yanlış mı yaptım acaba?

[zaman]

Bu gidişle Yılın babası olacaksınız.

[kuzucuk]

teşvik olmuş , kutlarım.

[BORSAHİSSE]

11 yaşındaki kızım 2 arkadaşı ile anlaşmış.incik boncuktan kolye küpe yapıp sahilde halkın gezi yolunda satacaklarmış.
Ne yaptıysam vazgeçiremedim.kendi hallerine bıraktım.dün akşam eve geldiğimde baktım ağlıyor.baba bütün gün kolye küpe yapmak için uğraştım alan olmadı dedi. hiç satış yapamamışlar.dedim üzülme yarın belki satarsın.2 saat önce sahile çıktım.satış yaptıkları yerin 2 bank ötesine oturdum takip ediyorum.beni görmüyorlar.gelen giden bakıyor alan yok.üzüldüm.dayanamadım.önümden el ele tutuşmuş iki genç geçiyordu.gençleri durdurdum. Durumu anlatıp 20 ytl para verdim.şurdaki çocuklardan 20 ytl boncuk alırmısınız dedim.kabul ettiler.boncukları size geri verelim mi dediler.yok onlar sizin olsun dedim.gidip aldılar.uzaktan bakıyorum.sevinçten havaya uçuyorlar.10 dk sonra yanlarına gittim.yaptıkları küçüçük uyduruk tezgahı topluyorlar.
(20 ytl satış yaptılar ya )dedim nereye gidiyorsunuz.dondurma yemeye baba.
Bu devirde çocuk yetiştirmek çok zor. şimdi burada çocuk sahibi olan arkadaşlara danışmak istiyorum.yanlış mı yaptım acaba.

kesinlikle ii yapmışınız takdir edilecek bi durum ayrıca duygulandım daa çocukların durumuna

[gubu99erd]

bu akşam kızım ağlıyordu.sebebini sordum söylemedi.kendi haline bıraktım.sonra yanıma geldi. baba yatağın altına sakladığım 140 ytl param yok dedi.belli ki para bir şekilde uçmuş.kendisine parayı başka bir yere koymuş olabilirsin dedim.baba çok iyi biliyorum param yatağın altındaydı.yatağın altını üstüne getirdik fakat para ortada yok.hiç bir arkadaşını şuçlamadan belki parayı başka bir yere koymuşsundur dedim.sen yat uyu yarın bütün kitaplarının arasına bakarız dedim.işin ilginç yanı s. aynı yaşta benim de (kızım 12 yaşında) binbir zorlukla biriktirdiğim param çalınmıştı.biranda geçmişe gittim ciğerim yanmıştı o çocuk yaşta.bu nedenle durumunu çok iyi anlıyorum.bu akşam uzun süredir bakmadığı , tatilde çalıştığı kitabının arasına 140
ytl koydum.yarın okuldan gelince onun yanında mahsus kitapların arasında arıyormuş gibi yaparak parayı bak buraya koymuşsun demeyi düşünüyorum.çünkü yatağının altına koyduğu parasını son bir aydır kontrol etmemiş.yani parayı nereye koyduğunuda unutmuş olabilir.çok gururlu bir çocuk paraya değil , parayı kaybettiğine ağlıyor.buda beni dahada üzüyor.parayı harcayıpta param kayboldu diyecek bir çocuk değil.zaten para birktirmek için kuruşun hesabını yapıyor.
benim korkum kaybolan paranın başka biryerden ortaya çıkması.işte o zaman kitabın arasına parayı benim koyduğum ortaya çıkar ki buda beni güvenilmez yapar.şimdi kızım okuldayken kaybolan parayı biran önce benim bulmam lazım.acaba nereye koymuş olabilir ki.büyük bir ihtimalle parayı koyduğu yeri unuttu.yazın kazandığı paralar gitti.hayat bu işte
kazanıyorsun.gün geliyor kaybediyorsun.para yerine gelir önemli olan sağlık ve yarın onun mutluluğunu görmek.çünkü ben o küçük yaşta günlerce ağlamıştım.ama param kitabın arasına gelmemişti.ben ağladım o ağlamasın.yanlış mı yapıyorum acaba?

sn.adnanf benim de 12yasında kızım var.O da buna benzer bir olay yasamıştı.Ben dışardan izledim.Parasını buldu..Bu da yasamın bir gerçeği.Yaşamalı ve öğrenmeli.

