11 yaşındaki kızım 2 arkadaşı ile anlaşmış.incik boncuktan kolye küpe yapıp sahilde halkın gezi yolunda satacaklarmış.
Ne yaptıysam vazgeçiremedim.kendi hallerine bıraktım.dün akşam eve geldiğimde baktım ağlıyor.baba bütün gün kolye küpe yapmak için uğraştım alan olmadı dedi. hiç satış yapamamışlar.dedim üzülme yarın belki satarsın.2 saat önce sahile çıktım.satış yaptıkları yerin 2 bank ötesine oturdum takip ediyorum.beni görmüyorlar.gelen giden bakıyor alan yok.üzüldüm.dayanamadım.önümden el ele tutuşmuş iki genç geçiyordu.gençleri durdurdum. Durumu anlatıp 20 ytl para verdim.şurdaki çocuklardan 20 ytl boncuk alırmısınız dedim.kabul ettiler.boncukları size geri verelim mi dediler.yok onlar sizin olsun dedim.gidip aldılar.uzaktan bakıyorum.sevinçten havaya uçuyorlar.10 dk sonra yanlarına gittim.yaptıkları küçüçük uyduruk tezgahı topluyorlar.
(20 ytl satış yaptılar ya
)dedim nereye gidiyorsunuz.dondurma yemeye baba.
Bu devirde çocuk yetiştirmek çok zor. şimdi burada çocuk sahibi olan arkadaşlara danışmak istiyorum.yanlış mı yaptım acaba.