...::: Beyaz Yaka İçin Tasarruf ve Yatırım Koçluğu-2 :::...

Alıntı:

---

Originally Posted by Egeli

En değerli varlık zaman. 25-30 senelik maaş toparlasam emekli oluyorum. Tabiki sayaç geriye doğru sayıyor. Çalıştığım her sene bu hesaptan bir yıl düşürüyor. 15 seneye ortada buluşsam yeter.
Cautininde belirtiği gibi amaç çalışmamak değil amaç özgür olmak.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

---

20 li yaşların sonundayım. En yakın arkadaşıma finansal özgürlük planlarımdan bahsediyorum. 60 yaşında öldecekmişiz gibi hayat planı yapalım diyorum. Benim gördüğüm herkes 80 yıl yaşayacak gibi plan yapıyor, buna göre para biriktirmeye çalışıyor. Aslında 60 da ölecekmiş gibi plan yaparsak, çok da kasmamak gerektiği sonucu çıkar.

Bunun üzerine arkadaş, ya 60 da olmezsek demişti. Çok gülmüştük. Olmedik diye üzülecek halimiz yok, emekli maaşıyla bir şekilde idare ederiz dedim.

Zaten huzurlu ve mutluysan sıkıntı yok. Ama bunun için 60 lı yaşları bekliyor ve hayaliyle yaşıyorsan, kendine yazık ediyorsun demektir.

Alıntı:

---

Originally Posted by Cautionary

20 li yaşların sonundayım. En yakın arkadaşıma finansal özgürlük planlarımdan bahsediyorum. 60 yaşında öldecekmişiz gibi hayat planı yapalım diyorum. Benim gördüğüm herkes 80 yıl yaşayacak gibi plan yapıyor, buna göre para biriktirmeye çalışıyor. Aslında 60 da ölecekmiş gibi plan yaparsak, çok da kasmamak gerektiği sonucu çıkar.

Bunun üzerine arkadaş, ya 60 da olmezsek demişti. Çok gülmüştük. Olmedik diye üzülecek halimiz yok, emekli maaşıyla bir şekilde idare ederiz dedim.

Zaten huzurlu ve mutluysan sıkıntı yok. Ama bunun için 60 lı yaşları bekliyor ve hayaliyle yaşıyorsan, kendine yazık ediyorsun demektir.

---

Haklısınız ama para yaşlılıkta daha çok gerekiyor. Yaş ilerledikçe sağlık masrafları artarken, başkalarının yardımına daha çok ihtiyaç duyuyorsunuz.

Bu arada iş ve mutlulukla ilgili duyduğum en güzel söz miss sloane filminden gelmişti.

“Career suicide's not so bad when you consider the alternative is suicide by career.”


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

İktisat teorisine göre yılda A TL harcayarak yaşıyorsak ve kalan tahmini yıl cinsinden ömür için A x yıl ömür = birikim olduğu noktada çalışmayı bırakıp bu para ile yaşamalıyız. Öldüğümüz noktada tüm birikimi ve ömrü tüketmiş olacağız. Ancak insan irrasyonel davranarak bu yıl cinsinden ömründen daha uzun yaşama ihtimalini düşünerek fazlaca emniyetli tarafta olacak şekilde birikim yapmaya devam ediyor ve bunun için özgürlüğünden yıllarca fedakarlık yapıyor.
Yani insan klasik iktisat anlayışına göre hareket etmeyip, kendi parasız kalma riskini ve kendinden sonrakilere de bi şeyler bırakma anlayışı ile özgürlüğünü minimize edecek şekilde çalışmaya ve yaşamaya devam ediyor.
irrasyonel bir davranış da olsa arkasında korkular, kültür vb bir sürü etken var...

Alıntı:

---

Originally Posted by pit

İktisat teorisine göre yılda A TL harcayarak yaşıyorsak ve kalan tahmini yıl cinsinden ömür için A x yıl ömür = birikim olduğu noktada çalışmayı bırakıp bu para ile yaşamalıyız. Öldüğümüz noktada tüm birikimi ve ömrü tüketmiş olacağız. Ancak insan irrasyonel davranarak bu yıl cinsinden ömründen daha uzun yaşama ihtimalini düşünerek fazlaca emniyetli tarafta olacak şekilde birikim yapmaya devam ediyor ve bunun için özgürlüğünden yıllarca fedakarlık yapıyor.
Yani insan klasik iktisat anlayışına göre hareket etmeyip, kendi parasız kalma riskini ve kendinden sonrakilere de bi şeyler bırakma anlayışı ile özgürlüğünü minimize edecek şekilde çalışmaya ve yaşamaya devam ediyor.
irrasyonel bir davranış da olsa arkasında korkular, kültür vb bir sürü etken var...

---

Komünist mi olsak :)


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

amerikalilarin 4% kurali vardir, der ki:"yillik 4%'unu cekerek ihtiyaclarini giderebilecegin bir portfoy seni olene dek yasatir". tasa yazilmis bir kural degil elbette, uzun sureli tahvil ve hisse reel getirileri uzerinden ulasilan kaba bir parmak hesabi. bu kural da aslinda 25 yillik(300 aylik) bir harcamalar toplaminin yeterli olacagini ongoruyor. bence de temel olarak onemli olan harcamalarinizi dustukten sonra reel olarak degerinden bir sey kaybetmeyecek bir portfoy buyuklugu. beyaz yakalilar acisindan erisilebilir makul hedefin ben de ali bey'in de ifade ettigi gibi emekli maasi baglanana kadar yasaminizi cevirebileceginiz bir birikime sahip olmak oldugunu dusunuyorum. bu noktadan sonra ceketi alip cikabilme rahatliginda calismak cok zevkli olacaktir. ihtiyactan fazlasi icin ugrasirken aslinda kalan zamanimdan da calacagimi dusunuyorum.

esimle prim gunumuzu dolduracagimiz 48 yasina kadar calismayi ongoruyoruz. bunun ustune bir 2 yil daha calismak, toplam calisma suresine nazaran kucuk gorunebilir ama saglikli bir sekilde gecirilecek emeklilik suresine nazaran cok daha onemli bir oranda kayip demek bence. herkesin amacinda kucuk farkliliklar olabilir ama en onemli dinamikler yuksek bir birikim orani(hem birikimin artmasi hem de giderlerin az olmasi adina) ve yatirimlara saglanacak makul bir reel getiri diye dusunuyorum.

