Julia Dixon, kazayla anahtarını evde unutmus ve sokakta kaldığı sırada postacı ona dogru yaklastı.
- Bayan Dixon! Üzgün görünüyorsunuz, bir sorun mu var?
- Ne yapacagimi bilmiyorum. Kapida kaldim. Anahtar evde ve yedegini biraktigim komsum sehir disinda. Kocamda anahtar var, fakat o da
sehir merkezinde bir otelde konferansa katildi. Ona ulasabilecegimi sanmiyorum.
Eve nasil girecegim??
Postaci kadini sakinlestirmeye çalisti ve ona bir çilingir çagirmasini tavsiye etti.
- Sanirim yapabilecegim tek sey bu, fakat dogruyu söylemek gerekirse, çilingirler dünya kadar para aliyorlar. Oysa su anda üzerimde bir
kurus bile yok.
Postaci kadinin derdine ortak oldu. Kadinin baska çaresi yoktu.
-Gitmem gerekiyor, buyrun mektubunuzu. Kim bilir, içinde belki sizi neselendirecek güzel haberler vardir..
Julia zarflara bakti. Kardesi Jonathan'dan bir mektup vardi. Geçen hafta onlari ziyaret etmis ve birkaç gün kalmisti.
-Neden bu kadar çabuk mektup yazdi acaba?? diye mirildandi Julia.
Zarfi yirtip açtiginda, avucuna bir anahtar düstü. Mektupta sunlar yaziliydi :
-Sevgili Julia. Geçen Hafta sizde kalirken, siz alisverise gittiginizde kazayla kapida kaldim. Komsunuzdan yedegini istedim ama geri vermeyi
unuttum. Bu mektupta onu da gönderiyorum.
Yorum : Kapalı bir kapıyla yüz yüze gelmis ve kendinizi ümitsiz hissediyorsaniz, bilin ki tüm kapilar ZAMANI GELİNCE içeri girmeniz için
ardina kadar açilacaktir.