[radyolog]

sn adnanfd merhaba geçte olsa mesajınızı okudum

benim de 19 yaşında bir oğlum var gazi makine öğrencisi bizlerde geçmişte benzer sorunlar yaşadık her anne baba gibi benim naçizane önerim şudur:

bırakın giden para olsun giden paraya rağmen kızınız bilsin ki anne baba sı yanındadır her zaman o na destek olacak ve olmaya hazıdır bence hiç şuraya buraya para koymayın bu konuyu da bir daha hiç açmayın

kızınız şu an bir bir suçluluk,bir utangaçlık duygusu içinde ,,olaylar bırakın kendi doğal akışları içinde geçsin..

zaten hayat dediğimiz de biraz da bu değil mi??

sevgilerimle

[chemeng]

11 yaşındaki kızım 2 arkadaşı ile anlaşmış.incik boncuktan kolye küpe yapıp sahilde halkın gezi yolunda satacaklarmış.
Ne yaptıysam vazgeçiremedim.kendi hallerine bıraktım.dün akşam eve geldiğimde baktım ağlıyor.baba bütün gün kolye küpe yapmak için uğraştım alan olmadı dedi. hiç satış yapamamışlar.dedim üzülme yarın belki satarsın.2 saat önce sahile çıktım.satış yaptıkları yerin 2 bank ötesine oturdum takip ediyorum.beni görmüyorlar.gelen giden bakıyor alan yok.üzüldüm.dayanamadım.önümden el ele tutuşmuş iki genç geçiyordu.gençleri durdurdum. Durumu anlatıp 20 ytl para verdim.şurdaki çocuklardan 20 ytl boncuk alırmısınız dedim.kabul ettiler.boncukları size geri verelim mi dediler.yok onlar sizin olsun dedim.gidip aldılar.uzaktan bakıyorum.sevinçten havaya uçuyorlar.10 dk sonra yanlarına gittim.yaptıkları küçüçük uyduruk tezgahı topluyorlar.
(20 ytl satış yaptılar ya )dedim nereye gidiyorsunuz.dondurma yemeye baba.
Bu devirde çocuk yetiştirmek çok zor. şimdi burada çocuk sahibi olan arkadaşlara danışmak istiyorum.yanlış mı yaptım acaba.

abi bence iyi tarafı da var kötü tarafı da var..iyi tarafı onları mutlu etmişsiniz..onları mutlu görmek sizide mutlu etti..kötü tarafına gelince hayatlarının sonuna dek onları mutlu etmek için yanında siz olamayabilirsiniz..bir gün gelip yanlız kalacaklar o zaman ne yapacaklar abi...zorluklarla kendileri başa çıkmayı öğrenmeleri daha doğru olmazmıydı?bence onlara para kazanmamın zor olduğundan bahsetmeli her zaman emeklerinin karşılığını alamayabileceklerini anlatmak daha mantıklı olmazmıydı..hem mutlu olmak insanın kendi elindedir nasıl bakarsanız öyle görürsünüz diye düşünüyorum abi..neticede bence kötü tarafı daha ağır basıyor..bu arada ben daha yeni evliyim.tecrübe falan olduğundan yada başıma geldiğinden değilde bir fikir olsun diye yazdım..

bu akşam kızım ağlıyordu.sebebini sordum söylemedi.kendi haline bıraktım.sonra yanıma geldi. baba yatağın altına sakladığım 140 ytl param yok dedi.belli ki para bir şekilde uçmuş.kendisine parayı başka bir yere koymuş olabilirsin dedim.baba çok iyi biliyorum param yatağın altındaydı.yatağın altını üstüne getirdik fakat para ortada yok.hiç bir arkadaşını şuçlamadan belki parayı başka bir yere koymuşsundur dedim.sen yat uyu yarın bütün kitaplarının arasına bakarız dedim.işin ilginç yanı aynı yaşta benim de (kızım 12 yaşında) binbir zorlukla biriktirdiğim param çalınmıştı.biranda geçmişe gittim ciğerim yanmıştı o çocuk yaşta.bu nedenle durumunu çok iyi anlıyorum.bu akşam uzun süredir bakmadığı , tatilde çalıştığı kitabının arasına 140
ytl koydum.yarın okuldan gelince onun yanında mahsus kitapların arasında arıyormuş gibi yaparak parayı bak buraya koymuşsun demeyi düşünüyorum.çünkü yatağının altına koyduğu parasını son bir aydır kontrol etmemiş.yani parayı nereye koyduğunuda unutmuş olabilir.çok gururlu bir çocuk paraya değil , parayı kaybettiğine ağlıyor.buda beni dahada üzüyor.parayı harcayıpta param kayboldu diyecek bir çocuk değil.zaten para birktirmek için kuruşun hesabını yapıyor.
benim korkum kaybolan paranın başka biryerden ortaya çıkması.işte o zaman kitabın arasına parayı benim koyduğum ortaya çıkar ki buda beni güvenilmez yapar.şimdi kızım okuldayken kaybolan parayı biran önce benim bulmam lazım.acaba nereye koymuş olabilir ki.büyük bir ihtimalle parayı koyduğu yeri unuttu.yazın kazandığı paralar gitti.hayat bu işte
kazanıyorsun.gün geliyor kaybediyorsun.para yerine gelir önemli olan sağlık ve yarın onun mutluluğunu görmek.çünkü ben o küçük yaşta günlerce ağlamıştım.ama param kitabın arasına gelmemişti.ben ağladım o ağlamasın.yanlış mı yapıyorum acaba?

işte bu mükemmel bir davranış kutlarım abi...kalın sağlıcakla...

[LUCKY INVESTOR]

kemal uzan da trenlerde sakız satarak iş hayatına başlamıştı... hey gidi günler hey