Alıntı:

---

Originally Posted by pit

240 maaşı önceki sayfalarda bir arkadaş örnek verdiği için kullandım hocam. Bir beyaz yakalı çalıştığı süre zarfında pasif gelir oluşturabilirse eğer portföy büyütme hızı çok ivmeli artar. Pasiften gelen gelirleri portföye ekleyerek bileşik getirinin olağanüstü kazancından faydalanır.
Hepimiz iş hayatımızın bir döneminde tükenmiş sendromuna kapılmışızdır ancak bence o kadar eğitim ve tecrübeyi en azından 20 yıl profesyonel hayatta değerlendirip finansal özgürlüğe yelken açılmalı bence

---

Amerikanlar Fire sisteminde yıllık gider x 25 yıl diyorlar ama bence 25 fazla, yıllık harcamanın 20 katı fena değil. Ör.10K maaş alıp 7siyle geçiniyorsan 7×240. Tabi bu enflasyon üzeri bir kaç puan getiri de çalışır. eğer sen enflasyon veya enflasyondan az getiri sağlıyorsan mazot biter.

Bir diğer seçenek, yıldan bağımsız yıllık giderin 3 katını yatırımlarından 3 yıl üstüste kazanmaya başladıysan bence bu iş olmuştur. Yani adamı aylık masrafı 7binken 3 yıl üstüste(enflasyon ihmal edilmiş) her yıl 250bin kazanıyorsa 20 yıllık sermayeyi beklemese de olur.

Bu son dediğim bilimsel bir çalışmaya dayanmıyor. Bir gün dayanırsa burada yazarım :)

YTD

Grafiği uydurursak Mavi kırmızı yanyana gitmeye başladığı yer ideal noktalar bence.
YTD

https://i.hizliresim.com/epktsQ.jpg

Alıntı:

---

Originally Posted by pit

İktisat teorisine göre yılda A TL harcayarak yaşıyorsak ve kalan tahmini yıl cinsinden ömür için A x yıl ömür = birikim olduğu noktada çalışmayı bırakıp bu para ile yaşamalıyız. Öldüğümüz noktada tüm birikimi ve ömrü tüketmiş olacağız. Ancak insan irrasyonel davranarak bu yıl cinsinden ömründen daha uzun yaşama ihtimalini düşünerek fazlaca emniyetli tarafta olacak şekilde birikim yapmaya devam ediyor ve bunun için özgürlüğünden yıllarca fedakarlık yapıyor.
Yani insan klasik iktisat anlayışına göre hareket etmeyip, kendi parasız kalma riskini ve kendinden sonrakilere de bi şeyler bırakma anlayışı ile özgürlüğünü minimize edecek şekilde çalışmaya ve yaşamaya devam ediyor.
irrasyonel bir davranış da olsa arkasında korkular, kültür vb bir sürü etken var...

---

Alıntı:

---

Originally Posted by kirk7

amerikalilarin 4% kurali vardir, der ki:"yillik 4%'unu cekerek ihtiyaclarini giderebilecegin bir portfoy seni olene dek yasatir". tasa yazilmis bir kural degil elbette, uzun sureli tahvil ve hisse reel getirileri uzerinden ulasilan kaba bir parmak hesabi. bu kural da aslinda 25 yillik(300 aylik) bir harcamalar toplaminin yeterli olacagini ongoruyor. bence de temel olarak onemli olan harcamalarinizi dustukten sonra reel olarak degerinden bir sey kaybetmeyecek bir portfoy buyuklugu. beyaz yakalilar acisindan erisilebilir makul hedefin ben de ali bey'in de ifade ettigi gibi emekli maasi baglanana kadar yasaminizi cevirebileceginiz bir birikime sahip olmak oldugunu dusunuyorum. bu noktadan sonra ceketi alip cikabilme rahatliginda calismak cok zevkli olacaktir. ihtiyactan fazlasi icin ugrasirken aslinda kalan zamanimdan da calacagimi dusunuyorum.

esimle prim gunumuzu dolduracagimiz 48 yasina kadar calismayi ongoruyoruz. bunun ustune bir 2 yil daha calismak, toplam calisma suresine nazaran kucuk gorunebilir ama saglikli bir sekilde gecirilecek emeklilik suresine nazaran cok daha onemli bir oranda kayip demek bence. herkesin amacinda kucuk farkliliklar olabilir ama en onemli dinamikler yuksek bir birikim orani(hem birikimin artmasi hem de giderlerin az olmasi adina) ve yatirimlara saglanacak makul bir reel getiri diye dusunuyorum.

---

Bu optimum zaman noktasinda birakamama durumuna gavurlar "one more year syndrome" derler..
Sonlara dogru bilesik getiri nedeni ile bir yilin getirisi hep absolut ve goreceli olarak da daha buyuk olmaya devam ettikce yatirimlari bozup harcamaya baslamak gittikce zorlasir.
Burada geri kalan seneler artik iyice azaldigi icin bir dur demek gerekir ama cogu kisi bunu beceremez ve calismaya devam eder.
Syg,