Originally Posted by
i-ked
Babamın son nefesini verdiği kanepede bugünlerde popüler olan itirafçı olarak dillendirilen ama kendilerine tanık diyenlerden birinin konuk olduğu bir programı izlerken uyuyakalmışım. Bir ara sabah ezanını duydum sonra halsizlik içerisindeyken gürültüyle uyandım ama bir türlü doğrulamıyorum. Üzerimde beyaz tuhaf bir kıyafet var ve olanlara anlam veremiyorum.
Dersim var, fakülteye yetişemeyeceğim diye düşünürken kıyafetlerime bakınıyorum ama göremiyorum. Ara sıra küçük çocuklarla göz göze geliyorum ama diğerlerinin umrunda bile değilim. Tuvalete gideyim diye düşünüyorum kapıyı aralayınca içeride birinin olduğunu anlıyorum, gülümsüyor ama sanırım bana değil... Belki de diğerlerinin yanında konuşamadığı biriyle telefonda konuşuyor; tuhaf!
Bana ait olmayan ama üzerime olabileceğini düşündüğüm kıyafetler görüyorum ama bir türlü giyemiyorum. Çünkü zar zor elimi kolumu geçirip, düğmelerini ilikliyorum,bakıyorum yine en baştaki beyaz kıyafet...
Ve papatya... Hayırsız sevgili her rüyama girerken bu rüyamda yok ama 07:07'de her sabah olduğu gibi kurduğum alarmda "Seni seviyorum!" sözleri ve öpücükleriyle beni bu kabustan uyandırıyor.
Yine de kendisine öfkeliyim, kapı zili çalıyor; hayırlısı...