|
|
|
İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi, Haziran ayında en az 147 işçinin yaşamını yitirdiğini, 2015 yılının ilk altı ayında ise 794 işçinin hayatını kaybettiğini açıkladı.
İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi, Haziran ayında yaşanan iş cinayetlerine ilişkin raporunu açıkladı.
ISİG’in yazılı, görsel, dijital basından takip edilebilen, emek-meslek örgütlerinden gelen bilgiler ile işçiler, işçi yakınlarının bildirimleri ışığında hazırladığı rapora göre, 2015 yılının Haziran ayında en az 147 işçi yaşamını yitirdi.
İSİG, “7 Haziran seçimleri yapıldı ve Meclis’te tek partili Hükümet dönemi sona erdi. İş cinayetleri ise seçim süreci sonuçlarına bakmadı ve artarak devam ediyor. Siyasi partiler seçimlerden evvel alanlarda iş cinayetleri üzerine de vaatlerde bulundular, bilboardlarda ve reklamlarda bile özellikle Soma katliamı başta olmak üzere iş cinayetlerinin sona ermesi için oy istediler” dedi.
Talepler
İSİG, yeni oluşan Meclis’ten şu taleplerin acil olarak yerine getirilmesini istedi:
* İş cinayetlerinin sorumlusu siyasiler, patronlar, bürokratlar yargılanmalıdır.
* İşçi sağlığı ve iş güvenliğinin sağlanmasının en temel unsuru işçilerin sendika seçme özgürlüğüdür. İşçiler üzerinde örgütlenme özgürlüğüne dair her türlü baskı sona ermelidir.
* İşyerlerinde işçi sağlığı ve iş güveliği kurulları kurulmalı, işler hale getirilmeli ve en az yarısını işçiler oluşturmalıdır.
* Başta taşeronlaştırma olmak üzere güvencesiz çalıştırma biçimleri yasaklanmalıdır.
Aylara göre
* Ocak ayında en az 128 işçi,
* Şubat ayında en az 85 işçi,
*Mart ayında en az 139 işçi,
* Nisan ayında en az 133 işçi,
* Mayıs ayında ise en az 162 işçi,
* Haziran ayında ise en az 147 işçi yaşamını yitirdi.
8 çocuk işçi öldü
Haziran ayında yaşamını yitiren 147 işçinin 121’i memur statüsünde çalışan ücretlilerden; 24’ü çiftçilerden/küçük toprak sahiplerinden ve 2’si esnaflardan olmak üzere 26’sı kendi nam ve hesabına çalışanlardan oluşuyor.
İSİG raporuna göre; Haziran ayında yaşanan yaşamını yitirenlerin 6’si kadın 141’i erkek, 8 çocuk ve 47 yaşlı işçi yaşamını yitirdi. Haziran ayında ayrıca 3 göçmen işçi de yaşamını yitirdi.
Tarım işçilerini taşıyan araca TIR çarptı. 15 kişi hayatını kaybetti.
Manisa’dan sabah saatlerinde katliam haberi geldi. Manisa’nın Gölmarmara ilçesinde tarım işçilerini taşıyan açık kasa kamyonet ile TIR’ın çarpışması sonucu 15 kişi öldü.
http://www.sozcu.com.tr/2015/gundem/...ampaign=gundem
57 çocuk işçi yaşamadan öldü
İşçi ölümleri 2015’te rekor kırdı.
Adalet Arayanlara Destek Grubu’nun hazırladığı almanağa göre, Türkiye genelinde 1750 işçi meydana gelen iş kazalarında hayatını kaybederken, bu kazalarda 52 çocuk can verdi
...
“İş Cinayetleri 2015” başlıklı çalışmada, 2015 yılı içerisinde Türkiye genelinde 1750 işçinin yaşanan iş kazalarında hayatını kaybettiği, bunlardan 57’sinin çocuk işçi olduğu belirtildi. 2012 yılından bu yana özel olarak hazırlanan almanağın bu yılki sayısında, sağlıksız çalışma koşulların nedeniyle silikozis hastalığına yakalanan işçiler ve güvenlik tedbirleri yeterli olmayan maden işçilerinin yaşadıklarına bizzat kendi ağızlardan yer verildi;
‘Hastalığı bilmiyorduk bile’
Seramik Ustası Faruk Işılak: “Akşam işimiz bitince elimiz, yüzümüz, sırdan dolayı bembeyaz kesilir. Bir akşam mesai bitimi patron geldi. ‘Sizin hastalığınız silikozis hastalığı. Çaresi de yok!’ dedi yüzümüze karşı tehdit eder gibi. Hastalığı bilmiyorduk bile.”
Özel bir seramik fabrikasında çalışan Erdal Nugay ise slikosiz hastalığına nasıl yakalandığını şöyle anlatıyor: “2007’de midem delindi. Ameliyat oldum. Çok üstünde durmadım. Tedavimden sonra beni yine aynı işe, ara vardiyaya verdiler. 2009’da emekli olunca nefes darlığı başladı. Ağustos 2015’te kalp krizi geçirdim. Doktorum bypass için göğsümü açtığında akciğerlerimi görmüş, yüzde 50’si duvar olmuş. Artık baloncuk yapıyormuş ciğerlerim benim, nefes alırken tehlikeli duruma girmiş. Doktor müdahalesiyle kurtuldum.”
http://www.gercekgundem.com/guncel/2...de-rekor-kirdi
Originally Posted by vahhun
"Soma felaketini oluşturan temel nedenleri, sistemin çelişkilerini, hukuksal eksiklikleri, denetim bozukluklarını, emek-sermaye ve ücret-kar ilişkisini, siyaset sermayedar ilişkilerini, çarpık özelleştirme ve kiralamaları vs vs irdelemek yerine medyamız en kolayını, işin dramatik insani boyutunu ele alma kolaycılığını seçiyor her zaman olduğu gibi.
En sevdikleri enstantanelerden biri de madenden cesedi çıkarılmış bir madencinin delik çoraplarını ortaya koyan fotoğraf.
Bu ülkede o maddi koşullardaki insanların delik çorap giymesi sanki şaşırtıcı bir habermiş gibi.
Bu kadar abartılı, ülke gerçeklerinden uzak bir yaklaşım ancak Güney Amerika dizilerinde görülebilir.
Ölen, öldürülen biri ve ayaklar denince aklıma Hırant Dink'in vurulduktan sonra savcıyı bekleyen cesedinin gazete kağıdı ile sadece vücudunun üst kısmı örtülü, ayakları açıkta İstiklal Caddesinde sere serpe yattığı anın fotoğrafı gelir. Dink'in ayakkabısının birisinin altı delikti.
Yurdumun birçok gerice yöresinde halkımızın maddi koşullarının öyle her an sağlam çorap giyecek bir seviyede olmadığını sağır sultan bile bilir. Neremiz düzgün ki? Medyamızdan adam gibi bir yaklaşım bekleyeceğiz"
İki sene önce böyle yazmışız Soma katliamının ardından.
Facebook'ta...
Sonra anladık ki, facebook genelde "izindeyiz" takımının yazlık, torun sepet, balık rakı fotoğraflarını paylaştığı bir yer.
Bıraktık yazmayı.
Yazınca da çok bir şey oluyor sanki bu ülkede.
O da ayrı.
Gönderi Kuralları
