin en azından birini geldiğine pişman eden Hasan Tahsin'in torunları onlar, yaparlar.. İzmir'de Hasan Tahsin'le başlayan direnişinin, Mustafa Kemal'in İzmir'e gelmesiyle zafere ulaştığını bilirler..
Hepimizin başı sağolsun